اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

اعدام های جنایت کارانه را شدیدأ محکوم می کنیم

در اعتراض به اعدام جعفر کاظمی و محمد علی حاج آقائی

در سحرگاهان چهارم بهمن ۱۳۸۹ باز هم ماشین کشتار جمهوری اسلامی بکار افتاد. این بار دو تن از زندانیان سیاسی به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین و فیلم برداری از تظاهرات ضد استبدادی مردم در سال ۱۳۸۸، به چوبه های دار آویخته شدند.  اتهامات وارده حتی در چهارچوب قانون مجازات اسلامی نیز مستحق اعدام نبوده و نیست.این بار نیز بیدادگاه حکومت اسلامی، متهمان را نه به جرم های فردی، بلکه به دلیل وابستگی های سیاسی شان محاکمه کرده و به اعدام محکوم کرده است. این شیوه ای که در استبداد دینی، به امر روزمره ای تبدیل شده است. این اعدام ها ، همچون اعدام حسین خضری، علی صارمی و علی اکبر سیادت و ۱۳ جوان بلوچ، بدون اطلاع قبلی به خانواده هایشان و حتی وکلایشان انجام گرفت. موج اعدام زندانیان سیاسی در شرایطی گسترش می یابد که اعدام قربانیان آسیب های اجتماعی روند حیرت آوری بخود گرفته است. با اعدام سه نفر از قربانیان آسیب های اجتماعی تعداد اعدام های یک ماه اخیر ، به بیش از صد نفر رسیده است.

گسترش اعدام فعالین سیاسی و قربانیان آسیب های اجتماعی، سیاستی است برای حاکم کردن فضای ترس و ارعاب در جامعه. حاکمیت اسلامی که قدرت جنبش ضداستبدادی مردم را در سال گذشته دیده و نارضایتی مردم پس از اجرای سیاست حذف یارانه ها را حس می کند و از تاثیرات نفس گرم انقلاب مردم تونس نیز به هراس افتاده ، تلاش می کند با گسترش اعدام ها، جلو اقدامات توده ای مردم را بگیرد. سیاست سرکوب جمهوری اسلامی برای جلوگیری از بروز و رشد جنبش مطالباتی و جنبش اعتراضی، مجموعه ی به هم پیوسته ای است از دستگیری های گسترده، گرفتن وثیقه های سنگین، شکنجه های قرون وسطائی، تجاوز جنسی به زندانیان، حمله با قمه و دشنه به تظاهرات مردم، پراکنده کردن حرکت های توده ای و جلوگیری از هم گرائی آن ها با حیله های گوناگون  و در اوج آن، پیشبرد موج اعدام های جنایت کارانه. سرکوب پیچده و چند جانبه و اعدام های گسترده، بیش از آن که نشانه ی  قدرت حاکمیت اسلامی باشد، بیان هراس مرگبار این رژیم از بروز نارضایتی توده های جان به لب رسیده است. آن ها خشم فشرده و نفرت تلمبار شده ی مردم را حس می کنند و از بروز آتشفشان خشم مردم نگرانند.

سازمان ما ضمن محکوم کردن  اعدام های جنایت کارانه، از همه سازمان ها و فعالان سیاسی و مدنی و مدافعان حقوق بشر می خواهد با استفاده از تمامی امکانات، به این موج وحشی گری جنایت کارانه اعتراض کنند. روشن است اعتراضات وقتی خصلت گروهی و جمعی به  خود بگیرد و روی افکار عمومی مردم جهان تاثیر بگذارد، می تواند هزینه ی اقدامات جنایت کارانه حاکمیت اسلامی به گونه ای بالا ببرد تا دست از این جنایت بیشرمانه بردارد. همچنین  باید که شعار «زندانی سیاسی آزاد باید گردد»؛ «مجازات اعدام ملغی باید گردد» را به میان توده های مردم برد. و موج مخالفت با اعدام را گسترش داد. باید به مردم گفت که اعدام قربانیان آسیب های اجتماعی هم راه حل مشکلات اجتماعی نبوده و نیست.

سازمان ما ضمن ابراز همدردی با خانواده های جان باخته گان و تسلیت به آن ها، از عموم آزادیجواهان و فعالان سیاسی و مدنی می خواهد که خانواده های اعدام شده گان را در این شرایط بسیار حساس و اندوه بار تنها نگذارند.

سرنگون باد جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

۴ بهمن ۱۳۸۹ـ ۲۴ ژانویه ۲۰۱۱