"سازمان
همکاری
اسلامی" و
"ايران
تريبونال"
سعيد
صارمی
" سازمان
همکاری
اسلامي،
دستور دهد تا
يک کميسيون
دائمی و
مستقلی را
ايجاد نمايد
که به تعيين
اين مورد نقض
موضوع حقوق
بشر اوليه
پرداخته و به
مطالعه و
پژوهش آن
بپردازد"!.
اين بند
شماره ۳ از پنج
بند پيشنهادی
" ديوان ايران
تريبونال "
است که در
گزارش آقای "
بهرام
رحمانی" ،
عمداً و يا
سهواً دچار سانسور
خبری شد!
حالا "
سازمان
همکاری
اسلامی " چه
صيغه ايست؟ هر
چه فکر کرديم
نتوانستيم
پاسخی برای
اين سوال
بيابيم. اما
با خواندن متن
پيشنهادی ، ميتوان
به پاسخ اين
سوال نزديک
شد." سازمان
همکاری
اسلامی" ،
قدرتي
اجرايی دارد.
زيرا قرار است
که " دستور "
انجام اين کار
را بدهد!
تاسيس يک نهاد
دائمی و تامين
بودجه برای آن
، از عهده يک
نهاد خصوصی بر
نميآيد. پس
نهادی " خصوصی
و حقوق بشری "
نيست. " سازمان
همکاری
اسلامی " ،
دولتی هم
نيست. زيرا در
اين صورت ،
بايد اسم يک
دولت مشخص ،
در اينجا
عنوان ميشد!
" سازمان
همکاری
اسلامی " ،
بايد سازمانی
فرا دولتی
باشد. يا بهتر
است بگوييم
نهادی است ، "
بين دولتی "!
نکند اين "
سازمان
همکاری اسلامی
، " همان "
سازمان
کشورهای
اسلامی "
باشد؟! قربون
انسان چيز
فهم! اما
معلوم نشد ،
که چرا اين همه
مترجم ايراني
، و اين همه
انسانهای
فرهيخته،
مبارز و
دانشمند که در
" ايران تريبونال
" هستند ، اين
عبارت را "
سازمان همکاری
اسلامی "
ترجمه کردند؟
از قديم گفته
اند که ، "
معمّا چون حل
شود آسان شود"!
" سازمان همکاری
اسلامی " ، چه
ربطي به حقوق
بشر دارد؟ اين
سوال برای هر
ذهن کنجکاوی ،
به وجود ميآيد!
اينجا در ذهن
نگارنده اين
سطور ، عبارت "
خر مرد رند "
تراوش کرد.
نميدانم
چرا اين عبارت
با " پيام
اخوان " جور در
ميآيد! " خر
مرد رند " ما ،
ابتدا در
مصاحبه با " شهروند"
، کلي از
مزايای حقوق
بشر حرف زد.
سپس گفت که
اگر " غرب " در
مورد " حقوق
بشر" ،
برخوردی دو
گانه دارد ،
در عوض ما
بايد به فکر
منافع خودمان
باشيم. ( نقل به
مضمون ). حتی در
اين مورد خاص
، ( منظور برخورد
دو گانه است)،
" عربستان
سعودی " را
مثال زد. حالا
در گزارش
ديوان ، از
همان " امثال
کشورهايي
مانند
عربستان " ميخواهد،
که بودجهای
تنظيم کنند و
بر روند نقض
حقوق بشر در
ايران نظارت
کنند! کشورهايي
که خودشان ،
همانند
جمهوری
اسلامی در
کشتار مخالفين
و نقض حقوق
بشر، با
جمهوری
اسلامی مسابقه
دارند! عجبا که
قرار است اين "
کميسيون هم
"دائمی" باشد
و هم " مستقل "!
اما چرا
اين ديوان ، "
سازمان
همکاری
اسلامی " را
کانديد اين
موضوع ميکند؟
بهتر است پاسخ
اين پرسش را
ديگرانی بدهند
که سر رشته
دارند.
نگارنده اين
سطور ، سواد کافي
برای تحليل و
آناليز اين
موضوع مشخص را
ندارم. اما بر
اين باور هستم
که اين
انتخاب، يک
انتخاب "
سياسی " است و
ربطي به حقوق
بشر ندارد!
اين را هر ذهن
سادهای ميتواند
فهم کند، الا "
دوستان سابق "
ما! اين " دوستان
سابق " به جای
اردنگی که
الحقّ لياقت
تيم ديوان را
داشته، با
سلام و صلوات و
خواندن " سرودهای
انقلابی " از
اينان
استقبال ميکنند!
و اين شرم
آور ترين قسمت
اين مراسم
بود. چقدر اعتبار
" شهدای خلق "
را ارزان
فروختند! آن
هم به چه
کساني. به "
شيخ مفتخور و
مرتجع"!
جريانات "
استعماری " کم
بودند، با
مرتجعين نيز "
نرد عشق "
باختند! دو
قورت و نيمشان
هم باقيست.
انتظار هم
دارند که از
آنها مانند
قهرمانان
تجليل شود!
مي گفتند
که ما ۱۲۰ نفر
" چپ انقلابی "
هستيم با دو
سه تا نو
محافظه کار!
بهتر است
بگوييم " دو سه
تا خر مرد رند!
چاق و چلّه " ، ۱۲۰ تا "
چپ انقلابی
ساده انديش "
را بلعيدند!
رويش هم "کوکا کلا
" نوش جان
کردند! حالا
دوستان سابق
ما در شيپور
کهنه ميدمند و
ندا سر ميدهند
که " من آنم که
يابو بود اسب
رام "! و به
ميمنت و
مبارکی اين امر
فرخنده مطلب
پشت مطلب مينويسند
و نداي هل من
مبارز سر
ميدهند!
اعتبار "
شهدای خلق "
چقدر آسان و
ارزان " هزينه
شد!
زياده
عرضی نيست، جز
احساس شرم!
با اميد به سرنگونی
رژيم فاشيستی
حاکم بر ايران
بدست مردم و
لا غير!
و با آرزوی
تحقق
استقلال،
آزادي، عدالت
اجتمايي و
برقراری
جمهوری مردمی
در ايران!
۶
نوامبر ۲۰۱۲