رهبرنظامی که مردم را "میکرب های سیاسی و اجتماعی " می نامد!

یوسف لنگرودی

درتاریخ تقریبا سراسر استبداد زده کشور ما، حاکمان مستبد و سراپا فاسد، همواره توده مردم را مشتی "عامی هیچی نفهم"که شایسته آزادی و یک زندگی شرافتمندانه نیستند و باید با توسل به زور و سرکوب بر آنان فرمان راند، به حساب می آورده اند. سلاطین و شاهان خود را"سایه خدا" میخواندند و مردم را به مثابه "رعیت نادان" که باید همیشه تحت سلطه قرار داشته باشند، تلقی می کردند. در این میان حکومت اسلامی، گوی سبقت را از پادشاهان ربوده و خود را نماینده  خدا و امام زمان می داند و چیزی نمانده که رهبر این نظام را تا حد یک " معصوم "  به پیروانش غالب کند. در نظام اسلامی اراده مردم حتی بر روی کاغذ نیز به هیچ گرفته می شود.

 همه انواع این دیکتاتوری ها هنگامی که با مبارزات آزادی خواهانه مردم روبرو می شوند آنگاه دچار جنون بیشتری می شوند و مردم را یک مشت "اراذل و اوباش"، "عامل بیگانه"، "مزدور جنایت کار" و "خس و خاشاک" می خوانند.

علی خامنه ای که عبای رهبری را با دسیسه و سیاه بازی به تنش کردند و با گذشت  سال های زیاد هنوز مرجع تقلید بودنش نه در داخل کشور بلکه تنها دربرخی نقاط خارج از ایران اعتبار دارد، پس از ده سال به قم سفر کرده تا طرح ها و برنامه های خود را از نزدیک و شخصا دنبال کند و پشتیبانی آن دسته از مراجع تقلیدی را که حمایت شان را بخصوص در ناآرامی های پس از انتخابات از وی دریغ می داشتند، به دست آورد. سفری که البته معلوم نیست تا چه حد برای اوموفقیت آمیز باشد.

او در سخنانی، مطابق معمول، ادامه و گسترش تحریم های اقتصادی علیه کشور را بر زندگی مردم ناچیز و بی اهمیت دانست و خواهان مقاومت از سوی مردم شد. یعنی این که مردم هزینه عوارض هولناک تحریم های اقتصادی را بپردازند. اما در سخنان خامنه ای آن چیزی که بیش از همه جلب توجه می کند  تعبیر او از جنبش ضد استبدادی سال گذشته مردم ایران علیه رژیم ولایت فقیه بوده که او آن را به عنوان" میکرب های سیاسی و اجتماعی" معرفی کرد. تعبیری که به روشنی دشمنی و خصومت بی حد و مرز حکومت تحت رهبری او  با مردم را نشان می دهد.

این نخستین بار نیست که حکومت اسلامی چنین واژه ها و الفاظ کینه توزانه ای علیه مردم به کار می گیرد؛ رییس جمهور کودتای انتخاباتی آن، یعنی احمدی نژاد، که با توسل به تقلبی آشکار و گسترده خود را برنده انتخابات اعلام کرد، همین مردمی را که در اعتراض به نتایج دروغین انتخابات به خیابان ریخته و با تظاهرات میلیونی خود و با شعار مرگ بر دیکتاتور، پایه های رژیم را به لرزه در آورده بودند، " مشتی خس و خاشاک" خوانده بود.

همین هایی که با تکیه بر ارگانهای سرکوبگر، دست به کشتار و شکنجه مردم در زندان می زنند و همه این جنایات را به حساب پیروزی خود می گذارند و این چنین علیه مردم خط و نشان می کشند، موقعی که با برآمد مبارزات مردمی روبرو می شوند، به وحشت می افتند و سراسر وجودشان را ترس فرا می گیرد و ناگهان همان کسانی را که عامل بیگانه و خس و خاشاک می نامند، مردم بزرگوار و دانشجویان عزیز خطاب می کنند. کسی هرگز تغییر لحن ناگهانی همین شخص خامنه ای را در ماجرای مبارزات دانشجویی دانشگاه تهران، در دوره ریاست جمهوری محمد خاتمی را فراموش نمی کند که چگونه از بیم اوج گرفتن مبارزات مردمی، با صدایی گرفته و پریشان حال، به موضع ضعف افتاده بود و از دانشجویان به عنوان "دانشجویان عزیز" یاد می کرد. 

اما سخنان خامنه ای در قم، پیام های روشنی با خود دارد که مهمترین آن این است: با "میکرب "خواندن مردم و مخالفان می خواهد راه سرکوب جنبش ضد استبدادی مردم  را هر چه بیشتر هموار سازد. آن هم در دوره ای که با فرا رسیدن زمان اجرای پروژه حذف یارانه ها، احتمال بروز ناآرامی و شورش های توده ای در کشور وجود دارد. موضوعی که حکومت را بشدت نگران کرده است.

اما حقیت این است که نه این مردم بلکه رژیم ولایت فقیه و رهبران آن هستند که در تمامی این سال ها مظهر میکروب سیاسی و اجتماعی بوده اند. رژیمی که یک ملت و کشور آن را در تمامی عرصه ها به خاک سیاه نشانده و اکنون کار را به جایی رسانیده که کشور در مرز از هم گسیختگی و تباهی قرار دارد. آینده کشور و مردم و مخصوصا آینده اکثریت تحت ستم آن، بستگی کامل به آن دارد تا این میکرب و غده چرکین از رمق بیفتد و از بین برود. مبارزات شورانگیز مردم در سال گذشته نشان داد که جنش دمکراتیک و ضد استبدادی مردم ایران از آن آگاهی و ظرفیت برخوردار است تا رژیم جهنمی ولایت فقیه را به زباله دانی تاریخ پرتاپ کند.

چهار شنبه بیست و هشت مهر 1389