بیانیه اعلام موجودیت زنان

 «آرزم»

(آوردِ رهایی زنان و مردان- آ.ر.ز.م)

نگاهی گذرا به آنچه در ایران و جهان می‌گذرد به خوبی نشان می‌دهد که دیگر مناسبات سودجویانه‌ی سرمایه‌داری نمی‌تواند تداوم یابد. چهره‌ی عریان استثمار بی‌رحمانه‌ای که زندگی انسان را به کابوسی هر روزه بدل نموده است آنچنان آشکار است که نیازی به تبیین و تحلیل نداشته و واقعیت زیسته‌ی هر لحظه‌ی تمامی انسان‌های در بند امروز است. انسان‌های در بند سرمایه و دیکتاتورهای حامی آن، در هر نقطه‌ی جهان به نسبت‌های متفاوت، در زمینه‌های مختلف شرایطی سخت و طاقت‌فرسا را تجربه می‌کنند. بحران‌هایی که چه در ابعاد محلی و چه در ابعاد جهانی به طور مستقیم بر زندگی هر روزه‌ی آن‌ها سایه‌ای شوم افکنده و چشم‌انداز آینده را تیره و تار ساخته است:

بحران سیاسی: جنگ، نظامی‌گری، بنیادگرایی، تبعیض‌های نژادی، قومی و جنسیتی ، فساد گسترده‌ی سیاسی و اجتماعی...

بحران اقتصادی: خصوصی‌سازی، گرانی، فقر، گرسنگی، بیکاری، تورم لجام گسیخته، فساد مالی، اختلاس و تبعات آن، اعتیاد، کارتن‌خوابی، زباله گردی، فروش اعضای بدن، کودکان کار...

بحران زیست محیطی: کمبود آب، آلودگی هوا، امحای کشاورزی ... و فجایع ناشی از دست کاری سودجویانه در طبیعت مانند زلزله و سیل‌های غیر طبیعی.

بحران مهاجرت: مرگ ومیر پناهجویان، کار سیاه، بردگی نوین.

بحران سیاسی و اجتماعی ناشی از حاکمیت های سلطه جو: سرکوب، اختناق، اعدام، شکنجه، زندانی سیاسی.

و اما این شرایط همواره برای زنان بسیار سخت‌تر بوده و هست: تحقیر، تبعیض، خشونت جنسیتی در خانه، خیابان، محیط کار، دانشگاه، اجتماع. قتل های ناموسی، تجاوز، سنگسار، خودسوزی و سوزانده شدن، ناقص سازی جنسی، اسیدپاشی، نداشتن حق بر بدن و آزادی پوشش، قوانین خشونت آمیز و مردسالارانه، خشونت خانگی، تن فروشی و فحشا، بردگی جنسی. بازار جنسیتی کار، فقر زنانه، کارخانگی و  فشار مضاعف آن بر دوش زنان، کارهای مراقبتی کودکان و سالمندان ...

اما و به‌رغم تمامی سرکوب‌ها وبگیروببندها، کارزار علیه این شرایط اسفبار روبروز گسترده‌تر، رادیکال‌تر وفراگیرتر می‌شود و حضور هرچه بیشترِ خواستاران رهایی در میدان مبارزه را ضروری‌تر می‌سازد.  در پاسخ به این نیاز است که  ما زنان « آرزم» نیز به همراه سایر جنبش‌های بپاساخته، به منظور ایجاد، تقویت و تعمیق جنبش طبقاتی و برابری‌خواهانه، حول محورهایی مشترک، مبارزه‌ای را در جهت محو هرگونه تبعیض و سلطه علیه زنان آغاز می‌کنیم.  مبارزه زنان را جدا از مبارزه سایر اقشار و طبقات نمی‌دانیم اما معتقدیم زنان نیز همانند سایر جنبش‌ها باید مبارزات مستقل خود را پیش ببرند، بنابراین تمرکز خود را بر مسئله زنان قرار داده و محور اصلی مبارزات مان رهایی زنان خواهد بود.

بهمن ١٣٩٧

(آوردِ رهایی زنان و مردان- آ.ر.ز.م)