سوسیالیسم
بدون زندان
هوارد
زین - ترجمه
آزاده ارفع
سوال:
فلسفه شما
چیست؟
پاسخ :
تصور می کنم
به آن چیزی که
اعتقاد دارم
می توان
سوسیالیزم
دموکراتیک
گفت. زیرا بر
آنم که ما به جامعه
ای نیاز
داریم که در
آن انگیزه
نظام
اقتصادی نه
سوددهی
انحصارات
بلکه باید سعادت
و رفاه انسان
ها باشد-
تامین
بهداشت،
اشتغال،رفاه
کودکان و... . جامعه
ای که بر اساس
برابری وسیع
ثروت بنا می
شود، جامعه ای
صلح دوست که
منابع خود را
صرف کمک به
مردم کشور
خود و دیگر
کشورها
مینماید. من
به جهانی
باور دارم که در
آن جنگ وسیله
ای برای حل
مسائل و
مشکلات نیست.
من معتقدم که
باید مرز های
ملی از بین
برود. من به ویزا
، پاسپورت و
سهمیه
مهاجرت
اعتقادی
ندارم. من فکر
میکنم که ما
نیاز به حرکت
به سوی جامعه
ای جهانی داریم.
آنها کلمه
جهانی شدن را
به کار می
برند اما به
معنای خیلی
محدود تر از آنچه
که من می گویم....قصد
آنها آزادی برای
انحصارات
است که
بتوانند در
ورای مرزها حرکت
کنند. ولی
آنچه که ما
احتیاج
داریم آزادی
مردم برای
حرکت در
فراسوی
مرزهاست. زمانی
که من در باره
سوسیالیسم
بدون زندان
صحبت میکنم
قصدم آن است
که باید بیشترین
مداخله
اجتماعی در
اقتصاد انجام
شود اما بدون
نقض آزادی
های مدنی .
نویسنده
هالیودی در
این باره
خیلی مختصر و
ساده خواهد
گفت که این
"سوسیالیسم
بدون زندان"
است.
سوال:
شما چگونه
آنارشیسم ،
سوسیالیسم و
کمونیسم را
به هم می آمیزید؟
من
دوست دارم که بهترین
عناصر از
هرکدام از
آنها را انتخاب
کنم. از
کمونیسم—جامعه
ایی که در آن
آزادی برای
فرد
وجودخواهد داشت
و منابع جهان
به شکل منطقی
مورد
استفاده قرار
خواهد گرفت—باید
در اینجا
کمونیسم را
از آنچه که در
اتحاد شوروی
و کشورهای
بوروکراتیک
و تمامیت گرا
که خودشان را
مارکسیست و
کمونیست می
دانستند متمایز
کرده و
کمونیسم را
به همان
مفهومی که
مارکس و
انگلس در نظر
داشتند بکار
برد. این آن
چیزی است که
باید از کمونیسم
گرفت . از
سوسیالیزم
من چیزی را
برداشت
خواهم کرد که
در مورد آن هم
اکنون توضیح
دادم و آن
استفاده از
دولت ، دولتی
که بطور
دموکراتیک
انتخاب شده،
در جهت تقسیم
برابر ثروت
ملی و کمک به
مردم میباشد. آنچه
که از
آنارشیسم گزین
خواهم کرد عبارت
است از سوء ظن
نسبت به
اتوریته(اقتدار)،
سوء ظن نسبت
به تمام
حکومت ها و
آمادگی برای
انتقاد و
شورش است آن
هم علیه هر
حکومتی . حکومت
ها ممکن است
کارشان را در
آغار با
بشردوستی
شروع کنند
ولی به راحتی
میتوانند
متحجر شده و
به دیکتاتوری
مبدل شوند.
هدف آنارشیسم
جامعه ای غیر
متمرکز است
که در آن
افراد از ظلم
و ستم دولتی و
از قدرت
انحصارات و
کلیسا رها
شده باشند.
بنابراین
فکر میکنم که
در هر سه آنها
عناصری وجود
دارند که
مفیدند.
سوال:
آیا این شیوه
تفکر واقع
بینانه است ؟
خوب ،
مظمئناا" اگر
بخواهیم
دنبال هدفی
باشیم که
سریعا قابل دسترس
باشد این
شیوه تفکر
چندان واقع
بینانه
نخواهد بود ولی
من فکر میکنم
که این نوع
اندیشیدن را
باید به
عنوان هدف در
نظر گرفت.
اندیشه ای فلسفی
و نه تخیلی که
به تئوری
ساده و بی
خاصیت تنزل
می یابد. فلسفی
به مفهومی که
باید آن را به
طور درازمدت
دید.
بنابراین
اگرچه این یک
احتمال و یا
یک امکان
بلاواسطه
نیست اما به
نظر من مهم
است که ما
تصوری از یک
جامعه خوب
داشته باشیم .
در آن صورت
قادر خواهیم
بود در باره
اوضاع و
احوال به
درستی قضاوت
کرده و پی ببریم
که چه سیاست
هائی امروزه
علیه این هدف
عمل می کنند.
سوال: میخواهید
از شما چگونه
یاد شود؟
اگر
قرار است که
اصولا" از من
یادی بر جای
بماند برای
شیوه تفکرم
خواهد بود. من
معرف شیوه
دیگری از
تفکر در باره
جهان ، جنگ،
حقوق بشرو
برابری بوده و
برای جلب هر
چه بیشتر
مردم به این
تفکرتلاش
کرده ام. من
تلاش کرده
ایم تا مردم
هرچه بیشتری
پی ببرند ، که
قدرتی که
اکنون در دست
آنهائی است
که صاحب پول و
اسلحه اند ، در
نهایت به
خودشان تعلق
دارد و این که
آنها می
توانند این
قدرت را بکار
ببرند و در
مقاطعی از
تاریخ آن را
بکار برده
اند؛ مردم
سیاه در جنوب
از آن
استفاده
کرده اند،
مردم در جنبش
زنان از آن
استفاده
کرده اند،
درجنبش ضد
جنگ از آن
استفاده شده
و مردم در
کشورهای
دیگر برای
سرنگون کردن
دیکتاتورها
آن را به کار
برده اند. می
خواهم اگر قرار
است از من
یادی شود
بعنوان کسی
باشد که به
مردم احساس
امید و قدرت
عطا کرده، چیزی
که آنها قبلا
نداشته اند.
متن
پیاده شده از
مصاحبه
ویدئوئی با
هوارد زین
|