اطلاعیه پایانی

دومین نشست، احزاب، سازمان ها و نهادهای چپ و کمونیست

درتاریخ ٢٥  الی  ٢٧ ژانویه ٢٠١٣ برابر با ٦ الی ٨ بهمن ١٣٩١ دومین نشست احزاب ، سازمانها و نهادهای چپ وکمونیست درشهرفرانکفورت (آلمان) با شرکت  اکثر نمایندگان تشکیل شد. ابتدا مسئول هیئت هماهنگی با ارائه گزارشی کوتاه از عملکرد هیئت هماهنگی وتشریح برنامه نشست دوم،دومین نشست شورای نمایندگان را افتتاح نمود.بعد ازاستماع گزارش هیئت هماهنگی انتخاب هیئت رئیسه دردستورقرارگرفت . 

هیئت رئیسه منتخب نشست با سرود انترناسیونال، سرود همبستگی جهانی طبقه کارگر، با اعلان یک دقیقه سکوت به نشانه گرامی داشت یاد جانفشانان راه آزادی وسوسیالیسم وقدردانی ازشورای نمایندگان این نیروها که درفاصله دونشست وظایف محوله را به پیش بردند ،دستور کار نشست را به تصویب رساند.

نشست درفضایی صمیمانه وبا مداخله فعال همه شرکت کنندگان مباحث خود را حول اوضاع سیاسی، ارزیابی ازفعالیت های دوره قبل ، تدارک گامهای بعدی و تدقیق مکانیسم های ساختاری متمرکز کرد .دومین نشست احزاب ، سازمانها و نهادهای چپ وکمونیست بعد از دو روز با موفقیت به کار خود پایان داد. 

نشست دوم ما نمایندگان احزاب، سازمان ها و نهادهای چپ و کمونیست در شرایطی برگزار شد که بحران جهانی سرمایه داری همچنان ادامه دارد. عمق و گستردگی بحران جاری و ناتوانی دولت¬های سرمایه داری در کنترل آن، بحران کنونی را به بحرانی مزمن و طولانی مدت مبدل ساخته که چشم انداز خروج از آن در کوتاه مدت وجود ندارد.  دولت های سرمایه داری برای خروج از بحران جاری از طریق به اجراء نهادن برنامه های خشن ریاضت اقتصادی، یورش همه جانبه ای را به طبقه کارگر واقشار محروم این جوامع سازمان داده  و بی وفقه سطح زندگی و معیشت آن ها را مورد تعرض قرار می دهند. 

 درمتن تعرض همه جانبه سرمایه داری برای تحمیل هرچه بیشتر هزینه بحران جاری بر دوش کارگران، زحمتکشان وسایر قربانیان نظام سرمایه داری، اعتصابات و مبارزات کارگری در کشورهای پیشرفته صنعتی  وبویژه در کشورهای جنوب اروپا، تداوم مبارزات کارگران و زحمتکشان در تونس و مصر علیه ائتلاف جریانات ارتجاع اسلامی وارتش، مبارزه جویی کارگران آفریقای جنوبی علیه دولتی که در ائتلاف با انحصارات چندملیتی اعتصاب کارگران برای افزایش دستمزدها را به خون می نشاند، اعتراضات میلیونی جوانان هند در اعتراض به خشونت جنسی و تجاوز علیه زنان ... تنها گوشه هائی از پیکار محرومان جامعه علیه نظام حاکم درجهان را باز می نمایاند.این مبارزات بیانگر آن است که کارگران و محرومان جامعه نمی خواهند تسلیم سرنوشتی شوند که نظام سرمایه¬داری حاکم برای آنان رقم زده است.

تداوم بحران جهانی سرمایه داری و مبارزه کارگران و اقشار محروم جامعه علیه پیامدهای ویرانگر این بحران تردیدی باقی نگذاشته است که برای پایان دادن به محرومیت ها و مصائب جامعه سرمایه داری، برای  پایان دادن به کشتار، تجاوز و ویرانی های ناشی از میلیتاریسم و جنگ های امپریالیستی، برای پایان دادن به مرگ و میرهای ناشی ازقحطی، گرسنگی و سوء تغذیه، برای متوقف ساختن روند تخریب محیط زیست، برای به زیر کشیدن اقلیتی انگل و استثمار گر از اریکه قدرت، برای بنای جهانی آزاد، برابر و انسانی که در آن شکوفائی آزادنه هر کس شرط شکوفائی همگان است جایگزین ساختن نظام سرمایه داری حاکم با سوسیالیسم امری گریز ناپذیر است.

بر متن تداوم بحران اقتصادی جهانی، بحران اقتصادی سرمایه داری ایران عمیق تر شده است. تحریم های فلج کننده، بحران اقتصادی را به شکل شتاب گیری تشدید ساخته، سقوط ارزش ریال سبب رشد انفجاری تورم، پایین آمدن قدرت خرید مردم،  تعطیل شدن واحد های تولیدی، فروپاشی اقتصادی و بیکاری های گسترده و توده ای و فقرگستری درمیان بخش مهمی از کارگران وزحمتکشان شده است. اما تاثیر بحران و سقوط اقتصادی به این جا منتهی نمی شود. عواقب ویران گر اجتماعی تحریم ها و بحران اقتصادی در همه ابعاد زندگی توده های مردم قابل رؤیت است. شکاف های طبقاتی به شکل فزاینده ای افزایش یافته، کمیابی و گرانی دارو و درمان موجب افزایش  مرگ و میر بیماران  و کودکان و سالمندان می شود. فحشا و اعتیاد و جنایت و سایر ناهنجاری های اجتماعی، سیمای جامعه ایران را به طور اساسی دگرگون کرده و پایه های امنیت اجتماعی را متزلزل ساخته است.

در دوره ای که به سرمی بریم، بحران موجودیت رژیم جمهوری اسلامی به طور کم سابقه ای تشدید شده و جناحهای گوناگون آن را برای بیرون رفت از بحران به جان هم انداخته است. در شرایط بحران و تضعیف همه جانبه اقتدار رژیم اسلامی حتی جناح های حاشیه ای و حذف شده از لاک خود درآمده و  در تکاپوی نجات نظام ازخطرسقوط و اضمحلال هستند. اما روشن است که جمهوری اسلامی و همه جناح های آن بنا برماهیت طبقاتی خود قادر به حل بحران نخواهند بود. دستگیری و محکومیت های بسیار سنگین فعالان کارگری، زنان، دانشجویان، وکلا ، اعدام های  پی در پی قربانیان آسیب های اجتماعی تحت عنوان اراذل و اوباش برای ایجاد رعب و وحشت دائمی نشانگر اوج درماندگی و استیصال حاکمانی است که اکنون ابزاری جز زور و سرکوب برای مقابله با بحران در اختیار ندارند. 

دربستر تداوم بحران اقتصادی وفشارتحریم ها، اعتراضات و مبارزات کارگران علیه شرایط فلاکتباری که به کار و زندگی آن¬ها تحمیل شده رشد کرده است. گسترش مبارزه¬ی کارگران، تداوم نارضایتی زنان و جوانان و ملیت های تحت ستم ایران علیه پایمال کردن ابتدائی ترین حقوق طبقاتی، ملی، جنسی، مذهبی و مدنی  آن¬ها، نفرت و انزجار عمومی از ادامه¬ی حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی را دامن زده است.

واقعیات بالا نشان می دهد که رژیم جمهوری اسلامی هیچ گاه از نظر بین المللی، منطقه ای و داخلی تا این حد تحت فشار، درماندگی و بحران موجودیت قرار نداشته است. 

ناتوانی رژیم در پاسخ به مجموعه بحران هائی که هستی اش را به چالش طلبیده  موجب شده است تا بخش های مختلف اپوزیسیون بورژوایی ایران و قدرت های امپریالیستی، به پیش برد و عملی ساختن طرح های ارتجاعی و جنایتکارانه خود برای آینده ایران  شتاب بخشند. از نشست اول نیروهای چپ و کمونیست در "کلن" تا کنون تلاش برای آلترناتیو سازی های بورژوایی، سوار شدن بر دریای عظیم نارضائی توده ای و مصادره جنبش های اعتراضی و مطالباتی توسط نیروهای ارتجاعی و امپریالیستی  به شکل بی سابقه ای تشدید شده است. بازار کنفرانس ها، پروژه های آلترناتیوسازی از جانب بخش های گوناگون اپوزیسیون بورژوائی ایران تحرک تازه ای یافته است. این نیروها تلاش می کنند اتکاء به قدرت های امپریالیستی را تنها راه نجات مردم ایران وانمود سازند و با رواج حالت انتظار در میان مردم، آنان را از هر گونه عمل مبارزاتی مستقیم بازدارند. در کنار این تلاش ها، نظام نیرومند رسانه ای سرمایه جهانی تلاش می کند با بهره گیری از همه ظرفیت های خود سناریوهای فاجعه باری مانند آنچه در لیبی و سوریه اتفاق افتاد و یا جابجائی قدرت از بالا با اتکا به نهاد سرکوبگر ارتش در مصر و تونس را گزینه های مناسبی برای رهائی از دیکتاتورهای ریز و درشت خاورمیانه نشان دهد. هدف این تلاشها، ایجاد نظم جدید منطقه ای و عقیم ساختن مبارزات عادلانه کارگران و مردم آزادیخواه ایران برای رهایی و برابری و جایگزین کردن آلترناتیو های مورد نظر قدرت¬های امپریالیستی بر فراز سر مردم ایران است.

رویدادهای اخیر مبین این واقعیت است که در برابر ارتجاع رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی و طرح و برنامه های نیروهای اپوزیسیون بورژوایی و نقشه های امپریالیستی، راه واقعی وانقلابی برای رهایی مردم ایران وجود دارد. ما کمونیست ها اعلام می کنیم که به میدان آمدن طبقه کارگر متشکل و سازمانیافته و همراهی جنبش رهائی زنان و  دانشجویان و جوانان و دیگر جنبش های ترقی خواه و پیشرو اجتماعی تحت پرچم آلترناتیو سوسیالیستی برای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی و انهدام ماشین دولتی بورژوائی از طریق یک انقلاب اجتماعی تنها راه واقعبینانه برای رهائی از شر جمهوری اسلامی و مصائب نظام سرمایه داری است. آلترناتیو سوسیالیستی و کارگری تضمین کننده وسیعترین آزادیهای سیاسی،  تامین  حقوق و برابری فردی و اجتماعی، جدایی کامل دین از دولت، از نظام قضائی و آموزش و پرورش ، برابری کامل و بی قید و شرط زنان در همه عرصه های زندگی، تضمین  حق تعیین سرنوشت ملل تحت ستم ایران و اتحاد داوطلبانه آن ها، حفاظت از محیط زیست و گذار به یک جامعه آزاد و عاری از ستم و استثمار است.

ما شرکت کنندگان در نشست دوم نیروهای چپ و کمونیست با عطف توجه به حساسیت اوضاع سیاسی کنونی بار دیگر جنبش کارگری ایران، جنبش رهایی زنان، جنبش دانشجویی و جوانان انقلابی و مردم زحمتکش ایران را به وحدت و تشکل در سطوح مختلف و بسیج حول یک راه حل کارگری، سوسیالیستی وشورائی فرا می خوانیم و دست همکاری و اتحاد عمل همه فعالین و نیروهای موجود در جنبش چپ و کمونیستی ایران و فعالین سوسیالیست و رادیکال جنبش های اجتماعی برای تامین ملزومات و رفع موانع آلترناتیو سوسیالیستی را به گرمی می فشاریم.

سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی !

زنده باد آزادی !

زنده باد سوسیالیسم !

نشست دوم احزاب، سازمان¬ها و نهادهای چپ و کمونیست

بهمن ١٣٩١

فوریه ٢٠١٣

اسامی شرکت کنندگان درنشست :

١-اتحاد چپ ایرانیان در خارج کشور

٢-اتحاد چپ سوسیالیستی ایرانیان

٣-اتحاد فدائیان کمونیست

٤-پیوند در خدمت کمونیست های ایران

٥-جمعی از چپ های کلن – آلمان

٦-حزب رنجبران ایران

٧-حزب کمونیست ایران

٨-حزب کمونیست ایران(مارکسیست-لنینیست-مائوئیست)

٩- سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر) - کمیته مرکزی

١٠-سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر) -هیئت اجرایی

١١-شورای حمایت از مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران-استکهلم

١٢-شورای دانشجویان و جوانان چپ ایران

١٣-شورای فعالین سوسیالیست و آزادیخواه-هامبورگ

١٤-کانون همبستگی با کارگران ایران-گوتنبرگ

١٥-کمیته بین المللی برای حمایت زندانیان سیاسی ایران-ناظر

١٦-کمیته حمایت از مبارزات کارگران ایران-فنلاند

١٧-کمیته خارج کشور سازمان فدائیان(اقلیت)

١٨-کمیته یادمان کشتار زندانیان سیاسی دهه٦٠در ایران - مونترال ،کانادا

١٩-نشست زنان چپ و کمونیست

٢٠-نهاد همبستگی با جنبش کارگری ایران-غرب آلمان

٢١-هسته اقلیت

٢٢-کمیته حمایت از مبارزات جنبش کارگری ایران-دانمارک

٢٣-فعالین جنبش نوین کمونیستی ایران(ناظر)