حسن ودایی پور؛ بزرگمردی گمنام

غافلان
هم‌سازند،
تنها توفان
           کودکانِ ناهمگون می‌زاید.

شاملو

شیردلانی که زندان های نظام سیاه ولائی را به سنگر مقاومت و مبارزه تبدیل کرده اند، بسیارند. آزادگانی در بند که با وجود همه شقاوت ها و شناعت های جباران حکومت اسلامی، در درون سیاه چال های نظام جنایتکار در تاریک‌ترین سلول‌ها و زیر ضدانسانی ترین شکنجه‌ها، آزادی را به بهای جان و عمر خویش پاس داشته‌اند. هم‌ اکنون آزاده مردی بزرگ از تبار یلان گردن فراز سلاله آزادگان در زنجیر چهارده سال است که در زندان وکیل آباد مشهد مقاومت را زندگی می‌کند که مصداقی دیگر برای این شعر شاعر بزرگ عشق و آزادی، احمد شاملو، است:

که تباهی
از درگاهِ بلندِ خاطره‌ شان

                           شرمسار و سرافکنده می‌گذرد.

او نمادی از شرافت و انسانیت هموطنان شریف عرب خوزستان است که با مقاومت ستودنی اش دیوارهای زندان تبعیدگاهش را نیز شرمنده خود کرده است. نام این زندانی سیاسی مقاوم حسن ودایی پور است. اهل شهرستان شوش دانیال، محکوم به بیست سال حبس و تبعید به زندان وکیل آباد مشهد که هزار و پانصد کیلومتر دورتر از زادگاهش است. حکمی چنان ظالمانه از سوی گماشتگان رذل خلیفه مادام العمر نظام در حق حسن و خانواده اش که رذالت و دنائت را تمام و کمال نشان داده باشند.

در اوایل اسفند ماه یک فایل تصویری یک و نیم دقیقه ای از حسن در فضای مجازی منتشر شد که پس از ۱۴سال حبس از مرخصی استعلاجی ده روزه به زندان وکیل آباد بر می گشت. حسن در این فایل تصویری گفت:

« بنام خدا،

حسن ناصری هستم معروف به حسن ودایی پور، محکوم به ۲۰ سال حبس و تبعید [به] زندان وکیل آباد مشهد که بعد از ۱۴ سال به مدت ده روز برای پی‌گیری روند درمانم به مرخصی آمده ام. امروز مرخصی ام تمام می‌شود و دو سه ساعت دیگر باید برگردم زندان. ولی بر خود واجب دونستم از تعدادی افراد تشکر کنم که واقعاً  به من خدمت کردند. واقعاً در حقم برادری کردند. افرادی که شاید هیچ نقطه اشترکی بین من و این افراد نباشد، مگر انسانیت. نه هم قوم من هستند، نه همزبان من هستند، نه هم کیش من هستند، نه همشهری من هستند ولی واقعاً انسانیت یک شکلی بر این افراد حاکم بود که با تمام وجود به من خدمت کردند. افرادی که واقعاً  گفته بزرگ عرب‌ها را بجا آوردند: " اکرم الضیف و لو کان کافرا ".*

اما این افراد: دکتر جواد علیکردی، دکتر خسرو علیکردی، دکتر متین بصیری، مهندس بهروز علیکردی، دکتر حسن باقری نیا، دکتر محمدحسین خباز، و تمام پرسنل کلینیک فیزیوتراپی مهرگان. افرادی که بعضی هاشون تمام وقتشون را برای من گذاشتند، بعضی هاشون تمام هزینه‌های درمان مرا متقبل شدند و بعضی هاشون حتی به خاطر من بازخواست شدند. یک دنیا ممنون.»

دکتر خسرو علیکردی که یکی از کسانی بود که حسن از ایشان نام برده است با انتشار پستی در فضای مجازی در مورد حسن نوشته است: «برادر شرافتمند من حسن ودایی پور زندانی سیاسی (به عقیده مقامات قضایی مجرم امنیتی) فرزند رنج دوران کشیده خوزستان که به ۲٠سال زندان در تبعید محکوم شده و تاکنون حدود ۱۴سال از حبسش را در زندان وکیل آباد مشهد گذرانده. بزرگمردی که پس از ۱۴سال حبس حاضر به امضا توبه نامه نشد.

آزاد مردی که مدتی افتخار داشتم در بند ۳ زندان وکیل آباد مشهد در کنار ایشان در اتاق ۴۵ بند ۳ تحمل حبس نمایم و در مقابل صبر، شجاعت، رادمردی و زلال بودنش سر تعظیم فرود می آورم.»

این وکیل شریف دادگستری که خود به اتهام دفاع از زندانیان سیاسی، مدتی زندانی شده و حبس کشیده است چند ماه پیشتر نیز با انتشار تصویری از حسن در اینستاگرام در موردش نوشته بود: «برادر شرافتمند من حسن ودایی پور زندانی سیاسی «به عقیده مقامات قضایی مجرم امنیتی» به بیست سال زندان در تبعید محکوم شده است و تا کنون حدود ۱۴ سال از بیست سال حبسش را غریبانه در زندان وکیل آباد مشهد سپری نموده است. حسن ودایی پور بدلیل اینکه در زندان بود، نتوانست در مراسم تشییع پیکر و خاکسپاری پدرش حاضر شود...!!!

حسن ودایی پورهم اکنون در زندان وکیل آباد مشهد از بیماری تنگی کانال نخاعی و دیسک کمر رنج میبرد، تحت تدابیر شدید امنیتی«با دستبند و پابند» از زندان جهت درمان به مراکز درمانی مشهد منتقل می شود و هم اکنون در بند ۳ زندان با برادرم جواد علیکردی و محمدجواد وفایی ثانی هم بند میباشد.»

حسن ودایی پور معروف به حسن ناصری، ۳۸ساله متولد  فروردین ۱۳۶۵، اهل شهرستان شوش است. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، حسن ودایى پور همراه ۸ تن دیگر از شهروندان شهرستان شوش** در فروردین ۱۳۹۰ بازداشت شدند. او پس از چند ماه بازجویی تحت شدیدترین شکنجه های جسمی و روحی در بازداشتگاه اداره اطلاعات اهواز، در شعبه اول دادگاه انقلاب اهواز به ریاست قاضی «اندی» به اتهامات “محاربه و اقدام علیه امنیت ملی از طریق ارتباط با دول متخاصم” به ۲۰ سال حبس در تبعید در زندان سبزوار محکوم شد که اندکی پس از تبعید، از زندان سبزوار به زندان مشهد منتقل شد.

بنا به گزارش «کانون حقوق بشر ایران»، در اوایل دی‌ماه ۱۴۰۳، « زندانی سیاسی حسن ودایی‌پور توسط مقامات زندان وکیل‌آباد مشهد تحت فشار قرار گرفته تا درخواست عفو کند. به گفته زندانی سیاسی حسن ودایی‌پور چند هفته پیش مقامات زندان به وی مراجعه کرده و یک توبه نامه را به او نشان داده‌اند. وی نیز در پایین آن به جای امضا کردن نوشته است نیازی به عفو شما ندارم. وی همچنین به عوامل اطلاعاتی که این نامه را آورده بودند گفته است که زندان برایم شیرین‌تر از چیزی است که شما مرا به آن دعوت می‌کنید. وی در ادامه گفته است: «روزی اجل این حکومت می‌رسد و اینها خواهند رفت، چون خیلی دارند ظلم می‌کنند. این حکومت حاکمیت اوباش است. این حکومت هیچ چیز ندارد و فقط رجز می‌خواند.»

یاشار جاوید

دوشنبه ۲۷ اسفند۱۴۰۳  /  ۱۷ مارس ۲۰۲۵

پانویس

….............................................................................

 * " اکرم الضیف و لو کان کافرا " یعنی: مهمان را اکرام کن، هرچند کافر باشد.

 ** اسامی ۹ شهروند عرب اهل شوش دانیال که در مجموع به ۱۴۰ سال زندان در تبعید محکوم شده اند:

حسن ودایی پور، ۲۰ سال حبس در تبعید در زندان سبزوار،  احمد دبات فرزند علیوی ٢٠ سال حبس و تبعید به شهر رشت‌، ماهر کعبی (زغیبی) فرزند رحیم ١٠ سال حبس و تبعید، علی کنانی (جع جع) ٢٠ سال حبس و تبعید به شهر ساری، سجاد بیت‌عبدالله ١۵ سال حبس و تبعید به شهر گرگان، جعفر کعبی از روستای بیت علاوی شهر شوش ١۵ سال حبس و تبعید به یزد، یوسف (لطیفی) خسرجی ١٠ سال حبس و تبعید به شیراز، احمد کعبی (زغیبی) فرزند رحیم ١۵ سال تبعید به کرمان، عباس صگوری، ١۵ سال تبعید به همدان.