اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

به مناسبت زجرکش کردن شاهین ناصری و امیر حسین حاتمی

ولایت فقیه بدون کشتار در زندان ها نمی تواند دوام بیاورد

نامشان زمزمه نیمه شب مستان باد

تا نگویند که از یاد فراموشانند

شفیعی کدکنی

در هفته گذشته شاهد زجرکش شدن دو زندانی دیگر در زندان های جمهوری اسلامی بوده ایم. روز سه‌شنبه، ۳۰ شهریور امسال  شاهین ناصری  که شاهد شکنجه های نوید افکاری بوده و در این باره شهادت داده بود، در زندان اوین زجرکش شد. شاهین ناصری را در سالروز اعدام نوید افکاری در زیر شکنجه کشتند تا وحشت خود از جسارت او را به نمایش بگذارند. او با آگاهی از این که شهادت دادن در باره شکنجه های نوید افکاری چه هزینۀ سنگینی برایش خواهد داشت و با هشداری که در نوار صوتی باقی مانده از او به مردم، نسبت به اقدامات حکومت داده بود، با جسارتی ستودنی به استقبال سرنوشتی رفت که نسبت به آن آگاه بود تا نشان دهد که در برابر ظلم حاکمان و توحش ولایت مداران، می توان و باید ایستاد و اجازه نداد این گونه بیرحمانه جوانان این مرز و بوم را به کشتارگاه هایشان ببرند. چنین انسان های جسوری هستند که تاریخ را می سازند و نام شان همواره در خاطره مردم خواهد ماند. دو روز بعد،  امیرحسین حاتمی  ۲۲ ساله، اهل شهرستان سیروان از توابع استان ایلام  در روز پنج‌شنبه یکم مهرماه ۱۴۰۰، در زندان فشافویه، زندان بزرگ تهران، زیر شکنجه کشته شد که با اعتراض گسترده خانواده و خویشاوندانش روبرو گشت. این دو مورد تازه ترین کشتارهای جنایتکارانه در زندان های جمهوری اسلامی است. در تمامی طول حاکمیت ولایت فقیه بر ایران، در چهاردهۀ گذشته، شاهد تداوم کشتار زیر شکنجه در زندان های جمهوری اسلامی بوده ایم. سازمان عفو بین‌الملل در گزارشی نام و مشخصات ۷۲ زندانی ایرانی را اعلام کرده که از ژانویه سال ۲۰۱۰ تا کنون، در ۴۲ زندان و بازداشتگاه جمهوری اسلامی جان خود را زیر شکنجه از دست داده اند.

شکنجه و کشتار در زندان های جمهوری اسلامی رویۀ مرسومی است. حاکمیت ولایت فقیه، در برابر خواست ها و مطالبات مردم، ناتوان از پاسخگوئی، تنها به زبان زور، شکنجه و زندان پاسخ می گوید. دستگیری و شکنجه توماج صالحی  و شیدای همدانی، پرونده سازی مجدد برای سپیده قلیان، اعلام حکم جدید برای نرگس محمدی و پیام شکیبا تازه ترین تلاش حاکمیت برای خفه کردن صدای حق خواهی است. دستگیری عزیز قاسم زاده سخنگوی کانون صنفی معلمان گیلان و دستگیری غلامرضا غلامی کندازی و مهدی فتحی فعالان صنفی معلمان فارس، واکنش سرکوبگرانۀ حاکمیت به مطالبه گری معلمان در آستانه سال تحصیلی جدید و مبارزات شان برای اجرای کامل  رتبه‌بندی و  همسان‌سازی و  بهبود کیفیت آموزشی می باشد. حاکمیت استبدادی ولایت فقیه نه تنها چشمی برای دیدن درد و رنج معلمان و زحمتکشان ندارد، بلکه گوشی هم برای شنیدن صدای حق خواهی مردم ندارد و تنها مشتی آهنین و گره کرده و مسلح و زبانی زورگو دارد.

خفه کردن صدای شاهین ناصری که روایت گر بیباک شکنجه های نوید افکاری بود، گرفتن جان امیرحسین حاتمی،  جوانی که هیچ جرمی نداشت در زندان بزرگ تهران، پرونده سازی برای سپیده قلیان که زبان گویای درد و رنج زنان زندانی در بوشهر شد و دستگیری معلمان مطالبه گر، در کنار بستن اتاق های اینترنتی گفتگو در کلاب هاوس که نگرانی حاکمان را برانگیخته است، همه و همه نشان دهنده وحشت حاکمیت از خشم و نفرت مردمی است که به تدریج متحد می شوند، ترس و مرگ را تحقیر می کنند و با شجاعتی ستودنی پرچم  حق گوئی و حق خواهی را بر می افرازند. این فضای فوران خشم و نفرت و دریده شدن پرده سکوت و سانسور فقیهانه، رهبر رژیم را واداشته تا از نیروهای معتقد و سرسپرده خود بخواهد به جهاد در فضای مجازی روی آورند. طرح "صیانت" شان کم بود، حالا سربازان گمنام سایبری شان را نیز روانه فضای مجازی کرده اند تا دریده شدن پرده سانسور را رفو کنند و خاک در چشم حقیقت بپاشند. این درس تاریخ است؛ وقتی جنگل به راه می افتد، سلطان باید وحشت کند.

سازمان ما، سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)، ضمن محکوم کردن جنایت رژیم اسلامی در زجرکش کردن شاهین ناصری و امیرحسین حاتمی، همدردی خود را با خانواده های آنها اعلام کرده، خود را در غم آن ها شریک می داند  و به آنها تسلیت می گوید. ما بر این باوریم که مسئولان این خون های به ناحق ریخته شده باید در برابر دادگاه مردم ایران پاسخگو باشند. ما همچنین وظیفه خود و همه فعالان سیاسی و مدنی می دانیم که با استفاده از تمامی امکانات، تلاش رژیم برای ادامه سرکوب در سکوت را در هم بشکنیم و اجازه ندهیم حاکمیت یک دست شده، در فضای بستن رسانه ها ، خفه کردن خبرنگاران و مسدود کردن راه های اطلاع رسانی در شبکه های مجازی و اتاق های بحث و گفتگوی کلاب هاوس، به جنایات خود ادامه دهد. این درس تاریخ است که مردم آگاه، مردم متشکل شده، مردم متحد و مردمی که  بر ترس غلبه کرده و مرگ را تحقیر می کنند، شکست ناپذیرند و این رژیم های سرکوبگرند که باید به دنبال "سوراخ موش" بگردند.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

سه-شنبه ۶ مهر ۱۴۰۰ برابر با ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۱