دستگاه ولایی حتی از سایۀ مردم هم می‌‌ترسد

بهروز نظری

مانورهای نظامی و تبلیغاتی رژیم به منظور جلوگیری از حرکات اعتراضی مردم در روز قدس از چند جهت قابل تأمل اند. مقامات دستگاه ولایی مدتهاست که از پایان آنچه که آنان بیشرمانه "فتنه" میخوانند سخن میگویند و از برقراری "امنیت"، فروکش کردن شعله اعتراضات مردمی، و ثبات بی‌ سابقه رژیم خبر میدهند. تحرکات امنیتی رژیم که از چند روز پیش از روز قدس آغاز شده بود، اما عمق استیصال و هراس دستگاه حاکمه از مردم، و بی‌ ثباتی دستگاه ولایی را به نمایش گذاشت. مهمترین سوالی که لشکرکشی دستگاه حاکمه در آستانه روز قدس در اذهان ایجاد می‌کند این است که چگونه و به چه خاطر رژیم اسلامی دیگر حتی قادر نیست یک مراسم دولتی و رسمی‌ همچون روز قدس را بدون بسیج وسیع دستگاه نظامی خود برگزار کند؟ چرا دستگاه حاکمه ناگزیر شده تا هزاران نفر از نیروهای انتظامی خود را برای "محافظت" از یک راهپیمایی چند هزار نفره بکار بگیرد؟ این چه "ثبات" و "مشروعیتی" است که بدون اتکا به سرنیزه از هم می‌‌پاشد؟

تدابیر امنیتی رژیم در آستانه روز قدس از قبل و با اجرای "طرح مهار" آغاز شده بود که بر اساس آن دستگاه ولایی ماموران مسلح خود را در نقاط مختلف تهران مستقر کرد و عملا چهره این شهر را به یک پادگان نظامی تغییر داد. در کنار این رسانه‌های رژیم با پخش تصاویر و اخبار حضور گسترده نیروهای انتظامی در تهران تلاش کردند تا با گسترش فضای رعب و وحشت از تبدیل شدن این مراسم دولتی به صحنه اعتراضات مردم جلوگیری کنند. ساجدی نیا فرمانده نيروی انتظامی تهران مدعی شد که عملیات نمایش ارعاب با هدف “مقابله و برخورد با جرایم” صورت گرفته است. وی در عین حال برای تهدید مردم نیز گفت: در روز قدس نیروهای پلیس در تمام نقاط سطح شهر حضور داشته و مانع بروز کوچکترین مشکل می شوند. گزارشات منتشره حاکی است که ده‌ها نفر در شهرهای مختلف بازداشت شده اند. دولت اسلامی همزمان و به منظور جلوگیری از و اختلال در گردش اطلاعات، سرعت اینترنت در ایران را به شدت کاهش دادند و دسترسی‌ به ایمیل، فیس بوک و تارنما‌های خبری را بشدت محدود کردند.

حقیقت این است که بدنبال خیزش جنبش ضدّ استبدادی مردم ما دستگاه ولایی حتی کنترل مراسم دولتی و رسمی‌ را از دست داده است. آنچه که رژیم را به چنین تدارک و لشکر کشی‌ در آستانه روز قدس وادار کرد، نمایش قدرت مردم و اعتراضات شجاعانه آنان در مراسم‌های دولتی نظیر روز قدس، ۱۳ آبان و عاشورا در سال گذشته بود. جنبش مردمی در ایران در مدتی‌ کوتاه نه تنها مراسم‌های دولتی را به فرصت‌هایی‌ برای اعتراض و مقاومت تبدیل کرد، بلکه  اماکن عمومی و خیابان‌ها را به تصرف خود در آورد‌. جنبش ضدّ استبدادی در ایران مراکز خرید و تفریحگاه‌های تهران و دیگر شهر‌های ایران را به عرصه ای‌ برای رویارویی و سنگری برای مقابله با تمامیت گرایی فرهنگی‌ و سیاسی دستگاه ولایی تبدیل کرده است. طرح‌های امنیتی  و استراتژی "جنگ نرم" رژیم تلاشی است برای باز پس گرفتن این حوزه‌ها از مردم.

مانورها و تحرکات امنیتی رژیم در روز قدس در عین حال یکی‌ دیگر از مختصات واکنش دستگاه ولایی در برابر اعتراضات برحق مردم را دوباره در معرض دید همگان قرار داد. محاصره و حمله به مسجد قبای شیراز نشان میدهد که دستگاه ولایی برای حفظ خود بیش از پیش ناگزیر است تا حتی "مقدسات" خود را لگد مال کند. در نظام اسلامی حتی مسجد و روحانیت ، و مادام که نهاد‌ها و شخصیت‌های مذهبی‌ با ولی‌ فقیه بیعت نکنند، نه تنها مقدس تلقی‌ نمیشوند، بلکه مورد حمله قرار میگیرند. محاصره و حمله به منزل مهدی کروبی شاهد دیگر بر این مدعاست. تهاجم به مسجد قبا و محل سکونت مهدی کروبی و همچنین برگزاری نمایشگاه "فتنه سبز" در تهران که در آن تصاویر چهره‌های اصلاح طلب در کنار تصاویر رئیس جمهور آمریکا و نخست وزیر اسرائیل قرار داده شده بودند، حاکی از زمینه سازی برای یک "پاکسازی" و تهاجم به چهره‌های مخالف است. متولیان این  نمایشگاه که به گفته خبر گزاری ایرنا به هدف نشان دادن " "نقش بیگانگان در فتنه های پس از انتخابات و تناقضات کودتای سبز با خط امام" برپا شده بود، خواستار محاکمه و مجازات میر حسین موسوی شده اند.

تدابیر امنیتی نظام ولایی و لشکر کشی‌ دستگاه امنیتی در روز قدس نشان میدهد که برخلاف هذیان گویی‌های مقامات و دستگاه‌های تبلیغاتی رژیم، مجتمع نظامی - صنعتی حاکم بر ایران از هیچ مشروعیت و ثباتی برخوردار نیست. این نظام اکنون به چیزی متکی‌ نیست مگر سرنیزه. دستگاه ولایی حتی از سایه جنبش مردم نیز می ترسد.