تجلیل از بازنشستگان با باطوم و دستبند!

........................................................

 

قطعنامه مشترک گروه‌های مستقل بازنشستگان در ۱۹ آبان ۹۸

                            

گسترده تر شدن فقر و فلاکت در جامعه، بنیان های زندگی بازنشستگان را همچون سایر اقشار زحمتکش به سوی فروپاشی کشانده است. تبعیض و نابرابری های اقتصادی و اجتماعی فاصله میان اکثریت زحمتکش جامعه با ثروتمندان و صاحبان قدرت را به شکل عریانی نشان می دهد. این تضادها و تفاوت ها موجب گردیده است که بازنشستگان نیز از این مناسبات رنج برده و به اشکال مختلف، نارضایتی خود را اعلام نموده و به بیان خواست های خود بپردازند.

ناتوانی در تأمین هزینه های زندگی و پایین بودن سطح حقوق و مستمری و وجود تبعیض های گوناگون، نیروهای بازنشسته را به صف معترضان جامعه کشانده است. برآیند این اعتراضات، ازجمله تجمع های متعددی می باشد که بازنشستگان برای رساندن صدای خود در مقابل نهادهای مختلف رسمی برپا می دارند. تجمع های خیابانی نشان دهندۀ عملی اجتماعی است که بر پیگیری و تلاش ِ بالفعل آنها برای تغییر اوضاع اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دلالت دارد. بازنشستگان برای نتیجه بخش بودن و تأثیری گذاری ِ بیشتر این تجمعات، باید تلاش کنند تشکل های فراگیر و مستقل خود را ایجاد نمایند و با تدوین خواست های خود بر پایۀ یک منشور مشترک، همبستگی و اشکال اعتراضات خود را نیز ارتقاء داده، به سمت ایجاد وحدت و تشکل فراگیر که اساسا ابزار مبارزه برای خواست های اقتصادی، اجتماعی و رفاهی خود می باشند، پیش بروند.

ما بازنشستگان برای تحقق خواسته های به حق و قانونی ذیل تلاش می کنیم:

 

۱. افزایش مزد متناسب با سطح هزینه های زندگی ِ خانوار ۴نفره با احتساب نرخ تورم و برون رفت از خط فقر، برابر با ۸میلیون تومان برای سال۹۸

۲. اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب سال ۸۶

۳. شفاف سازی وضعیت صندوق های بازنشستگی و بازگرداندن اموال غارت شده به صندوق ها و حق کنترل و نظارت نمایندگان منتخب بازنشستگان بر صندوق ها 

۴. تامین آسایش و رفاه اجتماعی، درمان رایگان و بیمه کارآمد و جامع به جای بیمه تکمیلی و پرهزینه 

۵. لغو سیاست های خصوصی سازی در تمام زمینه ها 

 

۶. آموزش رایگان در تمام سطوح آموزشی و ایجاد تسهیلات لازم برای ادامه تحصیل تمام بازماندگان از تحصیل و منع کار کودکان

۷. ایجاد تشکل مستقل، آزادی بیان، تجمع، اعتصاب فارغ از شرایط امنیتی 

۸. صندوق بازنشستگی ملزم به اجرای رای دیوان محاسبات در مورد تخطی آن صندوق نسبت به افزایش حقوق و صدور حکمهای حقوقی خلاف قانون در دهه ۸۰ و ۹۰ است که باید این احکام اصلاح شوند.

 ۹. آزادی بی قید و شرط و بدون سپردن وثیقه معلمان، کارگران، دانشجویان، زنان، هنرمندان، نویسندگان و... .

 

«بازنشستگان متحد ایران»

۱۹ آبان

.........................

ما ذخیره های تاریخ ایرانیم

قطعنامه تجمع باز نشستگان سراسری ایران

در تاریخ ۱۹ آبان ماه ۹۸

تهران  ـ مجلس

 

  به دنبال حرکت های مطالبه گرانه قبلی  و نظر به این که دولت و مجلس  هچنان  به زیر پا گذاشتن قوانین خودشان ادامه میدهند (که آنهم نتیجه پیگیریها و اعتراضات ما بازنشستگان بود) ،بار دیگر  دست در دست هم به مصاف  با فقر و تبعیض آمدیم.

ما بازنشستگان  در شرایط کنونی از مرز پرسشگری و چرایی  این تبعیضات گذشته ایم چون پاسخش را با تجربه های مکرر  دریافت نموده ایم.

ما  دریافته ایم  که نهادهای مسئول ،همتی برای حل معضلات معیشت و د رمان ما  ندارند گرچه  در  دادن وعده های پوچ و توجیهات بی مایه  چیزی کم نمیگذارند. آنها نشان دادند که اولویتهای دیگری را رصد کرده  و بودجه را بر اساس  منافع لایه های خاصی تدوین میکنند.

ما بازنشستگان به این شیوه مدیریت جامعه معترضیم.

ما بازنشستگان خواهان تغییرات اساسی در نگرش دولت و مجلس به مشکلات جاریمان هستیم.

و اعلام میکنیم که کاسه تحمل فقر و محرومیتمان لبریز شده است.

ما حق و حقوق قانونی خود را طلب میکنیم و هر انچه را که در طی 30 سال کار و زحمت اندوخته ایم باز پس خواهیم گرفت.

ما باز نشستگان امروز  مورخ ۱۹ آبان ماه ۹۸ در تجمع اعتراضی خود  بار دیگر مطالبات خود را طرح کرده و  تلاشمان را تارسیدن به همه آنان ادامه خواهیم داد:

    ما خواهان اجرای حکم قطعی دیوان  محاسبات هستیم

1ـ اجرای کامل ق خ م ک به صورتی که همه بازنشستگان به معیشتی مناسب با تعریف هزینه  سبد خانوار( که امسال 8 میلیون تخمین زده شده) برسند.

2_حذف بیمه های  ناکارآمد چند پایه و برقراری درمان رایگان و فراگیر.

3- بازگشت همه منابع و دارایی های صندوقها از دست اختلاسگران وکنترل واقعی بازنشستکان بر دارایی هایشان.

4ـ پایان یافتن فشارهای امنیتی به فعالینی که به جز دغدغه رفاه مردم، اندیشه دیگری بر سر ندارند.

5- آزادی همه معلمان و دیگر فعالین در بند بدون هر گونه وثیقه.

6- بازنشستگان حق دارند که تشکلهای مستقل خود را داشته باشند ایجاد هر گونه محدودیت ، بی مورد و مخالف حق شهروندی است.

7ـ ادامه خصوصی سازیها در حوزه آموزش و درمان ،مشکلات عدیده ای را  برای بازنشسته و خانواده اش ایجاد کرده است. ما خواهان پایان دادن به این سیاستها هستیم

................................

«طعم شیرین عدالت»

 در بهارستان

 

  درپی فراخوان گروه های بازنشستگی برای مطالبه حقوق فراموش شده شان امروز ۱۹ آبان صدها تن از بازنشستگان با مراجعه به مقابل مجلس در بهارستان و باصطلاح خانه ملت  قصد تجمع داشتند  که به شدت مورد ضرب و شتم نیروهای امنیتی و انتظامی قرار گرفتند. نیروهای امنیتی و انتظامی مانع از تجمع آرام و صنفی بازنشستگان شدند.

اما با وجود سرکوب شدید نیروهای امنیتی بازنشستگان برای ساعاتی مقابل ایستگاه مترو با شعارهای تجمع ،اعتراض حق مسلم ماست و فریاد. فریاد از این همه بیداد اعتراض خود را از بی توجهی حاکمان و سرکوب یاران خود نشان دادند.

براساس مشاهدات شاهدان عینی تعداد زیادی از بازنشستگان بازداشت و توسط دو خود رو ون به بازداشتگاه وزرا انتقال داده شدند.

 

اتحادسراسری بازنشستگان ایران حمله به تجمع صنفی و اعتراضی بازنشستگان که موجب هتک حرمت و ضرب و شتم عده ای از آنان گردیده را  شدیدا محکوم کرده و‌خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط تمام باز داشت شده گان است.

مردم وعابرین میدان بهارستان امروز بهترین داور بین ما سپید مویان و مدعیان عدالت و کرامت انسان ها بودند!

 

اتحادسراسری بازنشستگان ایران

................................................................................

ضرب و شتم بازنشستگان در اطراف مجلس و دستگیری تعدادی از آنان

 

 امروز یکشنبه ۱۹ آبان، بازنشسته‌های کشوری و تامین اجتماعی که برای پیگیری مطالباتشان قصد تجمع اعتراضی در مقابل مجلس داشتند را مورد ضرب و شتم شدید پلیس و نیروهای امنیتی قرار گرفتند. بر اساس خبر های منتشر شده استقرار زیاد پلیس و نیروهای امنیتی در محل، مانع از شکل‌گیری تجمع شده است. حداقل ۱۰ تا ۱۵ تن از بازنشستگان دستگیر و به پلیس امنیت خیابان وزرا منتقل شده‌اند. ویدیویی هم منتشر شده که در آن تعدادی از بازنشستگان در کنار مترو بهارستان در حال شعار دادن هستند.

 

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه حمله به تجمع اعتراضی بازنشستگان در مقابل مجلس را قویا محکوم کرده و‌ خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط تمام بازداشت‌شدگان می‌باشد.

 

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

۱۹ آبانماه ۹۸

.................................................

باز ایستادگانیم، از پا نمی نشینیم!

 

امروز ۱۹ آبان چهره های مصمم بازنشستگان و جان هایی که همدل و متحد به شوق اعتراض جمعی و فریاد از بیداد، انرژی دو صد چندانی گرفته بودند ، ایستگاه های مترو را پر کرده بود.  بسیاری علیرغم بیماری و شرایط سرما، خستگی را به جان خریده و از شهرستان ها خود را به همراهان رسانده بودند. اما از پله های مترو بهارستان به بالا، منطقه در محاصره نیروهای امنیتی_ انتظامی، زنان ویژه سرکوب و گشت های موتور سوار قفل شده بود و همه را به خارج از محوطه هدایت میکردند. اما بازنشستگان باز بصورت جمعی حرکت کرده و یکدیگر را می یافتند و دنبال فرصتی برای شکستن فضا و اعتراض بودند. جمع های پراکنده در پیاده رو ها شعار آزادی معلمان و کارگران زندانی، معیشت منزلت... خط فقر ... و ... را سر دادند ولی یورش و فشار نیروهای انتظامی و لباس شخصی هایی که جمعیت را کنترل می‌نمودند مانع از تحرک بیشتر میگردید. آخرین خبرها حاکی از ضرب و شتم و دستگیری تعدادی از بازنشستگان و انتقال آنان به وزرا می‌باشد. ضمن محکوم کردن این اعمال سرکوبگرانه در ممانعت از تجمع مسالمت آمیز و شنیده شدن فریاد مطالبه گرانه بازنشستگان، خواهان آزادی بازداشت شدگان به فوریت و بی قید و شرط هستیم. بازنشستگان و شاغلین که در قبال کار و زحمات چندین ساله خویش، سفره ها و زندگیشان، در  هم پیچانده شده است ، عقب نخواهند نشست و حقوق مسلم خود را باز هم پیگیر بوده و فریاد خواهند زد.

 تشکل، تجمع، اعتصاب، آزادی بیان حق مسلم ماست!

گروه اتحاد بازنشستگان

.................................................

گزارش یک شاهد عینی از تجمع امروز بازنشستگان

 

ساعت ۱۰ صبح امروز، یکشنبه 19 آبان با فراخوان قبلی از سوی گروه های و مختلف بازنشستگان، خیابانهای اطراف مجلس آرام آرام از جمعیت پُر میشد، شاید دو برابر جمعیت مأمور بود، از نیروی انتظامی تا لباس شخصی ها و بازار گرفتن عکس و فیلم نیز از سوی مأمورین رونق داشت. ترکیب جمعیت فراگیر بود، از معلمان، کارگران و تعداد کثیری از بازنشستگان. شعارها حول مسایل معیشتی و دستمزد و آزادی کارگران زندانی بود. حضور زنان بازنشسته از شهرهای شمالی وغیره چشمگیر بود. نیروهای انتظامی و لباس شخصی ها امکان ایستادن در یک جا را به جمعیت نمیدادند و حاضرین مجبور بودند در حین حرکت در طول پباده رو شعار بدهند. با فشار مآمورین جمعیت آرام آرام در حال متفرق شدن بودند. در بخشی از جمع ها تعدادی را که احتمالا از قبل شناسایی کرده بودند به سمتشان یورش برده و وحشیانه و کشان کشان از بالای نرده ها به داخل ون ها بردند. تعداد جمعیت بالای ۲۰۰۰ نفر بود و حدود ده تا بیست نفر دستگیر شدند.

ضرب و شتم بازنشستگان

 امروز یکشنبه ۱۹ آبان،  بازنشسته های کشوری و تامین اجتماعی که برای پیگیری مطالباتشان قصد تجمع داشتند مورد ضرب و شتم شدید نیروهای امنیتی قرار گرفتند.

بر اساس خبر های دریافت شده تعداد زیاد نیروهای امنیتی در محل، مانع از شکل‌گیری تجمع شده است.

برطبق خبر های رسیده  تاکنون حداقل ۱۰ تا ۱۵ نفر از بازنشستگان دستگیر و به وزرا انتقال داده شده اند.

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری حمله به تجمع بازنشستگان را شدیدا محکوم کرده و‌خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط تمام باز داشت شده گان می باشد.

حکومت نظامی در بهارستان

با اینکه هزاران بازنشسته از سراسر کشور برای تجمع بزرگ 19 آبان از ساعاتی پیش به سمت مجلس و سازمان برنامه و بودجه حرکت کرده اند نیروهای امنیتی با ایجاد یک فضای پلیسی تمام خروجی ها به بهارستان را مسدود و مانع شکل گیری تجمع می شوند.

فضای ایجاد شده شبیه فضای 31 تیر 1394 است و با بازنشستگانی که قصد ایجاد هسته اولیه تجمع هستند به شدت برخورد می شود و آنها را به زور پراکنده می کنند. 

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری

۱۹ آبانماه ۹۸

..............................

قطعنامه  ۱۹ آبان ۹۸ اتحاد سراسری بازنشستگان ایران

هم میهنان عزیز و گرامی بازنشسته!

درودهای گرم به محضر همه شما بازنشستگان و هم سرنوشت هایمان!

عزیزان بازنشسته ما همه باهم، دوران سخت و پرمشقتی را از سر می گذرانیم. بار دیگر و چنان که گفته ایم "تا حق خود نگیریم از پا نمی نشینیم"  گردهم آمده ایم تا صدای حق طلبی خود را به گوش مسوولان و قانون گذاران برسانیم.

امروز بازنشستگان ایران، سخت ترین دوران خود در طول 40 سال گذشته را از سر می گذرانند. وضع معیشتی و زندگی بازنشسته ها اعم از کشوری و لشکری و تامین اجتماعی و سایر صندوق ها، بحدی وخیم شده است که خود دولت و قانون گذاران نیز به آن معترف اند. وقتی خط فقر بالای 5 میلیون تومان و سبد معیشت به5/7 میلیون تومان رسیده است، کدام کارگر و کارمند و بازنشسته ای می تواند از عهدۀ مخارج سر سام آور چنین زندگی برآید؟ وقتی که اکثریت بازنشستگان را  حداقل بگیرانی تشکیل می دهند که حقوق و مستمری شان حتی کفاف یک سوم مخارج زندگی شان را هم  نمی دهد، چگونه می توانند زندگی کنند و از آن‌ها انتظار داشت که اعتراض نکنند؟

عزیزان بازنشسته! همان گونه که استحضار دارید، سه عامل عمده در بوجود آمدن این وضع وخیم برای نیروی کار و بازنشسته ها در کشور و پیدایش  شکاف عظیم چند برابری بین هزینه های واقعی زندگی و حقوق و دستمزدهای پرداختی به کارگران و کارمندان بویژه حقوق و مستمری بگیران مؤثر بوده است.

۱- سیاست های حقوق و دستمزد دولت

طبق قانون اساسی، دولت موظف بوده است که نظام تامین اجتماعی را برای  کلیه مردم ایران برقرار کرده و یک زندگی آبرومند را برای مردم تامین کند از جمله حقوق و مستمری مناسب برای بازنشستگان را. اولین کاری که دولت موظف به اجرای آن بوده است، تعیین سطح سالانۀ افزایش حقوق و دستمزد های کارگران و کارمندان و بازنشسته ها  بمیزانی بالاتر ازنرخ تورم بوده است.

همان گونه که خود دولت نیز معترف است، در طول 40 سال گذشته دولت، هرگز طبق قانون عمل نکرده است. همگان می دانند که اولا دولت ها همیشه  نرخ تورم را درحد نصف میزان واقعی آن اعلام کرده اند؛ و ثانیا، افزایش حقوق و دستمزد ها و مستمری ها نیز بصورت درصدی از حقوق و دستمزد و مستمری سال قبل که همواره نامکفی و زیر خط فقر بوده است محاسبه شده است. متاسفانه به مدت چندین دهه، تعیین حقوق ها بسیار زیر نرخ تورم واقعی و افزایش قیمت ها بوده است.

افزایش قیمت ها در اقتصاد معیوب دولت های پس از جنگ تا حد 100 درصدی و 200 درصدی، هرگز موجب نشدند تا سطح حقوق و دستمزدها و مستمری ها را به همان نسبت افزایش دهند. در عمل درصد ناچیزی مطابق با نرخ غیرواقعی تورم به حقوق ها اضافه می شده است. 

عامل دیگر که دولت مسئولیت درجه اول در آن داشته است، پایین نگه داشتن سطح حقوق و مستمری بازنشستگان بوده است. در هیچ دوره ای سقف حقوق و مستمری بازنشستگان، از سقف 80 درصدی همان حقوق های پایین هم بالاتر نرفته است. یعنی دولت و صندوق ها بطور کامل، کسورات قانونی را دریافت کرده اند اما حقوق و مستمری را حداقل 20 درصد کمتر پرداخته اند.

۲- دولت، قانون شکن بزرگ

 این وضع فاجعه بار و غیر قابل تحمل بازنشستگان  که هیچ دولت و نهادی نمی توانست و تواند از آن دفاع کند، سرانجام با فشار بازنشسته ها به تصویب قانون همترازی بازنشستگان با شاغلان در سال 86 در مجلس شورای اسلامی منجر شد .این مصوبه موجب برانگیختن امید به تغییر در زندگی و معیشت در میان بازنشستگان شد. اما طولی نکشید که دولت ها از اجرای این قانون سرباز زدند!

اکنون 12 سال از تصویب این قانون می گذرد و دولت ها به بهانه نبود نقدینگی لازم آن را اجرا نمی کنند. ادعای نبود نقدینگی، ادعایی دروغ است، چرا که دولت احمدی نژاد مدعی حامی فرودستان با 700 میلیارد درآمد نفت براحتی می توانست آن را اجرا کند . دولت نولیبرال «تدبیر و امید» حامی سرمایه داران روحانی نیز که با حکم ساده یک دادگاه معمولی، بدهی چند هزار میلیاردی سپرده گذاران کاسپین را پرداخت، درآخر سال 97 عایدات حاصل از فروش 40 میلیارد دلار درآمد ارزی  را به جیب وارد کنندگان ریخت، می توانست این قانون را به اجرا بگذارد.

بازنشستگان عزیز! نمونه بسیار مهم و درد آور دیگر، عدم پرداخت بدهی 250 هزار میلیارد تومانی دولت به سازمان تامین اجتماعی است. اقدامی غیر قانونی که سازمان تامین اجتماعی را مجبور کرده است که برای پرداخت تعهدات خود از بانک ها وام بگیرد.

آن چه برای بازنشسته ها مشهود و مسلم است این است که دولت هایی که راه را برای اختلاس و چپاول غارت بودجه و اموال دولت و مردم باز گذاشته اند، به هیچ وجه قصد اجرای این قانون را که به زندگی میلیون ها بازنشسته مربوط می شود، ندارند!

۳- فقدان حمایت های قانونی از بازنشستگان

عامل سوم تیره روزی بازنشستگان، بیگانگی قانون گذاران و مجریان و پاسداران قانون از مردم است. نه دولت هایی که با وعده به مردم بر سرکار آمدند به فکر بازنشستگان بودند و نه دستگاه مقننه ای که با انواع ترفندها رای مردم را برای قانون گذاری گرفتند. امروز نه مجلس، استیضاح کننده دولت است و نه قوه قضاییه، مدعی و حسابرس بی قانونی های دولت در خصوص عدم اجرای قانون همترازی است.

تشکل های وابسته به کانون های قدرت  بازنشسته ها تحت نام کانون های بازنشستگی، کاری جز اجرای منویات دولت ها و حکومت ها ندارند. احزاب دولتی هم که بنام کارگران و بازنشستگان  فعالیت می کنند، در هیچ نهاد و مرجع قانونی، هیچ قدمی برای بهبود وضعیت زحمتکشان و بازنشسته ها حتی به میزان اندکی بر نداشته اند و هیچ برنامه ای برای بهبود وضع بازنشستگان وکارگران و کارمندان نداشته اند که اگر  چنبن بود، وضع بازنشسته های کشور این قدر فاجعه بار نبود.

خواهران و برادران عزیز بازنشسته!

آزموده را آزمودن خطا است. دولت ها تا مجبور نشوند و تا با اعتراض متحدانه  و یکپارچه بازنشستگان مواجه نشوند از بی توجهی به بازنشستگان دست بر نمی دارند. واضح است که بدون اتحاد سراسری  بازنشسته ها و بیمه شده ها و بدون اعتراضات جمعی، نمی توان دولت را به قبول خواسته های به حق و قانونی بیمه شده ها و بازنشسته ها واداشت. وقت آن است که همۀ بیمه شدگان و بازنشستگان، تشکل های واقعی کارگری و کارمندی و بازنشستگی خود را ایجاد کنند و در آن‌ها تجمع کنند تا بتوانند از پراکندگی خارج شده و به سوی اتحاد پیش روند.

 اتحاد سراسری بازنشستگان ایران همه بازنشسته ها را به حضور فعال در جامعه بازنشسته های کشور فرا می خواند و همۀ  گروه ها وتشکل های بازنشستگی را به اتحاد دعوت می کند .

اتحاد سراسری بازنشستگان ایران بویژه ، اعتراض خود را به اقدام غیر مسئولانه و اتحاد شکنانۀ گردانندگان تشکل های موسوم به «ائتلاف  بزرگ هم اندیشان»  که خواستار تجمع و گردهمایی بازنشستگان شدند، اعلام می دارد. متاسفانه شاهد بودیم که این «ائتلاف  بزرگ هم اندیشان»  با انتشار اطلاعیه های توهین آمیز و با عباراتی که خوشایند دستگاه های امنیتی بود، بازنشستگان را از حمایت از اعتراضات جمعی ترسانده  و در حرکتی تفرقه افکنانه و غیراخلاقی، از دستگاه های امنیتی خواستند که با سایر معترضان برخورد کنند. ما ضمن ابراز تاسف عمیق خود از چنین برخوردهایی، از این تشکل ها می خواهیم که رویه خود را تغییر دهند و راه اتحاد با سایر تشکل های بازنشسته ها را در پیش بگیرند. مسئولان  این تشکل ها بدانند که با برخورد ساده انگارانه با امور بازنشستگان و گدایی توجه دولت، هرگز بهبود معیشت جداگانه ای برای بازنشسته های کشوری و لشکری بدست نخواهد آمد. بلکه، فقط با اتحاد می توان حقوق بازنشسته ها را از دولت ها مطالبه کرد و گرفت.

وقت آن است که همۀ بازنشستگان اعم از لشکری و کشوری و تامین اجتماعی با هم در شکل های مختلف اتحاد تشکل های موجود بازنشستگی، متحد شوند و به صورت نیرویی یکپارچه به اعتراضات مدنی خود ادامه  دهند.

بار دیگر اعلام می کنیم که ما  بازنشستگان کشوری و لشکری و تامین اجتماعی به رغم تمامی تضییقات و بی قانونی های موجود از حق خود صرف نظر نمی کنیم و تکرار می کنیم که تا حق خود را از دولت ها و نهادهای حاکمیتی نگیریم از پا نمی نشینیم. ما هم صدا با همه بازنشستگان خواهان موارد زیر هستیم:

•  ما از کلیه دستگاه های قانون گذاری و اجرایی مصرانه خواستار اجرای قانون همترازی مصوب سال 86 مجلس هستیم؛

•  ما مصرانه خواستار تصویب متمم افزایش 50 درصدی افزایش حقوق و مستمری بازنشستگان برای نیمه دوم سال 98 هستیم؛

•  ما مصرانه خواستار تعیین جدول زمان بندی پرداخت بدهی 250 هزار میلیارد تومانی دولت به صندوق تامین اجتماعی هستیم؛

•  ما با صدای رسا اعلام می کنیم:  اموال صندوق های بازنشستگی به کارمندان و مستخدمین دولت و بازنشسته ها و نسل های بعدی شان تعلق دارند و دولت ها هیچ نوع حق مالکیت و دخل و تصرفی در آن‌ها ندارند. از این رو ما مصرانه و قاطعانه خواستار دست کشیدن دولت از دخالت ها و تصمیمات غیر قانونی  فروش و واگذاری اموال صندوق های بازنشستگی هستیم.

•  ما با صدای رسا اعلام می کنیم: سازمان تامین اجتماعی و تمامی سازمان ها و نهادهای اقتصادی متعلق به آن، نظیر  بانک رفاه کارگران، تمامی زیر ساخت های بهداشتی و پزشکی آن، اعم از بیمارستان ها و درمانگاه های تخصصی، هم چنین  شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی (شستا) با کلیه هلدینگ ها و شرکت ها و سرمایه گذاری ها و سهام های آن به بیمه شدگان و بازنشسته ها تعلق دارند و دولت ها هیچ نوع مالکیت و حق دخل و تصرفی در آن‌ها ندارند. از این رو ما مصرانه و قاطعانه خواستار عدم دخالت دولت در تصمیم گیری در امور دارایی های سازمان تامین اجتماعی و فروش یا واگذاری اموال آن هستیم.

•  درمان و بهداشت بازنشسته ها باید رایگان باشد. ازاین رو ما مصرانه خواهان تصویب قانون بهداشت و درمان رایگان برای بازنشستگان و لغو قرارداد با بیمه های تکمیلی هستیم؛

•  ما خواستار آزادی تشکل ها و انجمن های صنفی بازنشستگان

و رفع موانع از تشکیل اتحادیه ها و انجمن های صنفی مستقل و غیر وابسته بازنشستگان هستیم؛

•  جای کارگر و معلم در زندان نیست. ما خواستار آزادی فوری و بدون قید وشرط کلیه کارگران و معلمان در بند هستیم.

 

اتحاد سراسری بازنشستگان ایران

 

19 آبان 1398

.................................