فاجعه گرسنگی و قحطی در شاخ آفریقا ،

سندی دیگر در محکومیت و رسوایی نظام سرمایه داری جهانی

یوسف لنگرودی

بحران غذایی و قحطی در شاخ آفریقا، که در نیم قرن اخیر بی سابقه است، زندگی وجان حدود ده میلیون انسان را مورد تهدید قرار داده است. سازمان جهانی خواروباراوضاع را نگران کننده خواند. خانم" ژوزت شیران"، مدیر اجرایی برنامه جهانی غذا،  اوضاع را چنین هولناک به تصویر می کشد : "کمتراز چهل درصد کودکان در معرض تهدید قرار دارند. دهها کودک به طور روزانه از گرسنگی جان خود را از دست می دهند. دهها هزار نفر در حال فرار هستند. والدین، کودکان گرسنه و ناتوان خود را در مسیرها رها می کنند و تنها کودکانی که هنوزاندکی شانس زنده ماندن را دارند، با خود همراه می برند. مادرانی که حامله بوده و کودک به دنیا می آورند، بالاجباراز نوزادانشان جدا می شوند." (نقل به مضمون ).

در جنوب و مرکزسومالی 2 میلیون انسان از دریافت هرگونه کمکی محروم هستند. جنگ میان نیروهای دولتی و بنیادگرایان اسلامی " الشباب" ( این نیرو، مناطق بسیاری را تحت کنترل خود دارد)، مانع اصلی در راه رسیدن کمک های بین المللی است. کمک هایی که حتی توسط آمریکا و البته با جار وجنجال و بزرگ نمایی برای گرسنگان فرستاده می شود، بسیار ناچیز هستند. رسانه های امپریالیستی برای توجیه کمک های ناچیزخود تمام مشکلات کمک رسانی را به گردن گروه ارتجاعی الشباب انداخته اند. تو گویی  اگراین جریان نبود، سیل کمک های جهانی، به سوی مصیبت زدگان روانه می شد. مگردرمناطق دیگرشاخ آفریقا الشباب حضور دارد که از کمک های موثر خبری نیست؟

 نشست سازمان خواروبارجهانی در رم، از اعضای سازمان ملل تقاضای کمک فوری یک و نیم میلیارد دلاری برای قحطی زدگان کرده که با یک حساب سرانگشتی نشان می د هد که بسیار ناچیز و تنها جوابگوی چند هفته  است. بانک جهانی ، باشگاه کشورهای ثروتمند، در اقدامی که اساسا برای فریب افکار عمومی جهان است، اعلام کرده که نیم میلیارد دلار برای کمک به قحطی زدگان اختصاص خواهد داد. همه می دانند که این مبلغ در برابرحجم بالای نقدینگی مالی این نهاد، قطره ای است در برابر اقیانوس. این در حالی است که همین دول و نهاد های ثروتمند جهان، در برابر چشم جهانیان و با وقاحت تمام از هیچ اقدامی در جهت نجات  بانک ها، شرکت های بیمه و بنگا ه های مالی، که بر اثر چپاول و غارت مردم و کلاهبرداری عظیم روسا و مدیران ارشدشان به ورشکستگی افتاده بودند، فرو گذار نکرده و ازصندوق مالیه عمومی، چندین هزار میلیارد دلاربه جیب شان ریختند. خب، هر چه باشد دنیا، دنیای بی رحم سرمایه داری است و پول و سود حرف اول را می زند و در مقابل، جان آدمی مخصوصا اگر ازنواحی  نفرین شده وبه روز سیاه نشانده آفریقا باشد، اصلا ارزش توجه و رسیدگی ندارد.

"ژاک لاف"، دبیرسازمان  خوار و بارجهانی  اذعان داشت که تغییرات آب و هوایی و جوی و گرم شدن کره زمین از دلایل بسیارمهم بروز این خشکسالی و قحطی است. او در سخنانش روشن ساخته که اکنون تنها حدود یک در صد از زمین های شاخ آفریقا قابل کشت است.

فاجعه ای که اکنون در شاخ آفریقا بروز کرده، سندی دیگر در محکومیت و رسوایی نظام سرمایه داری جهانی است. لیبرالیسم که سنگ آزادی های سیاسی را به سینه می زند و به برابری اجتماعی اهمیتی نمی دهد وحتی اگر منافع سرمایه داری را در خطر ببیند  در برابر هر دوی این ها تمام قد می ایستد، وبه طور ابلهانه ای" نا برابری اجتماعی و وجود فقرو ثروت را  محرک جامعه انسانی" می داند، حالا چه پاسخی می تواند در برابراین فاجعه عظیم انسانی داشته باشد؟ نظام استثمارگر سرمایه داری جهانی و مدافعین آتشین آن از جمله لیبرالیسم، گویا خودشان را به کری و کوری زده اند و نمی خواهند بپذیرند که حدود نیمی از جمعیت تقریبا هفت میلیاردی سیاره ما، در زیرخط فقریعنی گرسنگی وسوءتغذیه، تشنگی و عدم دسترسی به آب آشامیدنی سالم، با حقوقی کمتر از دو دلار در روز و بیکاری فلج کننده وعدم دسترسی به مسکن مناسب و محروم از حداقل درمان، بهداشت و آموزش و تحصیل، زندگی مشقت بار خود را سپری می کنند. سرمایه داری جهانی که تنها به سود اندوزی می اندیشد وبه زندگی وسرنوشت اکثریت جوامع انسانی بی اعتناست، مسبب اصلی بسیاری از مصایب جامعه انسانی و از جمله بحران حاد گرسنگی و خشک سالی در جهان است. بشریت تنها با برقراری نظام سوسیالیستی مبتنی برآزاد ی های عمیق دمکراتیک و بر پایه برابری اجتماعی همه انسان هاست که می تواند خودرا از همه  مصایب کنونی آزاد سازد.

شنبه ۸ مرداد ۱۳۹۰  برابر با ۳۰ جولای ۲۰۱۱