در مورد تحریم‌ها و تهدیدهای نظامی علیه ایران

مصاحبه‌گر: کاترین گودمن، شورای صلح آمریکا

برگردان: کارزار همبستگی

از این که وقت صحبت به ما دادید متشکریم. در پایان کنفرانس ملی بسیار موفق سازمان «نظامیان هوادار صلح» قرار داریم. ممکن است خواهش کنم در مورد تصمیمات مهم این کنگره راجع به اوضاع بین‌المللی و وضعیت سیاسی در آمریکا توضیحاتی بدهید؟

لیا بولجر:‌ «نظامیان هوادار صلح» مدت‌های طولانی است که در همبستگی با مردم همهٔ کشورها و حق تعیین سرنوشت آنها به‌دست خودشان، و در همبستگی با تمام مردمی که برای صلح و عدالت مبارزه می‌کنند، فعالیت می‌کند. ما از بابت عملکرد دولت‌مان، ایالات متحده، و یکی از نزدیک‌ترین متحدان سیاسی و نظامی آن، یعنی اسراییل، که اکنون ایران را به‌شدت تهدید می‌کنند و از دخالت در سوریه سخن می‌گویند بسیار نگرانیم. روشن است که کلماتی که از دهان مقامات دولتی ما جاری می‌شود بسیار تحریک کننده، خصومت‌آمیز و جنگ‌طلبانه است. این ستیزجویی برای ما بسیار هشدار دهنده است. این تهدیدهای تحریک‌آمیز ما را بسیار نگران می‌کند.

چندی پیش، سازمان ما نامه‌ای برای پرزیدنت «اوباما» فرستاد که در آن از او خواسته شده بود به‌شکلی بی‌شبهه اعلام کند که ایالات متحده از حملهٔ اسراییل به ایران حمایت نخواهد کرد. سکوت در این مورد به‌معنای شرکت در جرم است. اگر دولت آمریکا علناً مخالفت خود را با اقدام نظامی علیه ایران اعلام نکند، دولت اسرائیل آن را به‌معنای موافقت ایالات متحده تعبیر خواهد کرد.

ما از دولت خود می‌خواهیم که به صدماتی که از هم‌اکنون با اعمال تحریم علیه مردم و دولت ایران ایجاد کرده است و همچنان می‌کند بیاندیشد. این به مردم ایران صدمه می‌زند و ما نمی‌خواهیم بار دیگر شاهد وضعیتی مشابه آنچه در عراق اتفاق افتاد باشیم. در آنجا، تحریم‌های تحمیل شده از سوی ایالات متحده به مرگ نیم میلیون کودک انجامید. البته در ایران ما شاهد مرگ نیم میلیون نفر نبوده‌ایم، اما ما نمی‌خواهیم شاهد مرگ حتی یک نفر باشیم. نمی‌خواهیم شاهد صف‌های نان باشیم. نمی‌خواهیم هیچ ملتی به‌خاطر سیاست خارجی ما صدمه ببیند.

آنچه در این کنفرانس اتفاق افتاد تأکید مجدد ما بر همبستگی با مردم جهان و مخالفت ما با امپریالیسم‌ آمریکا و نظامی‌گری آن بود. ما می‌کوشیم صدای خود را، به‌عنوان نظامیان خدمت کرده، علیه دهشت جنگ بلند کنیم و برای متوقف کردن آن در هرکجا که باشد مبارزه کنیم. ما، به‌عنوان شهروندان آمریکایی، در برابر این واقعیت که دولت آمریکا، با استفاده از مالیات‌های ما، در حال صدمه زدن به مردم کشورهای جهان است، احساس مسؤولیت می‌کنیم.

با توجه به وضعیت خطیر کنونی، آیا در این کنفرانس تصمیمات عملی در مورد مسایل مربوط به ایران، تحریم‌ها و تهدیدهای نظامی اتخاذ شد؟

ما بیانیه‌های متعددی در این مورد صادر کرده‌ایم و به‌شکلی گسترده در اختیار مطبوعات قرار داده‌ایم. اما از آنجا که رسانه‌های گروهی ما در کنترل شرکت‌های غول‌پیکری قرار دارند که مالکیت آنها در دست مقاطعه‌کاران نظامی است، این بیانیه‌ها از سوی رسانه‌های زیر کنترل شرکت‌ها به‌طور وسیع منتشر نمی‌شود. اما رسانه‌های مستقل، مانند «پرس تی‌وی»، الجزیره، و …، مواضع ما را به‌طور وسیع پخش کرده‌اند. صدای ما همچنین از طریق کسانی که شاهد عملکردهای صدمه‌آمیز دولت ما هستند به گوش دیگران می‌رسد. آنها مشکل را درک می‌کنند و می‌خواهند که صدای ما شنیده شود. مشکل اینجا است که دولت ما چنان با شرکت‌ها و رسانه‌های گروهی وابسته به آنها ادغام شده است که رساندن صدای ما به مردم را بسیار دشوار کرده است.

ما یک بیانیهٔ بسیار قوی و شدید در مخالفت با دخالت در سوریه صادر کردیم، همان‌طور که چنین کاری را در مخالفت با دخالت در لیبی کرده بودیم. این دخالت‌ها را اقدامات «انسان‌دوستانه» معرفی می‌کنند، اما می دانیم که چیزی به‌نام «جنگ انسان‌دوستانه» نمی‌تواند وجود داشته باشد. این یک نقیض‌گویی است. ما دست دوستی خود را به‌سوی مردم سراسر جهان دراز می‌کنیم و اعلام می‌کنیم که حامی آنها هستیم. ما همه انسانیم و برای ما انسانیت فراتر از سیاست قرار دارد.

اما در مورد برنامه‌های عملی ما: اعضای سازمان «نظامیان هوادار صلح» یک «تعهدنامهٔ مقاومت در مورد ایران»، برای دست زدن به اقدام علیه سیاست‌های دولت‌مان، را امضاء کرده‌اند. ما تعهد کرده‌ایم که خطر دستگیری، خطر از دست دادن آزادی، را در راه بلند کردن فریادمان در مخالفت با سیاست‌های کشورمان علیه دولت‌هایی که هیچ صدمه‌ای به ما نرسانده‌اند و هیچ قانون بین‌المللی را ـــ برخلاف دولت آمریکا ـــ  زیر پا نگذاشته‌اند، به‌جان بپذیریم. این دولت آمریکا است که انواع و اقسام قوانین بین‌المللی را زیر پا گذاشته است، و تناقض هم در همین‌جا است. با اشغال افغانستان و عراق، ایالات متحده به‌جنگ‌های تعرضی دست زده است، که بدترین شکل جنایت است. با اشغال کشورهای دیگر، ما هر روز دست به‌جنایات جنگی می‌زنیم. ما مسؤولیت مرگ صدها هزار انسان را بر عهده داریم.

سازمان «نظامیان هوادار صلح» هر کاری را که به‌نظرش برسد انجام خواهد داد. اعضای ما به‌خاطر مخالفت زندانی شده‌اند. اعضای «نظامیان هوادار صلح» جان‌شان را در جنگ‌های دولت ما به‌خطر انداخته‌اند، اما اکنون حاضرند به‌خاطر صلح خود را به‌خطر بیاندازند. اعضای ما حاضرند به‌پا بایستند و بگویند «نه، شما نمی‌توانید چنین کاری بکنید.» دلم می‌خواست می‌توانستم عمق این احساس آنها را بیان کنم. آنها نمی‌خواهند شاهد مرگ حتی یک کودک دیگر توسط هواپیماهای بی‌سرنشین باشند. آنها نمی‌خواهند شاهد حتی یک مرگ دیگر باشند. این نفرت‌انگیر است.

صحبت از این است، و مطمئن هستم این مسأله در کنفرانس مطرح شده است، که خطر حمله به ایران در فاصلهٔ ماه‌های قبل از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا افزایش یافته است. نظر شما در این مورد چیست و این خطر را چقدر عاجل می‌بینید؟

خطر خیلی عاجل است. در بهار گذشته، هنگامی که «نتانیاهو» در آمریکا بود و تنش زیادی وجود داشت، ما کاملاً نگران بودیم که جنگ ممکن است هر لحظه آغاز شود. بعد از آن، صحبت از جنگ و حمله، و کوبیدن بر طبل‌ها، برای چند ماه کاهش یافت چون مردم آمریکا درگیر روند انتخابات ریاست جمهوری شدند. و این آن چیزی است که من و همهٔ ما را نگران می‌کند چون هر دو کاندیدای ریاست جمهوری ما، و همچنین دولت ما، با سازمان «ایپک»، لابی منافع اسراییل در آمریکا، رابطهٔ بسیار تنگاتنگ دارند.

آنچه ما را در حال حاضر، یعنی در دوران پیش از انتخابات نوامبر، واقعاً نگران می‌کند این است که به‌نظر برسد فرماندار «رامنی» جلوتر از «اوباما» است. «رامنی» آشکارا اعلام کرده است که در صورت حملهٔ اسرائیل به ایران، از این حمله حمایت خواهد کرد. به‌نظر من، اگر اوباما احساس کند که برندهٔ انتخابات نخواهد بود، آنگاه دولت اسراییل به این نتیجه خواهد رسید که می‌تواند از مجازات مصون بماند، و در نتیجه ممکن است پیش از انتخابات به ایران حمله کند. چنین کاری برای «اوباما» هیچ انتخاب سیاسی جز حمایت از حملهٔ یک‌جانبهٔ اسرائیل به ایران باقی نخواهد گذاشت. اگر به خبرهای آمریکا توجه کنید، متوجه می‌شوید که تمام شبانه‌روز صحبت از سیاست و انتخابات ریاست جمهوری است، گویی هیچ چیز دیگر در جهان اتفاق نمی‌افتد.

بنابراین، با توجه به وضعیت سیاسی داخل آمریکا، از اکنون تا زمان انتخابات در دوران خطرناک و به‌ویژه نگرانی‌آوری خواهیم بود.

سازمان «نظامیان هوادار صلح» در مخالفت خود با تحریم‌ها و جنگ بسیار قاطع بوده است. اما می‌دانیم که وضعیت داخلی ایران بسیار بغرنج است و یک مبارزه در درون آن کشور جریان دارد. سازمان «نظامیان هوادار صلح» بارها همبستگی خود را با مردم ایران و دیگر کشورهای جهان اعلام کرده است. بغرنجی وضعیت ایران به‌ویژه در این است که مبارزه در مخالفت با جنگ می‌تواند مسألهٔ همبستگی با مردم ایران را در سایه قرار دهد. سازمان «نظامیان هوادار صلح» چه سیاست مشخصی را برای حفظ تعادل میان این دو جنبه دنبال می‌کند؟

مرامنامهٔ «نظامیان هوادار صلح شامل پنج بند است که دومین آن تلاش برای جلوگیری از دخالت دولت ما، چه آشکارا و چه پنهانی، در امور داخلی کشورهای دیگر است. ما نه از دولت هیچ کشور دیگر حمایت می‌کنیم و نه با آن مخالفت. آنچه ما می‌گوییم این است که با اعمال دولت خودمان، و متحد آن اسرائیل که میلیاردها دلار از دولت ما دریافت می‌کند، مخالفیم. ما می‌گوییم با اعمال نظامی تهدید‌آمیز و گرایشات جنگ‌طلبانهٔ دولت‌مان مخالفیم. امپریالیسم آمریکا و جنگ‌های دلخواهانه و تجاوزگرانهٔ آن تاریخی طولانی دارد. برعکس، ایران به‌هیچ‌وجه یک چنین تاریخی ندارد. بنابراین ما نمی‌گوییم کدام دولت خوب است و کدام بد. ما، به‌عنوان شهروندان آمریکا، در برابر سیاست‌های دولت‌مان احساس مسؤولیت می‌کنیم و می‌کوشیم با همهٔ توان خود از جنگ با کشورهای دیگر، که صدمهٔ آن به مردم بی‌گناه می‌رسد، جلوگیری کنیم.

آیا پیامی برای مردم ایران دارید؟

پیش از هرچیز مایلم صمیمانه‌ترین تسلیت‌ها و همدردی‌های خود را با قربانیان زلزلهٔ اخیر در شمال ایران ابراز کنم. به‌ویژه در شرایط چنین فجایع طبیعی است که باید با انسانیت و مهر با یکدیگر رفتار کنیم. تفکر به این که در این شرایط، تحریم‌های اقتصادی می‌تواند مانع رسیدن کمک‌های انسانی به قربانیان این زلزله بشود بسیار آزار دهنده است.

سازمان «نظامیان هوادار صلح» دست دوستی خود را به‌سوی مردم ایران دراز می‌کند. من بسیار دوست دارم که به ایران بیایم و با مردم ایران دیدار داشته باشم. بسیار دوست دارم در مورد فرهنگ ایران، که دارای تاریخی طولانی و فوق‌العاده است، بیشتر بیاموزم.

ما می دانیم که مردم جهان جنگ نمی‌خواهند؛ این دولت‌ها هستند که باعث جنگ می شوند. ما می‌دانیم که مردم ایران دشمن ما نیستند و واقعاً بر این مسأله تأکید داریم. ما می‌خواهیم مردم ایران بدانند که سیاست خارجی دولت ما نمایندهٔ خواست مردم آمریکا نیست. آرزو دارم که مردم ایران این را بدانند که ما همهٔ تلاش خود را به‌کار گرفته‌ایم تا بر دولت خود تأثیر بگذاریم. فرد فرد ما انسانیم و از انسان‌ها، هرکجا که باشند، حمایت می‌کنیم.

با تشکر از شما.

من از شما متشکرم.