مجله رادیویی زنان

رشد طلاق، معضل اجتماعی زنان خیابانی و گسترش بیماری ایدز، دستاوردهای نظام اسلامی

پریسا آزادیان

چندی پیش خامنه ای در سخنانی در اصفهان، “منفی‌ بافی‌، ایجاد بدبینی، یاس و تفرقه” را “خیانت واضح” نامید. با وجود تلاش‌های رژیم برای جلوگیری از انتشار اخبار "مایوس کننده" تاثیرات اختناق اقتصادی و سیاسی در ایران آنچنان دردناک و غیر قابل انکار است که کارگزاران رژیم با اشاره به عواقب گسترش فقر و بیکاری بطور مدام هشدار ولی‌ مطلقه فقیه را نادیده گرفته و مرتکب "خیانت محض" میشوند. تناقضی که دولت ولایی به آن مبتلا است کاملا ساده است. تاکید مقامات رژیم بر اهمیت اسلامی کردن بیشتر جامعه، تشدید حمله به زنان ایران به بهانه ارتقا منزلت اجتماعی آنان معنایی ندارد مگر اعتراف به ناهنجاری‌های گسترده اجتماعی. دولت پادگانی از یکطرف میکوشد تا با برجسته کردن برخی‌ از ناهنجاری‌های اجتماعی تشدید سرکوب، خفقان و حمله به ابتدایی‌ترین حقوق زنان ایران را توجیه کند، و از طرف دیگر چنین اقدامی نتیجه ای‌ جزٔ پخش و انتشار گوشه هایی از خبرهای واقعی که رژیم آنها را "مایوس کننده" و "منفی‌ بافی‌" می نامد، ندارد. افرایش نگران کننده مبتلایان به ویروس و بیماری ايدز، شمار زنان خياباني و رشد فزاینده آمار طلاق در زمره‌ آندسته از اخباری هستند که رژیم آنها را "مایوس کننده" می نامد تا از انتشار حقایق جلوگیری کند. همین حقایق اما اکنون آنچنان غیر قابل انکار هستند که دیگر راهی برای گریز از این ناهنجاریهای اجتماعی و پنهان کردن آن توسط سردمداران رژیم ولایی وجود ندارد.  آنها یکی پس از دیگری به صف شده و از سر استیصال به این معضل ها اشاره کرده و  به سبک و سیاق خود در صدد چاره جویی هم بر آمده اند.  مجله این هفته زنان رایو راه کارگر به این موضوعات اختصاص دارد.

****************

سید جواد زمانی سخنگوی کمیسیون اجتماعی مجلس برای حل معضل اجتماعی زنان خیابانی چاره جویی کرده و در این  رابطه میگوید: مسئولین وزارت کشور و نیروی انتظامی برای جمع آوری ۲۴ ساعته زنان خیابانی اعلام آمادگی کردند ولی مشکل آنست که بهزیستی امکانات لازم جهت نگهداری آنها را ندارد. به اعتراف وی "سازمان بهزیستی اعلام کرده سالیانه تنها امکان نگهداری 20 تا 25 زن خیابانی را دارد یعنی در صورتی که این سازمان زنان خیابانی جمع آوری شده توسط نیروی انتظامی را تحویل بگیرد مکانی برای نگهداری آنها ندارد.  او ضمن اعتراف به عدم توانایی سازمان بهزیستی  برای نگهداری از این زنان بی پناه ادامه میدهد که  تنها نگهداری از این زنان راه حل این مشکل نیست چرا که دوباره بعد از خروج از این مکانها به کار خود ادامه می دهند. اغلب این زنان مطلقه هستند و به خاطر امرار معاش دست به این کار می زنند و باید ساز و کاری فراهم شود که این زنان مکانی برای زندگی و شغلی برای درآمدزایی داشته باشند.

سردار روزبهانی رئیس پلیس امنیت اخلاقی نیز اقرار میکند که مشکل اصلی زنان خیابانی اشتغال و تأمین سرپناه مناسب برای زندگی بعد از آزادی از زندان است. او با اشاره به این نکته که تمامی زنان خیابانی در پلیس پرونده دارند و به نحوی شناسنامه دار هستند اما قوه قضائیه نیز نمی داند که باید چه حکمی برای آنان صادر کند به  صراحت به شکست برخورد امنیتی برای برون رفت از بحرانهای اجتماعی اعتراف میکند.  سردار روزبهانی در ادامه میگوید:  این وظیفه سازمانهای مسئول است که تدبیری کنند تا این افراد برای امرار معاش خود راهی داشته باشند زیرا در شرایط فعلی این افراد پس از جمع آوری دوباره کارهای قبلی خود را شروع می کنند. 

اینطور به نظر میرسد که در ایران تحت سلطه نظام ولایی کسی قصد پذیرش مسئولیت برای زنان خیابانی را ندارد و این دسته  از زنان زحمتکش و ستم کشیده بین ارگانهای نظامی و سازمان بهزیستی پاس کاری میشوند. زنان خیابانی اصطلاحی است که توسط سردمداران رژیم ولایی معمول شده و به فقیرترین و بی پناه ترین لایه های زنان اشاره دارد که بدلیل طلاق، گرفتار شدن به دامان اعتیاد، بیکاری و عدم حمایت های اجتماعی راه چاره ای ندارند مگر به فروش گذاشتن کالایی به نام جسمشان برای تامین مایحتاج زندگی. سردار روزبهانی خواهان این میشود که  دولت بودجه ای برای ساماندهی زنان خیابانی اختصاص دهد. اما محمد جواد ابطحي نماينده مجلس به صراحت گفته که "در برنامه پنجم توسعه به طور خاص به زنان پرداخته نشده است و در ارتباط با زنان به صورت جزئي يك تا دو بند آمده است كه به تحكيم بنيان خانواده اشاره مي‌كند و مسائل و مشكلات زنان را بررسي نمي‌كند".  عدم تخصیص بودجه برای حمایت از زنان زحمتکش در شرایطی صورت میگیرد که رژیم برای سرکوب زنان و تجاوز به حریم خصوصی آنها از هیچ تلاشی دریغ نمیکند و همین چند روز پیش بود که سردار افشار معاون امور فرهنگی و اجتماعی وزیر کشور اعلام کرد که تاکنون ۸ ميليارد و چهارصد ميليون تومان توسط اين وزارتخانه برای ترويج عفاف و حجاب به صدا و سيما پرداخت شده و شهرداری تهران نيز ۲۰ ميليارد تومان ديگر به اين موضوع اختصاص داده است.

****************

از دیگر ناهنجاری های اجتماعی اخیر که تاثیر مستقیمی بر سلامت زنان دارد شیوع بیماری ایدز و ابتلا به ویروس اچ. آی. وی  است که بخصوص در میان زنان فقیر و زحمتکشی که برای ادامه حیات تن فروشی میکنند از آمار بالاتری برخوردار است.   آش آنقدر شور شده که وزیر بهداشت دولت احمدی نژاد مرضیه وحید دستجردی مجبور شده که به این معضل جدی اعتراف کند.  وزیر بهداشت که چندی پیش اعلام کرده بود  که 50 درصد زنان روسپی به بیماری ایدز مبتلا هستند گفت  که « باید در نظر داشت که تا سال87 تعداد مبتلایان به ایدز از طریق جنسی 8.3 درصد کل مبتلایان بود اما در سال 87 این میزان 13.3 درصد شد لذا با یک آتشفشان ایدز از طریق جنسی روبه ‌رو هستیم به طوری که اگر این روند ادامه یابد ظرف 5 سال آینده شیوع ایدز از طریق جنسی 5 برابر می‌شود.»  او پیشتر نیز با با اعلام اینکه از 80 هزار بیمار مبتلا به ایدز در کشور تنها 25 درصد آنها شناسایی شده اند از افزایش رفتارهای پرخطر در آینده به مثابه آتشفشان ایدز در کشور یاد کرده و گفته بود که "زمانی نگران انتقال ایدز از طریق خون آلوده و اعتیاد تزریقی بودیم اما امروز رفتارهای پرخطر جنسی و روسپی ها موجب افزایش موارد ابتلا به ایدز شده است. به طوری که سالانه 5 تا 10 نفر از طریق روسپی ها مبتلا به HIV ایدز می‌شوند."

طبق آمار دانشگاه‌های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تا اول مهر ماه سال جاری مجموعا 21 هزار و 890 فرد مبتلا به HIV در کشور شناسایی شده‌اند که 2/92 درصد آنها را مردان و8/7 درصد را زنان تشکیل می‌دهند.   براساس این گزارش، 7/46 درصد از مبتلایان به HIV در زمان ابتلا، در گروه سنی 34 - 25 سال قرار داشته‌اند که بالاترین نسبت در بین گروه‌های سنی را به خود اختصاص می‌دهند. درصد ابتلا به HIVاز طریق روابط جنسی از سال 1365 تا سال 1388 تقریبا دو برابر شده است.

دستجردی عامدانه فراموش کرد که در کنار "رفتارهای جنسی پر خطر" به انتقال ویروس HIV از جانب مردان چند همسره  به زنانشان اشاره بکند.  واقعیتی که با تشویق و حمایت قانونی نظام اسلامی رو به افزایش است.  در رژیم اسلامی مردان چند همسره  طبق فانون به اصطلاح حمایت از خانواده مشمول هیجگونه مجازاتی برای سو رفتار جنسی نمیشوند.  به گفته رئیس دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، دکتر منصور شکیبا یکی از دلایل اصلی افزایش موارد ابتلای بانوان به ایدز در استان سیستان و بلوچستان، چند همسری مردان و بی‌توجهی به راههای جلوگیری از انتقال این بیماری است. او اشاره میکند که تعداد زنان مبتلا به ایدز در سیستان و بلوچستان دو برابر و کودکان سه برابر آمار کشوری است و اضافه میکند که 95 درصد این زنان از طریق شوهرانشان به ویروس  HIV مبتلا شده اند. 

****************

طلاق و رشد فزاینده زنان تک سرپرست از رشد روز افزون فقر و فلاکت و عمیق شدن شکاف طبقاتی در ایران زیر چکمه های رژیم ولایی خبر میدهد و زنان بالطبع در شمار قربانیان درجه اول آن هستند.

براساس گزارش اشرف‌السادات بروجردي عضو هيات علمي پژوهشكده علوم اجتماعي ايران روند ميزان طلاق ثبت شده در كشور طي سال‌هاي 75 تا 88 سير صعودي داشته و ميزان آن از 6/3 واقعه به ازاي هر 10 هزار نفر در سال‌ 75 به 15/5 واقعه در سال  88 بالغ شده است.

به گزارش خبر گذاریها در شش ماهه اول سال 1389 تعداد 65 هزار و 505 طلاق به ثبت رسیده که حدود 85 درصد آن در نقاط شهری و 15 درصد در نقاط روستایی بوده است.  آمار سازمان ثبت احوال نیز در تیر ماه امسال نشان داده بود که شمار موارد طلاق در ایران نسبت به سال گذشته 8.13 درصد افزایش داشته و هر ساعت 14 مورد  به ثبت می‌رسد.  مجید امیدی، مدیر کل فرهنگی و اجتماعی سازمان ملی جوانان کشور در اوایل مهرماه جاری همچنین اقرار کرد که در 10 سال گذشته رشد طلاق در ایران 134 درصد بوده است. همزمان با افزایش آمار طلاق روز به روز به تعداد زنان تک سرپرست نیز اضافه میشود.  طبق آخرین سرشماری در سال 85 تعداد زنان سرپرست خانوار یک میلیون و 641 هزار نفر برآورد شده است . با گذشت 4 سال از این سرشماری و با درنظر گرفتن این مساله که هر سال 60 هزار زن تک سرپرست و یا بدسرپرست می شوند می توان تعداد این زنان را تا 2 میلیون نفر تخمین زد.  دردناک تر از این بحران، واکنش ها و راه کارهای سردمداران رژیم برای حل  مشگلات زنان تک سرپرست است.

سازمان بهزیستی  در حال حاضر تنها 147 هزار تن از زنان تک سرپرست را تحت پوشش خود دارد. میزان مستمری ماهیانه ای که به این زنان تعلق می گیرد، در بهترین حالت، به حدود 30 هزار تومان میرسد و این در حالی است که بنا به اعتراف دولت حداقل رقم مورد نیاز برای گذران زندگی بیش از 800 هزار تومان است.    تعداد خانواده‌های زن ‌سرپرست تحت پوشش کمیته‌ی امداد خمینی درحال حاضر 1 میلیون و 48 هزار است که هر سال 45 هزار خانواده به آن افزوده می‌شود و این دو نهاد به اذعان سردمدارانش از جمله نهادهایی هستند که به اصطلاح قسمت اعظم فعالیتشان مربوط به زنان تک سرپرست و سرپرست خانوارها است.  به گفته مقامات دولتی، زنانی که تحت حمایت ارگان های دولتی هستند همگی تحت پوشش بیمه درمانند اما  مبلغ سرانه درمان این  زنان  تنها 6 هزار و 700 تومان است.  

از دیگر راه حلهای در خشان برای حل مشگلات زنان سرپرست خانوار ویا تک سرپرست ارائه خدمات مالی خرد به آنهاست.  فریبا بریمانی، مدیر کل دفتر توانمندسازی خانواده، کودکان و نوجوانان بهزیستی گفت "درصددیم برای افرادی که نمی توانند از بانکها وام بگیرند یعنی وام پذیر نیستند، خدمات مالی خرد ارایه کنیم به طوری که این زنان سرپرست خانوار به صورت گروههایی دسته بندی می شوند که هر عضو گروه ضامن عضو دیگر برای دریافت وام می شود و از این طریق وامهایی با مبلغ پایین به این افراد پرداخت می شود تا کسب و کاری راه اندازی کنند." بریمانی ادامه داد: حداقل هر خانواده به سه میلیون تومان وام برای توانمندسازی نیاز دارد و با آموزش مهارتهای کاریابی، کارآفرینی و اشتغال سعی داریم این افراد با بهترین شرایط وارد چرخه اقتصادی شوند.

 تازه ترین ابتکار سردمداران رژیم برای حل معضل اقتصادی و معیشتی زنان را فاطمه رهبر عضو كميسيون فرهنگي مجلس بیان میکند. او می گوید :" تحكيم بنيان خانواده، ‌بازنگري قوانين و مقررات مربوطه، پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي، توسعه و ساماندهي امور اقتصادي و معيشتي با اولويت ساماندهي مشاغل خانگي براي زنان سرپرست خانوار و زنان بد سرپرست از جمله محورهاي برنامه جامع توسعه در امور زنان و خانواده است." مشاغل خانوادگی مورد نظر خانم رهبر را  سيد جواد زماني مخبر كميسيون اجتماعي مجلس به خوبی توضیح داده و میگوید:  قانون مشاغل خانگي موجب ساماندهي فعاليت‌هايي مانند قاليبافي و صنايع‌دستي ‌مي‌شود كه اين مشاغل عمدتاً در درون خانه‌ها و توسط زنان صورت مي‌گيرد.

رژیم اسلامی با گسترش ناامنی  اقتصادی، بیکاری، فقر و از طریق چپاول میلیاردها دلار از منابع و مالیه عمومی موجودیت اکثریت خانواده های ایران را به خطر انداخته و اکنون با بیشرمی کامل تلاش میکند تا دادن مبالغ چند هزار تومانی را به عنوان برنامه جدی برای حمایت از زنان و خانواده های آنان جا بزند.  دستگاه ولایی همچنین میکوشد تا با حربه کار خانگی به بیکاری مزمن در میان زنان محروم ایران رسمیت بخشیده و دسترسی آنان را به منابع و حوزه عمومی که متعلق به همه مردم ایران است هر چه بیشتر محدود کند.