رژیم ولایت فقیه : تلاش برای سازش و عقب نشینی

یوسف لنگرودی

این روز ها قرائن و شواهد مهمی دیده می شوند که نشانگر آنست جمهوری اسلامی به دلیل قرار گرفتن در شرایط بسیار دشوار، دارد خود را برای عقب نشینی بزرگ در برابر غرب آماده می کند. دلایل نیزکم نیستند :

احمدی نژاد در جریان سفرش به نیویورک، برای شرکت در نشست مجمع عمومی سازمان ملل، علنا از آمادگی دولتش برای گفتگو با آمریکا سخن به میان آورد. سخنگویان دستگاه ولایت فقیه و اصول گرایان که بلافاصله به مخالفت با اظهارات احمدی نژاد برخاسته بودند( البته به این دلیل که خودشان مایل هستند تا  ابتکارعمل احتمالی مذاکره و رابطه با آمریکا را دست داشته باشند)، در اندک زمانی علایم نیرومندی در جهت مذاکره با آمریکا فرستادند. به گزارش لوموند، علی اکبر ولایتی، وزیر خارجه سابق جمهوری اسلامی ومشاور کنونی ولی فقیه در امور بین المللی، به همراه طائب، رئیس سازمان اطلاعات سپاه، تلاش های پنهانی  برای گفتگو با آمریکا در آن کشور آغاز کرده اند. بازار شایعات در باره تلاش های پنهانی رژیم اسلامی برای مذاکره با آمریکا آنقدر داغ و جدی است که کاخ سفید به فاصله کوتاهی دو مرتبه آن را تکذیب کرده است.

این همه در شرایطی است که سران و مقامات رژیم اسلامی به سخنان و تهدیدات توخالی خود علیه غرب ادامه می دهند. یک روز تهدید می کنند تنگه هرمز را خواهند بست و روزی دیگر به طرز ابلهانه ای تهدید می کنند که جریان صدور نفت  را قطع خواهند کرد. اما واقعیت این است که رژیم بد جوری در مخمصه گرفتارآمده  و از همین روست  که  برای حفظ بقای خود سخت به تکاپو افتاده و به سازش و عقب نشینی روی آورده است. خطر وقوع شورش های بزرگ مردمی و فشارفزاینده تحریم های اقتصادی کار را به جایی کشانده که رژیم را واداشته تا برای حفظ خود هم شده، حالا که قصد کوتاه آمدن در برابر مردم را ندارد، لااقل در برابر فشار های غرب دست به سازش وعقب نشینی بزند. هشدارلاریجانی در باره این که " اگر آمریکا یک مقدار جلوتر برود کارسخت خواهد شد"، به خوبی نگرانی شدید یک مقام بلند پایه حکومتی را از وضعیت جاری نشان می دهد. البته او چیز بیشتری بر زبان نیاورد و با صراحت سخن نگفت. و این هم بی دلیل نیست؛ او نه " شهامت" احمدی نژاد را دارد تا در باره رابطه با آمریکا استقلال نظر داشته باشد و نه جایگاه ولی فقیه را تا درباره لزوم مذاکره با آمریکا تعیین تکلیف نماید . با این همه وقتی که می گوید " تکلیف رابطه با آمریکا باید روشن شود، با زبان بی زبانی دارد اعتراف می کند که وقت عقب نشینی و خوردن " جام زهر" فرا رسیده است و کش دادن ماجرا دیگربه نفع نظام نیست.

اما عقب نشینی معمولا عوارضی دارد و مخصوصا در حوزه سیاست می تواند تاوان سنگینی به همراه داشته باشد. خامنه ای چندی پیش به درستی گفته بود که "خواسته غرب فقط مسئله هسته ای نیست" ( نقل به مضمون ). حقیقت این است که آمریکا و جهان غرب دیگر فقط به عقب نشینی رژیم اسلامی در عرصه هسته ای بسنده نخواهند کرد. آن ها در صورتی بر سر میزمذاکره خواهند نشست و در صورتی در حوزه مسایل هسته ای ( عقب نشینی رژیم ) توافق خواهند کرد که امتیازات بزرگی بدست آورند. از جمله رژیم اسلامی را وادارند تا تغییرات بزرگی درسیاست هایش در لبنان وسوریه ایجاد نماید.

به نظر می رسد که رهبران جمهوری اسلامی دارند خود را برای خوردن "جام زهر" دیگری آماده می کنند؛ اما این "جام زهر" پی آمد های بسیار سنگین تری نسبت به پذیرش آتش بس درجنگ با عراق  برای رژیم به همراه خواهد داشت و به احتمال زیاد زمینه ساز یک رشته شکست و عقب نشینی پی در پی برای حکومت چه در عرصه خارجی و چه داخلی خواهد بود و بویژه در زمینه داخلی به اعتبار حکومت در میان طرفداران آن بشدت آسیب خواهد رسانید و حربه " ضد امپریالیست " بودنش را به عنوان چماق سرکوب علیه مردم و مخالفین بی اثر خواهد ساخت. فراموش نباید کرد که مبارزه با "استکبار جهانی" و ضدیت با " شیطان بزرگ"، از ابتدای موجودیت این رژیم فاشیستی، بخشی از هویت ایدئولوژیک و سیاسی آن را تشکیل می دهد. بدون این هویت پوشالی، معلوم نیست جمهوری اسلامی کارش به کجا کشیده شود.

در عین حال باید توجه داشت عقب نشینی رژیم در مسایل هسته ای و سیاست های مصیبت بار خارجی اش، که به احتمال زیاد باید برچیده شدن تحریم های فلج کننده را به همراه داشته باشد، شرایط جدیدی را ایجاد خواهد کرد.  روشن است که ارگان های سرکوب رژیم از هم اکنون خود را برای جلوگیری از بهره برداری مردم از شرایط جدید آماده می کنند. نباید از نظر دور داشت که با عقب نشینی رژیم اولا، ازاحتمال وقوع فاجعه قتل عام اقتصادی  جلوگیری خواهد شد.  ثانیا، تداوم تباهی و ازهم پاشیده شدن واحد های تولیدی را کند خواهد کرد و ممکن است امکانات مقاومت  طبقه کارگر را افزایش دهد و به همین دلیل باعث افزایش استحکام و همبستگی طبقاتی اش شود. ثالثا، جمهوری اسلامی را در زمینه "استکبارستیزی" خلع سلاح کند و به سهم خود آن را در مقابل مبارزات مردمی ضربه پذیر سازد.. این عوامل، زمینه هائی خواهد بود که جنبش مردمی بتوانند از آن بهره برداری کنند و همین عوامل، ترس حاکمیت را بر خواهد انگیخت و سیاست تمرکز سرکوبگرانه اش نیز از همین عوامل بهره خواهد جست.  بنابراین اگر شرایط عقب نشینی جمهوری اسلامی در برابر غرب فراهم آید، باید برای موج جدید سرکوب ها ی گسترده تر جنبش مردمی آماده شویم.

بیست و هشتم اکتبر ۲۰۱۲