تعلیق مرتضوی کافی نیست؛ رهبران نظام باید پاسخگوباشند و محاکمه شوند!

یوسف لنگرودی

روز یکشنبه گذشته - هفتم شهریور- بیش از دویست نفر از اعضای مجلس شورای اسلامی با انتشار بیانیه ای از تعلیق سعید مرتضوی توسط قوه قضاییه استقبال کرده و اظهار امیدواری کردند تا به فاجعه  کوی دانشگاه نیز هر چه سریع تر رسیدگی شود. سعید مرتضوی کسی است که به عنوان یک آدمکش حرفه ای دستور کشتن بسیاری را در اسارت گاه های رژیم صادر کرده و دستش به خون فرزندان این مردم آلوده است و قبلا نیز نامش با شکنجه، تجاوز وبه قتل رساندن زهرا کاظمی خبرنگار کانادایی - ایرانی تبار در زندان اوین برسر زبان ها افتاده بود.

 در ماجرای اعتراضات خیابانی مربوط به تقلب انتخاباتی در سال گذشته،  تعدادی از جوانان در یکی از این تظاهرات  توسط نهادهای سرکوبگر حکومتی دستگیر و روانه بازداشتگاه کهریزک می شوند. در میان دستگیر شدگان، سه تن به اسامی امیر جوادی فر، محسن روح الامینی و محمد کامرانی در زیر شکنجه های وحشیانه کشته می شوند. با افشای این جنایت، ماجرای زندان کهریزک به یک رسوایی بزرگ بر علیه رژیم تبدیل می شود. حکومت در ابتدا تلاش کرد تا با مجازات دو نفر از کارکنان دون پایه بازداشتگاه کهریزک، قضیه را طوری فیصله دهد و سرو صدا ها را بخواباند اما این اقدام رژیم، رضایت خاطر خانواده های جان باختگان و افکار عمومی را به همراه نداشت و آنان را قانع نساخت زیرا که آن ها کل نظام و مقامات ارشد آن را مسئول اصلی این جنایت می دانستند. پرونده این جنایت از نظر مردم نه تنها بسته نشده بود بلکه به عنوان یک پرونده قضایی در سطح ملی باقی ماند. حکومت باز هم برای انحراف افکارعمومی این بار از طریق قوه قضاییه وارد شد و با تعلیق سعید مرتضوی( دادستان سابق تهران ) و دو تن از همکارانش در ارتباط با پرونده جنایت کهریزک، سعی کرده خود را از زیر ضرب خارج کند. نمایندگان مجلس اسلامی نیز که اغلب شان عمال جیره خوار رژیم ولایت فقیه هستند با پشتیبانی از این اقدام قوه قضاییه می خواهند به چشم مردم خاک بپاشانند و پرونده این جنایت را به همین سادگی ببندند.

آن ها همچنین می خواهند فاجعه کوی دانشگاه تهران نیز به همین طریق ماست مالی شود و از رهبر نظام می خواهند تا همانطور که پرونده جنایت کهریزک" پیگیری " کرده، به پرونده کوی دانشگاه نیز رسیدگی کند. در ماجرای فاجعه کوی دانشگاه تهران که دو روز پس از انتخاب ریاست چمهوری اتفاق افتاده بود، در بامداد بیست و پنج خرداد و تنها چند ساعت پیش از تظاهرات میلیونی معترضین به تقلب انتخاباتی، با یورش سازمان یافته نیروهای سرکوبگر و لباس شخصی ها به کوی دانشگاه، چند نفر کشته و تعدادی بسختی مجروح شدند. حکومت که در نمایش انتخاباتی باخته بود سعی کرد با یورش وحشیانه به کوی دانشگاه از مردم انتقام بگیرد.

اما این تلاش هماهنگ ارگان های حکومتی قبل ازهر چیز نشان دهنده ترس آنان از جنبش ضد استبدادی مردم ایران است. آنان که می دانند مردم لحظه ای این همه کشتار، شکنجه و تجاوز را فراموش نکرده و در فرصت مناسب رهبران و مجریان این جنایات را به میز محاکمه خواهند کشاند، در تلاشی بی ثمر سعی دارند تا مقامات رده پایین را به عنوان عاملان این جنایت معرفی کنند.

 جمهوری اسلامی در گذشته نیز که  از سوی مردم تحت فشار قرار می گرفت، برخی از افراد خود را قربانی می کرد. ماجرای سعید امامی را همه به یاد دارند که  در واقعه مربوط به قتل های زنجیره ای چه بلایی بر سر او وهمسرش در آوردند تا خودشان را تبرئه کنند. اما با حذف شدن کسانی چون سعید امامی ها نه  تنها چرخ ترور، وحشت و کشتار از حرکت باز نایستاد، بلکه بعدا شتاب هر چه بیشتری به خود گرفت.

بنابراین حالا نیز با برکناری افرادی چون سعید مرتضوی، این نظام اصلاح نخواهد شد و همان طور که تجربه نشان داده افراد دیگری برای ادامه این جنایات جایگزین خواهند شد. اما مردم برای ریشه کن کردن همه این کشتارها و سرکوب ها تنها به حذف افرادی مثل "سعید مرتضوی" رضایت نخواهند داد. آن ها سر نظام و در هم شکستن تام و کمال رژیم بی رحم ولایت فقیه و در هم شکستن ماشین سرکوب آن را می خواهند. خواسته ای که مدت هاست در سراسر ایران فریاد می شود و رهبران نظام اسلامی آن را به خوبی شنیده اند.

۹شهریور ۱۳۸۹ـ ۳۱ اگوست ۲۰۱۰