بیانیه چهار تشکل مستقل کارگری

بيانيه به مناسبت روز جهانی كارگر

امسال در حالي به استقبال روز كارگر مي رويم كه طبقه ي كارگر ايران بيش از هر زمان تحت فشارهاي اقتصادي و اجتماعي قرار دارد و زير بار كمر شكن بيكاري و كمی دستمزد از يك سو و تورم لجام گسيخته و هزينه هاي سنگين ابتدايي ترين نيازهاي زندگي است. گراني كالاهاي مورد نياز اوليه از قبيل خوراك، پوشاك، مسكن، بهداشت آن هم در پايين ترين حد از يك طرف و تحميل حداقل حقوق ناچيز براي اين زندگي از طرف ديگر سفره ي خالي كارگران، مزد و حقوق بگيران و اقشار زحمتكش جامعه را مورد هجوم قرار داده است.

هم زمان نظام سرمايه داري و جهاني و در پي بحران هاي فزاينده ي سال هاي اخير تلاش مي كند تا بار سياست هاي غير انساني و استثمارگرانه خود را بر دوش كارگران و زحمتكشان بيندازد و با اعلام سياست هاي رياضت اقتصادي تلاش مي كند تا سودهاي سرمايه داران را حفظ كرده و فشار فزاينده اي را بر مردم تحت ستم واستثمار سراسر جهان وارد كند.

سرمايه داري جهاني متحدان آنان در كشورهاي مختلف دست در دست يكديگرند و براي تحميل هر چه بيشتر بار فقر و تنگدستي بر توده هاي عظيم كارگران، مزد و حقوق بگيران هماهنگ عمل مي كنند. كارگران و زحمتكشان ومردم تحت استثمار نيز در سراسر جهان اعتراض هاي خود را در سال گذشته به انواع مختلف و به هر شكل كه توانسته اند، بيان كرده اند.

هر چند فشار اقتصادي واجتماعي از طريق افزايش نيروهاي امنيتي و پليسي بر مردم تحت ستم هر روزه افزايش مي يابد، اما گسترش مبارزات سراسري كارگران و زحمتكشان جهان، كاركنان بخش هاي خدماتي و اقشار تهي دست در سال گذشته و تداوم آن ، بيانگر آن است كه امروزه نظام سرمايه داري بيش از هر زمان ديگر با بحران های فزاینده مواجه شده است.

اعتراضات گسترده جنبش ضد سرمايه داري در سال گذشته و اعتصاب ها و مبارزات سراسري كارگران و حقوق بگيران فرودست در سراسر كشورهاي سرمايه داري نشان داد كه بخش وسيعي از توده هاي عظيم مردم تحت ستم به آگاهي هاي عيني و ذهني رسيده است. اعتصاب ها واعتراض هاي ميليوني در امريكا، انگلستان، اسپانيا، پرتغال، يونان، ايتاليا، فرانسه، هند، و... همه و همه نشان دهنده ي آن است كه اين نظام ديگر نمي تواند با شيوه هاي گذشته به تسلط بر نيروي كار ادامه دهد.

به مناسبت اين روز و با گراميداشت آن، با مبارزات سراسري كارگران در كشورهاي مختلف اعلام همبستگي مي كنيم و بار ديگر خواسته هاي مبرم جامعه ي كارگري ايران را بيان كرده و از همگان مي خواهيم براي تحقق اين خواسته ها چه در ايران وچه در كشورهاي ديگر متحدانه وهماهنگ به مبارزات خود ادامه داده و تا رسيدن به يك جامعه ي انساني از پاي ننشينند.

۱ـ  آزادي تشكل هاي مستقل كارگري بدون هيچ گونه محدوديتي حق مسلم همه ي كارگران و زحمتكشان است. اعتصاب، آزادي انديشه و بيان ، آزادي تجمع، آزادي احزاب از حقوق مسلم انسان هاست كه در ايران ناديده گرفته مي شود. ما خواهان به رسميت شناخته شدن اين حقوق هستيم و تا به دست آوردن آنها به مبارزه ادامه خواهيم داد.

۲ـ  تعيين حداقل دستمزد براي كارگران در سال جاري نوعي توهين مستقيم و آشكار به زندگي و معيشت كارگران است، درحالي كه هيچ گاه محدوديتي براي حداكثر حقوق مديران در نظر گرفته نمي شود. ما خواهان تعيين حقوق مكفي براي تامين زندگي همه ي آناني هستيم كه نيروي كار جامعه خودرا ارزاني مي دارند تا بتوانند از يك زندگي سالم وانساني برخوردار باشند.

۳ـ  اخراج، بيكار كردن، قراردادهاي موقت وسفيد امضا و عدم پرداخت حقوق كارگران با هيچ عذر وبهانه اي پذيرفتني نيست. به ويژه عذر و بهانه هاي ضد انساني و ستمگرانه اي كه نظام سياسي و اقتصادي سرمايه حق به جانب به زبان مي آورد و رسانه ها را نيز به خدمت مي گيرد. امنيت شغلي و زندگي انساني از ابتدايي ترين حقوق همه ي انسانهاست. با توجه به اخراج هاي گسترده ي اخير، همگاني كردن بيمه هاي بيكاري براي خيل اخراج شدگان ضرورت دارد.

۴ـ  زنداني كردن افراد و تعقيب و آزار و اعدام و حبس هاي طولاني مدت فعالين كارگري و اجتماعي به يك روال تبديل شده است. مسوولان بايد بدانند كه اين اعمال نمي تواند در اراده ي فعالان سياسي و اجتماعي براي رسيدن به حقوق خود خللي ايجاد كند. ما خواهان آزادي فوري و بدون قيد و شرط كليه فعالان كارگري و اجتماعي به خصوص کارگران و فعالان کارگری زندانی، شاهرخ زمانی، محمد جراحی، علی اخوان، بهنام ابراهیم زاده، رضا شهابی، علی نجاتی... و منع تعقيب آنان هستيم.

۵ـ  مجازات اعدام امروزه در اكثريت قاطع كشور ها ممنوع است .ما نيز اين مجازات را غيرانساني مي دانيم .امروزه اعدام تنها درچند كشور معدود اجرا مي شود و ايران بيشترين تعداد اعدامي را نسبت به جمعيت خود در سطح جهاني داراست. ما خواهان لغواين مجازات در تمامي كشورها وبه خصوص در ايران هستيم.

۶ـ  سرمايه داران تلاش مي كنند تا براي سود بيشتر تبعيض هاي جنسي، قومي، نژادي و مذهبي را رواج دهند، اما كارگران و زحمتكشان به صورت اساسي براي رفع تبعيض در همه ي زمينه ها مبارزه مي كنند. ما با هر گونه تبعيض و نابرابري مخالف بوده و خواهان تامين حقوق انساني براي تمام كارگران وزحمتكشان از هر قوم نژاد ومذهبي هستيم

۷ـ  كارگران مهاجر درايران تحت شرائط سخت و وحشتناكي زندگي مي كنند واز حقوق ابتدائي ساير كارگران محرومند. ما ضمن محكوم كردن هر نوع ستم وتبعيض نسبت به آنان خواهان رعايت حقوق برابر براي مهاجران وبه رسميت شناختن حق تحصيل براي فرزندان آنان هستيم.

۸ـ  تامین اجتماعی حق همه کارگران و مزد وحقوق بگیران است، ما خوهان تامین اجتماعی برای کارگران ساختمانی و کلیه کارگران روزمزد وموقت هستیم.

۹ـ  بار ديگر تاكيد مي كنيم وادار كردن كودكان به كار بر خلاف موازين انساني است و ضمن محكوم كردن آن، خواهان تامين امكانات تحصيلي براي همه ي كودكان در تمام مقاطع تحصيلي هستيم.

۱۰ـ - هرگونه هجوم سرمايه داري را به دست آوردهاي كارگران و زحمتكشان تحت عنوان اصلاح قانون كار و خصوصي سازي، تعديل نيروي انساني و جز آن محكوم مي كنيم.

۱۱ـ  كارگران ايران خود را جزئي از طبقه ي كارگر جهاني مي دانند كه در برابر نظام سرمايه داري ايستاده اند. ضمن همبستگي با مبارزات جهاني كارگران و پشتيباني از مبارزات مردم خاور ميانه براي آزادي، هرگونه لشگركشي و مداخله ي نظامي كشورهاي سرمايه داري هاي عليه مردم منطقه را نه تنها رهايي بخش ندانسته بلكه آن را جهت تحت سلطه در آوردن بيشتر مردم منطقه براي سود بيشتر و حل بحران هاي نظام سرمايه داري مي دانيم و آن را قويا محكوم مي كنيم.

۱۲ـ  تحريم هاي اقتصادي عليه ايران جزئي از تهاجم نظام سرمايه داري براي سرپوش گذاشتن بر مشكلات اين نظام است كه چيزي جز فقر و سيه روزي براي كارگران وزحمتكشان ندارد و در سايه ي آن تنها دست اندركاران بازارهاي سياه و غيررسمي و انحصارگرانه با اين بهانه به سودهاي افسانه اي مي رسند.

۱۳ـ  روز اول ماه مي جشن جهاني كارگران و زحمتكشان است. اين روز بايد به روز تعطيل رسمي تبديل شود.

سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه

اتحادیه کارگران پروژه ای

هیات موسس کارگران نقاش ساختمان

كانون مدافعان حقوق كارگر

۱۲ ارديبهشت - اول ماه مي ۱۳۹۱