اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

در محکومیت دستگیری های گسترده فعالان کارگری

حاکمیتِ وحشت زده، دندان نشان می دهد!

در دقایق اولیه بامداد روز چهارشنبه نهم اردیبهشت ماه،  ابراهیم مددی نایب رئیس سندیکای شرکت واحد و داود رضوی عضو هیئت مدیره با یورش ماموران لباس شخصی به منزل شان و پس از بازرسی و تفتیش وسایل خانه، بازداشت شدند.  در اقدامی دیگر در ساعت ۶ بعد از ظهر سه شنبه ۸ ارديبهشت ماموران امنيتي با در دست داشتن حكم بازداشت، محمود صالحي فعال كارگري شناخته شده در شهر سقز را در منزل خود بازداشت و كامپيوتر و برخي  وسائل شخصي او را با خود بردند. جدا از محمود صالحی در سقز، كاك عثمان اسماعیلی سحنگوي كميته دفاع از كارگران زنداني در مهاباد نيز هم زمان با محمود صالحي دستگير شد . كاك عثمان كه از مبارزان قديمي حقوق كارگران بوده ، به دنبال دستگيري كورش بخشنده مسئوليت سخنگوئي اين كميته را به عهده گرفته بود. اين دستگيري ها در کردستان در حالي صورت مي‌گيرد كه بيش از ده نفر از فعالان كارگري در این استان  ظرف دو ماه گذشته بازداشت يا حكم زندان  گرفته اند. در پی حرکت های سراسری معلمان کشور نیز تعدادی از معلمان فعال و سازمان گران این حرکات اعتراضی، احضار و علیرضا هاشمی   دبیرکل سازمان معلمان ایران بازداشت و روانه زندان اوین شد تا در کنار دیگر فرهنگیان زندانی؛ رسول بداقی،علیرضا قنبری و  سید محمود باقری قرار گیرد.

موج دستگیری فعالان کارگری در آستانۀ اول ماه، روز جهانی کارگر و در پی انتشار اطلاعیه های مشترک تشکل های کارگری و تلاش آنها برای برگزاری هر چه باشکوه تر این روز، نشانۀ ای از وحشت رژیم اسلامی از جنبش کارگری و از فعالان این جنبش است.تجربه نشان داده است که این حد از اعتراضات کارگری و  حضور تشکل ها و فعالان  کارگری نیز می تواند به موج های قدرتمند جنبش کارگری فراروید. زیرا بحران اقتصادی فزاینده، بیکاری گسترده، تورم لجام گسیخته و عدم پرداخت به موقع حقوق، زندگی بخش اعظم کارگران و اکثریت اردوی بیشمار کار و زحمت را در شرایطی غیرقابل تحمل قرار داده است. و همه این ها  در شرایطی صورت می گیرند که غارت اموال عمومی توسط "آقازاده"ها و عمله و اکره بنیادها و نهادهای وابسته به بیت رهبری در هیئت "برج" های سر به فلک کشیده، "ویلا"های رویائی؛ "پورشه"ها و "لامبرگینی" های لوکس جولان دهنده در بزرگراه های کلان شهرها، از عمق شکاف میان فقر و ثروت  در حاکمیت  مدعی "عدل علی" سخن می گویند. در چنین شرایطی اردوی بیشمار کار، که علیرغم کار طاقت فرسا، در زیر خط فقر دست و پا می زند و برای آوردن لقمه ای نان بر سر سفرۀ همیشه خالی خانواده ها، عرق شرم بر پیشانی شان می نشیند، نمی تواند ساکت بماند. حرکت های بزرگ و سراسری معلمان سراسر کشور، این را بخوبی نشان داد. اعتراضات گسترده پرستاران، این وضعیت غیرقابل تحمل را نشانه رفت. اعتراضات گسترده کارگری در واحدهای تولیدی، اینجا و آنجا، از دامنۀ این وضعیت غیرقابل تحمل خبر داد.

حاکمیتی که با مدیریت "جهادی"،  صدها میلیارد دلار پول های نفت را در پای واردات "آنچنانی"  به باد داد و در سایه اختلاس های سازمانیافته و هم آهنگ دست به غارت اموال عمومی زد و با خودمانی سازی های گسترده، اقتصاد کشور را به ویرانه ای تبدیل کرد و با سیاست های ماجراجویانه هسته ای و خارجی اش، زمینه ساز بدترین و گسترده ترین تحریم های همه جانبه علیه مردم کشور شد، اکنون در برابر کوه نارضائی های قابل انفجار ایستاده است. حاکمیتی که در جریان سازش هسته ای، مجبور است دروغ های پوچ و تبلیغات رذیلانه اش را یک به یک پس بگیرد، از انفجار خشم مردم وحشت دارد. از این روست که شمشیر را از رو بسته  و به دستگیری گسترده فعالان کارگری روی آورده است؛ محمد رضا عالی پیام (هالو) را به جرم سرودن یک "شعر" روانۀ زندان می کند؛ نشریه "زنان" به سردبیری شهلا شرکت را به جرم نوشتن یک مقاله توقیف می سازد؛ موج نامه های اعتراضی علیه آرایشگاه های زنانه در قزوین راه اندازی می کند؛ کنسرت های مجوز گرفته را بر هم می زند و موتورسوارهای جیره خوارش را روانۀ خیابان ها می سازد. اعوان و انصار رهبر، دورنمای موج های بلند اعتراض و توفان های سهمگین خشم مردم را حس کرده اند. رها کردن سگ های هار در خیابان ها، از ترس آنها و از عزم رذیلانه شان برای راه اندازی موج های وحشت خبر می دهد.

 اما حاکمیت سیاه ولایت، کور خوانده است. ایران امروز، ایران مرعوب شدۀ پس از پذیرش قطع نامه آتش بس تیرماه  ۱۳۶۷نیست که نظاره گر قتل عام زندانیان سیاسی اش باشد و دم فرو بندد. در کشوری که چهل میلیون از جمعیت تلفن های دستی مجهز به وایبر، واتس اپ، فیسبوک و ایستاگرام در اختیار دارند و هر کدام شان یک شهروند خبرنگار جسور هستند، دیگر نمی توان دیوار سکوت را بالا کشید. آنها بخوبی دیدند که حتی سگ کشی جنایتکارانه شان در شیراز، چگونه خشمی توده ای را برانگیخت  و مقامات حکومتی را به عقب نشینی واداشت. در کشوری که  معلمان سراسر کشور، از دورافتاده ترین شهرها تا پایتخت،  بشکلی همزمان به حرکت درمی آیند، دیگر نمی توان دیوار وحشت را برافراشت. در کشوری که اعتصاب کارگران معدن سنگ آهن بافق، همراهی تمامی مردم شهر را به خود جلب می کند و نماینده ولی فقیه در آن شهر و استان و امامان جمعه را  مجبور می سازد علی‌رغم میل باطنی خود، به صورت نمایشی هم که شده، از حقوق کارگران دفاع کنند تا از خشم مردم  شهر و خانواده کارگران در امان باشند، دیگر نمی توان کارگران و اردوی زحمتکشان به سکوت واداشت. در کشوری که اسیدپاشی های رذیلانه باندهای جیره خوار نزدیک به بیت رهبری بر چهرۀ دختران جوان اصفهان برای خانه نشین کردن آنها، آنچنان خشم و نفرتی در میان زنان و مردمان این شهر و دیگر شهرهای کشور دامن زد که تمامی نیروهای امنیتی و انتظامی ماه هاست برای سرپوش گذاشتن بر آن و پنهان کردن مجریان جیره خوار در زیر عبای شان به هر دروغی دست می زنند، دیگر نمی توان مردم را ترساند. از این رو موج دستگیری فعالان کارگری، تلاش عبثی است از سوی نهادهای امنیتی رژیم که با مقاومت و اعتراضات گسترده کارگران و اردوی گسترده کار و زحمت روبرو خواهد شد.

سازمان ما دستگیری فعالان کارگری ، فعالان عرصه فرهنگ و هنر و مدافعان حقوق زنان را به شدت محکوم می کند. ما از تمامی احزاب، سازمان ها، نهادهای مدافع حقوق کارگران، زنان و دگراندیشان و تمامی مردم آزاده تقاضا داریم در برابر این اقدامات رذیلانه سکوت نکنند و با به کارگیری تمامی امکانات موجود دست به اعتراض بزنند. ما از فعالان مدنی و کارگری تقاضا می کنیم خانواده های دستگیرشده گان را تنها نگذارند. ما از همه ایرانیان خارج از کشور و تشکل های گوناگون فعال در عرصه های گوناکون در خارج از کشور، تقاضا داریم اخبار این ددمنشی ها و این دستگیری ها را به اتحادیه های کارگری، احزاب مترقی و فعالان مدنی در دیگر کشورها برسانند و افکار عمومی جهان را نسبت به خطری که  بویژه در شرایط توافق هسته ای، فعالان کارگری، مبارزان حقوق زنان و کنشگران ملی و مدنی در داخل کشور را تهدید می کند، آگاه سازند و از این طریق دامنۀ فشار بر حاکمیت سیاه اسلامی را گسترده تر گردانند.  با ایجاد موج های گسترده اعتراض در داخل و خارج از کشور، باید برای آزادی تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران مبارزه ای همه جانبه را سازمان داد. نباید اجازه داد حاکمیت سیاه اسلامی موقعیت شکننده اش که در نتیجه عقب نشینی بر سر برنامه هسته ای بوجود آمده  را از دید مردم مخفی نگهدارد.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

چهارشنبه ۹ ارديبهشت ۱۳۹۴ برابر با ۲۹ آوريل ۲۰۱۵