سرگذ شت ما داستان غریبی است

ثریا چیت ساز

سرگذ شت ما داستان غریبی است: داستان  رنج ها ، دردها و حرمان ها و داستان نسلی که حماسه آفرین مقاومت ها، تلاش ها ، اندوه ها و زیبایی ها بوده است.

این تجربۀ سنگین آسان بدست نیامده است.  نسلی که بقولی به آن "نسل سوخته" میگویند ؛ نسل ایثار ، شوریدگی و پایداری هم بود.

آری زمانی که فقدان بزرگی پیش می آید و درد و نومیدی بر انسان چیره می شود و خالی های  بیکران فضای زندگی را پر می کند ؛ چه سنگین است این اندوه و رنج استخوان سوز ؛ و چه  شادمانه که آگاهانه به خاطرشوریدگی ها و  دلبستگی ها ، به تمام ناملایمات تن بسپاریم ، دم برنیاوریم و عشق بورزیم .

دخترم ، امید این دارم که سهم تو از زندگی بهتر از آن باشد که بر ما گذشت. اکنون نوبت تو و دوستان جوان توست که دنیایی بهتر ، شادمانه تر و انسانی تر بسازید ؛ به پیش گام بر دارید  و آگاهانه در تغییر جهان شرکت کنید. این آرزوی چندان بزرگی نیست ولی قلب من برای آن شادمانی ها و آینده ای که می سازید  ، در طپش است.

سپاس بسیار دارم از همه رفقایم ؛ دوستانم و عزیزانی که  در شادی آمدن اکبر پس از انتظاری دراز و طولانی یاری ام کردید و همراهم بودید و در نبودنش غم گسارم هستید ؛ از همه تان با تمام قلبم سپاسگزارم