اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

در حمایت از اعتصاب سراسری کامیون رانان

تشکل سراسری همه کارگران  حمل و نقل،

 راهی برای دستیابی به خواست های صنفی

کامیون رانان  و کامیون داران سراسر ایران، برای چندمین بار، و این بار از اول مهرماه ۱۳۹۷ دست از کار کشیده اند و در ۲۷۰ شهر دست به اعتصاب زده اند. آنها برای رسیدن به خواست های بر حق هفده گانه خود از جمله ؛ «افزایش حقوق بازنشستگی و سختی کار»، «کاهش قیمت لاستیک و لوازم یدکی»، «افزایش نرخ کرایه»، «کسر حق پرداختی بیمه رانندگان»، «حذف دلالان و واسطه‌ها از پایانه‌ها و باربری‌ها»، و «نظارت بر برخوردهای غلط و سلیقه‌ای مأموران راهنمایی و رانندگی و مجازات ماموران و افسران رشوه‌گیر»، حرکت کامیون ها را متوقف ساخته اند تا نشان دهند از چه قدرت کوبنده ای برای مطرح کردن  درخواست های خود برخوردارند. واقعیت این است که  کارگران کامیون ران، کار و زندگی واقعاً سخت و طاقت فرسایی دارند. همچنین ، حقیقت این است که بخش قابل توجهی از کامیون داران نیز انسان های زحمتکشی هستند که مجبورند کار کنند اما پاسخ مقامات حکومتی به خواست های برحق آنها که تاکنون بارها اعلام شده و با  وعده های مقامات حکومتی به تعویق انداخته شده، این بار نشان دادن مشت آهنین سرکوب بوده است. حاکمیت که از حرکت سراسری کامیون رانان به وحشت افتاده، راه تهدید و بازداشت را در پیش گرفته است. صادق لاریجانی رئیس قوه قضائیه جمهوری اسلامی در روز دوشنبه نهم مهرماه، رانندگان معترض را به «اشد مجازات» تهدید کرد؛ دادستان کل جمهوری اسلامی اتهام رانندگان را «قطاع طریق» یا راهزنی دانسته و دادستان شیراز تهدید کرده که  ممکن است برای بازداشت شدگان حکم محاربه صادر شود. در پی این تهدیدات، تاکنون بیش از ۱۷۰ تن از کامیون رانان و کامیون داران در شهرهای گوناگون  بازداشت شده اند.

ناتوانی مقامات حکومتی در برآورده کردن خواست های بر حق کارگران و زحمتکشان و واکنش سرکوب گرانه شان نشان می دهد که در جمهوری اسلامی هر حرکت مطالباتی، ناگزیر یک حرکت سیاسی است ، نه این که سازمان دهندگان حرکت ضرورتاً ضد رژیم باشند ، بلکه به این دلیل که اولاً رژیم هر حرکت مطالباتی مستقل و حتی هر تجمع و تشکل مستقل را اقدامی علیه حاکمیت و قدرت خود می داند و هر کس که بدون اجازه رهبران رژیم حرفی بزند، اقدامی بکند  و مسأله ای را مطرح سازد ، عملاً یک توطئه گر تلقی می شود ؛ ثانیاً به این دلیل که رژیم آن قدر به خواست ها و حقوق ابتدایی مردم بی توجهی می کند و مخصوصاً فشار شرایط زندگی پائینی ها را تحمل ناپذیر می سازد که مردم ( صرفنظر از خواست شان و حتی نظرشان در باره رژیم) نهایتاً دستگاه های حکومتی را در مقابله با خود می بینند. شلاق زدن کارگران معدن آق دره متعلق به بخش خصوصی  با فتوای شخص خامنه ای، این حقیقت  را به بهترین  شکلی نشان می دهد.

اعتصاب بزرگ کامیون رانان سراسر کشور، هر چند با مشت آهنین و سرکوبگر رژیم اسلامی روبرو شده است، اما از حمایت گستردۀ تشکل های صنفی و سندیکائی کارگران ایران، همدلی گروه کثیری از فعالان ایرانی شبکه های اجتماعی ، رسانه ها و سازمان های سیاسی،  و از حمایت بخشی از همکاران خود درسطح جهان برخوردار گشته است. واقعیت این است که حرکت کامیون رانان در گسترش افق فکری و تجربه کارگران و زحمتکشان ایران در زمینه ضرورت و نقش ارتباطات و سازمان یابی مستقل، نقش برجسته ای ایفا کرده و می کند. حرکت کامیون رانان می تواند حتی زمینه های شکل گیری اتحاد و تشکل سراسری همه کارگران حمل و نقل را در کشور ما شتاب بدهد و این می تواند یک جهش بزرگ در زمینه سازمانیابی طبقاتی زحمتکشان ما باشد. آیا وقت آن نرسیده است که کارگران حمل نقل شهری یا لااقل کارگران اتوبوس رانی شهرهای بزرگ ایران، به یک اتحاد بزرگ معنا ببخشند؟ آن هم در کشوری که به دلیل ناتوانی رژیم اسلامی در ساخت و گسترش حمل و نقل ریلی، اساسآ به حمل و نقل جاده ای متکی است. در واقع کامیون رانان نشان داده اند که اگر آنها (که زیر یک سقف کار نمی کنند و ارتباطات خیلی فشرده ای با هم نمی توانند داشته باشند) می توانند ارتباطات سراسری ایجاد کرده و به یک حرکت سراسری دست بزنند ، چرا کارگران و زحمتکشان بخش ها و رسته های دیگر نتوانند با هم تماس گرفته و خود را به صورت مستقل و سراسری سازمان دهند. بعلاوه آنها نشان داده اند که مسائل کارگران و زحمتکشان ایران منشأء کلان اقتصادی دارند و برای حل این مسائل فقط تشکل ها و حرکت های سراسری می توانند کارساز باشند. از این نظر ، حرکت کامیون رانان قابل مقایسه است با حرکت های مطالباتی معلمان که در گشودن افق های ارتباطی و سازمانی زحمتکشان ایران ، بی هیچ اغراق ، نقش تعیین کننده ای داشته اند.

سازمان ما، دستگیری و بازداشت کامیون رانان و کامیون داران زحمتکش را بشدت محکوم می کند.  سرکوب حرکت سراسری کامیون رانان توسط حاکمیت اسلامی به بهانۀ مقابله با توطئه های خارجی، اقدامی بی شرمانه و رذیلانه است که تنها بر خشم کارگران و زحمتکشان خواهد افزود. این وظیفه ما ، همه سازمان های سیاسی و همه انسان های آزادیخواه و برابری طلب است که از مبارزات  بر حق کامیون رانان  و کامیون داران زحمتکش حمایت کرده و صدای حق طلبانه شان را به گوش همگان برسانیم.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

جمعه ۱۳ مهر ۱۳۹۷ برابر با ۰۵ اکتبر ۲۰۱۸

...............................................................

مطالبات کامیون داران و رانندگان ناوگان سراسری

ما کامیونداران و رانندگان ناوگان سراسري ، یک صدا خواهان این موارد هستیم:

۱ـ تعیین کرایه پایه برای کل کشور بر مبنای تن بر کیلومتر به تفکیک بارگیر بجای افزایش درصدی سالانه نرخ حمل. تعیین نرخ پایه حمل هر ساله به صورت مهندسی و محاسباتی شده تن بر کیلومتر

۲ـ  قیمت اولیه کامیون با توجه به مالیات بر ارزش افزوده و عوارض گمرکی بسیار گرانتر از اتحادیه اروپا است

-    تخصیص ارز دولتی

-   حذف عوارض گمرک

-  کاهش قیمت کامیون

۳ـ   قیمت قطعات یدکی و لاستیک بدلیل دلال بازی وارد کننده و ارز بازار ازاد و عوارض گمرکی گران است

 - تخصیص ارز دولتی

-   حذف عوارض گمرکی

-  کاهش قیمت قطعات یدکی

۴ ـ حقوق و دستمزد راننده با توجه به محیط کاری راننده و حق ماموریت ، بدی آب و هوا ، مناطق مرزی و نا امن و…… بسیار ناچیز است و رانندگان زیر خط فقر زندگی می کنند ، افزایش حقوق و دستمزد راننده در افزایش کرایه کامیون لحاظ شود .

  ـ  افزایش حقوق راننده

-  افزایش کرایه کامیون

۵ ـ بالا بردن حقوق بازنشستگي رانندگان با توجه به تورم اقتصادي و قیمت اجناس در كشور

۶ ـ ارتقاء سطح امنیت در جاده های کشور مخصوصا استان تهران و استان های مجاور

 -  ارتقا امنیت

۷ ـ نظارت انفورماتیکی و بانکی بر کارمزد دریافتی شرکتهای حمل و کاهش کارمزد شرکتهای حمل به ۶۰ درصد دهه هشتاد.

- نظارت برشرکتهای حمل

- کاهش کمیسیون باربری

۸ـ  نوسازی ناوگان باری کشور در شرایطی که توجیه اقتصادی داشته باشد و کرایه حمل جوابگوی حقوق راننده ، بیمه ها ، بازگشت سرمایه ، افت سرمایه و استهلاک سرمایه باشد.

۹ـ نصب سپهتن در كلیه استانها ملغي باید گردد .

۱۰ـ  تعیین سهمیه سوخت ناوگان حمل و نقل و تحویل به رانندگان و كامیونداران بطور ثابت

۱۱ـ كاهش نرخ عوارضي اتوبان ها در سراسر كشور

۱۲ـ كنترل اعلام بار در سالن هاي اعلام بار و جلوگیري از دزدي در این زمینه به منظور دریافت رشوه از رانندگان

۱۳ـ نوسازی تشکل های صنفی رانندگان و کامیون داران به نحوي كه كلیه این افراد در یك انتخابات آزاد از طرف رانندگان و كامیونداران در هر استان انتخاب شوند .

کسانی که مایل به شرکت در انتخابات هیئت مدیره و بازرسان انجمن هستند میبایست دارای تحصیلات دانشگاهی باشند و در صورت انتخاب حداکثر دودوره متوالی متصدی تشکل صنفی_کارگری یا کارفرمایی باشند .

۱۴ـ  ایجاد ارگان مشخص براي رسیدگي به برخوردهاي غلط و خارج از قوانین مامورین راهنمائي و رانندگي در جاده ها و اخراج مامورین و افسران رشوه گیر در جاده و ممانعت از تعریف قوانین بصورت دلخواه توسط مامورین

۱۵ـ ایجاد تسهیلات رفاهي و بهداشتي براي رانندگان در پایانه هاي شهري و مرزي

۱۶ـ  تعیین وضعیت بیمه رانندگان بر اساس مشخص كردن پرداختي بیمه

۱۷ـ كنترل عوارض گمركي مرزهاي كشور براي كامیونهاي ترانزیت توسط دولت بطور ثابت

با تشكر و احترامات فراوان

رانندگان و معترضان در اعتصاب كاميونداران سراسر كشور

۱مهر۱۳۹۷