اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)

به مناسبت انفجارهای خونین زاهدان

خشونت و جنایت خیابان یک طرفه نیست

در شامگاه ۲۴ تیرماه ۱۳۸۹ـ (۱۵ ژوئیه ۲۰۱۰ ) یک جوان  و یک نوجوان ۱۴ سالۀ  بلوچ  با منفجر کردن خود در جلو مسجد جامع  زاهدان، حداقل ۲۷ نفر دیگر را به کام مرگ کشاندند و نزدیک به ۲۷۰ نفر را زخمی کردند. این دو جوان و نوجوان، با این تصور که انتقام خون عبدالمالک و عبدالحمید ریگی را می گیرند و در راه آمال و آرزوهای مردم بلوچ کشته می شوند، خود را قربانی نقشه ها و اهداف رهبران گروه "جندالله" کردند و نشان دادند اعتقادات بنیادگرایانه مذهبی تا چه حد می تواند خطرناک و خونبار باشد. اعتقاداتی که حتی از سوءاستفاده از یک نوجوانی که تازه برای زندگی آماده می شود نیز دریغ نمی ورزد. همانگونه که خمینی، حسین فهمیده، آن نوجوان سیزده ساله را رهبر خود می نامید که با نارنجک خود را به زیر تانک انداخته بود.

دولت جمهوری اسلامی که بویژه در دوران حکمرانی محمود احمدی نژاد و طرفدارانش، سیاست مشت آهنین را در بلوچستان به اجرا درآورده است، بر این تصور بوده و هست که می تواند با دستگیری، شکنجه و اعدام، آرامش گورستانی در بلوچستان ایجاد کند و اجازه ندهد بلوچستان به خط مقدم جنگ اعلام نشدۀ آمریکا و متحدانش علیه جمهوری اسلامی تبدیل شود. نزدیک به ۳۰۰ اعدام و ۷۰۰ نفر محکوم به اعدام  در زندان های استان، کارنامۀ دولت "مهرپرور" احمدی نژاد در بلوچستان است. وقتی در ۳۰ خرداد ۱۳۸۹ رهبر "جندالله" در زندان اوین به دار آویخته شد، جنایت کاران جمهوری اسلامی تبلیغ می کردند، کار گروه "جندالله" پایان یافته است. اما انفجار خونین  زاهدان نشان داد جنایت و خشونت خیابانی یک طرفه نیست.

سرکوب خشن خواست های ملی مردم بلوچ، فشار سنگین مذهبی بر اهل سنت تا حد خراب کردن مسجد آنها در زابل، کنترل شدید حوزه های علمیه اهل سنت و اعدام چندین تن از روحانیان سنی، ترور جوان های بلوچ در خیابان ها و جاده ها به اتهام قاچاقچی، دستگیری گسترده جوانان بلوچ صرفأ به دلیل مشکوک یا مظنون بودن به همراهی یا همدلی با "جندالله"، تلاش برای به همکاری کشاندن سران طوایف و خوانین منطقه، دامن زدن به اختلافات میان طوایف و قبایل و تشویق جنگ ها و درگیریها میان آنها، تبدیل بلوچستان به یک پادگان نظامی و بی توجهی مطلق به خواست ها و مشکلات مردم این دیار، نمونه هایی از سیاست های دولت اسلامی در بلوچستان است. این سیاست بشدت امنیتی و یک جانبه بستر مناسبی برای رشد و گسترش جریانات بنیادگرا و خشونت طلب است.

بر متن این سیاست امنیتی جمهوری اسلامی، گروه "جندالله" برای سیاست های بنیادگرایانۀ خود، خوراک تبلیغاتی تهیه می کند. این گروه همچون افراطیون شیعه، می خواهد به جنگ شیعه و سنی دامن بزند و افکار بینادگرایانه دینی خود را به کرسی بنشاند. با اشاره به چنین سیاست ضد مردمی جمهوری اسلامی است که  گروه "جندالله" اقدامات نفرت انگیز تروریستی خود را توجیه می کند و گروگان گیری، سربریدن،  انفجار مساجد و اماکن، و کشتار کور ده ها نفر را عملیات مبارزاتی و استشهادی قلمداد می کند.

سازمان ما ضمن محکوم کردن جنایات رژیم اسلامی در بلوچستان و بویژه اعدام جوانان بلوچ، اقدامات تروریستی گروه "جندالله را محکوم کرده و آن را روی دیگر سکه خشونت و جنایتی میداند که جمهوری اسلامی در بلوچستان برنامه ریزی کرده است.

سازمان ما بر این نظر است که اقدامات تروریستی از قبیل انفجار مساجد و کشتن کور ده ها نفر، کمکی به جنبش ملی مردم بلوچ نمی کند. این قبیل اقدامات، هم چون اقدامات جنایت کارانۀ جمهوری اسلامی، می تواند همزیستی و همبستگی ساکنان بلوچستان صرف نظر از شیعه و سنی و بلوچ و غیربلوچ و همبستگی  میان همه ملیت های ایران را با چالش های خطرناکی روبرو سازد.

سازمان ما بر این نظر است که دفاع قاطع از حقوق ملی مردم بلوچ و دفاع از حق تعیین سرنوشت ملیت های کشور، و تلاش برای گسترش همبستگی  و اتحاد داوطلبانۀ آن ها در ایران تنها راه مبارزه با خشونت ها و جنایت های سازمان یافتۀ حکومتی و غیرحکومتی است.

مستحکم باد همبستگی و اتحاد داوطبانه همۀ ملیت های ایران

سرنگون باد جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)

۲۵ تیرماه ۱۳۸۹ـ ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۰