به رسمیت شناختن بین المللی روژاوا

 15 ژانویه 2015

ترجمه آزاده ارفع

بیاینه مشترک هیئت نمایندگی بین المللی زنان و مردان دانشگاهی درباره روژاوا

مبارزه در کوبانی که در تابستان 2014 آغاز شد توجه همه جهانیان را به مقاومت کردها در برابر نیروهای وحشی و بی رحمی که خود را دولت اسلامی (یا داعش) می خوانند، جلب کرد.برخلاف انتظار خیلی ها مبارزه نیروهای روژاوا با موفقیت توام بوده و اکنون بیش از دو سال و نیم است که نه تنها در برابر دولت اسلامی، بلکه همچنین در برابر جبهه النصره و نیروهای رژیم اسد نیز مبارزه می کنند. ساکنین منطقه بویژه مناطق پرجمعیت کرد نشین که در  شمال و شمال شرقی سوریه قرار دارند واحد سیاسی جدیدی بنام روژاوا تاسیس کرده اند؛ واقعیتی که کمتر شناخته شده است.روژاوا از سه کانتون تشکیل شده است که یکی از آنها کوبانی میباشد.آنها یک انقلاب اجتماعی و سیاسی را آغاز کردند که از ویژه گی های آن تلاش  برای برابری جنسیتی ، دموکراسی مستقیم و خودمختاری می باشد.

در دسامبر2014 ما بعنوان یک هیئت نمایندگی از طرف دانشگاهیان اروپا ، ترکیه و آمریکای شمالی به روژاوا سفر کردیم تا بیشتر در باره اندیشه ها و فعالیت های این انقلاب شناخت پیدا کنیم و درباره یکی از کانتونهایی که گفته می شود در آن آزادی های جنسیتی، دموکراسی مستقیم و خودمختاری جاری است تحقیق و بررسی نمائیم. سوال های کلیدی این ها بودند: آیا اقداماتی که در آنجا صورت گرفته نشان از یک انقلاب دارد؟ آیا آن چه که آن جا صورت می گیرد ربطی به آرمان های دموکراسی دارد؟ نقش واقعی زنان چیست؟

روز اول دسامبرازطریق مرزمنطقه دولت اقلیم کردستان(KRG) از رودخانه دجله در شمال عراق عبور کردیم و به کانتون جزیره وارد شدیم.در فاصله نه روزی که در آنجا بودیم شهرهای بزرگ و روستاهای کوچک را دیدیم. ما در یک شورای مردمی خودمختار در"قامیشلی" شرکت کردیم و با زنان و مردان نماینده نهاد (TEM- DEM)، جنبشی برای بنای جامعه دموکراتیک، که نهادهای خودمختار را به وجود آورده ، به بحث پرداختیم.

ما با روزنامه نگاران و نمایندگان احزاب مثل حزب اتحاد دموکراتیک (PYD) و سایرین دیدار داشتیم.

ما با اقشار مختلف زنان ملاقات داشتیم از جمله با نماینده سازمان چتری زنان "یکتی استار"(Yekitiya Star). ما با نماینده اتحاد زنان آسوری نیز دیدار داشتیم و به آکادمی زنان در "ریمیلان" نیز رفتیم.

علاوه بر موارد بالا،ما با کسانی که برای توسعه اقتصادی، بهداشت و روابط خارجی در ساختار خود حکومتی فعالیت می کردند ملاقات کردیم.ما از آکادمی اقتصاد و تعاونی های تازه تاسیس لبنیات، ساختمان سازی،کشاورزی گلخانه ای وهمچنین تعاونی زنان که مصنوعات نساجی تولید می کند، دیدارکردیم.ما همچنین از یک آسیاب گندم و یک پالایشگاه نیز بازدید کردیم،دو نهاد اقتصادی که برای تضمین ادامه زندگی ضروری میباشند.تا قبل از انقلاب همه فعالیت های اقتصادی زیر کنترل دولت قرارداشت وآسیاب ها فقط درخارج از روژاوا در جاهائی مثل "حلب" یا "الرقه" قرار داشتند.ما از مرکز بهداشت محلی، یک بیمارستان و یک مرکز توانبخشی، یک مرکز فرهنگی و نیز یک سازمان جوانان  بازدید کردیم.

  ما مهمان بزرگترین دانشکده علوم اجتماعی به نام دانشکده بین‌النهرین در "قامیشلی" بودیم جائی که   با انجمن معلمان نیز ملاقات کردیم. قبل از انقلاب دولت سوریه تلاش زیادی برای پیش برد سیاست هویت زدایی و عربی سازی کردهای سوریه کرده بود.کردها اجازه خیلی از امور را نداشتند از جمله صحبت کردن به زبان کردی، گذاشتن نام کردی بر روی فرزندانشان،باز کردن مغازه با نام کردی، داشتن مدارس به زبان کردی،انتشار کتاب ها یا نوشته هایی به زبان کردی.درمناطقی که کردها ساکنین اصلی آن بودند اجازه تاسیس دانشگاه نداشتند.برای دسترسی به آموزش دانشگاهی جوانان کرد می بایست به "حلب"، "دیرالزور" ،"حما" یا "حمص" می رفتند.اکنون خودحکومتی روژاوا اولین قدم ها را برای بازگشایی یک دانشگاه در"قامیشلی" برداشته است.دانشکده بین‌النهرین برای علوم اجتماعی در"قامیشلو" برای آن که موفق شود به همبستگی بین المللی جهت تبادل اطلاعات، تجربه و حمایت مادی نیاز دارد. برای این منظور بدین وسیله از استادان زن و مرد درخواست می کنیم که اگر می توانند برای مدت زمان مشخصی برای تدریس به "قامیشلی" بروند.تجهیزات دیگری که این دانشگاه نیاز دارد کامپیوتر، میکروفون و پروژکتوراست.بیش ازهرچیز کتاب های زیادی برای پربار کردن کتابخانه لازم است.هدف نهایی ایجاد یک کتابخانه چند زبانه و چند رشته ای می باشد.اما درحال حاضردانشجویان تاکید می کنند که کتاب به زبان کردی،عربی و انگلیسی ضروری ترین ها هستند. کسانی که خواهان کمک مالی هستند می توانند از طریق فیس بوک زیر(*) اطلاعات لازم را کسب کنند.

 ما از کمپ پناهندگان"نوروز" دیدار کردیم، جایی که ایزدی های کوه های " شنگال" بر خودحکومتی و دفاع از خود پای می فشردند و درخواست حمایت بین المللی را داشتند.آنها بویژه به تحریم روژاوا اشاره کردند که بر اثر آن فشار زیادی به پناهندگان ایزدی وارد می شود که حتی قادر نیستند نیازهای اساسی خود را تامین کنند. ایزدی ها به ما توضیح دادند که از مصائب آن ها توسط جریاناتی همچون "دولت اقلیم کردستان عراق"(KRG)، دولت های مختلف، و بالاخره به اصطلاح ائتلاف ضد دولت اسلامی و سازمان های بین المللی مثل سازمان ملل استفاده ابزاری می کنند. درمقابل "واحدهای دفاع از خلق"(YPG) و نیز "نیروی زنان مسلح دفاع از خلق" (YPJ)، و نیزچریک های "پ.ک.ک" دراوت 2014 در کوه های "زیندشر" جان آن هارا نجات دادند و با این که این مبارزان اکنون تحت فشار تحریم ها قرار دارند و در کوبانی نیز در حال جنگ هستند اما با این وجود  همچنان به ما کمک می کنند.

تاثیرات جنگ در سرکانیه: در کانتون همه جا می توان اثرات دهه ها تبعیض و نیز سال ها جنگ علیه النصره و دولت اسلامی را مشاهده کرد.

ما مدتی هم با نماینده گان زن نیروهای دفاع از روژاوا گذراندیم.ما با فرمانده نظامی (YPG) در سرکانیه و با یک گردان (YPJ) در آموده ملاقات کردیم.ما به آکادمی نیروهای امنیتی یا آسایش (Asayis) در "رمیلان" دیدار داشتیم.

با همه نیروهایی که دیدار داشتیم متفقاً و خیلی صریح تاکید می کردند که دولت ترکیه در بوجود آوردن النصره و دولت اسلامی نقش بسیار برجسته ای داشته است. مردم از همه اقشار و عرصه های زندگی از درگیری در مرز ترکیه گزارش می دادند ؛ درگیری با کسانی که ترکیه از نظر نظامی، مالی و  تدارکاتی حمایت می کرد و بویژه به دو گروه مزبور.

با این که ما به گرایش های مختلفی تعلق داریم با این وصف برخی از برداشت های مشترکمان از این سفر به شرح زیر است :

ما متقاعد شده ایم که در روژاوا ساختار دموکراسی واقعی ایجاد شده است. نه فقط  نظام حکومتی  دربرابر مردم پاسخگو می باشد بلکه حکومت از ساختار جدیدی برخواسته است که دموکراسی مستقیم را امکان پذیر می سازد: مجالس مردمی و شوراهای دموکراتیک. زنان نیز به مانند مردان در همه این ساختارها بر پایه برابر با مردان شرکت می کنند ضمن آن که  خودشان را در شوراهای مستقل، مجالس و کمیته ها حول طرح مطالبات ویژه شان و حل آن ها، سازماندهی می کنند. زنانی را که ما با آن ها ملاقات کردیم زنانی بودند مصمم، با اعتماد به نفس و غرور؛ تجسم آن چیزی که زنان در روژاوا به آن دست یافته اند.ما پلاکاردهائی با  شعارهای"انقلاب روژاوا انقلاب زنان است" می دیدیم که واقعاً بازگو کننده حقیقت بود.

ما معتقدیم که روژاوا آلترناتیو آینده برای خاور میانه را نشان می دهد ؛ آینده ای برای مردمی که دارای قومیت ها و ادیان مختلف هستند اما می توانند با تحمل متقابل همدیگر و نهادهای مشترک با هم زندگی کنند.سازمان های کرد راه را نشان دادند ؛ آنها حمایت زنان و مردان عرب، آسوری و چچن را- که در این نظام خودحکومتی شرکت کرده و خود را بطور مستقل سازمان دادند-  بدست آورده اند.

هرجا که ما رفتیم، اعضای خودحکومتی و نیروهای مسلح،همیشه تاکید می کردند که آلترناتیو سیاسی قابل دوام برای منطقه نه بر مبنای انتقام بلکه باید بر اساس اعتقاد و اعتماد متقابل باشد.ما با نیروهای امنیتی یا آسایش(Asayis)،همچنین(YPG) و (YPJ) ملاقات کردیم که از زنان و مردان کرد، چچن،آسوری و یا عرب بودند. همه آنها تاکید می کردند که آنها دنبال یک راه حل مشترک برای همه خلق های منطقه هستند. در برابرآنها چالش های عظیمی قرار دارد ولی ما معتقدیم که تدابیرالهامبخش آنها صادقانه است.

ماه همه بعنوان دانش پژوه و فعال سیاسی روژاوا را با احترام عمیق و تحسین بسیاری که  به مردم روژاوا، برنامه سیاسی مترقی و دست آوردهای اجتماعی جاری آنان  داریم ، ترک می کنیم. آنها از طریق خودحکومتی دموکراتیک راهی پیدا کردند که مشکلات خود را حل کنند. این قطعی است که روژاوا تحت شرایط بسیار سختی قرار دارد که دلایل آن خارج از کنترل شهروندان آن قرار دارد. به همین دلیل ما گزارش مان را با اشاره به این مسائل و توصیه برای آن که هر چه زودتر باید به آن ها پاسخ داده شود، به پایان میبریم :

اولاً، روژاوا زیر فشار تحریم  سیاسی و اقتصادی قرار دارد که از طریق همسایه های خود ترکیه و  "دولت اقلیم کردستان"(KRG) درعراق به اجرا گذاشته می شود.اقتصاد، زیرساخت ها و بنیه دفاعی منطقه به دلیل همین تحریم ها بشدت آسیب میبیند.

حتی زمانی که دولت اقلیم کردستان، براساس قرارداد دهوک مورخ اکتبر 2014، گذرگاه مرزی اسمالکا را به طورمحدود بر روی عبور و مرور و داد و ستد کالا باز کرد باز هم به طورخودسرانه ازعبور و مرور مردم و از رساندن کمک های مردمی برای روژاوا و همچنین پناهندگان کمپ نوروز جلوگیری می کند. حتی کتاب های دانشکده بین النهرین را هم نتوانستند از مرز عبور کنند. تحریم حتی امکانات خودمختاری را برای ارائه خدمات درمانی و کمک های اولیه انسانی از بین می برد. ضروری است که این تحریم لغو شود. باید فشار بین المللی بویژه بر ترکیه وارد شود تا این کشور مرزهایش را باز کند به طوری که مواد غذایی، مصالح، دارو و وسایل کمک های اولیه بتواند به منطقه وارد شود..

دوماً، درنتیجه ادامه درگیری ها در سوریه و عراق تعداد زیادی از مردم مجبور به ترک محل زندگی شان شد ه اند و اکنون در منطقه خودمختار از آنها به عنوان پناهنده  نگهداری می شود.این پناهندگان احتیاج فوری به پزشک، دارو و امکانات بیمارستانی دارند. بسیاری از مردم در جنگ زخمی شده و احتیاج به خدمات مناسب درمانی دارند اما به دلیل تحریم ها چنین امکانی وجود ندارد. جامعه بین المللی باید برای این امر وارد عمل شود تا در گفتگو با نهادهای خودحکومتی بتوانند کمک های لازم به مردم روژاوا رسانده شوند.

سوماً،ما خواهان به رسمیت شناخته شدن بین المللی روژاوا از جمله به وسیله سازمان های غیردولتی هستیم. روژاوا درپی استقلال نیست بلکه خواهان ایجاد یک سوریه واقعاً دمکراتیک است که خود بخشی از آن باشد.شایسته است که نظام منحصر به فرد خودحکومتی روژاوا به مثابه راه حلی برای بسیاری از جنگ های قومی و مذهبی که منطقه را به نابودی کشانده اند به رسمیت شناخته شود. 

مردم روژاوا علیرغم همه شرایط سخت برنامه ای جسورانه ارائه دادند که بر محور بردباری مدنی، آزادی جنسیت و دموکراسی مستقیم قرار دارد. به همین علت آن ها شایسته احترام جهانی و حمایت فعال میباشد.

اوکتای آی، دانش پژوه، دانشگاه بوقازیچی استامبول

ژانت بیل، نویسنده مستقل ، آمریکا

درویش چمن، روزنامه نگار، دفتر کردی سیواکای آزاد، آلمان

ربکا کولز، دانش پژوه از دانشگاه نوتینگهام

آنتونیا داویدوویک، مدرس قوم شناسی، دانشگاه کیل آلمان

دیلار دیریک ، دانشجوی دکترای فلسفه  در دانشگاه کمبریج

ایریک آیگلاد، ویراستار ، نیو کومپاس پرس، نروژ

دیوید گربر، پروفسور انسان شناسی ، مدرسه اقتصادی لندن

لوکمن تورگوت، خبرنگار و دانش پژوه کرد – آکاد، ویراستار مجله کوردیکا، آلمان

توماس جفری میلی، مدرس جامعه شناسی، دانشگاه کمبریج

جوانا  ریحا، دانشجوی دکترا، دانشگاه کمبریج

کریستیان زلر،استاد جغرافیای اقتصادی، دانشگاه سالزبورگ

دوشنبه ۶ بهمن ۱۳۹۳ برابر با ۲۶ ژانويه ۲۰۱۵

*************************************************

فیس بوک دانشکده بین النهرین برای تماس جهت ارسال کمک ها!

https://www.facebook.com/pages/Pirt%C3%BBkek-bo-Akademiya-Mezopotamyay%C3%AA-Donate-a-book-to-Mesopotamia-Academy/870057249685677?fref=photo

Pirtûkek bo Akademiya Mezopotamyayê - Donate a book to Mesopotamia Academy