اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران

به مناسبت انتخابات پارلمانی در ترکیه

ترکیه در آستانه تغییر

پیروزی "حزب دمکراتیک خلق ها" آرایش سیاسی ترکیه را دگرگون خواهد کرد!

 این روزها رجب طیب اردوغان،  رئیس جمهور ترکیه و اطرافیان و همدستانش هم چون  مارزخم خورده، نیش زهراگین خود را به شکل هسیتریک و بی وقفه متوجه خبرنگاران، مطبوعات و رسانه های داخلی و بین المللی، احزاب رقیب و هر منتقد و مخالف سیاسی می سازند. اما تردیدی نیست که خط الراس اصلی حملات اردوغان متوجه "حزب دمکراتیک خلق ها"(ه. د. پ)  و به ویژه یکی از رهبران آن یعنی صلاح الدین دمیرتاش می باشد.

 پس از کودتای سال ۸۰۱۹  و سرکوب خونین نیروی چپ و مترقی، حکومت نظامی برای به انحصار درآوردن صحنه سیاست پارلمانی در ترکیه توسط جناح های اصلی طبقه حاکم و جارو کردن گروه بندی های سیاسی چپ و مترقی، حد نصاب ده درصدی آراء را به عنوان شرط ورود احزاب به پارلمان ترکیه تعیین کرد. حاصل این ضوابط ضد دمکراتیک انتخاباتی، انحصار پارلمان ترکیه در دوره های اخیر توسط سه حزب است. حزب اسلامی"عدالت و توسعه" ( ا.کا.پ)، حزب کمالیست "جمهوری خلق"( ج.ها.پ) وحزب ناسیونال فاشیست"حرکت ملی ترکیه" یا( ام.ها.پ) می باشد. "حزب دمکراتیک خلق ها " که صلاح الدین دمیرتاش کاندیدای آن در انتخابات ریاست جمهوری توانست بیش از ۹ درصد آرا را کسب کند، بلوکی ائتلافی است متشکل از جریانات گوناگون کُرد همراه با بیش از بیست حزب و گروهبندی چپ، اقلیت های مذهبی مهم ترکیه مانند علوی ها، مسیحی ها، اقلیت های ملی مانند ارمنی ها، آسوری ها، چرکس ها، دگرباشان جنسی و شرکت فعال زنان در همه رده ها رهبری این بلوک. علاوه بر آن "حزب دمکراتیک خلق ها" تنها حزبی است که برخلاف دو حزب رقیب دیگر یک اپوزیسیون واقعی و نظام مند را در برابر حزب حاکم "عدالت و توسعه" نمایندگی می کند.

عروج سیاسی "حزب دمکراتیک خلق ها" همزمان با نشانه های چشمگیر افول عمومی حزب اسلامی"عدالت و توسعه" و به ویژه نماد و رهبر آن یعنی رجب طیب اردوغان رقم خورده است. جنبش پارک گزی و گسترش آن  به همه شهرهای ترکیه به مثابه یک جنبش سراسری جوانان و در ادامه سرکوب سنگین و بی رحمانه آن توسط قوای انتظامی، افشاء فساد مالی اطرافیان اردوغان وبه ویژه دست داشتن خانواده او در رسوائی های بزرگ مالی، ساختن قصر مجلل ریاست جمهوری که یکی از پرخرج ترین قصرهای جهان معاصر است، افت رشد اقتصادی شتابان ترکیه که یکی از پرتحرک ترین اقتصاهای خاورمیانه را دارا بود، عواقب وخیم دخالت ترکیه در جنگ داخلی سوریه، رسوائی کمک گسترده به داعش و سایر جهادی ها در سوریه، سرازیر شدن میلیون ها پناهنده سوری، شکست الگوی ترکیه به مثابه یک بدیل مطرح با شروع بهارعرب که از نظر اردوغان و همفکرانش باید وزن سیاسی و راهبردی ترکیه در خاورمیانه را به شدت افزایش می داد، نقش رسوائی آور اردوغان و حکومت او برای به شکست کشاندن مقاومت حماسی کوبانی در همکاری با داعش، از جمله عواملی هستند که زمینه سازعروج  "حزب دمکراتیک خلق ها" شده است.

 اردوغان می خواهد از طریق حذف "حزب دمکراتیک خلق ها"، کرسی های این حزب را براساس مقررات پارلمان ترکیه به مجموعه کرسی ها حزب" عدالت و توسعه" افزوده و با کسب دوسوم آراء، تغییر نظام پارلمانی ترکیه به نظام ریاست جمهوری را به رفراندوم بگذارد. درشرایط  کنونی ترکیه، این تغییر معنائی جز تبدیل ترکیه به یک نظام استبدادی فردسالار همراه با اسلامی سازی بسیاری از عرصه های زندگی نداشته و این روند به نوبه خود جامعه ترکیه را به ورطه یک قهقرای سیاسی عمیق پرتاب خواهد کرد. البته ترکیه تحت رهبری حزب "عدالت و توسعه" با حمله به آزادی مطبوعات، دستگیری های وسیع روزنامه نگاران و نویسندگان، گام های بلندی دراین راستا برداشته است.

  پیروزی"حزب دمکراتیک خلق ها" و حضورش در پارلمان ترکیه،  دراین رابطه معنا و اهمیت ویژه ای خواهد داشت. در صورت دست یایی "حزب دمکراتیک خلق ها" به ده درصد آرا، که بر اساس بسیاری از نظرسنجی ها محتمل به نظرمی رسد، نه فقط رویای برپائی نظام ریاست جمهوری اردوغان برباد خواهد رفت، بلکه ممکن است این حزب در پارلمان فاقد کرسی های لازم برای تشکیل دولت اکثریت  باشد. علاوه بر آن، پلاتقرم مترقی "حزب دمکراتیک خلق ها" و به ویژه ارتباط تنگاتنگ و فشرده آن با جنبش های گوناگون ملی، قومی، اجتماعی، زیست محیطی   .... ترکیه یا جنبش های فراپارلمانی می تواند ثقل جدیدی برای تحولات مترقی در ترکیه و پیکار برای دمکراتیزه کردن عرصه های گوناگون زندگی اجتماعی و سیاسی در این کشور را ایجاد کند  و یک پیروزی مهم برای نیروهای چپ در منطقه خاورمیانه به ثبت برساند. به دیگر سخن،  پیروزی "حزب دمکراتیک خلق ها"،  پیروزی همه نیروهای چپ و مترقی منطقه ما خواهد بود.

سازمان ما ضمن حمایت  و ابراز  همبستگی با "حزب دمکراتیک خلق ها" برای تقویت نیروهای مترقی ترکیه و بویژه جنبش کارگری این کشور، بر این اعتقاد است که این حزب بایستی بر خلاف دوره جنبش پارک گزی، به طور قاطع در کنار نیروهای مترقی ترکیه بایستد و در صورت حضور در پارلمان،  از هر نوع  حمایت از  اردوغان برای دست یابی به نظام ریاستی اجتناب کند.  روشن است که نگرانی بخشی از چپ های ترکیه این است که در صورت حضور این حزب در پارلمان، در دام سیاست ها و بده بستان های رجب طیب اردوغان و وعده های دروغین او به کردها، گرفتار آید. جنبش کارگری ترکیه و مخصوصآ اتحادیه های کارگری این کشور در صورتی می توانند بصورت قاطع در کنار این ائتلاف بایستند که مطمئن باشند که "حزب دمکراتیک خلق ها" در راستای در هم شکستن تعرض نئولیبرالیستی حزب "عدالت و توسعه" رجب طیب اردوغان و تلاش او برای اسلامی کردن این کشور، در همبستگی با تمامی لگدمال شده گان ترکیه در کنار جنبش کارگری، زحمتکشان ملیت های گوناگون این کشور، نیروهای چپ و مترقی، جنبش های فعال اجتماعی و فرهنگی قرار داشته و از آرمان های آنها قاطعانه دفاع کند. در این صورت است که می توان امیدوار بود، موفقیت "حزب دمکراتیک خلق ها" ، گام نخست برای ایجاد تحولی تازه و تغییری چشم گیر در سیاست ترکیه باشد که هم به همبستگی کارگران و زحمتکشان ملیت های منطقه ما کمک خواهد کرد و هم راه را برای گسترش همبستگی با نیروهای مترقی و پیشرو در اروپا هموار خواهد ساخت.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی ایران

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

پنجشنبه ۱۴ خرداد ۱۳۹۴ برابر با ۰۴ ژوئن ۲۰۱۵