اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

جان دراویش زندانی در خطر است!

زندانی سیاسی آزاد باید گردد!

با گذشت ۴۴ روز از اعتصاب غذای ۱۴ درویش زندانی که همچنان بر خواسته های خود پای می فشارند، جان آنها در  معرض خطر جدی قرار گرفته است. اعتصاب غذای دراویش زندانی که در ابتدا با اعتصاب ۶۹ مرد در زندان بزرگ تهران  و ۳ زن در بند زنان زندان اوین آغاز شده بود، روی خواست های رفع کامل فشارها و محدودیت های امنیتی قطب دراویش، نورعلی تابنده، و بازگشائی حسینیه ها و مجالس درویشی تاکید داشت. در این مدت فشارهای گسترده ای بر اعتصابیون اعمال شده؛ برخی از آن ها را از این زندان به آن زندان منتقل کرده اند و برای وارد آوردن فشار روحی بر آنها، خبرهای جعلی پیرامون وضعیت جسمی نورعلی تابنده و حتی مرگ وی انتشار داده اند. علیرغم همه این فشارهای غیرانسانی، ۱۴ تن از آنها؛ محمد شریفی مقدم، رضا انتصاری، سینا انتصاری، احمد ایرانیخواه، سعید دوراندیش، صالح الدین مرادی، مرتضی کنگرلو، سید مصطفی میرمحمدی، مصطفی عبدی، سخاوت سلیمی، سعید سلطانپور، جواد خمیس آبادی، شهرام مقدسی و مجید رشیدی هنوز به اعتصاب غذای خود ادامه می دهند و بر خواست های خود پای می فشارند.  از میان آنها، وضعیت جسمانی محمد شریفی مقدم، فعال صنفی دانشگاه شریف، احمدایرانی‌خواه و رضاانتصاری به وخامت گرائیده و جان آنها در خطر جدی است.

فشار ضدبشری بر دراویش ایران که سرکوب خونین تجمع گلستان هفتم، نمونه ای از آن است، جزئی از سیاست سرکوب خشن اقلیت های دینی و دگراندیشان  محسوب می شود که توسط حاکمیت تاریک اندیش و استبداد دینی حاکم اعمال می گردد. فراموش نکنیم که در جریان سرکوب  واقعه گلستان هفتم و دستگیری های گسترده بعد از آن محمد ثلاث  را بیشرمانه اعدام  کردند  و  ۲۰۱ تن از دراویش گنابادی در دادگاه انقلاب تهران جمعاً به ۱۰۸۰سال حبس تعزیری، ۵۹۹۵ ضربه شلاق، ۴۶ سال ممنوع‌الخروجی، ۱۱۴ سال تبعید و ۷۲ سال محرومیت از فعالیت‌های اجتماعی محکوم شده اند، هر چند از نحوه و میزان محکومیت ۱۸۰ زندانی دیگر و وضعیت آنها  اطلاعی در دست نیست.

سرکوب خشن دگراندیشان و اقلیت های دینی، تنها گریبان دراویش گنابادی را نگرفته است. دستگیری های گسترده از میان بهائیان کشور، حبس های طولانی برای آنها، جلوگیری از کسب  و کارشان و پلمپ کردن مغازه ها و محل های کسب شان، محرومیت از تحصیل نوجوانان و جوانان بهائی،   از شیوه های مرسوم علیه بهائیان کشور است که تاکنون شهدای زیادی در راه پافشاری بر اعتقادات خود و دفاع از آزادی عقیده داده اند. جدا از بهائیان، حتی مسلمانان دگراندیش نیز جان سالم از شمشیر خونین سرکوب دولت شیعی طرفدار اصل ولایت فقیه بدر نبرده اند. سرکوب اهل سنت نیز همواره از پایه های حاکمیت استبداد ولایت فقیه بوده است. توجه داشته باشیم که علیرغم تلاش چند ده ساله، هنوز مسلمانان اهل سنت، از داشتن یک مسجد در تهران، پایتخت کشور، محروم هستند. خلع لباس کردن روحانیون شیعه مخالف استبداد دینی نیز یکی دیگر از اهرم های سرکوب دستگاه ولایت است.

برای پایان دادن به چنین سرکوب خشن و قرون وسطائی علیه اقلیت های دینی و دگراندیشان، راهی جز تاکید بر اصل جدائی دین و ایدئولوژی از دولت وجود ندارد. هر دولت دینی و هر دولت ایدئولوژیک ضرورتآ یک دولت توتالیتر خواهد بود که برای حفاظت از نگاه خود، دستگاه سرکوبی برای دگراندیشان بر پا خواهد ساخت. در ایران ما، که شاهد چهل سال حاکمیت یک قرائت داعشی از دین تحت عنوان ولایت فقیه بوده ایم، ولایتی که حتی بسیاری از روحانیون شیعی نیز به آن اعتقادی ندارند، راهی جز در هم شکستن استبداد دینی و رهائی دولت از دین وجود ندارد. برای گسترش آزادی های سیاسی، اجتماعی، مدنی و فرهنگی باید به حاکمیت دین بر دولت پایان داد.

اما جدا از مبارزه بی امان برای پایان دادن به حاکمیت دین بر دولت در ایران، در شرایط کنونی که جان ۱۴درویش در زندان های جمهوری اسلامی در خطر است، باید صدای آنها باشیم. نباید گذاشت استبداد خشن دینی با نفرت بی حد و حصری که از دگراندیشان و دراویش دارد، مرگ خاموش آن ها را رقم بزند. حاکمیت مستبد ولایت فقیه در جریان خیزش شکوهمند آبان ماه ۹۸ نشان داد که همچنان از شقاوت و قساوتی برخوردار است که در دهۀ ۶۰ و قتل عام زندانیان سیاسی در ۶۷ برخودار بود. اما این بار با مردمی به پاخاسته روبروست. به قول سپیده قلیان که در باره احکام زندان خودش و دیگر فعالان پرونده  هفت تپه و  اول ماه مه در پست اینستاگرامی اش خطاب به حاکمان نوشت:« عجالتا به شما یادآور می شوم که آبان ماه نشان داده که نسل های بعد با زبان دیگری با شما سخن خواهند گفت». با زبان همبستگی، سازمانیافتگی بیشتر، بسیج گسترده تر توده ای و مقاومت فشرده تر بخش های گوناگون جامعه برای ساختن ایرانی بر ستون های آزادی، دمکراسی،  برابری و همبستگی انسانی.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

يكشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۸ برابر با ۱۵ دسامبر ۲۰۱۹