اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

پیرامون موج دستگیری های فعالان کارگری و زنان

موج دستگیری ها، نشانه ی وحشت رژیم اسلامی است

در چند هفته ی اخیر موج دستگیری فعالان کارگری گسترده تر شده است. گسترش  دستگیری ها و تشدید فشار بر فعالان در شرایطی انجام می گیرد که بخشی از فعالان کارگری و رهبران سندیکائی در زندان به سر می برند. به دنبال دستگیری شاهرخ زمانی عضو "هیئت بازگشایی سندیکای کارگران نقاش و تزئینات ساختمان"  و عضو "شورای نمایندگان کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری " ، خبرمی رسد که محمد جراحی کارگر" اخراجی عسلویه " و عضو "کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری"،و فعال دیگری به نام سید ... "از کارگران شرکت قطارهای صبا خطوط تبریزبه مشهد" نیز که در این راستا فعالیت می کرده اند، دستگیر شده اند. به نظر می رسد موج دستگیری های جدید فعالان کارگری، ادامه سیاست رژیم برای در هم شکستن هر نوع تلاشی برای متشکل شدن کارگران است. مقامات امنیتی جمهوری اسلامی، فشار بر فعالان کارگری را همواره با شدت اعمال کرده و تلاش های گسترده ای نیز بکار گرفته اند تا با دستگیری رهبران مقاوم سندیکائی ، قدرت اقدام و فعالیت این تشکل ها را تحت تاثیر قرار دهند. اما موج دستگیری ها تنها شامل فعالان کارگری نمی شود. دستگیری مریم مجد عکاس مطبوعات در فرودگاه خمینی و همچنین دستگیری مهناز محمدی،  مستند ساز و فعال جنبش زنان بیانگر آن است که فعالان جنبش زنان نیز در نوک پیکان سرکوبگری های حکومتی قرار دارند.

موج دستگیری فعالان کارگری و زنان، تشدید فشار بر دانشگاه ها، امنیتی کردن فضای جامعه به بهانه مبارزه با به اصطلاح بدحجابی، انعکاس حکم اعدام ۴۰ نفر در اردبیل و اعدام های گروهی در مشهد و دیگر نقاط ، تمامأ بیان گر تشدید سرکوب توسط حکومت  و وحشت رژیم از تحولات اجتماعی است. حاکمیت اسلامی که توان کنترل کامل بحران در میان جناح های حکومتی را از دست داده و با خشم و نفرت روزافزون مردمی روبرو شده، از برهم خوردن تعادل خود نگران است. مقاومت ستایش بر انگیز زندانیان سیاسی که خود را در اعتصاب غذای آنها و بویژه هم اکنون اعتصاب غذای یک ماهه ی چهار زندانی سیاسی کرد به نام های " کمال شریفی، النور خضری، کامران شیخی و سید ابراهیم سیدي" نشان می دهد، بیان مقاومتی است که از مقاومت جامعه نیرو می گیرد. اعتصاب غذای یک ماهه ی چهار زندانی کرد، نشان می دهد که  مقاومت در میان ملت کرد و ملیت های تحت ستم که ظلم مضاعفی را متحمل می شوند، نیز با قدرت و صلابت ادامه دارد .فوران گاه و بیگاه خشم و نفرت مردم، هر جا که فرصتی می یابد، خواب و آرام را از چشمان سران حکومت می رباید. گسترش بحران اقتصادی و ناتوانی رژیم در سروسامان دادن وضعیت اقتصاد ورشکسته ی کشور، نیز بر موج نارضائی ها مردمی می افزاید و خطر شورش محرومان و تهیدستان  را نزدیک تر می کند. تجربه پیروزی های مردمی در انقلابات کشورهای عربی نیز حاکمیت اسلامی  را نگران کرده است. بر متن چنین شرایطی، هر نوع تلاش برای متشکل شدن، بویژه در میان کارگران و زحمتکشان، زنگ خطر را در میان مقامات امنیتی و سیاسی حکومت اسلامی به صدا در می آورد. تشدید سرکوب فعالان کارگری و زنان را بر این مبنا می توان مورد ارزیابی قرار داد.

  سازمان ما ضمن محکوم کردن موج دستگیری فعالان کارگری و زنان، از همه آزادیخواهان و برابری طلبان می خواهد که به این موج جدید سرکوب اعتراض کرده و برای آزادی دستگیرشده گان از هیچ تلاشی فروگذار نکنند. می توان و باید افکار عمومی مردم جهان را نسبت به سرکوبگری های حکومت اسلامی حساس کرد و فشار بر این حکومت خشن و بیرحم را بالا برد.

سازمان ما همچنین بر آن است که حمایت و همدلی با خانواده های دستگیرشده گان از وظایف تمامی آزادی خواهان و برابری طلبان است. در چنین لحظات سختی باید در کنار خانواده های زندانیان سیاسی  بود و با حمایت از تلاش هایشان برای آزادی عزیزانشان، نشان داد که تنها نیستند و از خودگذشتگی فرزندانشان مورد احترام تمامی مردم قرار می گیرد.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی، زنده باد  سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

۱۲ تیرماه ۱۳۹۰ـ (۳ ژوئیه ۲۰۱۱)