مبارزات کارگران پتروشیمی منطقه اقتصادی ماهشهر

 جلوه ای ازهوشیاری، اتحاد وهمبستگی کارگری

مجله کارگری رادیو راه کارگر

 در میان رویدادهای کارگری هفته اخیر اعتصاب کارگران پتروشیمی ماهشهر بی تردید اهمیت ویژه ای دارد. این اعتصاب که اکنون وارد چهارمین روز خود شده حول مبارزه کارگران پتروشیمی بندرامام هم چنان در جریان است. کارگران پتروشیمی منطقه ماهشهر از حدود 6 ماه پیش مطالباتی را با محوریت ایجاد قراردادهای دسته جمعی کار و حذف شرکت های پیمانکاری مطرح کرده و تا کنون با دو اعتصاب بزرگ این خواسته ها را پی گیری کرده اند. کارگران در جدالی چند ماهه با کارفرمایان، عوامل آنان و مدیریت واحد، مطالبات خود را دنبال کرده و حاضر به سازش یا عقب نشینی نشده اند. در حال حاضر حداقل 6000 کارگر در اعتصاب شرکت دارند. مبارزه کارگران منطقه اقتصادی ماهشهر از درخشان ترین مبارزات کارگری سالهای اخیر به شمار می آید و نشان گر سطح بالای آگاهی کارگران این واحد است. سطح آگاهی کارگران را از مطالبه ای که محور اصلی اعتراض خویش قرار داده اند، درشعارهایی که در جریان اعتراضات شان تاکنون به کار گرفته اند، در همبستگی درون رشته ای که نشان داده اند، در مقابله ای که بخش های مختلف کارگران با ترفند شکاف اندازی مدیران و حفظ اتحاد درونی به کار بسته اند، و بالاخره در سازماندهی درونی ای می توان دید که، امکان داده است بتوانند هفت ماه مبارزات خود را پیگیری کنند.

مبارزات کارگران پتروشیمی منطقه اقتصادی ماهشهر ضد حمله ای است به سرمایه داری اسلامی حاکم. زیرا در شرایطی صورت گرفته که رژیم جمهوری اسلامی تهاجم به زندگی و حقوق کارگران را تا بدانجا سازمان داده و شمشیر را از رو بسته که حتا معدود مواد حمایتی از قانون کار ارتجاعی دست پخت خود را نیز که زیر فشار فضای خاص دوره مربوطه ناچار به پذیرش آن شده بود، حالا به بهانه افزایش بهره وری تحمل نمی کند. اعتصاب کارگران در شرایطی صورت می گیرد که آقازاده های ریز و درشت این نظام ثروت های کشور را در اختلاس هایی نجومی نظیر اختلاس سه هزار میلیارد تومانی بالا می کشند و سرمایه ای را که با به کارگیری آن می شد از بیکاری هزاران  کارگر در دهها واحد تولیدی رو به تعطیلی جلوگیری کرد، به یغما می برند.

امروز پرداخت دستمزدهای معوقه، لغو قراردادهای موقت کار و حذف شرکت های پیمانکاری، در صدر درخواست ها و در شمار مهم ترین مطالبات طبقه کارگر ایران قرار دارند. لغو قراردادهای موقت کار و حذف شرکت های پیمانکاری دو مطالبه ی مهم طبقه کارگر است که چندین ماه است کارگران پتروشیمی با برپایی سه دوره اعتصاب آنرا پی می گیرند. اما سرنوشت جدال بر سراین دو مطالبه مهم طبقه کارگر، فقط به مبارزات خود کارگران پتروشیمی محدود نیست، به نحوه پشتیبانی سایر بخش های جنبش کارگری نیز مربوط است. در واقع اگر چه نبض جنبش کارگری امروز در منطقه اقتصادی ماهشهر می تپد، اما مبارزات کارگران پتروشیمی بندرامام، شایسته حمایت و پشتیبانی قاطع همه بخش های طبقه کارگر ایران است. اهمیت این حمایت، بویژه اگر همدلی سایر جنبش های اعتراضی و مدنی نیز تقویت شود، در حدی است که می تواند سرنوشت برچیدن یا ادامه بقای شرکت های زالو صفت پیمان کاری را رقم زند. اکنون با جدال 7 ماهه کارگران پتروشیمی در تبریز، شیراز، و بندرامام با دولت و کارفرمایان، فرصتی طلایی برای جنبش کارگری ایران فراهم شده است که نبرد را بر سر عقب راندن تهاجم سرمایه در  نقطه ای که این جدال بر سر آن متمرکز است، یعنی حذف شرکت های پیمانکاری کانونی کند و با حمایت همه جانبه از کارگران ماهشهر، شریان سرمایه را در گلوگاه آن بفشارد. جنبش کارگری ایران با فداکاری و از جان گذشتگی فعالین آن در سال های اخیر تا هر کجا در توان داشته در مقابل تجاوز مستمر و شتاب گیرنده رژیم اسلامی به حداقل های زندگی کارگران و زحمتکشان ایستادگی کرده است. گسترش نارضایتی در میان کارگران که  افزایش شمار اعتراضات کارگری موید آن است ، در مبارزه بر سر عقب راندن رژیم اسلامی در حوزه شرکت های پیمان کاری، اصلاحیه قانون کار، دستمزدهای معوقه و مطالباتی از این دست تکیه گاه  استواری برای جنبش کارگری به شمار می آید. از این رو در نتیجه پیکاری که اکنون در ماهشهر جاری است، حد حمایت جنبش کارگری بی تردید بسیار موثر است.