ضرورت مقابله با سیاست وحشت آفرینی حکومت!

یوسف لنگرودی

در هفته ای که گذشت، رژیم ولایت فقیه شتابان به سوی سرکوب گری هر چه بیشتر و ایجاد فضای رعب و وحشت گام برداشت. این حکومت در  روز جهانی مخالفت با اعدام، در دهم اکتبر، در حالی که مبارزه علیه این اقدام غیر انسانی در بسیاری از کشورها  مورد تاکید قرار گرفت، با اعدام چندین نفر از شهروندان کشور به استقبال این روز شتافت تا یکبار دیگر نشان دهد که برای حفظ بقای حکومت خود همچنان از حربه اعدام بهره خواهد جست. در این میان برای اینکه در توسل به روش های جنایت کارانه تردیدی بر جای نگذارد، با دست زدن به یک اقدام بربرمنشانه و وقرون وسطایی دست یک مجرم ( آسیب دیده اجتماعی) را قطع کرد.

حکومت همچنان در راه ملاقات و دیدار زندانیان سیاسی و خانواده های شان مانع ایجاد می کند، به دستگیری مخالفان شدت می بخشد و زندانیان بی دفاع را مورد اذیت و آزار قرارمی دهد. در یک مورد یک زندانی توسط مزدوران رژیم در زندان گوهر دشت به قتل رسید و تعدادی از زندانیان ضرب شتم شدند.

در همین مدت مسئولان نهادهای سرکوب گر دایما بر تداوم سیاست سرگوب گرانه رژیم تاکید می کنند و علنا و به هر مناسبتی مردم و مخالفان را مورد تهدید قرار می دهند. به این ها باید براه انداختن تعزیزات حکومتی در تهدید قربانیان ریاضت کشی اقتصادی و برچیدن یارانه ها را افزود. تردیدی نیست که برپایی مانورهای سرکوبگرانه، در حال آماده نگهداشتن نیروهای پلیسی و امنیتی در سراسر کشور، همکاری ارگان های سرکوبگر با یکدیگر و انتشار هشدارهای پی در پی همگی نشان از ترس رژیم از وضعیتی است که در آن قرار گرفته است. همه این اقدامات رژیم نشانگر آن است که آن ها می خواهند طرح حذف یارانه ها را با تدارکات سرکوب گرانه و حداکثرآماده گی به پیش ببرند.

اما حکومت فقط با معضل حذف یارانه ها و عواقب آن روبرو نیست بلکه در بسیاری از زمینه ها با مشکلات زیادی نیز دست به گریبان است. تحریم های نفس گیر که در عمل مردم را هدف قرارداده، اعمال فشار رژیم بر مردم به قصد بیرون کشیدن هزینه های تحریم از سفره های مردم را شتاب داده و این در حالی است که تحریم چون خوره ای پایه های بحران زده اقتصاد کشور را به تدریج فرو می ریزد و فقر؛ گسترش کمبود، افزایش بیکاری و نشدید نظامی گری پیامدهای مستقیم آن است. این میان بحران میان جناح ها و نهادهای حکومتی همچنان ادامه دارد و آخرین مورد آن، دخالت اخیر رهبر نظام در جریان سرنوشت جدال بر سر دانشگاه آزاد و انتشار نامه صادق لاریجانی رییس قوه قضاییه خطاب به وی در مورد سرکوب زندانیان سیاسی و دخالت های او از طریق پسرش  بود. دخالت دوباره خامنه ای در کشاکش میان باند احمدی نژاد و هاشمی رفسنجانی دایره اختلافات در درون نظام را تشدید می کند. در همین رابطه به بیرون درز کردن محتوای شکایت نامه اخیر صادق لاریجانی رییس قوه قضاییه به خامنه ای نیز افشا کننده دو موضوع با اهمیت است: اول اینکه نامه صادق لاریجانی این مسئله را بر ملا می سازد که او قصد دارد بسیاری از اعمال سرکوبگرانه قوه قضاییه در دوران کوتاه ریاستش را به شخص خامنه ای و پسرش نسبت دهد و به نحوی خودش را تبرئه کند.  دوم آنکه محتوای نامه نشان می دهد که باند های جنایت کار تحت فرمان خامنه ای و پسرش چه بر سر مخالفان خود در سیاه چال های جمهوری اسلامی در می آورند. آن ها حتی روند به حد کافی جنایت کارانه قوه قضاییه را دور می زنند و زیر پا می گذارند و مرتکب اعمال و شیوه های به مراتب خشن تری می شوند. این موضوع خود نکته بسیار با اهمیتی است و بروشنی نشان می دهد که خامنه ای و پسرش شخصا ماشین سرکوب وشکنجه را هدایت می کنند و بر نحوه اجرای بدترین روش ها نظارت مستقیم دارند.

 در شرایط تشدید افزایش گرانی و فلاکت مردم ایران در پائین و نشدید اختلافات جناحی در درون نظام،  برای مردم ایران چاره ای جز مقابله و اعتراض هر چه گسترده تر به رژیم و سیاست های وحشیانه و سرکوبگرش باقی نمانده است. عدم مقاومت در برابر رژیم ولایت فقیه تنها این رژیم را گستاخ ترخواهد ساخت و سرنوشتی تیره تر از آنچه اکنون نصیب مردم شده برای آنان رقم خواهد زد. برای مقابله با این حکومت مسلما راه های مختلفی وجود اما نافرمانی مدنی و شانه خالی کردن از پرداخت بهای سنگین قبض های گاز و برق و تلفن و اعتراض به افزایش چندین برابری بهای کالاهای مورد نیاز مردم از جمله راه هایی است که می توان با تکا به آن حکومت اسلامی را به عقب نشاند. اگر بپذیریم که اکنون بزرگترین دغدغه رژیم اسلامی چگونگی پیاده کردن طرح حذف یارانه است، باید درست در همین جا مقاومت بزرگ مردمی و سراسری را بر علیه حکومت براه انداخت. در همین جا و در همین سنگر می توان رژیم را به عقب نشاند و طرح های  سرکوبگرانه آن را خنثی کرد.

۲۱ مهرماه ۱۳۸۹