اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

ماجراجوئی خطرناک سیاسی در اشغال سفارت انگلستان را محکوم می کنیم

در روز هشتم آذرماه ۱۳۹۰ عده ای از اوباشان سازماندهی شده بسیج دانشجوئی و لباس شخصی ها با برنامه ریزی قبلی به سفارت انگلیس حمله کرده و آن را به اشغال خود درآوردند. این اقدام ماجراجویانه، بدنبال مصوبه مجلس شورای اسلامی مبنی بر اجبار دولت جمهوری اسلامی برای کاهش سطح روابط سیاسی با دولت انگلستان، انجام گرفته و تنش میان دو کشور را به بالاترین حد خود رسانده است. حمله اوباشان و مزدوران حکومتی به سفارت یک کشور خارجی که به معنای تعرض به حق حاکمیت و خاک آن کشور محسوب می شود، فضای جهانی علیه جمهوری اسلامی را بشدت برانگیخته است. این اقدام در شرایطی که آمریکا و کشورهای اروپا به  بهانه ی گزارش شورای حکام آژانس  انرژی اتمی و محکومیت ایران در زمینه حقوق بشر و طرح توطئه ترور سفیر عربستان، برای تحریم های گسترده تری برنامه ریزی می کنند،  عملأ دست این کشورها را برای گسترش تحریم ها را بازتر خواهد ساخت. به نظر می رسد جناح هائی از حکومت اسلامی خواهان متشنج کردن فضای روابط  با دیگر کشورها و گسترش تحریم های اقتصادی هستند. وقتی سران حکومتی اسلامی در این راستا چراغ سبز برای چنین ماجراجوئی هائی می دهند، بعید نیست که فرمان عملیات ترور سفیر عربستان در آمریکا را نیز صادر کرده باشند.

این اقدام ماجراجویانه مخصوصأ در چنین شرایطی، یک خودکشی سیاسی است. چرا سرمداران حکومت اسلامی دست به چنین اقدام جنون آمیز و تحریک کننده ای زده اند. به نظر می رسد هدف گردانندگان و سازماندهندگان این ماجراجوئی بیش از آن که منافع عمومی مردم ایران و یا نجات کشور از خطر تحریم ها باشد، راه اندازی اقدامی برای شتاب دادن به تسویه حساب های رقبای  درون حکومتی در آستانه ی انتخابات مجلس شورای اسلامی است. حمایت آشکار علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی و صادق لاریجانی رئیس قوه قضائیه و برخی از سردمداران "جبهه متحد اصولگرایان" از این ماجراجوئی، نشان می دهد که کدام جریانات از این برنامه ریزی سود می برند. نکته ی مهمتر؛ شخص ولی فقیه در این  میان چه می کند؟ . تجربه ی تاکنونی نشان داده است که سازماندهی چنین اقداماتی بدون حمایت ضمنی و یا مستقیم رهبر جمهوری اسلامی امکان ناپذیر است.  اگر چنین است آیا او کاملأ با اصولگرایان سنتی همسو شده است؟ سکوت  دارو دسته احمدی نژاد ـ مشائی در این مورد نشان می دهد که آن ها با چنین حوادثی همسو نبوده اند و اتهام اصولگرایان سنتی به آن ها این است که در برابر آمریکا و غرب سیاست آشتی جویانه ای در پیش گرفته اند. تلاش مجلس شورای اسلامی برای مجبور کردن دولت به کاهش سطح روابط دیپلماتیک با دولت انگلیس را بر این پایه می توان مورد ارزیابی قرار داد. اما سئوال کلیدی این است که واکنش این جناح حکومتی با توجه به نفوذ گسترده ای که در نهادهای اقتصادی و ارکان قدرت دولتی دارد در برابر تعرض سنت گرایان چه خواهد بود؟

ماجراجوئی اوباشان و مزدوران سازمانیافته در اشغال سفارت انگلستان و بالابردن تنش میان جمهوری اسلامی و دولت های اروپائی و آمریکا با هدف شدت بخشیدن به تسویه حساب های جناح های رقیب حکومتی نه تنها یک خودکشی سیاسی است، بلکه زمینه ساز گسترش تحریم های فلج کننده علیه اقتصاد ایران خواهد بود. دود این آتش خطرناک که ممکن است امکان مهار آن از دست خارج شود، بیش از پیش به چشم مردم ایران خواهد رفت.  این اقدام  ماجراجویانه هدیه ای به قدرت های سلطه جوی امپریالیستی است که با اتکا به آن فشارهای اقتصادی و تحریم های فلج کننده علیه ایران را توجیه کرده و اجماع دولت های گوناگون در جهان را بوجود آورند. این امر نشان می دهد که سردمداران حکومتی برای حل و فصل اختلافات درون گروهی و جناحی خود حتی حاضرند کل اقتصاد ایران را به ویرانی بکشانند. روشن است که ویرانی اقتصاد، گسترش بیکاری، گرانی، فقر و  فلاکت مردم را به دنبال خواهد داشت و بیشترین فشار را بر اقشار تهیدست جامعه وارد خواهد ساخت .   حاکمان اسلامی در این راستا حتی از کشاندن  کشور به آستانه ی یک جنگ خطرناک و ویرانگر نیز ابائی ندارند.

سازمان ما این ماجراجوئی سیاسی و حمله و اشغال سفارت انگلیس را بشدت محکوم می کند و آن را اقدامی علیه منافع مردم ایران می داند. ما همچنین اقدام کشورهای غربی و آمریکا در گسترش تحریم های اقتصادی که گلوی اکثریت مردم ایران، زحمتکشان و فرودستان را می فشارد محکوم می کنیم. در چنین شرایطی تنها حضور و اعتراض گسترده ی مردم علیه جمهوری اسلامی بعنوان مسبب اصلی این وضعیت  می تواند تمامی این معادلات را بر هم بزند. اگر مردم بشکل توده ای وارد صحنه نشوند و پایه های جمهوری اسلامی را نلرزانند ابرهای تیره ی کنونی که بر فراز کشور در حال تمرکز است می تواند آینده ی خطرناکی را رقم بزند.

زنده باد آزادی  زنده باد سوسیالیسم

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

دهم آذرماه ۱۳۹۰ـ اول دسامبر ۲۰۱۱