با تحریم هر
چه گسترده تر
انتخابات
مجلس را به
ضربه ای تازه
به دستگاه ولایت
تبدیل کنیم
رضا
سپیدرودی
انتخابات
مجلس آینده که
رقابت
نامزدها برای آن
شروع شده است
ارزش تحلیل
های رایج
انتخاباتی را
ندارد.
اولا: افرادی
که به عنوان
نامزد اعلام
شده اند دست
چین شده های
دستگاه ولایت
هستند. آنها
هیچ تعهدی به
مردم ندارند،
بلکه اساسا در
برابر خامنه
ای و دیکتاتوری
مطلقه او
مسوولند. به
عبارت دیگر
فرقی نمی کند
که از میان
آنها چه کسانی
به مجلس آینده
راه یابند.
دستگاه ولایت
همه ساز و
کارهای لازم
برای بیرون
کشیدن افراد
مورد نظر خویش
از صندوق های
رای را در دست
دارد. رای
مردم عملا هیچ
ارزشی ندارد و
هیچ تغییری
نمی تواند در
وضعیت آنها
بازی کند. انتخابات
مجلس یک نمایش
صرف است.
ثانیا: مجلس،
حتی در یک
فضای رقابتی که
اکنون وجود
ندارد، به طور
کلی نقشی جز
ردایی عاریتی
برای پوشاندن
جوهر تاریک
اندیشی مذهبی
و دیکتاتوری
ولایت فقیه ندارد.
مجلس مثل دولت
و قوه قضاییه
تابع قدرت
ولایت مطلقه
فقیه است که
خود بر هیچ
قانونی متکی
نیست و ماورای
قانون قرار
دارد. مجلس
آلت دست ولایت
فقیه است. این
واقعیت هم
رسما در سطح
نظری به عنوان
مبانی حکومت
تصریح شده و
هم عملکرد
فاجعه بار و
ضد مردمی همین
مجلس فعلی آن
را
دوباره ثابت
کرده است. فراموش
نباید کرد که مجلس
فعلی همصدایی
و همراهی با
سرکوبگران اعتراضات
ضد دیکتاتوری
سال 88 ، عدم
مقابله با
برنامه شوک
تراپی و
برچیدن یارانه
ها و حمایت از
سیاست های
ماجراجویانه
رژیم در عرصه
بین المللی و
انداختن طناب
تحریم های
مرگبار به
گردن مردم ایران
را در کارنامه
سیاه خود دارد.
آنها علاوه بر
این، پرونده
اختلاس سه
هزار میلیارد
تومانی را به یک
اشاره دستگاه
ولایت پرده
پوشی کردند و
رای به ابقای
وزیر متقلب و
شبکه اختلاس
سه هزار میلیاردی
دادند. مجلس فعلی
حتی رسوایی را
به جایی رساند
که علیه خودش
قانونی تصویب
کرد که اجازه
می دهد تا گوش
منتقدین به
دستگاه ولایت
را بگیرند و
با پس گردنی
از مجلس بیرون
کنند.
ثالثا: با جنبش
اعتراضی ضد
دیکتاتوری
نیرومندی که در
پی تقلب
انتخاباتی
سال 88 شکل گرفت
و با سرکوب
شدید و
بیرحمانه آن
از سوی دستگاه
ولایی، انتخابات
دیگر نمی
تواند نقش
مهمی در وزن
کشی و تقسیم
قدرت میان
باندهای قدرت
و ثروتی که بر
سفره ولایت
نشسته اند
ایفا کند و
حتی در این
چهارچوب به
دردسری برای
دستگاه ولایت
فقیه تبدیل
شود. خامنه ای
و کارگزارانش
پس از مواجهه
با جنبش ضد
دیکتاتوری
سال 88 پشت دست
شان را داغ
کردند که دیگر
مجال بیرون زدن
بخشی از
نارضایتی های
موجود جامعه
از مجرای
رقابت های
انتخاباتی را
ندهند. بی
دلیل نبود که
در انتخابات
فعلی ابتدا
حتی ایجاد
دسته بندی های
مختلف از درون
افراد
خودباخته و مجیزگویان
خامنه ای و
دست چین شده
های آزمون پس
داده را هم
برنمی
تابیدند و فقط
در وحشت از
تحریم گسترده
انتخابات و در
تلاش برای جان
دادن به جسد
سرد و سنگی انتخابات
و به قصد فریفتن
مردم و کشاندن
شان به پای
صندوق ها بود که
دسته بندی و
نمایش حدی از
رقابت مجاز شده
است. درست با
همین قصد و
نیت است که پس
از سه سال خاموشی
در آستانه
انتخابات
دوباره به فکر
پخش سهام
عدالت افتاده
اند. می
خواهند با پول
چند وعده غذا
رای مردم را
بخرند تا بعد
بتوانند در
بوق های
تبلیغاتی شان
بدمند که مردم
ایران گویا
همه طرفدار
دیکتاتوری
مطلقه خامنه
ای و حکومت
فاسد و
جنایتکار
اسلامی هستند.
مجلسی
که قرار است
از طریق بیرون
آوردن مهره های
مورد نظر
دستگاه ولایی
از جعبه های
رای و به کمک خرید
رای تشکیل شود
معلوم است که چگونه
مجلسی خواهد
بود و چگونه
کارنامه ای
خواهد داشت.
مردم می
توانند با
تحریم هر چه
گسترده تر
انتخابات
مجلس و در
خانه ماندن در
روز رای گیری،
انتخابات را
به ضربه ای
دیگر به خامنه
ای و نظام
ولایت مطلقه
فقیه تبدیل
کنند. سوت و
کور بودن خیابان
ها و مراکز
رای گیری در
روز انتخابات
و تلاش در مستند
سازی این عدم
حضور، "نه"
قاطع دیگری به
دارودسته فاسد
و سرکوبگر
حاکم است و
بساط تبلیغات
دروغین و صحنه
سازی های
شناخته شده
آنها را درهم
می ریزد.
تحریم گسترده
انتخابات در
عین حال فرصتی
است تا مردم
نارضایتی عمیق
خود را از
گسترش فقر،
تورم،
بیکاری، تحریم
های اقتصادی و
سیاست های
ماجراجویانه
و جنگ طلبانه
رژیم به شیوه
ای مسالمت
آمیز و کم
هزینه نشان
دهند.
۶ اسفند ۱۳۹۰ـ
۲۵ فوریه ۲۰۱۲