(سام. آ)

Sam.azarakhsh@gmail.com

«چپ»  در دامن راست

برنامه ای در موضوع یادمان کشتار دهه ۶۰ و تریبونال کارزار بین المللی با عنوان "نه فراموش میکنیم و نه میبخشیم" از سوی اتحاد چپ ایرانیان خارج از کشور و کمیته ای بنام یادمان کشتار زندانیان دهه ۶۰ در مونترال برگزار گردید. در این برنامه که ظاهرا میبایست یاد و نام شهدای راه آزادی و عدالت اجتماعی  به بزرگی و احترام یاد شود میهمانان و سخنرانانی که بعضا نه تنها هیچ سنخیتی با راه و آرمان این شهدا نداشته  و ندارند دعوت شده بودند بلکه به تصدیق اسناد و مدارک موجود آنان تمام قد در خدمت اربابان قدرت و سرمایه قرار دارند و از هیچ فرصتی جهت پیشبرد اهداف شوم خود علیه مردم ایران غفلت نمیکنند. نگارنده در این نوشتار فقط به گوشه ای از فرصت طلبی اتحاد چپ و بده و بستان سیاسی این مشت (۱) انگشت شمار و بعضا "خرده بورژوا"، با راست (لابی قدرت و سرمایه) که متاسفانه به یاد و نام ماندگار شهدای راه آزادی و عدالت اجتماعی صورت میگیرد اشاره مختصری مینماید.

بر آگاهان سیاسی و فعالان اجتماعی پوشیده نیست که در پشت سکان  "یادمان کشتار دهه ۶۰ و تریبونال کارزار بین المللی، یک تیم کارکشته بین المللی از وکلای با تجربه شامل پرفسور جان کوپر،( John Copper) پرفسور ریچارد فالک،(Richard Falk) سر جئوفری نایس (Sir Geoffrey Nice)، پرفسور اریک دیوید،( Eric David)  پرفسور پیام اخوان،( Payam Akhavan) دکتر نانسی هرمچا،( Nancy Hormachea) دکتر کادر آسمال(Kader Asmal) دکتر حمید ضبی (Hamid Sabi) و دکتر هدایت متین دفتری (Hedayat Matin Daftari  ) و ... قرار دارد (۲) که به گفته پرفسور اخوان بودجه این مرکز از «سازمان دمکراسی و حقوق بشر» آمریکا و دولت کانادا (۳) تامین میگردد. کارزار ایران تریبونال که در پائیز سال ۲۰۰۷ آغاز گردیده است در واقع چیزی جزء تامین منافع جبهه قدرت جهانی سرمایه یعنی آمریکا و اسرائیل در منطقه و علیه منافع مردم ایران نیست. هدف لابیست های اسرائیل در آمریکای شمالی در هماهنگی با قدرت جهانی یعنی آمریکا "تغییر رژیم" ایران به سبک عراق و یا لیبی و یا در نهایت  مصر میباشد.  بدیهی است که هر سه سناریو در ایران فاجعه مصیبت باری ببار خواهد آورد که سودش نصیب آمریکا و اسرائیل میگردد و خون و خرابی آن بر مردم ایران تا ابد الدهرباقی میماند.

فعالیت کارزار تریبونال ایران که ظاهرا جهت دادخواهی زندانیان سیاسی دهه ۶۰ که توسط رژیم جور و جهل جمهوری اسلامی بی رحمانه به دار آویخته شده بودند، بعد از قریب ۲۰ سال آنهم در بحبوحه بالا گرفتن معرکه برنامه اتمی ایران از سوی اسرائیل آغاز شده و در این رابطه سئوال های بسیاری را برانگیخته است.

حال در این میان "چپ" که بطور کلی در گذشته همراه و همگام ارتجاع (رژیم ایت اله خمینی) علیه آزادی، دموکراسی و حاکمیت مردم شانه به شانه پیش میرفت اینک در یک عقب گرد مفتضحانه بر پشت بام دیدگاه سیاسی خود با سر به دامان راست افتاده است و به بهانه یاد و نام شهدای راه آزادی و عدالت اجتماعی هیزم آور جبهه بین المللی قدرت و سرمایه در اطراف و اکناف دنیا از جمله مونترال شده است. حال برای اینکه ادعای ما سندیت داشته باشد فقط به یکی از میهمانان ویژه یادمان کشتار دهه ۶۰ که از سوی اتحاد چپ  و کمیته یادمان کشتار ۶۰ برگزار میگردد یعنی آقای پیام اخوان میپردازیم و خواننده را به خواندن حدیث مفصل از این مجمل وا مینهیم.

 نامبرده که خود را در پارلمان کانادا یک کانادائی معرفی کرده است با افراد و گروه های متعددی که بعضا لابی اسرائیل در آمریکا و کانادا را بعهده دارند و مرکز آنها در مونترال "سرزمین موعود صهیونیسم در آمریکای شمالی" است، رابطه تنگاتنگی دارد و برای تغییر رژیم آنهم نه در جهت خواست مردم ایران بلکه در جهت اراده نئوکان ها و دولت اسرائیل فعالیت میکند. این شخص همراه با تیم  متخصص و زبده ای در تهیه و صدور کلیه بیانیه ها و گزارشاتی که در جهت منافع اسرائیل از سوی لابی این کشور صادر میگردد همراه با ایروین کوتلر (Erwin Cotler) وکیل صهیونیسم مقیم مونترال و وزیر سابق دادگستری در دولت پل مارتین ( Paul Martin) نقش اساسی دارد. در مورد همکار صمیمی ایشان، ایروین کوتلر همین بس که اورشلیم پست مینویسد :" ایروین کوتلر به منظور تحریم های هرچه بیشتر علیه ایران با رهبران دولت و پارلمان آمریکا، آلمان، اتریش و اسرائیل ملاقات کرده است" (۴) و نیز هوارد گال گانوف (Howaed Galganov) فعال سیاسی و مسئول سابق رادیو مستقل صبگاهی  CIQC-AM در مونترال از او "کسی که با بیشرمی تمام از اسرائیل حمایت و دفاع میکند" نام  میبرد. مسئولیتی که آقای اخوان در تریبونال بین المللی بعهده دارد همکاری تام و تمام با این افراد و گروه های حامی اسرائیل میباشد. برای مثال، نامبرده همراه با ایروین کوتلر و نئو کان های جنگ طلبی مانند آلن درشوویتز(Alan Dershowitz) (۵) بیانیه ای را در سال ۲۰۸۸ تحت عنوان "خطر هسته ای، قوم کشی و نقض حقوق بشر در ایران در ۱۳۴ صفحه و با ضمیمه ۵۴ صفحه ای تهیه و امضاء کرده است. (۶) در این بیانیه که پنداری در دفتربنجامین نتانیاهو تهیه شده بود و رونوشت آنرا بدست آقای اخوان داده بودند کلیه موضع گیری های که اسرائیل علیه ایران دارد از جمله "ابتدا اعمال سیاست تحریم های هوشمند" و سپس "حمله نظامی به ایران" ذکر شده است. بنابراین شایسته بود "اتحاد چپ" میزبان بدون مزد لابی اسرائیل در کانادا، قبل از دعوت کردن  پیام اخوان در این یادمان ابتدا از ایشان میپرسید که آیا تا بحال او و تیم همراهش نسبت به نیروگاه هسته ای اسرائیل، دیمونا (Dimona) و خطر هسته ای این کشور که منطقه خاورمیانه و جهان را تهدید کرده است بیانیه ای صادر کرده اند؟ آیا ایشان در مورد "قوم کشی" اسرائیل در کشتار مردم فلسطین و پایمال کردن حقوق اولیه آنها سخنی گفته است؟ اگر چنین است یک نمونه از  محکومیت دولت اسرائیل را به شرکت کنندگان برنامه یادمان کشتار زندانیان سیاسی دهه ۶۰ در مونترال نشان دهد.

چپ بواسطه عدم دانش سیاسی و ناآگاهی از معادلات و مناسبات بین المللی ناخودآگاه بازوی بی جیره و مواجب راست شده است و با برگزاری چنین برنامه هائی آنهم به یاد و نام شهدای گرانقدر دهه ۶۰ مورد بازیچه و بهره برداری جناح قدرت و سرمایه قرار گرفته است. اتحاد چپ و کمیته یادمان کشتار دهه ۶۰ در مونترال با باز کردن یک دکان دو نبش و در یک بده بستان سیاسی (political business) با ایادی لابی اسرائیل در کانادا به خیال باطل خود قصد دارند که کشتار زندانیان سیاسی دهه ۶۰ را در اذهان و افکار عمومی مردم انهم در سطح بین المللی گسترش دهند غافل از این که این جبهه قدرت و سرمایه است که از این کار سود میبرد. چپ مونترال بدون تردید با چنین عملکردی یاد و نام شهدای راه آزادی و عدالت اجتماعی را لوث کرده است.

اگراز طرفی رژیم جور و جهل جمهوری اسلامی در چند سال اخیر با صرف هزینه های سرسام آور انجمن های فرهنگی بسیاری در مونتریال براه انداخته است تا بتواند بدین وسیله در دراز مدت " افکار و اذهان ایرانیان بخصوص پناهندگان را منحرف سازد تا بجای اعتراض پیگیر به نظام مستبد جمهوری اسلامی، به جشن و پایکوبی و رستم سهراب خوانی بپردازند، از طرف دیگرافراد و گروه های وابسته به قدرت جهانی نیز با صرف هزینه های گزاف، کارزار تریبونال بین المللی راه انداخته اند و فوروم بین المللی و امنیتی هالیفکس کانادا را برگزار میکنند تا در این میان افرادی چون پیان اخوان ها در کنار ایهود باراک، مک کین، شالوم اوینری استاد علوم سیاسی دانشگاه هبرو اورشلیم و لئون پانه تا وزیر دفاع آمریکا و بسیاری از نئوکان های جنگ طلب در مورد "صلح جهانی"، خطر هسته ای، قوم کشی و حقوق بشر در ایران سخنرانی کنند(۷) بدیهی است این افراد و گروه ها از فرصت و امکاناتی که چپ خارج از کشور برای آنها فراهم کرده است به دلایل زیر استقبال شایان نموده اند:

1-     توجیه وجاانداختن سیاست همه جانبه  آمریکا و اسرائیل در منطقه خاورمیانه در میان اجتماع ایرانیان خارج از کشور

2-     تضعیف و یا بطور کلی خنثی سازی زمینه اعتراض ایرانیان در هنگام حمله نظامی اسرائیل به ایران

1) مشت، اشاره به مشت گره کردن و حجت به رگهای گردن قوی نمودن یکی از مسئولین بیانیه خوان چپ برگزارکننده یاد بود کشتار دهه ۶۰ است که نگارنده این سطور را به سبک و سیاق لباس شخصی های "ذوب شده در ولایت" تهدید به ضرب و شتم نمود. ناگفته نماند که "چپ لباس شخصی" در جمع کارگران مونترال به "مباشر ارباب" شهرت دارد.

 2)  http://www.irantribunal.com/Eng/EnHome.html

3) BBC   / به عبارت دیگر/ گفتگو با پیام اخوان/ 16 مارس 2011

4) اورشلیم پست 27 جولای 2010

5) استاد حقوق در دانشگاه هاروارد و صهیونیست مدافع سرسخت اسرائیل

6) http://genocidepreventionnow.org/Portals/0/docs/2010-R2P_IRAN_EXEC_SUMM.pdf

7) http://halifaxtheforum.org/2011-forum/speakers-2/

۱۷ شهریور ۱۳۹۱، مونترال