پیروزی سیاست ضد ریاضت کشی سیریزا بازی را تغییر می دهد

تولا دریمونیس

برگردان : پروین اشرفی

والدین من ، مثل بسیاری از هموطنان دیگر خود، یونان را در سال های 1960 ترک کردند تا از ویرانی عمیق اقتصادی ای که جنگ جهانی دوم و جنگ داخلی یونان بوجود آورده بود، فرار کنند. من با شنیدن آهنگ های استلیو کازانتزیدی در مورد رنج و غم مهاجرین خسته ای که دلشان برای کشورشان تنگ شده بود، بزرگ شدم.

نیم قرن پس از آن، بحران های اقتصادی ناشی از سیاست های ظالمانه ریاضت کشی توسط اتحادیه اروپا و صندوق بین المللی پول که در طول نیمی از یک دهه تحمیل شده بود، موج جدیدی از مهاجرت اجباری را به دنبال داشت، موجی که هیچوقت فکر نکردم آنرا خواهم دید. تخمین زده میشود که بیش از 200 هزار یونانی، بسیاری از بهترین و درخشان ترین آنان، فقط در طول 5 سال گذشته کشور را ترک کرده اند.

در طی دیدارهایم از یونان و گفتگو با دوستان و اقوامم در آنجا، نابودی و نفوذ ناامیدی را تماشا کردم. فرار مغزها و آسیب غیرقابل قیاسی که از دست دادن سرمایه های انسانی به کشور وارد می کند را دیدم. شاهد خم شدن کمر طبقه متوسط یونان بودم که یاد گرفته بودند با کمترین چیز خود را سرپا نگهدارند و بعد از آنها خواسته شود که با همان عملا هیچ چیز، کنار بیایند.

در نظر بیاورید که میلیون ها نفر کارشان را از دست میدهند، 35 درصد از مراکز کسب و کار بسته میشود، 30 درصد نیروی کار (بیشترشان زیر 30 سال) بیکار میگردد، افزایش بی سابقه ای در مرگ و میر کودکان و نرخ فقر رخ میدهد، حقوق بازنشستگی سالمندان به نصف کاهش می یابد، و 33 درصد از جمعیت، بدون بیمه درمانی دولتی باشند. در نظر بیاورید که محبوبیت احزاب فرادست راستی نئونازی، مانند "طلوع طلایی"، درست مثل اینکه ترس در ناامیدی و بدبختی سرمایه گذاری کند، افزایش بیابد. این همان یونان 5 سال اخیر بوده است.

برنده شدن سیریزا در انتخابات دیروز تغییر دهنده بازی، نفسی در هوای تازه است. حزب چپ ضدسیاست ریاضت کشی، علیرغم خوفی که از سوی راست، از طرف اتحادیه اروپا و توسط تقریبا تمام رسانه های محلی حامی سیاست های دولت، دامن زده میشد، به پیروزی صعود کرد. خشم و برافروختگی مردم، باعث برآمدن سیریزا شده است. یونانی ها، پس از سال ها مجازات از طریق سیاست های ریاضت کشی، امید را در مقابل ترس انتخاب کردند. به نظر میرسد احساسات قریب به اتفاقی که خود بخود براه افتاده است، همان تهدید شوم را که یکبار انجام داده بود، نمایندگی نمی کند. در این مرحله، آنها به سادگی هیچ چیز برای از دست دادن ندارند.

الکسیس سیپراس رهبر سیریزا، مهندس عمران 40 ساله، در این هفته گفت که او با تروئیکا مذاکره نخواهد کرد، اما با مقامات اتحادیه اروپا مستقیما وارد مذاکره خواهد شد. او گفت که نمیخواهد منطقه یورو را ترک کند، اما آماده است که قراردادهای جدید بازپرداخت وام ها را که این چنین عجولانه مورد مطالبه قرار گرفته است، درخواست کند. او همچنین بخشش وام در گذشته را متذکر شد و از اشاره به اینکه دنیا (از جمله یونان) در مورد بدهی های آلمان در سال 1953 همین کار را کرد، خجالتی به خود راه نداد.

بسیاری سریعا استدلال خواهند کرد که خرابی های یونان توسط خود مردم یونان بوجود آمده است و یونانی ها غیرمسئولانه وام گرفتند، پس حالا سزاوار عواقب ویرانگر آن هستند. این برخورد مشهور سیاسی به راحتی انکار میکند که بیشتر این وامها نصیب چند نفر فاسد شد و نه نصیب یونانی های سخت کوش که تقلا میکردند تا لقمه ای بر سر سفره بیاورند. آنها هیچ نقشی در معاملات پشت پرده نداشتند و یا در معاملات گلدمن ساس که مصنوعا وضعیت مالی یونان را بسویی میبرد تا کشور بتواند وارد اتحادیه اروپا بشود.

به عنوان کسی که 10 سال در یونان زندگی کرده است، میتوانم به شما اطمینان بدهم که بسیاری از این ایده های معروفی که مردم در مورد کشور دارند، غلط است. یونان ممکن است در رابطه با فرار از پرداخت مالیات، قوم و خویش پرستی و انتصاب نالایقان مشکلاتی داشته باشد، ولی یک کشور را پیدا کنید که مشکلات مشابه به این را نداشته باشد. یونانی ها سخت کوش، خلاق و به شدت مغرور هستند، و امتیازدهی و بکسل کردن قدرتمندان در این 5 سال گذشته، روحیه آنها را بطور وحشتناکی تضعیف کرده است.

من دیروز انتخابات را از نزدیک دنبال کردم و هر مطلبی را که در این مورد بود خواندم. وقتی دیدم سیریزا بطرف پیروزی میرود، گریستم، نه بخاطر اینکه بر این باور هستم که آنها همه مشکلات کشور را حل خواهند کرد، بلکه بخاطر اشتیاق به عدالت، انصاف، و یک برخورد انسانی بیشتر نسبت به حل مشکلات، و بخاطر پیروزی بر بازگشت ترس، امری که درست مانند شمشیر داموکلس ، بالای سر مردم عادی یونان بود.

یونانی ها دیروز بر روی زانوان خود ایستادند و گفتند "کافیست !" مجازات توسط سیاست های ریاضت کشی، که متمرکز بود بر وام به سادگی فائق نیامندنی، بس است. مجازات فقرا بخاطر اشتباهاتی که ثروتمندان مرتکب آن شده اند، بس است. ریاضت کشی را به مثابه یک راه حل در مقابل این بحران های ویژه جا زدن، بس است.

آنهایی که در آرزوی حمایت از اتحادیه اروپا ، صندوق بین المللی پول و سیاست های آنها هستند، مسلما با ترس نسبت به نتایج این انتخابات عکس العمل نشان میدهند. ریاکاری ویژه سیاسی، توسط برخی به نمایش گذاشته شد. مانند دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا که فوری در مورد اینکه انتخابات یونان ناامنی اقتصادی را افزایش میدهد، توئیت کرد. این توئیت بویژه در زمانی که او داشت از سلطان عبدالله، مستبد عربستان سعودی ستایش میکرد و برای مرگ او عزا گرفته بود، نفرت انگیز است. خنده دار است که چگونه سیاستمداران ضد ریاضت کشی که بطور دمکراتیکی انتخاب شده اند، بعنوان رادیکال های خطرناک تصویر میشوند، در حالیکه سلطان عبدالله، کسی که عاشق شلاق زدن و سر بریدن در ملاء عام است، به مثابه یک "رفورم کننده" ارزشمند مجسم میگردد.

سیریزا که اکثریت را کاملا به دست نیاورد، بهرحال با دست راستی های مستقل، یک دولت ائتلافی را تشکیل داده است. آنها بر روی ضدیت با ریاضت کشی به توافق رسیده اند، اما بر روی تقریبا همه چیزهای دیگر با هم توافق ندارند. بنابراین من گمان میکنم این یک همکاری کوتاه مدت، با یک هدف روشن در ذهن، خواهد بود.

هیچکس نمیداند که آینده برای یونان چه در پیش دارد و آیا کشور در خطر ترک اتحادیه اروپا و 19دولتی که یک ارز واحد دارند، می باشد. اما میدانم که من و میلیونها یونانی، احساس افتخار و خوشی کردیم وقتی که دیشب داشتیم نتایج را میدیدیم.

در تقاطع اروپا، آسیا و آفریقا، یونان کشوری است که تاریخا به تعرض، جنگ های ویرانگر و به آشفتگی های سیاسی عادت کرده است. این کشوری ست که بشدت و با افتخار مستقل است، کشوری که شعار مردمش آزادی یا مرگ است.

گاها وقت آن است که دگمه تنظیم مجدد فشرده شود، باور داشت که راه بهتری هم وجود دارد، و آنچه را که خواهد آمد، دید. یونان در عرض 5 سال گذشته آنچنان در رنج بود که دیگر ترس، آنگونه که آنجلا مرکل صدر اعظم آلمان و تروئیکا امیدوار بودند، عامل بازدارنده نیست. مطالبات دولت جدید برای رفورم های ضروری تر ممکن است همچون کاتالیزوری باشد و همچنین اولین شکاف در سد برای بقیه اروپا.

همانگونه که زیاد جیلانی دیشت در توئیتر فصیحانه نوشت: نخبگان به مردم میگویند یا به ما پول بدهید و یا ما خانه تان را به آتش خواهیم کشید. یونانی ها همین حالا گفتند خانه را بردارید، ما خانه دیگری خواهیم ساخت.

منبع: https://ricochet.media/en

parvinashrafi@hotmail.com

اخبار روز: www.akhbar-rooz.com

سه‌شنبه  ۷ بهمن ۱٣۹٣ -  ۲۷ ژانويه ۲۰۱۵