به مناسبت روز جهانی زن

بیانیه تشکل راه پیمایی جهانی زنان

ترجمه آزاده ارفع

در این هشت مارس ، ما زنان "تشکل راه پیمایی جهانی زنان" به راه پیمایی خود برای مقاومت و بنای جهانی برای ما، برای دیگران و برای مردم ما، و برای همه موجودات زنده و محیط زیست، ادامه می دهیم. پیکار های ما برای مقابله با تهاجم مرگ آور نظم سرمایه داری، با راه حل های سراسر خطایش برای بحران موجود و ایدئولوژی بنیادگرا و محافظه کار سرمایه داری، می باشد.

ما بار بحران سرمایه داری ، نژادپرستی و نظام مرد سالاری را به دوش می کشیم. نظمی که برای حفظ خود تدابیر وحشیانه ریاضت اقتصادی را تحمیل می کند. و ما و توده های مردم را وا می دارد که هزینه بحرانی را که در آن هیچ نقشی نداشته اند، بپردازیم. ریاضت اقتصادی همراه است با کاهش بودجه خدمات اجتماعی، پائین کشیدن دستمزدها و حقوق بازنشستگی ، برپایی جنگ ها و کالایی کردن همه عرصه های زندگی. ما زنان هزینه بسیار بالایی را می پردازیم: ما اولین کسانی هستیم که از کار اخراج می شویم، به خاطر وظایف روزمره ایی که در عرصه کار خانگی به عهده داریم ناچار می شویم حذف خدمات اجتماعی ناشی از  سیاست های ریاضت اقتصادی را به دوش بکشیم. سیاست های ریاضت اقتصادی حامل بار سنگین نظم پدرسالارانه ، سرمایه دارانه و ایدئولوژی نژاد پرستی است و از سیاست هایی حمایت می کند که زنان را تشویق به بازگشت به خانه می کند، موجبات گسترش فحشا و فروش زنان را فراهم می سازد، خشونت علیه زنان را افزایش می دهد، فروش و مهاجرت اجباری زنان را زمینه سازی می کند.

ما تحمیل دائمی قراردادهای مناطق تجارت آزاد را محکوم می کنیم ؛ این قراردادها تلاشی است برای تبدیل دارایی های متعلق به جامعه مانند بهداشت، آموزش و آب به کالا و ایجاد بازار برای استثمار کار ارزان در کشورهای جنوب می باشد. ما فرهنگ مصرف را که جوامع را به فقر می کشاند ، آنها را وابسته می سازد و تولیدات محلی را از بین می برد، مردود می شماریم.

ما با مبارزه زنان اروپا - بویژه در یونان و البته در پرتقال، اسپانیا ، ایتالیا و مقدونیه - که خود را برای مقاومت در برابر نئولیبرالیسم ، تهاجمات ارتجاعی نهادهای مالی و سیاسی، حکومت ها، انحصارات فراملیتی سازمان می دهند، اعلام همبستگی می کنیم. ما همچنین با زنان کشورهای جنوب که با قحطی، فقر، بردگی و خشونت دست و پنجه نرم می کنند، و علیرغم همه این مصائب به مقاومت خود ادامه می دهند، نیز اعلام همبستگی می کنیم.

ما مخالفتمان را با گسترش نظامی گری در جهان  که راهبردی برای کنترل بدن های ما، زندگی مان، جنبش ها و سرزمین های جهان میباشد، اعلام می کنیم. نظامی گری در خدمت تقویت استعمار نو، تضمین دوره جدیدی از غارت و تصاحب منابع طبیعی ، و همچنین ثروت اندوزی مداوم صنایع نظامی، به مثابه عکس العملی در قبال بحران کنونی، میباشد.

ما از خطر بازگشت ارزش های ارتجاعی نظیر نظامی گری و استبداد در کشورهای مختلف جهان واهمه داریم :

بازگشت ارزش های ارتجاعی در خاورمیانه ، برای مثال در تونس ، لیبی و مصر، یعنی در کشورهایی که زنان و مردم به مبارزه خود علیه همه اشکال دیکتاتوری بنیادگرا و برای دمکراسی واقعی ادامه می دهند؛

 بازگشت ارزش های ارتجاعی در فلسطین که زنان در آن همزمان با استعمار و صیهونیسم مبارزه می کنند؛

 در کشورهای گوناگون آفریقا- مانند سنگال، در کشوری که حکومتش از ارتش برای پیش برد مقاصد خود در انتخابات استفاده می کند،

 و یا مالی کشوری که گروه های مسلح برای به تسلط در آوردن مناطق شمالی کشور غیر نظامیان را ارعاب می کنند؛

 در کشور هایی مانند هندوراس ، مکزیک، گواتمالا و کلمبیا  که روند نظامی گری در حال تجدید حیات است؛

 و در کشورهای مختلف اقیانوسیه جایی که حضور نظامی ارتش آمریکا در حال تقویت است.

ما با همه زنان و مردمی که به مقاومت و مبارزه در مناطق جنگی و یا مناطقی که تحت کنترل نیروهای نظامی قرار دارند اعلام همبستگی می کنیم. آنها عواقب منفی حضور نظامی خارجی را تجربه می کنند. علیرغم شرایط اضطراری، ما زنان به دفاع از سرزمین هایمان ، بدن هایمان و مصادره زمین هایمان بوسیله مقامات رسمی و غیر رسمی ، دولت ها ، افراد خصوصی و ارتش ها ادامه می دهیم.

ما مخالفت خودمان را با استراتژی مشترک رسانه های عمومی جهانی که تلاش می کنند دگم ها و ارزش های محافظه کارانه را احیاء کنند اعلام می کنیم؛ دگم ها و ارزش های ارتجاعی  که دست آورد ها و پیش رفت های زنان در سراسر جهان را در معرض خطر قرار می دهد. در چنین شرایطی فضاهای مشارکت هر چه بیشتر بسته می شود، به اعتراضات ما مهر اقدامات جنایت کارانه زده می شود، و حق تصمیم در باره بدن هایمان پایمال می شود. حق تصمیم گیری در باره تولید مثل در کشورهایی که تا کنون این حق بدست آمده مانند آمریکای شمالی و کشورهای اروپایی ( پرتقال، اسپانیا و غیره) یعنی کشورهایی که سقط جنین در آن قانونی است با حذف بودجه خدمات عمومی بیمارستان ها و خدمات مربوط به پایان دادن به حاملگی، مورد تهدید قرار می گیرد. در بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین و جنوب شرقی آسیا مانند برزیل ،ژاپن و ... با زنانی که اقدام به سقط جنین می کنند مانند جنایت کاران برخورد می شود. در مکزیک سقط جنین در پایتخت قانونی است اما در بقیه کشور به مثابه جنایت قلمداد می شود، در هندوراس قرص قطع حاملگی در هفته اول جنین، ممنوع میباشد . در نیکاراگوئه ، از پی تجدید نظر در قانون اساسی سقط جنین جنایت تلقی می شود حتی زمانی که زندگی مادر در خطر بوده و یا حاملگی ناشی از تجاوز باشد. در ادامه این موارد ، در روسیه زن رئیس جمهور در خط مقدم کارزار برای ممنوع کردن بدون استثناء سقط جنین قرار دارد. گروه های خود خوانده "طرفدار زندگی در آمریکای شمالی" - که در واقع مدافع مرگ زنان هستند-  ما و کادر پزشکی را مورد حمله قرار می دهند ، در آفریقای جنوبی پارلمان را برای تغییر قانون تحت فشار قرار می دهند، و در پاکستان از هر گونه مباحثات عمومی در این مورد- سقط جنین- جلوگیری می کنند.

ما با همه زنانی که به مبارزه ادامه داده و با پلیس  و نظام  ناعادلانه قضایی دست و پنجه نرم می کنند و همچنین با همه کسانی که علیه خشونت و مسببین آن مبارزه می کنند، اعلام همبستگی می کنیم.

در چنین اوضاع و احوالی ما در خیابان ها هستیم، ما آلترناتیو های خودمان را بنا می کنیم، و ما آنها را به اجرا می گذاریم. بار دیگر ما مقاومت و دفاع از خودمان را از طریق بدن هایمان و سرزمین هایی که در آن زندگی می کنیم به ثبوت می رسانیم. ما مبارزه مان را برای دگرگونی های ساختاری در زندگی مان ادامه می دهیم .... ما راهپیمایی مان را  تا رهایی همه مان، ادامه خواهیم داد!

ما خواهان شبکه بندی میان جنبش هایمان و تقویت ائتلافمان با جنبش های دیگر هستیم زیرا تنها در چنین صورتی است که قادر خواهیم شد جهانی آزاد را بنا کنیم.

در سراسر جهان هشت مارس 2012

---------------------------

تشکل "راهپیمایی جهانی زنان" تشکلی است بین المللی برای پیوند همه گروه های پایه محور زنان و سازمان های زنانی که برای از میان برداشتن علل ریشه  ایی فقر زنان و خشونت مبارزه می  کنند.