استبداد درمحاصره مردم

یوسف لنگرودی

نگاهی کوتاه به تحولات ماه های اخیر، نشان از آن دارد که رژیم اسلامی همچنان درمحاصره جنبش ضد استبدادی قراردارد. علیرغم همه ضربات سهمگین و خونباری که حکومت به جنبش وارد ساخته، نه تنها نتوانسته مبارزات مردمی را مهار کرده و بر سر جای خود بنشاند، بلکه رفتارو سیاست هایش، مردم را بیش از پیش خشمگین و عاصی ساخته است. اوضاع کشوردر مجموع چنان بحرانی و مستعد انفجار است که نمی توان وقوع حوادث بزرگ را دور از انتظار دانست. هر اتفاق و حادثه غیر مترقبه ای امکان دارد به شعله های مهار ناپذیرآتش خشم مردمی بر علیه حکومت تبدیل شود.

با وجود آن که رژیم سعی دارد با توسل به رعب ووحشت، مخالفان را سرکوب کند و مردم را مرعوب سازد و بدین وسیله مانع از بروز اعتراضات و شورش های بزرگ مردمی شود اما خود حکومتیان بهتراز همه می دانند که موقعیت شان چقدر شکننده و اوضاع کشور تا چه حد حساس و خطرناک است . رفتار و سیاست های دیوانه وارحکومت بیش از همه گویای این حقیقت است.

 جمهوری اسلامی در شرایطی قرار دارد که مدت هاست اقتدار اولیه خود را در میان بخش هایی از مردم، که با فریب و نیرنگ به دست آورده بود، کاملا از دست داده و امروزه به جز عده ای مزدور حقوق بگیر امنیتی – نظامی، که در وزارت اطلاعات، سپاه پاسداران، نیروهای بسیج و لباش شخصی ها سازمان داده شده اند، فاقد هرگونه پایه حمایت توده ای است و این در شرایطی است که یک ملت ناراضی را تمام قد در برابر خود دارد. درست به همین دلیل است که خود را در انزوا و محاصره می بیند. اقتداری که حکومت اکنون به آن تکیه دارد، اقتداری مبتنی بر وحشت عریان است.

حکومت اکنون کارش به جایی رسیده که مخالفان اسیر شده را با توطئه و طرح های از پیش تهیه شده به قتل می رساند. از بیم شکل گیری حرکات اعتراضی، از مراسم خاکسپاری جان باختگان راه آزادی، جلوگیری می کند و به جسد دزدی مخالفان روی آورده و آنان را شبانه و به دور از چشم و حضور مردم و بستگانشان، دفن می کند. رفتاری غیر انسانی و شنیع از این دست شاید درتاریخ کشوربی سابقه بوده و در دنیای معاصرکاملا باور نکردنی.

دستگاه استبداد چنان در وحشت به سر می برد که حتی تحمل اعتراضات کاملا مسالمت آمیزمخالفان خود را ندارد. واکنش به شدت سرکوب گرانه رژیم به حرکت جسورانه مردم در دومین سالگرد 22خرداد که با سکوت برگزار شده بود،  نشانگراین ترس حکومت است. همه می دانند که رژیم در این روزپایتخت را به پادگانی بزرگ تبدیل کرد و با به میدان آوردن هزاران نفر از نیروهای سرکوبگر خود، مانع از حضورتعداد بیشتری از مردم  در این مراسم گردید و صد ها نفر را بازداشت کرد و اکنون با گذشت چند روزازآن مراسم، نیروهای سرکوب گرخود را همچنان به حالت آماده باش در خیابان ها نگه داشته است.

رژیم اسلامی که برای مقابله با مردم و مخالفان، به همه اقدامات ضد مردمی و قرون وسطایی دست می زند، مجددا مبارزه با بی حجابی را شدت بخشیده و با به راه انداختن طرح" امنیت اجتماعی"، نیروهای زیادی را که که کار اصلی شان ایجاد مزاحمت برای مردم و بر هم زدن امنیت شان است، روانه خیابان ها ساخته است.  در واقع سنگ را بسته اند و سگ را رها کرده اند. در تاریخ معاصر کشورمان، امنیت و آسایش مردم ایران هیچ زمانی و توسط هیچ حکومتی، تا این حد گستاخانه و به شکل قرون وسطایی، مورد تعرض قرار نگرفته بود. حکومت مافیایی –  نظامی جمهوری اسلامی، اصلا خودش سازمان یافته ترین باند تبهکار و غارت گرموجود درکشور است. تبهکاران حاکم تصورمی کنند که با توسل به این اقدامات جنایت کارانه، خواهند توانست بقای خود را بیمه کرده و مبارزات مردمی را ریشه کن سازند؛ غافل از این که ترس مردم ازحکومت فرو ریخته و یاد گرفته اند که چگونه هوشمندانه با این نظام جهنمی مقابله کنند و برای تداوم مبارزات شان، تا آن جایی که امکان دارد، هزینه های جنبش را پایین نگه دارند.

درهمین مراسم سالگرد 22خرداد، که آن را درمجموع می توان موفقیت آمیزدانست، مردم در شرایطی وارد صحنه شدند که داس مرگ و خطر دستگیری و اعدام، آنان را تهدید می کرد. بی انصافی است که اهمیت این حرکت را کم ارزش دانست و شهامت شرکت کنندگان را نادیده گرفت. فراموش نباید کرد که در آن روزقرار نبود در خیابان ها حلوا پخش شود و مردم برای پیک نیک به خیابان دعوت نشده بودند. به همین خاطر طبیعی است که شاهد  حضور میلیونی مردم نباشیم. با این حال، هزاران هزار نفر در نقاط مورد نظر حضور یافتند. صد البته که همدلی میلیونی با این حرکت شجاعانه، که درزیر تیغ سرکوب صورت گرفت، وجود داشت. همدلی میلیونی که هر آن می تواند به  مشارکت عملی و فراگیر سراسری تبدیل شود و با ظهور قدرتمند خود، دستگاه استبداد را در هم شکسته و ریشه کن سازد. و این دقیقا همان چیزی است که حکومت اسلامی خطر وقوع آن را به خوبی درک می کند ویک بار نیز درجریان تظاهرات خیابانی، که در اعتراض به تقلب انتخاباتی سال 88 شکل گرفته بود، امواج خروشان حضور میلیونی مردمی را که درادامه خود می توانست کار رژیم را یکسره سازد، تجربه کرد. از آن جایی که رژیم خود را در بسیاری از عرصه هاعملا در محاصره مردم می بیند، با تمام قوا می کوشد تا از وقوع آتشفشان جنبش توده ای ممانعت به وجود آورد. آتشفشانی که در صورت طغیان، جمهوری اسلامی را به خاکستر تبدیل خواهد کرد.

پنجشبه 26خرداد سال نود – 16ژوئن 2011