مشت آهنین حاکمیت بر سر بازنشستگان

 

براساس گزارشات رسیده امروز نیز در بهارستان ماجرای ۱۹ آبان تکرار شده است. طبق گزارش شاهدان عینی فضای امنیتی شدیدی در بهارستان حاکم است و نیروهای امنیتی و انتظامی به شدت با افراد و عابرین درمحل برخورد می کنند .

گزارشات اعضای کانال حکایت از دستگیری تعدادی از بازنشستگان دارد.

اسامی دستگیر شدگان تجمع بیست ویکم  تا این لحظه,

آقای غضنفری

خانم عیوضی

خانم شفیعی

جناب پژوهش

بانو شریفی

جناب منوچهر امیری

خانم ها ناصری از مازندان که هردو خواهر هستند,

جناب عمرانی از مازندان

آقای بیژن عمران پور و

آقای الهامی از مازندان

و چند تن از ارتشیان

.............................

۱۹ آبان  آبان تکرار شد....

 

روز ۲۱ ابان دومین روز از تجمع بازنشسگان کشوری وتامین اجتماعی، لشکری، مانند تجمع روز ۱۹ابان درمحاصره شدید نیروهای انتظامی، لباس شخصی ها، گاردویژه، خواهران پلیس، به سختی وبا خشونت از جانب نیروهای چندگانه انتظامی همراه بود. درساعات اولیه چندتن از عزیزان را به ماشین ون منتقل نمودند که تاساعتی پیش هنوز آزاد نشده بودند. درادامه برخوردها وهجوم نیروهابرای تنی چند ازعزیزان بازنشسته ازجمله خانم قهرمانی نگرانی هایی بوجود امد وبه زحمت توانستیم خانم قهرمانی را به کناری برده وحال ایشان بشدت دگرگون وهمراه بادرد بود. با همراهی چند تن از خانم ها به ایشان رسیدگی شدوتا اندازه ای توانستند حرکت نمایند. ان شاالله هرچه زودتر از نگرانی وشوک ودردی که به ان مبتلا گشتند، خارج شوند وبه صحت وسلامت به مقصد برسند. ساعت 12همه را از محل دور نمودند. بنده هم چون عازم شهر ودیار خود بودم ساعت 12/15 ازمحل خارج شدم. باارزوی سلامتی وتوفیق روزافزون برای همه ی عزیزانی که در تجمع ۱۹ ابان و۲۱ ابان شرکت نمودند.

مریم شیخ الاسلامی.

...............................................................

تجمع دوباره تعدادی از بازنشستگان مقابل مجلس

معیشت و درمان، مهم‌ترین مطالبات

تعداد محدودی از بازنشستگان امروز در مقابل مجلس شورای اسلامی خواستار پاسخگویی نمایندگان مجلس شدند.

به گزارش خبرنگار ایلنا، امروز ۲۱ آبان، باز هم تعدادی از بازنشستگان با حضور در مقابل خانه ملت، خواستار توجه نمایندگان مجلس به مطالبات خود شدند.

این بازنشستگان که بیشتر آن‌ها مستمری‌بگیر صندوق کشوری و تامین اجتماعی هستند، مهم‌ترین خواسته‌های خود را اینگونه مطرح می‌کنند:

ما از کلیه دستگاه‌های قانون‌گذاری و اجرایی، مصرانه خواستار اجرای قانون همترازی مصوب سال ۸۶ مجلس هستیم.

ما مصرانه خواستار تصویب متمم افزایش ۵۰ درصدی افزایش حقوق و مستمری بازنشستگان برای نیمه دوم سال ۹۸ هستیم.

ما مصرانه خواستار تعیین جدول زمان‌بندی پرداخت بدهی ۲۵۰ هزار میلیارد تومانی دولت به صندوق تامین اجتماعی هستیم.»

این بازنشستگان همچنین خواستار ارتقای خدمات درمانی و بهداشتی هستند و می‌گویند بیمه تکمیلی ناعادلانه و ناکارآمد است.

.....................................................................................

سرکوب و ممانعت از تجمعات آبان ماه بازنشستگان در مقابل مجلس!

 

 جمع کثیری از بازنشستگان در دو تجمع اخیر آبان ، در اعتراض به عدم دستیابی به خواسته های شان، به فراخوان تشکل های بازنشستگان پاسخ مثبت دادند و جهت شرکت در تجمع اعتراضی در مقابل مجلس حاضر شدند. اما پیش از آنکه تجمعی صورت گیرد، جمعیت حاضر توسط لشکری از نیروهای انتظامی و امنیتی مورد هجوم قرار گرفتند. یورش گسترده نیروهای سرکوب در مقابل مجلس، میدان بهارستان و خیابان‌های اطراف، یک حکومت نظامی تمام عیار را در ذهن بازنشستگان و عابران تداعی می کرد، اما این لشکرکشی که با هدف سرکوب و ایجاد ترس و وحشت به شکل حکومت نظامی تدارک دیده شده بود، هرگز نتوانست به خواست خود برسد. بازنشستگانی که با به جان خریدن همه سختی ها از نقاط مختلف کشور برای شرکت در تجمع اعتراضی بازنشستگان راهی تهران شده بودند، با خشونت پلیس سرکوبگر پراکنده گردیدند. اما این کهنسالان شیردل به رغم تمام این فشار ها با جسارت و روحیه ای وصف ناپذیر با راهپیمایی خود به سمت ایستگاه مترو و با سر دادن شعارهای‌‌: تجمع تشکل حق مسلم ماست، کارگر زندانی معلم زندانی آزاد باید گردد، خط فقر ۸ میلیون حقوق ما دو میلیون و غیره، به بیان خواسته‌های خود پرداختند و صدای حق طلبانه خود را به گوش مردم رساندند. در چند روز گذشته نوبخت رئیس سازمان برنامه و بودجه اعلام کرده بود:« گویا بازنشستگان با حمایت ۲۰ گروه دیگر از بازنشستگان اعلام تجمع برای ۱۹ آبان  در مقابل مجلس و در اعتراض به وضع معیشتی خود کرده اند». روشن است که نوبخت این مطلب را برای انعکاس خبر به زبان نیاورده است. بلکه قصد ایشان هشدار به بازوی قهری ( نیروی انتظامی و امنیتی )دولت و قوه قضاییه بوده است که تجمع اعتراضی بازنشستگان را سرکوب کنند.

 نابرابری‌های اقتصادی اجتماعی و سیاسی به افزایش شکاف میان هزینه ها با درآمد خانوارها منجر گردیده است و هر روز تعداد وسیعی از اقشار زحمتکش جامعه را به ورطه فقر سقوط می کنند. پاسخ به این نابرابری ها و افزایش تضاد عمیق میان فقر و غنا، بازنشستگان زحمتکش را به نیرویی معترض و فعال در عرصه اجتماعی تبدیل کرده است. اعتراض بی محابای بازنشستگان خستگی ناپذیر می تواند سد سرکوب پلیس را بشکند و با مقاومت خود افشاگر برخوردهای ضد انسانی آنها گردد. مایقین داریم که بازنشستگان علیرغم فشار پلیس و نیروهای ویژه امنیتی به موفقیت در تجمع دست یافته‌اند. این پیروزی را باید نتیجه تلاش همراهان بازنشسته ای دانست که با اتحاد و همبستگی خود، عقب ننشستند و فریادگر مطالبات شدند حتی به قیمت بازداشت و ضرب و شتم شدن! پیام همیشگی مان را باز هم یکصدا فریاد می زنیم : تا تحقق مطالبات به حق و قانونی خود از پا نمی نشینیم!

اتحاد بازنشستگان

................................

دولت شمشیرش را از رو بسته!

 

طی روزهای اخیر در تاریخ ۱۹ و ۲۱ آبان دو تجمع گسترده بازنشستگان به شدت سرکوب شده است؛ در واقع از ما می خواهند:

در مورد ابتدائی ترین حقوق حیاتیمان اعتراضی نباشد و قانونی را که مصوب خودشان است، مطالبه نکنیم.

در باب حقوق بین ۱/۵ تا ۲/۵ میلیون خود که حدود ۴ برابر زیر خط فقر است سکوت کنیم.

از دو بیمه بی فایده ی درمانی و تکمیلی خود که در این سنین بسیار ما را نیازمند کرده، شکایتی نداشته باشیم.

دست اختلاسگران صندوقها و دیگر دزدیها باز باشد و ما سر خم کنیم.

 

آیا بازنشستگانی که به طور مسالمت آمیز طی این چند سال مسیرهای قانونی را طی کرده اند درخور چنین سرکوبی هستند؟!

دولت را چه می شود؟ مجلس چه جوابی دارد؟ قوه قضائیه باید پاسخگو باشد.

بی شک بازنشستگان از حقوق خود که برای بقا به آن نیازمندند کوتاه نخواهند آمد و خواسته های خود را پی می گیرند.

 

اتحاد بازنشستگان

۹۸/۸/۲۱

........................

 

سیاست گرسنگی و تازیانه!

 

لشکرکشی نظامی-امنیتی و کنترل پلیسی محل تجمع مستقل بازنشستگان در روز یکشنبه 19 آبان و تکرار این سیاست در 21 آبان، حکایت از تصمیم و اراده ای ست که هیچ تجمعی را با هر مضمونی ولو با فراخوان تضرع آموز ومنطبق با قوانین حکومت بر نمیتابد و آشکارا اندک حقوق تصریح شده در قانون اساسی را نیز تحمل نخواهد کرد.

دیگر حق و حقوق قانونی عملاً درهیچ مقیاسی امکان ظهور و بروز ندارد ولو اینکه مطالبات برحق، قانونی و صلح طلبانه بازنشستگانی باشد که با استناد به مصوبات موجود خواهان اجرای آن ها شده اند!!

با توجه به این دو رویداد که برای نخستین بار در مورد بازنشستگان جلوی چشم بهت زده جامعه و رسانه های ارتباط جمعی به نمایش درآمد، ما بازنشستگان

 صندوق های مختلف، با تصمیم و عزم و اراده ای محکمتر در مصاف با این رویکرد بشدت ظالمانه خواهیم رفت.

تجربه تاریخی نشان داده است که نمیتوان جامعه ای هم در گرسنگی و فشارهای معیشتی نگهداشت و هم سرکوب کرد.

در نتیجه در فرصت مناسب برای پیگیری مطالبات و با تکیه بر عهد و پیمان جمعی خود که بارها اعلام کرده ایم:  «تاحق خود نگیریم، ازپای نمی نشینیم»،  به تجمع فراگیر دیگری دست خواهیم زد.

شورای بازنشستگان ایران

21 آبان 98

...........................

باسلام

نمایندگان مجلس شورای اسلامی

مسئولین محترم کشورودولتمردان

احمدرضا علیپور

 

درروز21آبانماه بیش از10هزار نفرازبازنشستگان کشوری ولشکری ازسراسر کشورمقابل مجلس و سازمان برنامه وبودجه وخیابانهای اطراف آن تجمع نمودندکه خواسته های صنفی چندین ساله خودرا به گوش مسئولین برسانندعلی رغم ارسال نامه قبلی به وزارت کشوروتامین امنیت این تجمع ،واعلام برائت ازگروههای معاند وسودجو متاسفانه برخوردنیروههای امنیتی در خور شان وجایگاه بازنشستگان نبود واز بهم پیوستن خیل عظیم بازنشستگان جلوگیری به عمل آمدحال آنکه اصل 27قانونی اساسی برگزاری تجمعات آرام راآزاد نموده است

درجریان این تجمع تعدادی از بازنشستگان عزیزتوسط نیرویهای امنیتی بازداشت شدند که جامعه بزرگ بازنشستگان خواستارآزادی این عزیزان هستندوازمسئولین ودست اندرکاران ذیربط تقاضای آزادی فوری این ریش سفیدان وموسفیدان رامینمایند

بدون شک کسانی مثل نوبخت با بی تدبیری وعدم توجه به خواست صنفی 2400000هزارنفربازنشسته لشکری وکشوری مسئولیت این وضعیت را باید بپذیرند

بازنشستگان مدافعان 8سال دفاع مقدس ،کشورونظام و رهبری خودرادوست دارند وصرفادنبال احقاق حق مسلم خودهستندوهمیشه ازافرادسودجو وفرصت طلب ومعاند برائت جسته اند ومی جویند

...................................

 

درباره ی تجمعی که برگزار نشد

 

 کاظم فرج الهی

 

    صبح گاه یکشنبه نوزدهم بهمن مجموعه ای از عوامل مختلف نیروی انتظامی، پلیس یا نیرو های ویژه ضد شورش، لباس شخصی ها و شمار زیادی پلیس زن بسیج شدند و محدوده میدان بهارستان، ایستگاه مترو، مقابل مجلس شورای اسلامی و سازمان برنامه و بودجه را به کنترل خود درآوردند تا با خشونت تمام از تجمع عده ای زن و مرد سالمند بازنشسته ، که شمار آن ها بنا به برخی برآوردها به دو هزار تن می رسید، جلوگیری کنند. اراده نیروهای بسیج شده در اجرای فرمان ماموریت خود به قدری زیاد و قوی بود که اضافه بر این که در منطقه یاد شده  اجازه هیچ توقفی را به کسی نمی دادند، حتا در جاهایی از حرکت بیش از دو یا سه نفر با یکدیگر نیز با تندی و خشونت جلوگیری می کردند. در ادامه پس از ضرب و شتم هایی چند، گروه زیادی بازداشت شده به بازداشتگاه موقت انتقال یافتند. تا پایان وقت اداری همین روز تمامی بازداشت شدگان، به استثنای دو یا سه نفر که به بازداشتگاه اوین انتقال یافتند، آزاد شدند.

 

    خبر از هر جهت تاسف بار و بر اساس معیارهای یک حکمرانی انسانیِ مبتنی بر مبانی آزادی، دموکراسی و عدالت از دو جهت شرم آور است؛ نخست آن که چرا شرایط زیست و برخورداری جمعیت چند میلیونی بازنشسته باید این چنین باشد؟ بازنشستگانی که بطور میانگین هر یک در این سرزمین ۳۰ سال کار و زندگی شرافتمندانه ای داشته اند اکنون با حقوق های بازنشستگی کمتر از یک سوم خط فقر و بدون برخورداری از امکانات رفاهی و بهداشتی و دسترسی به مسکن مناسب، باید تا این اندازه در شرایطی نامناسب و دور از شان و کرامت انسانی یک شهروند باشد که به رغم ابتلا به انواع بیماری ها و ناتوانی ها مجبور به تجمع های اعتراضی مکرر بشوند؟ تجمع هایی که به دلیل بی توجهی مسئولان تاکنون هیچ نتیجه مثبتی هم در پی نداشته است. دوم؛ شرم آوراست زیرا: در جامعه ای که مسئولان آن در سخنرانی ها و مصاحبه ها، به ویژه در هنگامه های انتخابات و نیاز به صندوق رای، همگی در ظاهر بر آزادی و حق اعتراض مسالمت آمیز تمامی شهروندان تاکید دارند چرا باید با یک حرکت اعتراضی، آن هم گروهی زن و مرد بازنشسته، این گونه با خشونت برخورد شده و از برگزاری آن جلوگیری بشود.

 

تجمع کنندگان چه کسانی بودند؟

 

   تجمع کنندگان گروه هایی از بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی و بازنشستگان کشوری شامل معلمان، کارمندان، کارکنان صنایع فولاد و… بودند که به مجموعه ی شرایط زندگی خود اعتراض دارند. بازنشستگان اضافه بر تحمل هزینه های سنگینِ، نسبت به درامد، زندگی یک خانواده معمولی در شرایط حاضر، به دلیل سالمندی درگیر انواع بیماری ها و ناتوانایی هایی هستند  که برای معالجه یا کنترل آن ها به دلیل نبود پوشش کامل خدمات بیمه ای هزینه های سنگینی را باید بپردازند. باز هم به دلیل سالمند بودن و داشتن موقعیت “بزرگی” در خانوده و فامیل ناگزیر از رفت و امدها و پذیرایی از مهمان هایی در همین ارتباط و پرداخت هزینه های قابل ملاحظه ای هستند. به دلیل شرایط نامناسب کار در ایران و تقسیم نادرست مزد دریافتی به بخش های مختلف و نام های گوناگون، کارگران و تمامی حقوق بگیران در هنگام بازنشسته شدن و محاسبه حقوق بازنشستگی (توسط صندوق های بازنشستگی) یکباره بخش قابل توجهی از دریافتی ماهانه خود را از دست می دهند. با این همه بر اساس یک سنت بسیار نادرست، در پایان سال و هنگام افزایش سالانه مزدها، که خود داستانی پراز آب چشم است، همه ساله میزان افرایش حقوق و مستمری بازنشستگان چند درصد کمتر از افزایش مزد مصوب همان سال اعمال می شود. ادامه این روند به معنی فقیرتر شدن تدریجی بازنشستگان است.

 

    بازنشستگان، اعم از بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی و یا صندوق های دیگر، علی الظاهر دارای “کانون ها” تشکل های صنفی ای هستند که بر حسب قاعده باید از منافع بازنشستگان دفاع کند. این نهادها که گویه ای دیگر از تشکلهای رسمی کارگری هستند  به دلیل دقیقاٌ مشابه، نه مستقل از نفوذ و دخالت دولت و دستگاه های قدرت هستند و نه فرایندی دمکراتیک و سالم برای گزینش هیات مدیره ها و ارکان رهبری و هدایت در خود دارند و به همین دلیل نه تنها کارآمد و مورد اعتماد انبوه بازنشستگان نیستند بلکه پایگاه و موقعیتی هستند برای تقسیم درآمد و رانت های متعلقه در میان وابستگان و خودی ها. بی جهت نیست که ترکیب هیات مدیره ها در طول چندین دوره انتخابات (و طی یک یا دو دهه) تغییری نمی کنند، فقط اشخاص جابجا شده و درصورت فوت جایگزین می شوند و هرگز و با هیچ ترفندی حاضر به ترک موقعیت جایگاه خود نیستند. در چنین شرایط و اینچنین اوضاعی است که با پدیدار شدن امکانات ارتباطی مدرن (گوشی های پیشرفته ی هوشمند و امکاناتی چون واتساپ و تلگرام و .. ) کم کم درمیان بازنشستگانِ سازمان ها و دستگاه های مختلف به تدریج گروه هایی، البته در فضای مجازی، با نام و نشان های ویژه خود بازنشستگان پدیدار شدند. این گروه ها مستقل از تشکل های رسمی توانستند در فضای مجازی با یکدیگر ارتباطاتی برقرار کنند. و بطور جمعی در مقابل سازمان برنامه و بودجه و یا مقابل مجلس قانون گزاری اعتراضاتی را، (هر چند کم جمعیت) به نمایش بگذارند که البته تا کنون کسی هم پاسخگوی این اعتراضات نبوده است. سرانجام برای رساتر شدن فریاد اعتراضات، درفضای مجازی به تمامی بازنشستگان، برای برگزاری یک تجمع اعتراضی و بزرگتر و رساندن صدای اعتراض خود به گوش نمایندگان مجلس و مسئولان سازمان برنامه، فراخوان داده می شود. ۱۷ گروه از بازنشستگانِ سازمان های مختلف به این فراخوان پاسخ مثبت داده و روز ۱۹ آبان اقدام به برگزاری این اعتراض می کنند. اقدامی که در همان اولین دقایق  با خشونت و تهدید و بازداشت مواجه و سرکوب شد و این سزاوار بازنشستگان نبود.

 

    تجمع بازنشستگان و اعتراض مسالمت آمیز آنها به وضع زیست و معیشت خود، مطابق با اصل بیست و هفتم قانون اساسی  آزاد و قانونی بوده و ممانعت از برگزاری و اقدام به خشونت در جلوگیری از برگزاری این تجمع عملی خلاف قانون و نقض آزادی و حقوق شهروندی مردمان است. هیچ یک از بازداشت شدگان و یا کسانی که مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند نه هیچ جرم اثبات شده ای در پرونده داشته اند و نه جرم مشهودی را مرتکب شده اند که به استناد آن ضابطین قوه قضایه موظف به بازداشت آنها باشند و نه جزو مجرمان خطرناک هستند که عوامل نیروی انتظامی برای پیشگیری از جرم آنها را بازداشت کنند.

 

      مجریان و دستور دهندگان این رخداد مانع آزادی بازنشستگان، در استفاده از حق قانونی خود نسبت به اعتراض به وضع موجود، و مرتکب تخلفِ ضرب و شتم و بازداشت غیرقانونی شده اند. امروز برهمگان ناروشن است که منشاء این اقدام غیرقانونی و خشونت آمیز کدام سازمان و ارگان بوده است؟  نیروی انتظامی – ضابطین قوه قضایی یا … .

 

    به هرحال وظیفه قوه قضاییه و مدعی العموم است که به مثابه نهاد رسیدگی کننده به دعاوی و برقراری عدالت در جامعه به این بی عدالتی و جور رفته بر بازنشستگان رسیدگی کند. مرتکبان به جرم “تجاوز به آزادی و ضرب و شتم شهروندان” را محاکمه و مجازات کرده  بازداشت شدگان را بی درنگ آزاد کند و ترتیبی بدهد که  از کلیه کسانی که مورد ضرب و شتم و توهین قرار گرفته اند عذر خواهی شود و جبران خسارت گردد.

...................................