جمهوری اسلامی و بحران آب در کشور

مازیار واحدی

 

کمبود آب به بحرانی جدی در کشور تبدیل شده است. این بحران به قدری جدیست که مسئولین رژیم و وابستگان به قدرت هم نمی توانند آنرا انکار کنند. از یک سو نماینده مسیحی ها و ارامنه جنوب کشور می گوید در حال حاضر شرایط کشور بسیار بحرانی‌تر از آنیست که مسئولین به مردم می گویند. از سوی دیگر رئیس سازمان محیط زیست قبول می کند که سد سازی های بیرویه و استفاده بیش از حد از منابع آبی دلیل اصلی خشکسالی در کشور هستند. از یک طرف رئیس ستاد مدیریت بحران شهر تهران اعتراف می کند که خشکسالی در تهران سبب فرونشست زمین شده است. فرونشستی که عوارض جدی و غیر قابل بازگشتی برای تهران به دنبال خواهد داشت. وی حتی جلوتر رفته و می گوید که تهران کمتر از چهل روز دیگر آب دارد. از طرف دیگر نماینده مجلس از چابهار هشدار می دهد که کمبود آب در حوزه انتخابیه وی در حال تبدیل شدن به بحران می باشد. از سوئی خبرگزاری دولتی مهر از کوچ روستائیان سیستان خبر داده و می نویسد زندگیِ گره خوردهِ مردم سیستان به تالاب هامون موجب شده تا جمعیت این روستاها به دلیل قرار گرفتن در تنگنای معیشت، هم مانند دریاچه هامون هر روز تقلیل برود و  بسیاری از روستاهای حاشیه مرز بر اثر خشکسالی از سکنه خالی شوند. از سوی دیگر نماینده یزدی مجلس مسئولین رژیم را از تبدیل شدن شهرهای یزد به مظهر فساد و فحشا ترسانده و می گوید امروز روستاهای استان به دلیل فقر و بی آبی تخلیه شده ومردم این روستاها به شهر یزد هجوم آورده اند. هجومی که به تبع آن در آینده نزدیک، شهر یزد که به ادعای وی شهر ایمان و کار و دارالعباده بوده به مظهر فساد و فحشا تبدیل می شود.

اینکه کمبود آب در سطح جهانی هم در حال تبدیل شدن به بحران می شود شکی در آن وجود ندارد. شاید بتوان گفت بزرگ‌ترین بحران کنونی دسترسی به منابع حیاتی مانند نفت، غذا و آب، و توزیع این منابع است. در واقع تغییرات آب و هوائی در سطح جهانی خود را به اشکال مختلف نشان می دهد. در مناطقی وقوع طوفانها و سیلابهای پیش بینی نشده دست به تخریب می زند و در مناطق دیگر این تغییرات خود را به شکل بحران آب نشان میدهد. اینکه پایداری حیات انسان به‌سادگی با رشد سرمایه‌داری که ذاتاً منابع را به هدر می‌دهد سازگار نیست، امری مسلم است. این در سطح جهانی، اما در سطح ملی و در کشورما، متاسفانه این تغییرات آب و هوائی، و این خشکسالی دوره ای مصادف شده با حاکمیت رژیمی نابهنگام، که اصلا منطق دنیای امروز را نمی فهمد.

سیستمی که مثلا امام جمعه اش در شهر تهران زلزله را با لختی و عریانی سینه های زنها توضیح می دهد، با چه منطقی می خواهد عوارض و خسارات زلزله را کاهش دهد؟ با افزایش تعداد گشت های امر به معروف و نهی از منکر؟ در واقع بایستی از این رژیم و مسئولینش پرسید نظرشان در مورد مسایل اساسی جامعه چیست؟ چگونه می خواهند با بحران کم آبی مقابله کنند؟

تاریخ کشورمان، ایران را که نگاه می کنیم سراسر حاکی از ایجاد آبادی ها و آبادانی ها در حاشیه رودها و رودخانه ها بوده است. در مناطقی هم که منابع آبی کم بوده مردم با ایجاد قنات ها توانسته بوده اند آب مورد نیاز خود را تهیه کنند. استانهای کویری ما، مثل یزد، سمنان، خراسان، کرمان تا همین چند دهه پیش می توانستند با استفاده از همین سیستم ابتدائی، ولی به غایت کارآمد نیازهای خود را برآورده کنند. اکنون چگونه است؟ آب رودها و رودخانه ها را با ایجاد سدهای کارشناسی نشده کم کرده و بتدریج آنها را خشکانده اند. آب قنات ها را هم با حفر چاههای عمیق و با استفاده از موتورهای قوی به زیر کشیدند. نتیجه چی شده است؟ مردم ساکن آبادی های کناره های رودها و رودخانه ها و قنات ها، به سوی شهرهای بزرگتر کوچ داده شده اند. کشاورزان بی آب و بیکار به حاشیه نشین های شهرهای بزرگ تبدیل شده اند. در خوشبینانه ترین حالت، آنچه که در جمهوری اسلامی در ارتباط با محیط زیست بطور عام، و منابع آبی بطور خاص رخ می دهد بی مطالعه عمل کردن مسئولینِ این رژیم می باشد. همه کارشناسان محیط زیستی می گویند که نحوه استفاده از منابع آبی بایستی بهینه شود. در نحوه کشاورزی و گسترش آن بایستی تغییرات اساسی صورت بگیرد. واقعیت این است که در کشور ما دانش آن وجود دارد، ولی از این دانش استفاده نمی شود. و این واقعیتست انکار نشدنی. واقعیتی که عین فاجعه است. نرخ بیکاری در بین کسانی که تحصیلات عالیه دارند چهل و پنج درصد است. این یعنی فاجعه.

 

ولی اگر بخواهیم واقع بین باشیم موضوع چیز دیگریست. در واقع باندهای قدرت در جمهوری اسلامی منابع طبیعی و آبی کشور را به مانند گوشت قربانی به دندان کشیده و هر کدام بخشی را از آن خود کرده اند. این باندها در شمالِ کشور جنگلها را نابود و بعد روی این ویرانه ها آپارتمان می سازند. در مناطقِ کم آب مجوز حفر چاههای عمیق را برای خود صادر کرده و بدین وسیله سطح آبهای زیر زمینی را از آنی که بوده نیز پائینتر می برند. پروژه های سدسازی را برای همپالکی های پیمانکارشان بوجود می آورند. بی خود نیست رئیس بسیاری از شرکتهای پیمانکاری که پروژه های به اصطلاح عظیم و ملی را قرار است پیش ببرند سرداران و سپاهیانی هستند که از این طریق به ثروتهای عظیم رسیده اند.

آب، زمین و هوا از منابعیست که با انها نمی شود شوخی کرد. هر نوع برنامه ریزی در رابطه با استفاده از این منابع بایستی کار شده و با استفاده از دانش روز باشد. حالا رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، در رابطه با بحران آب حداقل پذیرفته که سدسازی ها و استفاده بیرویه از منابع آبی از دلایل اصلی خشکسالی در کشور هستند. در این حد خوب است ولی آیا با گفتن این حرف مشکل مردم حل می شود؟ نه. سیستمی که حقِ بازخورد و اظهار نظر را برای مردم و سازمانهای مستقل محیط زیستی قایل نیست، در نهایت عملکردش بهتر از این نمی شود که بطور مثال پس از کلی دیدارِ مسئولین از دریاچه خشک شده هامون و مردم ساکن سیستان، تنها کمک برای مردم منطقه، که با خشک شدن هامون و افزایش ریزگردها سلامتشان به خطر افتاده، ارسال سی و پنج هزار ماسک برای یک جمعیت چهارصدهزار نفریست و بس.

اصلا بگذارید سوال را اینگونه مطرح کنیم: حال که می دانید ساخت این سدها و برداشت بیرویه از منابع آبی دلیل اصلی خشکسالی می باشند، برنامه شما برای مقابله با این بحران وخشکسالی چیست؟ در واقع رژیم نه برنامه ای در سطح منطقه ای و محلی برای حل این بحران دارد و نه در سطح ملی. ولی همین رژیم یک چیز را با اصرار سعی دارد که به انجام برساند. فرهنگ صرفه جوئی. مردم بایستی صرفه جوئی کنند. اگر صرفه جوئی نکنند آب آنان را قطع می کنیم. ساده ترین راه برای اینکه مسئولیت مشکلات را به گردن مردم انداخت. در واقع اینکه در مصرف آب صرفه جوئی بشود، حرفی است درست. ولی تجربه نشان داده رژیمی که خود دلیل اصلی این بحران می باشد نمی تواند ادعا بکند که قصد فرهنگ سازی در بین مردم را دارد. مردم باوری به صداقت انها ندارند. اصلا این شدنی نیست. مگر اینکه مردم را احمق فرض کنند.

اگر فرهنگ سازی در مورد صرفه جوئی در مصرف آب یکی از راه حلهاست که هست، وجود سیستمی کارآمد که ضمن دخالت دادن مردم در سیاست گذاری های کلان، از دانش روز هم در برنامه های خودش استفاده کند راه دیگر می باشد. وجود سیستم اطلاع رسانی شفاف که بتواند مجرمین واقعی رو به مردم معرفی کند نیز این راه حل ها را تکمیل خواهد کرد. هیچ کدام از این راهها در جمهوری اسلامی امکان تحقق برایشان وجود ندارد. چون جمهوری اسلامی حکومتی نابهنگام بوده و در ذاتش این ظرفیت ها وجود ندارد.

 

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

فرونشست زمین در تهران براثر خشکسالی

رئیس ستاد مدیریت بحران شهر تهران با بیان اینکه کم آبی پایتخت موضوعی بسیار جدی است گفت: خشکسالی در تهران سبب فرونشست زمین شده که این موضوع عوارض جدی و غیر قابل بازگشتی برای تهران به دنبال دارد.

 

احمد صادقی در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب افزود: تهران کمتر از 40 روز دیگر آب دارد و این یه بحران ملی محسوب می شود که باید با همکاری همه مردم و مسئولان این بحران را سپری کنیم.

وی ادامه داد: درباره خشکسالی تهران جلسات متعددی را با دستگاههای ذی ربط و وزارت کشور داشته ام تا با هماهنگی و همکاری همه دستگاه ها بتوانیم بحران به وجود آمده را مدیریت کنیم.

رئیس ستاد مدیریت بحران با بیان اینکه مسئولیت اصلی در این میان بر عهده استانداری و وزارت کشور گفت: شهرداری تهران نیز برای کمک رسانی و سپری شدن این بحران اعلام آمادگی کرده است به گونه ای که آموزش همگانی شهروندان در این باره با جدیت دنبال می شود و همچنین در موضوع مدیریت منابع آب در اختیار شهرداری برای آبیاری فضاهای سبز، قنوات و چاههای در اختیار شهرداری دستور العملی تهیه و به اجرا گذاشته شده است.

صادقی گفت: علاوه بر ابلاغ دستور العمل مدیریت منابع آب های زیر زمینی، هماهنگی کامل با شرکت آب و فاضلاب صورت گرفته و بروشورهای آموزشی و اطلاع رسانی درباره وضعیت ذخایر آب تهران و صرفه جویی در مصرف آب بین شهروندان در حال توزیع است.

رئیس ستاد مدیریت بحران شهر تهران گفت: موضوع کمبود آب در پایتخت از دو منظر باید مورد توجه قرار گیرد، یکی کمبود آب مصرفی شهروندان که موضوع بسیار جدی و مهمی است و مردم از نزدیک این بحران را لمس خواهند کرد و دیگری موضوع فرونشست خاک است که بر اثر خشکسالی و خشک شدن بستر زمین ایجاد می شود.

//////////////////////////////////

 

کمبود آب در چاه بهار در حال تبدیل به بحران است

نماینده مردم چابهار، نیکشهر، قصرقند و کنارک در مجلس اظهار داشت: کمبود آب در حوزه انتخابیه بنده در حال تبدیل شدن به بحران است.

یعقوب جدگال در گفتگو با مهر بیان داشت: بسیاری از روستاهای جنوب سیستان و بلوچستان از جمله بریس و پسابندر با کمبود شدید آب مواجه هستند و قیمت یک تانکر آب در این مناطق به 100 الی 200 هزار تومان رسیده است.

وی ابراز داشت: متاسفانه در روستاهایی که با تانکر آبرسانی می شود به ازای هر یک از روستائیان تنها 15 لیتر آب سهمیه درنطر گرفته شده است که این میزان جوابگوی حداقل نیاز های بهداشتی مردم نیست.

وی بیان داشت: چابهار و سایر شهرستان های تابعه سال ها است که با مشکل کم آبی دست و پنجه نرم می کند و معلوم نیست با توجه به طرح ها و برنامه های توسعه ای فراوان و ایجاد صنایع بزرگ از جمله پتروشیمی که قرار است در این منطقه ایجاد شود مسئولان چگونه می خواهند آب مورد نیاز مصرف کنندگان را تامین کنند.

وی با تاکید بر اینکه مسئولان برای رفع تشنگی مردم باید چاره ای اساسی در دستور کار خود قرار دهند ابراز داشت: متاسفانه پروژه آبرسانی به 400 روستای شهرستان چابهار به دلیل کمبود اعتبار چندین مدت است که نیم تمام رها شده است.

نماینده مردم چابهار یادآور شد: کمبود آب شرب و بهداشتی در روستا ها موجب شیوع بسیاری از بیماری ها از جمله وبا خواهد شد و لذا تبعات و هزینه های گزافی را برای دولت به همراه خواهد داشت.

جدگال اذعان داشت: در این راستا به وزیر نیرو در مجلس شورای اسلامی تذکر داده شده است اما اقدام  قابل توجهی برای رفع عطش مردم حوزه انتخابیه بنده انجام نشده است.

/////////////////////////////

شوری هامون چشم مهمانانش را کور کرد/ جمعیتی که در بی‌آبی، آب می‌رود

زاهدان-خبرگزاری مهر: قصه خشکیدگی هامون با پهنه 560 هزار هکتاری که این روزها به برکه‌ای کوچک تبدیل شده آنقدر شور شده که نه تنها بینایی مهمانانش را گرفته بلکه چشم دوستداران و مدعیان محیط زیست را هم کور کرده‌است.

به گزارش خبرنگار مهر،  خشکسالی، تشنگی، خودکشی میلیون‌ها ماهی و مرگ پرندگان در تالاب هامون برای بسیاری از مردم سیستان و جهان دیگر به کلمات و سوژه هایی تکراری تبدیل شده ‌است و مردم بهتر از هر گزارشگری بر این مصیبت‌ها می‌توانند مطلب بنویسند.

تازیانه بادهای 120 روزه و هجمه امواج خورشید بر بستر هامون موجب شده تا با افزایش بیش از حد املاح و نمک در آب چشم ماهیان به واسطه این شور بختی کور شود و آنها زنده زنده در بستر دریاچه نمک سود شوند.

ماهیان شیر که بر خلاف نام شیرینشان تا دیروز با زحمت خود را از آبراهه‌ها به سایر گودال‌های هامون می‌رسانند در حال حاضر به دلیل غلظت نمک در آب بینایی خود را از دست داده و در گودال‌های کم عمق هامون برای همیشه چشم خود را بر زندگی و حیات بسته‌اند.

مردم سیستان برای بقای حیات و آشتی با طبیعت تاکنون به هر دری زده‌اند؛ تفنگ‌هایشان را در حاشیه هامون شکستند، نماز باران خواندند، شترهایشان را قربانی کردند، به جای صید ماهی آنها در تور، نجات و محبت قرار دادند و با چشاندن نمک به رییس سازمان محیط زیست کشور و نمایندگان سازمان ملل آنها را نمک گیر کردند اما به نظر می رسد این اقدامات راهگشای برون رفت از این وضعیت بحرانی نیست.

جمعیتی که هر روز آب می‌رود 

زندگی گره خورده مردم سیستان به تالاب هامون موجب شده است تا جمعیت ساکنان روستاهای آن به دلیل قرار گرفتن در تنگنای معیشت هم چون دریاچه هامون هر روز تقلیل یافته و  بسیاری از روستاهای حاشیه مرز بر اثر خشکسالی از سکنه خالی شود.

دولتمردان که از سال‌های گذشته تاکنون هنوز به راه حل واحدی برای نگهداری و صیانت از مردم حاشیه مرزها نرسیده‌اند سال گذشته برای ماندگاری و پیشگیری از مهاجرت روستائیان راحت‌ترین راه ممکن را برگزیدند و با ممانعت و جلوگیری از انتقال اثاثیه مردم در پاسگاه‌های میانه راه و یا مخالفت با درخواست نقل و انتقالات کارمندان و حتی دانش آموزان سعی کردند تا این جمعیت گریزان از منطقه را حفظ کنند.

نگرانی از خالی شدن روستاهای سیستان در سال گذشته حتی موجب شد تا اجاره خودروهای باری به منظور بارگیری اسباب منزل با مجوز فرمانداری‌ها صادر شود اما حتی اعمال این قوانین سختگیرانه تاثیری در پیشگیری از مهاجرت نداشت و بسیاری از مردم سیستان به ویژه جوانان را برای جستجوی یک لقمه نان راهی دیار غربت و استان های همجوار کرد.

بسیاری از مردم روستایی که به آنها اجازه خروج اسباب و اثاثیه منزل داده نشد در سال گذشته در کمال ناباوری تمامی دارایی‌های خود را در منازلشان رها کردند و با مسدود کردن در و پنجره‌ها با آجر و کاه گل تمامی خاطرات خود را نیز در سیستان دفن کردند.

فریادهایی که پژواک نداشت

اصحاب رسانه سیستان و بلوچستان که شرایط خشک شدن هامون و ایجاد شرایط بحرانی در منطقه سیستان برایشان ملموس تر بود نخستین افرادی بودند که مسئولانه با این بحران برخورد کردند.

حجم اخبار و گزارش های تولیدی از وضعیت اسفبار مردم سیستان طی یکسال گذشته موجب شد تا نظر بسیاری از دولتمردان به سیستان معطوف شود و بر همگان آشکار شود که اهمیت دریاچه هامون به دلیل وابستگی حیات انسانی بیش از دریاچه نمک زار ارومیه است.

حضور نمایندگان سازمان ملل، سفر رییس سازمان محیط زیست کشور، سرکشی معاون راهبردی رییس جمهور و بسیاری از کارشناسان خارجی و اروپایی از  آغاز به کار دولت یازدهم به این استان هر چند که برای مردم سیستان امید بخش بود اما منجر به تدبیری که بتوان به معیشت و زندگی بحران زده انها کمک کند ختم نشد.

موضع فعال نمایندگان مردم سیستان در مجلس شورای اسلامی که همواره با تذکر به وزرا همراه بود و بر تخلیه روستاها و ایجاد مشکلات امنیتی در آینده تکیه داشت نیز نتوانست راه حلی برای برون رفت از شرایط بحرانی این منطقه ایجاد کند.

وعده‌های پوشالی

ایجاد کارگروه هامون با دستور استاندار جدید سیستان و بلوچستان در راستای صیانت از سلامتی مردم و همچنین برخی از اقدامات موضعی برای کاهش آلام دردهای مردم سیستان نیز با وجود شیرینی در بیان کلام اما به دلیل ابتر ماندن تصمیمات کام مردم سیستان را تلخ کرده است.

علی اوسط هاشمی که در شورای هماهنگی ستاد بحران سیستان و بلوچستان دستور تهیه و ارسال پوشال رایگان برای کولرهای گل گرفته مردم سیستان را صادر کرد اما از اختصاص همین تحفه دولت نیز بازماند و نتوانست با عمل به وعده خویش دل غمدیده مردم این منطقه را شاد کند.

سهم 400 هزار نفری مردم سیستان طی یک سال گذشته و از هنگام به روی آمدن دولت جدید تا کنون تعداد 35 هزار ماسک تنفسی بوده است که در صورت مراجعه به مراکز درمانی می توانند دریافت کنند و متاسفانه امکان همین نیاز ابتدایی نیز برای همگان میسر نشده است.

هر چند که مردم سیستان با حضور رییس جمهور در جمع خود و مطالبه ایجاد منطقه آزاد تجاری در سیستان بر این باور بودند که می‌توانند مرهمی بر زخم اقتصادی منطقه بگذارند اما کم کم این مطالبات بزرگ جای خود را به خواسته های کوچک تر داد.

در حال حاضر معافیت مالیات بردرآمد، کاهش تعرفه برق و تخصیص یارانه برای ادامه حیات از جمله درخواست هایی است که بار ها و ماه‌ها از طرف نمایندگان مردم و ساکنان شرق کشور مطرح می شود اما پاسخی از طرف مسئولان و یا اقدامی برای تخفیف در هزینه‌ها دیده نمی‌شود.

"امید" تنها سوغات دولت برای مردم

اختصاص 500 میلیون دلار از محل توسعه ملی به منطقه سیستان به منظور اجرای طرح آبرسانی توسط لوله به مزارع سیستان از جمله تصمیمات مهم دولت یازدهم است که می توان امید به آینده را در دل مردم زنده کرد اما واقعیت اینست که تا زمان اجرای این طرح تا سه سال آینده چگونه می توان مردم را در سیستان حفظ کرد و حداقل نیاز های بقای آنها را فراهم ساخت.

هر چند که علی اوسط هاشمی بار ها اعلام داشته یک ششم کل اعتبارات 35 سال اخیر استان در دولت یازدهم و در همین مدت کوتاه به استان اختصاص داده شده اما این سخنان در حالی که مردم می بینند همان یک تریلی پوشال وعده داده شده و یا کاهش تعرفه های برق سرانجامی نداشته است درک این ارقام برایشان سخت است.

درد هایی که با پوشال نمی‌توان بر آن مرهم گذاشت

نماینده مردم شهرهای زابل، زهک، نیمروز، هامون و هیرمند در مجلس شورای اسلامی در این رابطه اظهار داشت: تدابیر مسئولان ما اشتباه است پوشال کولر به درد مردم ما نمی‌خورد چرا که گرمای شدید هوا امکان استفاده از کولرهای آبی را نمی دهد.

سید باقر حسینی در گفتگو با مهر با بیان اینکه تنها راه نجات هامون دیپلماسی فعال است افزود:ارسال 14 هزار ماسک یا پوشال کولر برای مردم بخش سیستان از سوی دولت مشکلی از آنان رفع نمی کند.

رییس فراکسیون احیای تالاب هامون با تاکید بر اینکه دولت باید برای مردم بخش سیستان امتیازی برای زندگی در این منطقه در نظر گیرد ادامه داد: بارها در ارتباط با ریزگردها در مجلس اخطار قانون اساسی داده شده و خواستار در نظر گرفتن حق ریزگردها و امتیازات مختلف به مردم شده ایم اما تاکنون اقدام قابل توجهی انجام نشده است.

وی افزود: بخشی از طوفان‌های شن در این منطقه مربوط به خشک شدن تالاب هامون و بخش قابل توجهی از آن مربوط به کشور افغانستان است و لذا دولت باید مصوبه تثبیت شن‌های روان اراضی حاشیه تالاب هامون را به مرحله اجرا بگذارد.

وی با اشاره به مشکلات تنفسی به وجود آمده برای مردم این منطقه گفت: به دلیل گرمای بیش از حد دولت باید تعرفه برق این مناطق را کاهش یا به طور کلی برای مدتی در حدود 3 یا 4 ماه تابستان از مردم دریافت نکند.

حسینی تاکید یادآور شد: طوفان‌های اخیر به بسیاری از بخش‌های کشاورزی، دامی، باغی، شهری و روستایی خسارت وارد کرده و لذا انتظار می‌رود مسئولان هر چه سریعتر خسارات وارده را بررسی و بودجه لازم را اختصاص دهند.

مهاجرت مردم سیستان تهدید برای امنیت ملی

حسینی همچنین اظهار داشت: در جلسات کمیسیون امنیت مجلس بارها به مسئولان مربوطه تذکر داده و تأکید کردم که اگر به همین منوال و وضعیتی که مردم سیستان دارند ادامه یابد و مهاجرت‌ها تداوم داشته باشد یک خطر و یک تهدید کاملاً جدی برای امنیت کشور به حساب می‌آید .

وی افزود: صرفاً نباید سیستان را ببینیم و به تعبیر مقام معظم رهبری سیستان تنگه احد ایران است و چنانچه اینجا دچار مشکل شود به طور قطع جمهوری اسلامی و کل مملکت دچار مشکل امنیتی خواهد شد.

عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی در مورد راه‌های برون رفت از این مشکل بیان داشت: همان طور که قبلاً به مسئولان مربوطه تأکید کردم عاملی که می‌تواند با توجه به توفان‌های شن و مشکلات عدیده خشک شدن هامون مهاجرت را کنترل کند، اشتغال و حمایت از مردم به ویژه روستاییان و مناطق مرزی است.

حسینی ادامه داد: اگر مسئله اشتغال و حمایت از مردم به ویژه روستاییان مناطق مرزی انجام نشود قطعاً مشکلات زیادی را در آینده شاهد خواهیم بود.

دیپلماسی فعال تنها راه نجات هامون است

 سیدباقر حسینی با انتقاد از بی‌توجهی دولتمردان به ریزگردهای سرگردان در بخش سیستان اظهار داشت: دولت باید جدیت بیشتری در خصوص حفظ تالاب هامون که ثبت بین‌المللی شده به خرج دهد.

رئیس فراکسیون احیای تالاب هامون در مجلس شورای اسلامی با اشاره به رایزنی‌های بسیار برای بهبود وضعیت تالاب هامون و کاهش مشکلات بخش سیستان بیان داشت: در حال حاضر وضعیت فعلی دولت افغانستان اجازه هیچ فعالیت مثبتی را نمی‌دهد و تا زمانی که این کشور استقلال لازم را پیدا نکند مشکل بازارچه‌های مرزی و حق‌آبه دریاچه بلاتکلیف باقی می‌ماند.

وی با تاکید بر اینکه افغانستان باید حق‌آبه تالاب هامون را بدهد افزود: متاسفانه این کشور تنها زمانی اقدام به دادن حق‌آبه می‌کند که کنترل آب‌های جاری برایش غیرممکن باشد.

حسینی با اشاره به آب‌های جاری شده در فروردین ماه امسال گفت: آب‌های سرازیر شده به هامون ناشی از سیلاب‌های طبیعی در افغانستان بود و به هیچ عنوان نباید آن را به پای حق‌آبه گذاشت.

وی یادآور شد: متأسفانه مقدار آبی که به تالاب هامون انتقال پیدا کرده بود در حال حاضر به علت گرمای شدید هوای منطقه تبخیر شده به گونه‌ای که این تبخیر و نبود آب باعث مرگ بسیاری از پرندگان و ماهی های این تالاب شده است.

وی احیای تالاب هامون و تثبیت شن‌های روان اطراف آن را راهکاری برای بهبود وضعیت هوای بخش سیستان خواند و افزود: گرفتن حق آبه تالاب هامون از کشور افغانستان و پر آب شدن این تالاب بسیاری از مشکلات منطقه را رفع می کند.

به گفته بسیاری از مسئولان برای حل مشکلات مردم باید چشم‌ها را شست و جور دیگر به سیستان نگریست.

/////////////////////////

ابتکار: سدسازی غیراصولی و برداشت بیرویه از آب عامل اصلی خشکسالی است.

ˈمعصومه ابتکارˈ  در سومین روز از هفته دولت و در حاشیه آئین تجدید میثاق با امام راحل (ره) در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، افزود: متاسفانه در بحث مدیریت کلان آب به خصوص احداث سدهای آبی در مناطق مختلف کشور ملاحظات و ارزیابی زیست محیطی لازم انجام نشده است.

 

وی افزود: احداث سدهای بیش از نیاز به دلیل نوع سازه هایی که در ساخت آنها استفاده شده است مانع از جاری شدن آب ها در منابع طبیعی و سیراب شدن رودخانه ها و سفره های زیر زمینی در مناطق مختلف کشور شده است.

 

ابتکار گفت : علاوه بر سدسازی با سازه های غیراصولی، کاهش بارندگی و برداشت بی رویه از منابع آبی و سفره های زیر زمینی به خصوص در دهه اخیر و عدم نظارت شایسته دولت در این خصوص از عوامل بروز خشکی رودخانه ها و تالاب های کشور و بروز خشکسالی فعلی است .

 

وی، همچنین با تاکید بر لزوم بازنگری جدی در سیاست های کلان بخش کشاورزی اظهارکرد: بخش کشاورزی در کشور در شرایط فعلی نیازمند یک انقلاب و تحول اساسی در زمینه شیوه ها و روش های مصرف بهینه آب و همچنین توجه به الگوی صحیح کشت است و در غیر اینصورت مشکل کم آبی کشور و خشکسالی حادتر می شود.

 

معاون رییس جمهور و رییس سازمان حفاظت از محیط زیست خاطر نشان کرد: سیاست های کلان دولت در خصوص حفظ منابع آبی کشور و همچنین تغییر رویکرد و شیوه مردم در خصوص استفاده بهینه از آب در بخش های مختلف را در مبارزه با پدیده خشکسالی بسیار با اهمیت دانست.

 

ابتکار، همچنین در خصوص علت آتش سوزی اخیر در جنگل های استان گلستان اظهار کرد: بر اساس گزارش های واصله بخشی از این آتش سوزی عمدی و بخشی نیز سهوی بوده است که در این خصوص یک گزارش از طرف سازمان به دولت ارائه شده است.

 

وی با اشاره گرمای بیش از حد فصل تابستان و خشکی بیش از اندازه مناطق طبیعی و جنگلی کشور، به مردم توصیه کرد به منظور مقابله با آسیب رسانی به طبیعت از هرگونه ایجاد اشتعال در جنگل ها و پارک ها به خصوص مناطق جنگلی خشک خودداری کنند.

////////////////////////////////

 

اگر همه پتانسیل استان را برای بحران آب متمرکز کنیم ارزش دارد

حجت الاسلام و المسلمین دخیل عباس زارع زاده افزود: یکی از مشکلات جدی برای استان مسئله بحران آب است که اگر همه پتانسیل خود را جمع کنیم کار ارزشمندی است و بنده نیز به وزیر نیرو و معاون رئیس جمهور گفتم «اگر آب را به یزدی ها بدهید با توان و سخت کوشی آن ها در صنعت و کشاورزی کشور مشکلی نخواهیم داشت» چراکه امروز با این بی آبی، استان یزد در صنعت مدعی  و در کشاورزی صاحب مقام است.

حذف هزار لیتر از این آب انتقالی اصفهان  به یزد

زارع زاده با بیان اینکه برخورد استان اصفهان با  استان یزد برای همه روشن و مبرهن است تصریح کرد: با توجه به کنتاک هایی که استان های اصفهان با چهار محال بختیاری خوزستان بر سر آب دارد، راضی نشدند آبی که با سرمایه مردمی خود استان منتقل کردیم را به طور تعریف شده به استان برسانند وامروزه شاهد حذف هزار لیتر از این آب انتقالی هستیم.

 

مردم بافق برای «ارسال تمام سهم اصفهان» نباید کتک بخورند

سخنگوی کمیسیون شوراهای مجلس شورای اسلامی گفت: برای مسئولین و مدیران استان یزد متأسفم! به جای اینکه تلاش کنند از این معادن سهمی را برای توسعه استان خود به ویژه بحث آب  از مسیر های امن بهره گیری کنند مردم استان باید کتک بخورند و در مذیقه و فشار قرار بگیرند که تمام سهم اصفهان ارسال شود!

دخیل عباس زارع زاده با اشاره به حضور یگان های ویزه انتظامی در بافق خاطرنشان کرد: حضور یگان ویژه امروز در بافق نشان از این است که بگویند «مردم بافق؛ حق ندارید ادعا کنید که از این معادن بسیار عظیم، سهمی ناچیزی را برای استان اختصاص دهیم!»

وی ادامه داد: حرف مردم بافق تنها سهم خواهی 15 درصدی از این معادن برای توسعه محیط است یا حداقل سهم اشتغال و ارزش افزوده آن در استان صرف شود اما متأسفانه این را با یگان ویژه جواب می دهند!

نماینده مردم بافق، بهاباد، مهریز، خاتم و ابرکوه ابراز داشت: مردم بافق امروزتحت فشار هستند تا اصفهان و خوزستان بهره مند شوند و چرخ کارخانه های آن ها بچرخد! اما در مقابل این فشار ها مسئولین هیچ ارزشی برای این مردم سخت کوش قائل نیستند.

 

با هجوم مردم به یزد، دارالعباده به مظهر فساد و فحشا تبدیل خواهد شد

سخنگوی کمیسیون شوراهای مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: امروز روستاهای استان به دلیل فقر و بی آبی تخلیه شده است ومردم آن ها به شهر یزد هجوم آورده اند که به تبع آن در آینده نزدیک، شهر یزد که شهر ایمان و کار و دارالعباده است به مظهر فساد و فحشا تبدیل خواهد شد به طوری که امروز هم مصادیق آن زیاد دیده می شود.

 

/////////////////////

 

بگلریان تصریح کرد: باید با توجه به قوانین و مقررات و ایجاد انگیزه‌های اقتصادی شرایط آب کشور را به طور مشخص و واضح به مردم توضیح دهیم و با اجماع نظر کار عملیاتی را برای خروج از بحران آب آغاز کنیم.

وی با اشاره به اینکه فرهنگسازی مصرف آب نیاز به زمان دارد و در حال حاضر ما این زمان را در اختیار نداریم، تاکید کرد: مهم‌ترین کاری که باید انجام دهیم این است که باید بهره وری را بالا ببریم و منابع را به سمت زیرساخت‌های بخش آب سوق دهیم.

این عضو کمیسیون انرژی با تاکید بر اینکه اکنون باید سوء مدیریت و عدم نگاه‌های بلند مدت به بخش آب را جبران کنیم، یادآور شد: سال هاست که تکرار می‌شود جنگ آینده بر سر آب است و این واقعیتی انکار ناپذیر است لذا باید مدیریت‌ها را جدی‌تر اعمال کرده و وارد فاز برنامه ریزی و هر کاری لازم است انجام دهیم.

بگلریان در خصوص واردات آب نیز توضیح داد: ممکن است شرایطی پیش آید واوضاع آنقدر بحرانی شود و راهی غیر از آن نداشته باشیم که دولت تصمیم به واردات آب بگیرد اما این مقوله نیز منوط به این است که کشور مقابل نیز تمایل به این کار داشته باشند. البته فراموش نکنیم که واردات برای شرایط کوتاه مدت است و در بلند مدت پاسخگو نیست.

وی تصریح کرد: شرایط آب کشور ما در چند سال پیش مثل شرق حوزه مدیترانه بود اما اکنون به جایی رسیدیم که شرایطی همچون شمال آفریقا داریم و بحران هر روز بیش از روز گذشته خودش را نشان می‌دهد.