ایران در آئینه آمار (۳۲۱)

دوشنبه ۶ اسفند ۱۴۰۳ برابر با  ۲۴ فوريه ۲۰۲۵

تهيه و تنظيم از مريم اسکوئی

 

موضوع آمارهای نقل شده در این بخش:

گزارش دو نهاد حقوق بشری از «افزایش وحشتناک» اعدام در ایران:

 «۹۷۵ نفر درسال ۲۰۲۴» به دار آویخته شدند

ترک تحصیل دختران در ایران رکورد زد

از صندوق توسعه ملی پول برداشتند که به پرستارها بدهند اما پول جای دیگری رفت

 ۵۰ هزار پرستار خانه‌نشین داریم

اشتغال زنان در ایران؛ پر کارترین زنان ایران در کدام استان هستند؟

ایران، رکورددار سن پایین ازدواج دختران

به جای افزایش ۱۵۰ میلیارد تومانی بودجه طرح حضور روحانیون در مدرسه به مدارسی بروید که سقفش در حال ریزش است

کاهش درآمد افراد فقیر هر ۹ دهک و افزایش درآمد دهک دهم (ثروتمندترین دهک جامعه)

شاخص فلاکت پائیز ۱۴۰۳ به تفکیک استان‌ها

 

۴ اسفند : گزارش دو نهاد حقوق بشری از «افزایش وحشتناک» اعدام در ایران: «۹۷۵ نفر درسال ۲۰۲۴» به دار آویخته شدند

دو سازمان حقوق بشری با هشدار درباره «افزایش وحشتناک» موارد مجازات اعدام در ایران گزارش دادند که فقط در سال ۲۰۲۴ میلادی،‌ دست‌کم ۹۷۵ نفر در این کشور اعدام شدند.

«سازمان حقوق بشر ایران»، که مقر آن در اسلو، پایتخت نروژ است و سازمان «همبستگی علیه مجازات اعدام» که یک سازمان فرانسوی است، روز پنجشنبه دوم اسفند ماه با انتشار نتیجه گزارش درباره میزان اعدام در ایران می‌گویند که این میزان «بالاترین رقم اجرای اعدام» طی ۱۷ سال گذشته یعنی از سال ۲۰۰۸ (۱۳۸۷) تا کنون بوده است.

این دو سازمان می‌گویند که حکومت جمهوری اسلامی از مجازات اعدام به عنوان «ابزاری برای سرکوب سیاسی و کنترل اجتماعی استفاده می‌کند.»

در این گزارش همچنین با مقایسه با دولت‌های قبلی آمده که میزان اعدام در دوره ریاست جمهوری مسعود پزشکیان،‌ که از ۷ مرداد ۱۴۰۳،‌ ۲۸ ژوئیه ۲۰۲۴ شروع به کار کرده است، «افزایش شدیدی» داشته است.

 

۳۰ بهمن : ترک تحصیل دختران در ایران رکورد زد

به گزارش سایت دیده‌بان ایران؛ روز شنبه همین هفته مدیرکل دفتر آموزش‌های فنی و حرفه‌ای و کاردانش وزارت آموزش و پرورش اعلام کرد «به‌طور میانگین در سال‌های مختلف بین ۵ تا ۷ درصد دانش‌آموزان پایه نهم به دهم نمی‌آیند.»

سید محمد بطحایی رئیس سازمان امور اجتماعی کشور در واکنش به ترک تحصیل دانش‌آموزان پس از اتمام پایه نهم، خاطر نشان کرد: «ارتقا پیدا نکردن دانش‌آموزان از پایه نهم به دهم عوامل مختلفی دارد، یک عامل آن می‌تواند در حقیقت به معنای ترک تحصیل باشد یعنی دانش‌آموزان از گردونه تحصیل خارج می‌شوند. یک عامل دیگر نیز ممکن است به معنای تکرار پایه باشد، یعنی دانش‌آموزان موفق به گذراندن سال تحصیلی با نمره قبولی نشده و مجدداً باید پایه نهم را تکرار کنند.»

وزیر اسبق آموزش و پرورش خاطرنشان کرد: «متأسفانه به دلایل مختلف، عامل اول که خارج شدن از گردونه تحصیل ذکر شد، بیشتر از عامل دوم رخ می‌دهد و دلیل عمده آن وضعیت اقتصادی و معیشتی است که موجب می‌شود دانش‌آموزان از ادامه تحصیل منصرف شوند.»

بطحایی با اشاره به اینکه آمار ترک تحصیل در دانش‌آموزان دختر بیشتر است، گفت: «متأسفانه این عدد در میان دانش‌آموزان دختر عدد قابل توجهی است. این موضوع برای ما یک زنگ خطر است، زیرا ادامه تحصیل دختران نسبت به پسر‌ها اهمیت فراوانی برای ما دارد، بنابراین باید به این زنگ خطر توجه ویژه کرد.»

 

۳۰ بهمن : از صندوق توسعه ملی پول برداشتندکه به پرستارها بدهند اما پول جای دیگری رفت/ ۵۰ هزار پرستار خانه‌نشین داریم

نداشتن امنیت شغلی و همچنین حجم کار زیاد در مقایسه با دستمزدی که به پرستاران پرداخت می‌شود از مهم‌ترین عواملی است که موجب شده تا پرستاران ایرانی اقدام به مهاجرت کنند.

مهم‌ترین علت مهاجرت پرستاران تفاوت حقوق دریافتی با سایر کشورها است؛ دولت‌های دیگر دنیا در کشورهای توسعه‌یافته جذابیت‌هایی برای پرستاران ایجاد می‌کنند که افراد با انگیزه به سمت این شغل بروند و یکی از این موارد پرداخت حقوق مناسب به پرستاران در این قبیل کشورها است.

پرستاران ایرانی در حال حاضر بیشتر به کدام کشور مهاجرت می‌کنند و چرا؟

دانمارک یکی از کشورهایی است که مقصد مهاجرت پرستاران ایرانی محسوب می‌شود. در حال حاضر در دانمارک به ازای هر ۱۰۰۰ نفر بیش از ۱۰ پرستار وجود دارد؛ این در حالی است که در کشور ما به ازای هر ۱۰۰۰ نفر ۱.۷ پرستار یعنی کمتر از ۲ پرستار وجود دارد.

میزان حقوق پرداختی به پرستاران ایرانی در دانمارک چگونه است؟

حقوق پرداختی به پرستاران ایرانی که به دانمارک مهاجرت می‌کنند، ماهانه ۳۰۰۰ یورو است، در آمریکا ۶۰۰۰ هزار دلار، در استرالیا و کانادا نیز ۵ تا ۶ هزار دلار دستمزد ماهانه به پرستاران است. درست است که هزینه زندگی در این کشورها زیاد است اما باز هم پرستار ایرانی بعد از مهاجرت با همین حقوق می‌تواند در سال اول یک ماشین خوب بخرد و خانه خوبی هم اجاره کند و زندگی خود را بچرخاند و حتی پس‌انداز هم داشته باشد.

قبلا متوسط معوقه پرستاران یک سال بود و در حال حاضر این زمان به ۶ ماه کاهش پیدا کرده است و تنها کاری که انجام شد این بود که معدل معوقات پرستاران به ۶ ماه رسیده است.

این دستمزد در کشور خودمان چه رقمی است؟

در کشور ما هم اکنون با احتساب دلار ۸۵ هزار تومانی، به پرستاران ۲۰۰ دلار حقوق می‌دهند و البته بعضی از همکاران پرستار ما کمتر از این مبلغ هم حقوق می‌گیرند؛ خب منطق حکم می‌کند که پرستار جایی برود که ۴۰۰۰ هزار دلار به او حقوق داده می‌شود. حتی اگر از کشورهای اروپایی و آمریکایی در دستمزد پرستاران مثال نزنیم، کشورهای حوزه خلیج فارس مثل عمان به هر پرستار حداقل ۲۰۰۰ دلار یعنی ۱۰ برابر ایران حقوق پرداخت می‌کنند؛ البته این فقط دریافتی نهایی پرستاران است که سایر مزایا هم به آن اضافه می‌شود.

آماری از ترک شغل پرستاران ایرانی داریم؟

بسیاری از پرستاران هم مهاجرت نمی‌کنند و تصمیم به ترک شغل می‌گیرند؛ متاسفانه ما در طول سال شاهد ترک شغل چند هزار پرستار هستیم. خود معاونت پرستاری اعلام کرده است که ۱۸۰۰ پرستار از پرسنل رسمی که کمتر از ۵۰ درصد پرستاران را شامل می‌شوند، با وجود امنیت شغلی نسبی که در مقایسه با دیگر پرستاران داشته‌اند، شغل خود را ترک کرده‌اند.

تعدادی از پرستاران هم قرارداد رسمی نداشته‌ و با پایان قرارداد خود این شغل را ترک می‌کنند؛ اگر بخواهیم این آمار را هم به ترک شغل پرستاران رسمی اضافه کنیم، حداقل برابر همان ۱۸۰۰ پرستار است که در نهایت حدود ۴۰۰۰ هزار پرستار در سال شغل خود را ترک می‌کنند.

سازمان بهداشت جهانی گفته به ازای هر ۱۰۰۰ نفر باید ۳ تا پرستار داشته باشی از این میزان هر چقدر کمتر باشد، مستقیما به مردم خسارت می‌زند و مرگ و میرها را افزایش می‌دهد. کشورهایی مثل ارمنستان و گرجستان که خیلی از نظر حوزه پزشکی از کشور ما عقب‌ هستند به ازای هر ۱۰۰۰ نفر ۵ پرستار دارند. در حالی که آمار پرستار در ایران ۱.۷ (کمتر از ۲ پرستار) به ازای هر ۱۰۰۰ نفر است. وزارت بهداشت متاسفانه به جای اینکه مشکل را حل کند، می‌آید و تعداد دانشجوهای پرستاری را اضافه می‌کند.

پذیرش دانشجوی پرستاری در حال حاضر به چه میزان رسیده است؟

چند سال پیش ۷ تا ۸ هزار دانشجوی پرستاری در سال پذیرش می‌شد و الان وزارت بهداشت این آمار را به ۱۵ هزار پرستار رسانده است؛ در حالی که بستر مناسب فراهم نیست و این افزایش ظرفیت مشکلی را حل نمی‌کند و غیرقانونی است و متاسفانه سیستم حاکم اصلا پرستاری را هیچ حساب نمی‌کند.

 

۲۶ بهمن : اشتغال زنان در ایران؛ پر کارترین زنان ایران در کدام استان هستند؟

به گزارش اکوایران، اشتغال زنان و میزان ساعات کاری آن‌ها یکی از شاخص‌های مهم در بررسی وضعیت بازار کار و عدالت شغلی در کشور است. در حالی که برخی استان‌ها دارای نرخ بالایی از زنان شاغل با ساعات کاری طولانی هستند، برخی دیگر از استان‌ها در سطح پایین‌تری از این شاخص قرار دارند.

مرکز آمار ایران که به عنوان معتبرترین مرجع در انتشار داده‌های بازار کار شناخته می‌شود، گزارشی از وضعیت زنان شاغل در پاییز ۱۴۰۳ منتشر کرده است. بر اساس این گزارش، استان البرز با سهم ۲۶.۸ درصدی بیشترین میزان زنان شاغل با بیش از ۴۹ ساعت کار در هفته را دارد، در حالی که استان کردستان با ۳.۵ درصد کمترین سهم را به خود اختصاص داده است.

این تفاوت‌ها می‌تواند ناشی از عوامل متعددی از جمله شرایط اقتصادی، نوع مشاغل در دسترس، و میزان مشارکت زنان در بازار کار باشد. در ادامه این گزارش، به بررسی دقیق‌تر میزان ساعات کاری زنان در استان‌های مختلف پرداخته خواهد شد.

سهم زنان شاغل با ساعات کاری طولانی در استان‌های کشور

بررسی‌های آماری نشان می‌دهد که در کل کشور، سهم زنان شاغل با بیش از ۴۹ ساعت کار در هفته معادل ۱۴.۴ درصد است. به عبارت دیگر، از هر ۱۰۰۰ زن شاغل در کشور، ۱۴۴ نفر بیش از ۴۹ ساعت در هفته کار می‌کنند. در میان استان‌ها، البرز با ۲۶.۸ درصد بیشترین سهم را به خود اختصاص داده است، در حالی که استان کردستان با ۳.۵ درصد کمترین سهم را دارد.

علاوه بر این، برخی استان‌ها مانند آذربایجان شرقی با ۱۱ درصد، سهمی پایین‌تری نسبت به میانگین کشوری دارند. در استان تهران که پایتخت کشور محسوب می‌شود، سهم زنان شاغل با بیش از ۴۹ ساعت کار در هفته ۱۹.۱ درصد گزارش شده است که بالاتر از میانگین کشوری است.

همچنین این آمارها نشان می‌دهد استان‌های بزرگ مانند خراسان رضوی و اصفهان به ترتیب سهمی معادل ۱۳.۱ درصد و ۸.۴ درصد را به خود اختصاص داده‌اند. سهم اشتغال زنان با ساعت کاری بالای ۴۹ ساعت در استان قم حدود ۲۰.۷ درصد بوده که نشان می‌دهد از هر ۱۰۰۰ زن شاغل در این استان ۲۰۷ نفر بیش از ۴۹ ساعت در هفته کار می‌کند.

۲۸ بهمن: ایران، رکورددار سن پایین ازدواج دختران /دختر۱۳ ساله ای که طبق قانون نمی تواند ملک بخرد و گواهینامه رانندگی بگیرد، چگونه اجازه ازدواج دارد؟

عصرایران/ ایران جزو معدود کشورهایی است که پایین‌ترین سن ازدواج قانونی یعنی ۱۳ سال را دارد. این مسأله سبب شده تا دختران کم‌سن، اغلب با خواست ولی، تن به ازدواج بدهند و آسیب‌هایی پس از آن متحمل شوند.

فاطمه موسوی ویایه، جامعه‌شناس و پژوهشگر حوزه مطالعات زنان و خانواده در تعریف کودک‌ همسری می‌گوید: بنابر تعریف کنوانسیون حقوق کودک، منظور از ازدواج کودکان، ازدواج زیر ۱۸ سال است اما در قوانین ایران، کودک به فرد نابالغ گفته می‌شود و سن قانونی ازدواج دختران، ۱۳ سال است. ازدواج در سن پایین‌تر نیز با رضایت ولی و حکم دادگاه ممکن است. در موارد ازدواج سن پایین،‌ قوانین کیفری در مورد مجازات پدر اجرا نمی‌شود.

او می‌افزاید: معمولا به نحوی از ازدواج نوجوانان سخن می‌گویند که انگار ازدواج‌ها از روی علاقه دختران نوجوان به پسران جوان سه چهار سال بزرگتر صورت می‌گیرد. براساس تحقیقات منتشرشده، بیش از ۹۰ درصد این نوع ازدواج‌ها، اجباری و از پیش تعیین‌شده است. پدر دختر، شوهر او را انتخاب می‌کند و پس از توافق با مرد و والدینش، دختر نوجوان خود را برسر سفره عقد می‌نشاند. در اکثر موارد، میانگین فاصله سنی بین دختر نوجوان و شوهرش بیش از ده سال است. آیا واقعا باید در مورد غیراخلاقی بودن ازدواج اجباری و تحمیل همسر به یک نوجوان برای ادامه ۵۰ سال عمر پیش رویش، استدلال کرد؟

یک بام و دو هوای قانون

فاطمه موسوی ویایه با اشاره به قانون کودک‌همسری می‌گوید: سن رشد و امکان تصرف در مال، طبق قوانین کشور، ۱۸ سال تمام است. دختران و پسران در این سن است که می‌توانند صلاحیت راندن اتومبیل پیدا کرده و برای گواهینامه، آزمون بدهند. چگونه می‌توان پذیرفت دختری ۱۵ ساله که حق ندارد حساب بانکی افتتاح کند، دارایی‌های خود را بفروشد، رییس‌جمهور یا نماینده مجلس را انتخاب کند، صلاحیت، بلوغ عقلی و عاطفی برای انتخاب همسر مادام‌العمر خود را دارد؟ چگونه فرد زیر ۱۸ سال که به سن رشد و اقامه دعوی در دادگاه و ارائه درخواست طلاق نرسیده، صلاحیت امضای اوراق ازدواج را دارد؟ چگونه می‌توان به رضایت از زندگی و دوام این ازدواج، اطمینان داشت؟

این پژوهشگر درباره مسائل اقتصادی و فرهنگی منجر به کودک همسری می‌افزاید: وقتی شرایط اقتصادی سخت، فقر گسترده‌تر و تورم، افسارگسیخته می‌شود شاهد موجی از رواج کودک همسری خواهیم بود. چون برخی از خانواده‌ها که می‌خواهند به اصطلاح نان‌خور کمتری داشته باشند، دخترشان را به خانه‌بخت می‎فرستند و از کنار این ازدواج، به اسم مهریه و شیربها پولی هم به‌دست می‌آورند. پس فقر اقتصادی مهم است اما تنها علت نیست، چون فقر فرهنگی به همان اندازه مهم است.

البته در برخی موارد، خود دختران هم اگر این ازدواج، مانع ترک تحصیلشان نشود در مقابل آن مقاومتی ندارند. پیامدهای ازدواج در سن پایین در بلندمدت آشکار می‌شود. گذشته از آسیب‌های جسمی و روانی به فرد، ازدواج در سن پایین با ترک تحصیل همبسته است. تحصیلات اندک با نداشتن مهارت و مشاغل سطح پایین و کم‌درآمد همراه است. در ازدواج کودکان، یک چرخه باطل وجود دارد: ازدواج در سن پایین، تحصیلات کم، باروری بالا، فقر.

ایران، رکورددار سن پایین ازدواج دختران

این جامعه‌شناس باتوجه به سن ازدواج در ایران می‌گوید: ایران، یمن و چند کشور آفریقایی، پایین‌ترین سن قانونی ازدواج در جهان را دارند. این روزها سیاستگذاران از افزایش جمعیت حمایت می‌کنند و کودک‌همسری را به دلیل نرخ بالاتر فرزندآوری مقبول می‌دانند اما افزایش جمعیت، نیازمند کودک‌همسری نیست.

بهترین دوره برای فرزندآوری در یک زن بین ۲۰ تا ۳۵ سالگی است و اگر فاصله سن هر فرزند را سه سال در نظر بگیریم طی این سال‌ها هر زن می‌تواند چهار یا پنج بچه به دنیا بیاورد که برای افزایش جمعیت کاملاً کافی است. نگرشی که زنان را وسیله‌ای برای زاییدن می‌بیند، حواسش نیست ازدواج مستلزم فاکتورهایی بیش از بلوغ جنسی است. خانواده سالم و مناسب فرزندپروری، نیازمند بلوغ عاطفی، فکری و تفاهم میان زن و شوهر است. این که ما اصرار داشته باشیم دختران زیر ۲۰ سال ازدواج کنند، بدون توجه به نرخ بالای طلاق خشونت خانگی در این خانواده‌ها و خطرات جسمانی برای مادر و نوزاد (زایمان زودرس، نوزاد کم‌وزن، احتمال بالاتر مرگ نوزاد) چه سودی دارد؟

موسوی ویایه می‌افزاید: در موج چهارم پیمایش ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان (۱۴۰۲) از حدود ۱۶ هزار پاسخگو پرسیده شد «به نظر شما مناسب‌ترین سن ازدواج برای دختران چه سنی است»؟ ۴۵.۵ درصد پاسخگویان معتقد بودند که ۲۱ تا ۲۵ سال، سن مناسب ازدواج برای دختر محسوب می‌شود.  ۳۹ درصد پاسخگویان معتقد بودند که سن ۱۶ تا ۲۰ سال مناسب است. تنها ۳.۲ درصد سن ۹ تا ۱۵ سال را مناسب می‌دانستند. البته افراد بی‌سواد، بالای ۵۰ سال و روستانشین، بیشتر با ازدواج دختران زیر ۱۵‌سال موافقند اما این موافقت در بین ویژگی‌های جمعیتی، زیر ۱۰ درصد باقی می‌ماند. حتی در سیستان و بلوچستان، موافقان کودک‌همسری به ۹درصد نمی‌رسند.

عدم انتشار آمارهای کودک‌همسری

آمارها در این زمینه به روز نیست و گویی آمار سن ازدواج دختران هم به اسناد طبقه‌بندی‌شده بدل شده است. ظاهرا بعد از چاپ یادداشت عباس عبدی در شهریور ۱۴۰۳ در روزنامه اعتماد، تصمیم گرفته شد که دیگر آماری از کودک‌همسری منتشر نکنند.

مسئولان سازمان ثبت احوال در پاسخ به پیگیری‌های این روزنامه اعلام کردند: «به ما گفته‌اند چون فلان روزنامه، آمار را چاپ کرده و بحث کودک‌همسری رواج یافته، دستور آمده دیگر آمار را منتشر نکنیم.»

آن‌ها حتی در پاسخ به پرسش خبرنگار این روزنامه مبنی بر این که آیا دستور نیامده جلوی فاجعه بارداری دختران زیر ۱۴ سال گرفته شود، گفتند:«فقط دستور آمده آمارش منتشر نشود.»

طبق گزارش‌هایی که رسانه‌ها طی سال‌های اخیر به نقل از معاونت رئیس‌جمهوری در امور زنان و خانواده منتشر کردند، خراسان رضوی، آذربایجان‌شرقی و سیستان و بلوچستان، بیشترین آمار کودک‌همسری را دارند و کمترین تعداد ازدواج کودکان زیر ۱۸ سال به دو استان ایلام و سمنان اختصاص دارد.

۱ بهمن : به جای افزایش ۱۵۰ میلیارد تومانی بودجه طرح حضور روحانیون در مدرسه به مدارسی بروید که سقفش در حال ریزش است

به گزارش سایت دیده بان ایران؛ ناصر امانی، عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران در جریان بررسی متمم بودجه به افزایش ۱۵۰میلیارد تومانی قرارگاه شهرداری تحت عنوان طرح آرمان شهید علی‌وردی اعتراض کرد و این بودجه را برای بازسازی مدارس ضروری دانست. او در گفت‌وگو با دیده‌بان ایران تاکید کرد: «در بودجه امسال ۴۰۰میلیارد تومان برای قرارگاه تعلیم و تربیت شهرداری تهران تحت عنوان طرح آرمان شهید علی‌وردی را تصویب کردیم. در این طرح شهرداری با حوزه‌های علمیه، آموزش و پرورش هماهنگ کرد تا طلاب و دانشجویان به عنوان مربی در این طرح شرکت کنند. مخاطب آن نیز عمدتا دانش‌آموزان منطقه هستند. در هر منطقه چند مسجد محور انتخاب و به مدارس وصل‌شان کردند و برای دانش‌آموزان برنامه‌های تربیتی، ورزشی و… در نظر گرفته‌اند. ما با اصل این کار مخالف نبودیم. ما با افزایش ۱۵۰ میلیارد تومانی در متمم بودجه مخالف بودیم.»

ناصر امانی با اشاره به این که ما می‌گوییم باید تعادل و توازن بین کار تربیتی و تعلیمی با کار فیزیکی و زیرساختی وجود داشته باشد، به دیده بان ایران گفت: «وقتی سقف یک مدرسه در مدرسه محروم جنوب تهران در حال ریزش است و امکان استفاده از دستشویی آن وجود ندارد و زمینش آنقدر چاله دارد که بچه‌ها مرتب زمین می‌خورند و از امکانات اولیه ورزشی برخوردار نیستند، اگر این مدرسه را تعمیر کنیم، استعداد بچه‌ها برای حضور در این تعلیم و تربیت افزایش می‌یابد و رغبت پیدا می‌کنند. ما بچه‌های چنین مدارس را وارد این طرح‌های خوب می‌کنیم و وقتی در محیط مدرسه برمی‌گردد با تناقض روبرو می‌شود و می‌گویند اگر چیزی که آنها در این طرح می‌گویند درست است چرا سقف مدرسه ما در حال ریزش است؟ من گفتم اگر قرار است افزایش بودجه‌ای وجود داشته باشد باید به آموزش و پرورش در بازسازی مدارس کمک کنیم تا تعادلی بین زیرساخت‌ها و کار فرهنگی ایجاد شود.»

 

۲۶ دی: کاهش درآمد افراد فقیر هر ۹ دهک و افزایش درآمد دهک دهم (ثروتمندترین دهک جامعه)

به گزارش سایت دیده‌بان ایران؛ مرکز آمار ایران با ارائه آمار بروزرسانی شده شاخص‌های کلان اقتصادی تا سال ۱۴۰۳، از افزایش فاصله سهم درآمد دهک‌های فقیر و غنی و رشد شکاف طبقاتی در پایان سال ۱۴۰۲ خبر داد.

این آمار که آخرین میزان ضریب جینی (شاخص فاصله میان دهک‌های فقیر و غنی که بین ۰ {کمترین} و ۱ {بیشترین} است) را عدد ۰.۳۹۷۹ نشان می‌دهد که طی چهار سال اخیر بالاترین نرخ ضریب جینی محسوب می‌شود.

همچنین شاخص سهم درآمدی دهک‌ها که توسط مرکز آمار ایران محاسبه شده، نشان می‌دهد که طی کل سال ۱۴۰۲ (نسبت به سال قبل از آن) سهم درآمدی همه دهک‌ها (به ویژه چهار دهک فقیرتر یک تا چهار) کاهش و با وجود کاهش سهم درآمدی هر ۹ دهک، سهم درآمدی دهک دهم (ثروتمندترین دهک جامعه) افزایش یافته است.

 

۲۳ دی : شاخص فلاکت پائیز ۱۴۰۳ به تفکیک استان‌ها

عصر ایران / یکی از شاخص‌های اقتصادی مهمی که وضعیت رفاه مردم را مورد بررسی قرار می‌دهد، شاخص فلاکت است. شاخص فلاکت؛ خود از دو مورد از مهم‌ترین شاخص‌های اقتصادی یعنی نرخ تورم و نرخ بیکاری تشکیل شده و در واقع حاصل جمع این دو نرخ است. به عبارت دیگر، با جمع نرخ تورم سالانه و نرخ بیکاری فصلی، دو شاخصی که افزایش آنها باعث تاثیر منفی در زندگی افراد جامعه می‌گذارد، می‌توان شاخص فلاکت را در پایان هر فصل محاسبه کرد.

بر اساس گزارش‌های مرکز آمار ایران، نرخ تورم سالانه در پایان آذرماه معادل ۳۲/۵درصد و نرخ بیکاری فصلی پاییز، برابر با ۷/۲درصد بود. به این ترتیب، شاخص فلاکت کل کشور در پاییز امسال معادل ۳۹/۷ رقم خورد.

به گزارش تجارت نیوز، رقم شاخص فلاکت پاییز امسال نه تنها در مقایسه با رقم ۷/۴۱ واحدی ثبت شده در تابستان، کاهشی دو واحدی را ثبت کرد، بلکه به کمترین میزان خود از تابستان سال 1399 به این سو رسید.

بیشترین شاخص فلاکت در کدام استان ثبت شد؟+ اینفوگرافی

شاخص فلاکت در اردیبل به ۳/۴۵درصد رسید

بررسی آمار شاخص فلاکت به تفکیک استان‌های کشور حاکی از آن است که ۱۵ استان، شاخص فلاکتی بالای سطح میانگین کشوری ثبت کردند. در این میان، استان اردبیل با تورم ۲/۳۵ درصدی و نرخ بیکاری ۱/۱۰ درصدی، شاخص فلاکت ۳/۴۳ واحدی را در پاییز امسال تجربه کرد که بیش از سایر استان‌ها بود. به عبارت دیگر، مردم استان اردبیل، نامناسب‌ترین وضعیت رفاهی را در پاییز امسال تجربه کردند.

گفتنی است که استان‌های خوزستان و کرمان با ثبت ارقام به ترتیب ۱/۴۴ و ۵/۴۳واحدی، در جایگاه دوم و سوم رده‌بندی استان‌ها با بالاترین شاخص فلاکت قرار گرفتند. دیگر نکته قابل توجه آن است که استان اردبیل که در تابستان امسال بیشترین شاخص فلاکت را ثبت کرده بود، در پاییز با رقم ۴/۴۳ واحدی، در رده چهارم جای گرفت.

کمترین شاخص فلاکت در کدام استان ثبت شد؟

از سوی دیگر اما در میان ۱۶ استانی که شاخص فلاکتی کمتر از میانگین را ثبت کردند، کمترین رقم به استان سیستان و بلوچستان رسید. بررسی‌ها نشان می‌دهند که گرچه استان سیستان و بلوچستان با رقم ۵/۱۲ درصدی، بیشترین نرخ بیکاری پاییز را در میان استان‌ها ثبت کرد اما نرخ تورم ۸/۲۲ درصدی این استان که با اختلاف قابل توجهی، کمتر از باقی استان‌هاست، باعث شد شاخص فلاکت در این استان به ۳/۳۵ واحد برسد.

استان زنجان که در تابستان امسال دارای کمترین شاخص فلاکت بود، در پاییز رقم ۵/۳۵ واحدی را ثبت کرد تا پس از سیستان و بلوچستان، در رده دوم کمترین شاخص فلاکت قرار بگیرد. استان مازندران نیز با رقم ۲/۳۶ واحدی، در این رده‌بندی سوم شد.