Rahe Kargar
O.R.W.I
Organization of Revolutionary Workers of Iran (Rahe Kargar)
به سايت سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) خوش آمديد.
دوشنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۵ برابر با  ۱۰ اکتبر ۲۰۱۶
 
 برای انتشار مطالب در سايت با آدرس  orwi-info@rahekargar.net  و در موارد ديگر برای تماس با سازمان از;  public@rahekargar.net  استفاده کنید!
 
تاریخ انتشار :دوشنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۵  برابر با ۱۰ اکتبر ۲۰۱۶

 توضیح: اولین بولتن مباحثات "نشست شورای نمایندگان احزاب ، سازمانها و نهادهای چپ وکمونیست" درباره مضمون اتحاد، ساختار و قواعد حاکم بر عملکرد آن امروز دهم اکتبر 2016 انتشار یافت. این نوشته ای است که دو ماه ونیم قبل -  در 27 ژوئیه ۲۰۱۶ - سازمان ما برای اولین شماره بولتن در اختیار کارگروه مسئول انتشار بولتن قرار داد.  

 

نظر هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)

درباره

تعریف مضمون نشست و ساختار و ضوابط حاکم بر فعالیت های مشترک!

هدف نشست ایجاد چه نوع اتحادی است ؟

 

نشست احزاب و سازمان ها و نهادهای چپ و کمونیست تلاشی است برای ایجاد یک قطب چپ در صحنه مبارزه طبقاتی و سیاسی ایران که سوسیالیسم را به عنوان بدیل جمهوری اسلامی مطرح و برای فراهم ساختن ملزومات عملی آن پیکار می کند. همانطور که نشست دوم اعلام کرده است از نظرما، احزاب، سازمان ها و نهادهای چپ و کمونیست در شرایط حساس و سرنوشت سازی که جامعه ما در آن به سر می برد، در برابر ارتجاع رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی و طرح ها و برنامه های نیروهای اپوزیسیون بورژوایی و نقشه های امپریالیستی، راه واقعی و انقلابی برای رهایی مردم ایران وجود دارد.... به میدان آمدن طبقه کارگر متشکل و سازمان یافته و همراهی جنبش رهائی زنان و  دانشجویان و جوانان ، جنبش های برابرخواه ملیت های تحت ستم ایران و دیگر جنبش های ترقی خواه و پیشرو اجتماعی تحت پرچم آلترناتیو سوسیالیستی برای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی و انهدام ماشین دولتی بورژوائی از طریق یک انقلاب اجتماعی تنها راه واقعبینانه برای رهائی از شر جمهوری اسلامی و مصائب نظام سرمایه داری است.

طبیعی است که میان نیروهای شرکت کننده در نشست  درمورد مفاهیم نظری ناظر بر ایجاد قطب چپ، موقعیت کنونی و چشم انداز آن علیرغم اشتراکات یاد شده در بالا ، تفاوت و یا اختلاف تفسیر وجود داشته باشد. این تفاوت ها و یا ا ختلافات از سوئی مانع از فعالیت های عملی برای شکل دادن به قطب چپ نبوده و نخو اهد بود اما از سوی دیگر تردیدی نیست که  بحث و تبادل نظر درباره  مفهوم و مختصات قطب چپ و نزدیک شدن نقطه نظرات به هم می تواند فعالیت های مشترک میان نیروهای نشست و ارتباط با نیروها و نهادهای چپ بیرون از آن را تسهیل و گسترش دهد.

اما برای داشتن تصویر روشنی از آن که قطب چپ چیست بهتر است در وهله آول مشخص کنیم که قطب چپ  چه نیست ؟

اتحاد عمل:  قطب چپ همایشی صرفاً برای یک سلسله اتحاد عمل ها نیست زیرا اتحاد عمل ها میان نیروها و نهادهای متشکل در نشست  و یا دیگر نیروهای چپ بیرون از آن  می تواند گاه وبی گاه صورت گیرد. قطب چپ نهاد مداخله مشترک در جنگ سیاسی روزمره علیه رژیم جمهوری اسلامی و بنابراین تجمعی است که می باید در حادترین روی دادهای سیاسی مداخله نموده و از طریق افشاء منظم  استبداد مذهبی و مناسبات سرمایه داری حاکم، مواضع بدیل سوسیالیست ها را در برابر وضع موجود قرار دهد. بنابراین برخلاف اتحاد عمل های موردی و مشخص مداخله سیاسی فعال، منظم و پایدار از مختصات اصلی نشست برای ایجاد قطب سوسیالیستی است.

اتحاد حزبی سازمان های چپ : قطب یا جبهه سوسیالیستی یک تشکل حزبی نیست اگر چه احزاب و سازمان های چپ و کمونیست در آن شرکت دارند و براساس اشتراکات موجود با هم در اقدامات مشترک همکاری می کنند. طبیعی است که فعالیت و همکاری مشترک و نیز تبادل نظرهای رفیقانه پیرامون معضل نماهای جنبش چپ و کمونیستی می تواند بهترین زمینه برای نزدیکی نیروها و فعالین چپ و کمونیست و ایجاد تشکل های حزبی قوی را فراهم سازد که بدون تردید خود از شرایط لازم فراهم ساختن ملزومات عملی آلترناتیو سوسیالیستی است. در شرایطی که چپ ایران هنوز دوره بحران را پشت سرننهاده، فاقد پیوند قوی با پایه طبقاتی و توده ای خود می باشد، اوضاع سیاسی هنوز در قوس برآمد و اعتلاء  قرار نگرفته است تلاش برای ایجاد تشکل حزبی بزرگتر و فراگیرتر از تشکل های حزبی موجود امری زودرس است که معمولاً یا عملی نمی شود و یا نتایج معکوس به بار می آورد. اما سازمان ها و احزاب موجود درچهارچوب اتحاد می توانند فعالیت های مشترک خود را تقویت کنند و در متن این همکاری ها جریانات نزدیک به لحاظ نظری و برنامه ای با وحدت میان خود تشکل های حزبی موجود را تقویت کنند.

 

جبهه عمومی ضداستبدادی:  قطب چپ ضمن آن که پی گیرترین نیروی مبارزه علیه استبداد بوده و قاعدتاً باید برای همه موازین دمکراسی و آزادی، آن هم به عمیق ترین و فراگیرترین اشکال آن ها مبارزه کند اما جبهه ای صرفاً برای براندازی استبداد و یا یک جبهه عمومی ضداستبدادی نیست. زیرا بسیاری از نیروهائی که با استبداد حاکم مخالفند خود خواهان جایگزینی اشکال دیگر استبداد سیاسی به جای آن هستند و همه آن ها بدون استثناء خواهان حفظ مناسبات سرمایه داری هستند که پایگاه اقتصادی اجتماعی استبداد های پهلوی و اسلامی حاکم بر ایران بوده است. انقلاب سیاسی در ایران چنانچه نخواهد به عرصه های اقتصادی اجتماعی فرا روید به هیچ وجه قادر به تامین مطالبات اردوی کار و زحمت و از جمله آزادی و دمکراسی نخواهد بود.

قطب چپ چیست و مختصات آن چه می باشد؟

 

قطب چپ همایش احزاب، سازمان ها و نهادهای چپ و کمونیست برای عملی ساختن بدیل سوسیالیستی به عنوان جایگزین رژیم جمهوری اسلامی است. بنابراین قطب چپ نه فقط سازمان ها و احزاب چپ و کمونیست را در بر می گیرد بلکه در برگیرنده نهادهائی است که به مثابه شاخه های گوناگون جنبش های اجتماعی راه حل خروج از بحران کنونی را در بدیل سوسیالیستی جستجو می کنند. طبعاً جنبش کارگری ( که دربرگیرنده همه اجزاء اردوی کاروزحمت و جنبش های آن ها مانند کارگران بخش های صنعتی، خدمات، معلمان، پرستاران و...) و تشکل های فعال در آن که کنشگر اصلی بدیل سوسیالیستی هستند دراین میان از اهمیت تعیین کننده ای برخوردارند. نهادهای مربوط جنبش زنان، جوانان، جنبش های برابری خواه ملیت های تحت ستم، جنبش اهل قلم و هنر، جنبش زیست محیطی، جنبش های مترقی مبارزه برای حقوق بشر، حقوق مدنی و شهروندی ... نیز از جمله همین نهادها می باشند. قطب چپ استقلال این نهادها و فعالیت های آن ها را به رسمیت شناخته و پای بندی عمیق خود را به استقلال  این نهادها به عنوان یکی از اصول خدشه ناپذیر قطب چپ قلمداد می کند. حضور نهادها در نشست ترجمان اعتقاد به حیاتی بودن پیوند جنبش سوسیالستی با جنبش کارگری و سایر جنبش های اجتماعی است. بنابراین هدف نشست ایجاد اتحادی است که جنبش  جنبش های موجود برای نقطه پایان نهادن به فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران و برقراری بدیل سوسیالیستی باشد.

قطب چپ و نقش حیاتی فعالیت های نظری درکنار فعالیت های مشترک عملی

 

درکنار فعالیت های عملی مشترک، مباحثات علنی رفیقانه  پیرامون اختلافات به قصد ارتفاء اشتراکات از مبانی اصلی این همایش است. زیرا تلاش برای ایجاد یک اتحاد یا قطب سوسیالیستی در جامعه ایران همچنین پاسخی است به بحران های جنبش سوسیالیستی و کارگری در جهان و ایران که حاصل شکست تجربه حزب- دولت های کمونیستی  قرن بیستم و تاثیر آن در برانگیختن یکی از حادترین بحران های تمامی تاریخ جنبش کمونیستی و کارگری هست. پراکندگی عناصر تشکیل دهنده جنبش سوسیالیستی ، ضعف و یا خلاء پیوند آن ها با جنبش های اجتماعی مختلف، از جنبش  کارگری گرفته تا جنبش زنان، جوانان، جنبش های برابری خواه ملیت های تحت ستم، جنبش زیست محیطی، جنبش های مترقی مبارزه برای حقوق بشر، حقوق مدنی و شهروندی...، از پی آمدهای این بحران می باشد. از همین رو تلاش برای همگرائی عناصر پراکنده، تجدید آرایش صفوف جنبش کمونیستی و کارگری و ظهور آن در صحنه سیاسی به عنوان یک بدیل واقعی برای رهائی علاوه برفعالیت های مشترک عملی منظم و پایدار  بدون بازنگری نظری وجوه اصلی و محوری بحران، جمع بندی تجربه شکست های چپ جهانی و نیروهای چپ در ایران و بازگشت به اصول پایه ای سوسیالیسم مارکسی نمی تواند  جامه عمل به خود بپوشد. سوسیالیسمی که برخلاف تجربه حزب- دولت ها ترجمان حاکمیت ارودی کار و زحمت به وسیله خود اردوی و زحمت و بنابراین متضمن عمیق ترین اشکال دمکراسی مشارکتی است که از تعریف سوسیالیسم مارکسی جدائی ناپذیر است.

رویکرد قطب چپ در باره نیروهای دیگر خارج از اتحاد

 

قطب چپ درهمان حال نمی خواهد یک فرقه جدید و بزرگ در میان فرقه های موجود چپ باشد. بنابراین  به لحاظ نظری قطب چپ تکثر در جنبش سوسیالیستی و کارگری به معنای تعدد احزاب کارگری و سوسیالیستی را یک اصل غیرقابل انکار تلقی کرده و بر خلاف اصل« یا با من یا علیه من»  با پذیرش تعدد احزاب سوسیالیستی و کارگری برآن است که بخشی از نیروهای چپ) اعم ازاحزاب و سازمان ها، تشکل ها و فعالین مستقل) که مانند ما خواهان سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی و جایگزینی آن با آلترناتیو سوسیالیستی هستند ممکن است به دلائل گوناگون به این اتحاد نه پیوندند. اما این امر نباید به معنای نفی آن ها به عنوان نیروهای متحد ما و اتحادهای  آتی با آن ها باشد. درعرصه عملی نیز قطب چپ باید همواره تلاش کند تا در اشکال ممکن و موثر مشارکت در فعالیت های عملی و نظری با طیف خارج از اتحاد را تسهیل نماید.

 

مبانی ورود به نشست

 

برای آن که بیشترین نیروها در قطب چپ گرد هم آیند باید اصول تشکیل دهنده قطب چپ به عنوان مبنای همکاری برروی حداقل ممکن استوار باشد. دو اصل سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی و بدیل سوسیالیستی که از بدو تشکیل نشست مبانی عضویت در آن را تشکیل داده اند باید همچنان مبنای پایه ای عضویت و همکاری نیروهای عضو نشست باشند. طبیعی است که نیروهای نشست در واکنش به روی دادهای سیاسی تحلیل ها، بیانیه ها و اشتراکات خود را در عرصه های گوناگون تدوین و منتشر کنند اما برای ورود به نشست شورای نمایندگان ، ضمن استقبال از ورود نیروهای تازه وارد ، مبنا باید همان دو اصل یاد شده در بالا باشد.

ساختار نشست!

 

ساختار اتحاد از نشست عمومی اتحاد، شورای نمایندگان و هیئت هماهنگی تشکیل می شود.

نشست عمومی!

 

نشست عمومی حضوری بالاترین ارگان تصمیم گیری اتحاد است که  با فراخوان شورای نمایندگان و با تعیین دستور کار آن و تهیه اسناد لازم تشکیل می شود. نشست  عمومی ارگان صلاحیت دار اتحاد درباره ساختار و تکوین آن ، پیش برد فعالیت ها  و انتشار بیانیه ها و سایر اسناد لازم است. کلیه تصمیمات نشست بر اساس  اتفاق آراء اتخاذ می شود.

شورای نمایندگان!

 

 در فاصله نشست های عمومی، شورای نمایندگان با تشکیل جلسات ماهانه  امور اتحاد را هدایت می کند. کلیه اعضای اتحاد، مجازند دو رفیق خود را به عنوان نماینده خود برای شرکت در جلسات ماهانه یا اضطراری شورای نمایندگان  معرفی می کنند.  هر نیروی شرکت کننده در جلسات دارای یک رای قطعی می باشد و عضو دیگر می تواند نگاه مشورتی خود را طرح و در بحث ها به شکل برابر شرکت نماید .در صورت نیاز به رای گیری درباره دستور جلسات و سایر موارد مورد توافق هر عضو اتحاد دارای یک رای قطعی است.

هیئت هماهنگی!

 

در فاصله جلسات شورای نمایندگان هیئت هماهنگی امور مربوط به هماهنگی فعالیت های اتحاد و مصوبات مورد توافق شورای نمایندگان را هدایت می کند. ترکیب هیئت هماهنگی به شکل گردشی و به نوبت با شرکت اعضای اتحاد تشکیل می شود. طول دوره هیئت هماهنگی توسط شورای نمایندگان تشکیل می شود.

مقررات نوشتن اعلامیه ها و فراخواندن آکسیون ها!

 

1، اعلامیه های مهم مانند اول ماه مه، هشتم مارس، سالگرد قتلعام زندانیان  سیاسی به روال کنونی ادامه خواهد داشت . هیئت های هماهنگی مانند سال پشت سر گذاشته شده ؛  باید لااقل دو ماه قبل از موعد به فکر تهیه پیش نویس و قطعی کردن متن اعلامیه باشند تا اعلامیه های فوق به موقع و کار شده و با فاصله زمانی قابل قبول انتشار بیرونی یابد.

2، در مورد اعلامیه هائی که در آن مضمون اختلاف بر انگیز است  نظیر معلمان ودستمزد ها و غیره باید متن اعلامیه ها بر پایه اشتراکات مورد پذیرش جمع شورا فراهم آید و به همین روال کنونی عمل شود.

3، درسایر موارد روتین که در باره آنها اختلافی وجود ندارد ارگان انتشار دهنده اعلامیه و یا فراخوان دهنده  آکسیون های مشترک هیئت هماهنگی می باشد. روال انتشار به قرار زیر باشد:

الف- متن اعلامیه ها و فراخوان ها حتی المقدور کوتاه و مطلب مختصر ومفید باشد.

ب- در هیئت هماهنگی اتفاق آراء درباره آن وجود داشته باشد.

ج - متن پیش نویس با فاصله ای که هیئت هماهنگی مناسب می داند به داخل شورا ارسال و از اعضای شورا خواسته شود که اگر توصیه و یا اصلاحیه ای دارند برای هیئت هماهنگی ارسال کنند. اگر توصیه یا اصلاحیه ای دریافت شد قبول یا رد آن در صلاحیت هیئت هماهنگی است.

 د - در پائین اعلامیه متنی مشابه متن زیر نوشته شود. " نشست احزاب، سازمان ها ونهادهای چپ و کمونیست در ۴ تیرماه۱۳۹۱  با برگزاری اولین نشست خود تاسیس شد. مسئولیت اعلامیه های امضاء شده توسط هیئت هماهنگی با این نهاد است وضرورتاً به معنای تائید همه اعضای شورای نمایندگان نیست. برای اطلاعات بیشتر به سایت شورای نمایندگان نشست به آدرس زیر مراجعه شود.

http://shoora-namayandegan.org

 

چهارشنبه ۶ مرداد ۱۳۹۵ برابر با ۲۷ ژوئیه۲۰۱۶

مطلب فوق را میتوانید مستقیم به یکی از شبکه های جتماعی زیر که عضوآنها هستید ارسال کنید:  

تمامی حقوق برای سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) محفوظ است. 2024 ©