پیروزی کوبانی پیروزی ماست!

نادر فولادی

جنگ مرگ و زندگی در کوبانی وارد حساس ترین زمان خود شده است. زنان و مردان کوبانی، پرچمدار راه تازه ای در خاورمیانه اسیر استبداد، تاریک اندیشی و بربریت لجام گسیخته ای شده اند که نمونه های آن را توسط داعشی های آدمخوار و دیکتاتورهای تا دندان مسلح مشاهده می کنیم. در منطقه اسیر سیاهی ها، مشعل فروزانی را زنان و مردان کوبانی بر دوش گرفته اند و از آن با جان خود دفاع می کنند. آنگونه که «فرمانده آرین میرکان» جان را فدا کرد.  اما کوبانی کجاست؟ برای چه می جنگند؟ از کدام آرمان دفاع می کند؟ و چرا نبرد آنها نبرد ما هم هست. پیروزی  و شکست آنها ، پیروزی و شکست ما هم هست؟ برای پاسخ به این سئوالات به تاریخچه کوتاهی از شکل گیری الگوی تازه ای در خاورمیانه می پردازم.

اداره مناطق کردنشین در سوریه  از اواسط  2012 بدست کردها افتاد. این تحول درست زمانی   به وقوع پیوست که "بشار اسد" با گسترش جنگ داخلی و پیش روی اپوزیسیون مسلح اسلامی مواجه بود و طبعاً نمی  توانست  نیروهای خود را هم زمان با درگیر شدن با نیروی پیشمرگه کرد، بیش از پیش تضعیف کند. به همین دلیل دولت سوریه وارد نوعی مصالحه عملی با کردهای سوریه شد و دست آن ها را برای اداره مناطق شان آزاد گذاشت. شرائطی که برای کردهای سوریه به وجود آمد مشابه  وضعیت  سالهای 90و 91 در کردستان عراق بود. در آن سال ها، در نتیجه ایجاد منطقه پرواز ممنوع در عراق توسط آمریکا ومتحدانش، کردهای عراقی توانستند عملاً اداره مناطق مهمی از کردستان عراق را به دست بگیرند.

به موازات شروع کنفراس "ژنو دو" برای پایان دادن به جنگ داخلی سوریه و عدم توافق اپوزیسون سوری در پذیرش نمایندگان مناطق کرد نشین، که البته ناشی از فشارهای دولت ترکیه و عربستان بود، مناطق خودمختار کردستان سوریه به طور رسمی اعلام خودمختاری کردند. دولت ترکیه مهم ترین مخالف اعلام رسمی خودمختاری کردهای سوریه بود اما  زمان اعلام خودمختاری مصادف بود با بحران ناشی از رسوائی های مالی تعدادی از مقامات دولت ترکیه. فرورفتن دولت ترکیه دراین بحران  مانع از آن شد که ترکیه به اقدامات جدی، از جمله اقدام نظامی، علیه اعلام خودمختاری کردهای سوریه دست بزند.

از21 ژانویه 2013 تا 29 ژانویه 3 کانتون"سیزیره"(Cizîre)،کانتون "کوبانی"(Kobanê) و کانتون "عفرین"(Afrin) به فاصله چند روز از هم دیگر، اعلام خودمختاری کردند. علت وجود مناطق سه گانه کردهای سوریه آن است که از دیر باز حزب بعث سوریه برای پیش برد سیاست عربی سازی   کمربندهای انسانی عرب نشین در میان مناطق کردی ایجاد کرده و به این ترتیب مناطق کردنشین را به جزیره هائی جداگانه ای از هم مبدل ساخته است.

 سه منطقه خودمختار کرد سوریه دمکراسی واقعی و رادیکال در مناطق خود برقرار کردند. انتخابات آزاد و انتخابی شدن همه ارگان های خودگران محلی و منطقه ای، اعطای حقوق برابر برای همه اقلیت های ملی،مذهی و قومی ساکن این مناطق و مشارکت بسیار بالای زنان درهمه سطوح اجتماعی، اداری و سیاسی موجب شد که الگوی جدید اجتماعی درمناطق خودمختار کردستان سوریه پا به عرصه ظهور بگذارد. تردیدی نیست که این الگو خوش آیند هیچ کدام از حاکمان خاورمیانه و نیز جنبش های ارتجاعی اسلامی منطقه نباشد. مناطق خودمختار هم چنین از همان ابتدای شکل گیری، برای حفاظت از خود، اقدام به تشکیل بازوی مسلح یا نیروی پیشمرگه کردند که در ابتدا متشکل از حدود 15 هزار نفر داوطلب بود اما طی دوسالی که از تشکیل آن ها می گذرد تعدادشان به مراتب افزایش یافته و بخش قابل توجهی از آنان را زنان تشکیل می دهند.

با توجه به پیوندهای نزدیک میان "حزب اتحاد دمکراتیک"، نیروی اصلی کردستان سوریه، با " پ.ک.ک"، دولت ترکیه حساسیت ویژه ای به شکل گیری مناطق خودمختار کردستان سوریه داشته و دارد. دولت ترکیه از انواع واقسام جریانات جهادی و سلفی مخالف رژیم اسد، نظیر" جبهه النصر یا "داعش" به طور فعال حمایت کرده و از آن ها به مثابه ابزاری برای نابودی مناطق خودمختار کردهای سوریه استفاده کرده است. مرز مشترک بسیار طولانی ترکیه با سوریه دارای گذرگاه های متعددی است که در چند سال گذشته نیروهای جهادی برای عبور و مرور نفرات خود، انتقال تسلیحات،  معالجه مجروحان خود به بیمارستان های ترکیه  بهره برداری کرده اند.

در چند سال گذشه کانتون های خودمختار کردهای سوریه دربرابر تهاجم نیروهای جهادی به طور شجاعانه از خود دفاع کرده اند. اما اکنون که  داعش بخش های مهمی از سوریه و عراق را به تصرف خود درآورده  قصد دارد سه کانتون خودمختار سوریه را تصرف و به طور کلی نابود سازد. با توجه به آن که در چند سال اخیر هیچ نیروی جهادی قادر به شکست مقاومت کانتون ها نشده است داعش می خواهد اثبات کند که قادر است بزرگترین مقاومت توده ای دربرابر پیشروی نیروهای جهادی را درهم بشکند. علاوه برآن، داعش با تسلط به کردستان سوریه می تواند به مهم ترین مناطق نفت سوریه دست پیدا کرده و از طریق فروش قاچاق نفت از راه ترکیه هزینه های جنگی خود را تامین کند. نباید فراموش کرد که نفت موجود در بخش ریمیلان در کانتون جزیره بیشتر از کل ذخائر نفتی سوریه و دارای همان ظرفیت استخراج نفت کرکوک در عراق است. به این ترتیب می توان به انگیزه قوی داعش برای تصرف مناطق خودمختار کردهای سوریه پی برد.

تفاوت هجوم اخیر داعش به کوبانی با تهاجم های قبلی در آن است که بر خلاف دوره های قبلی، داعش  نیرو و نفرات بسیار زیادی را در اطراف کوبانی مستقر کرده و علاوه برآن با سلاح های سنگین و پیشرفته که از ارتش عراق به غنمیت گرفته، از نظر تسلیحات جنگی در موضع کاملاً برتر قرار دارد. این در حالی است که پیشمرگان تنها با اسلحه سبک و امکانات نظامی محدود ناچار به دفع حمله آدم کشان و جنایتکاران داعش هستند. اکنون کوبانی از سه طرفِ شرق، جنوب و غرب توسط داعش و از شمال توسط ترکیه محاصره شده است و پیشمرگان و مدافعان قهرمان کوبانی از 15 سپتامبر تا به حال  همچنان به مقاومت خود ادامه می دهند.نزدیک شدن نیروهای مسلح داعش به شهر کوبانی مدافعان کرد را با جنگ مرگ و زندگی و احتمالاً یک جنگ خیابانی و خانه به خانه خونین و مرگبار مواجه ساخته است ؛ زیرا کوبانی ازشرق، غرب و جنوب در محاصره داعش و از شمال در محاصره ترکیه قرار دارد. به خاطر محاصره شدگی از همه جهت ها  پ.ک.ک و دیگران نیروهای کرد قادر نیستند نفرات مسلح خود را برای یاری به مدافعان کرد، به کوبانی  بفرستند.

روز پنج شنبه دهم مهر ماه پارلمان ترکیه طرح دولت  برای بازداری داعش و همکاری با ائتلاف بین المللی به رهبری آمریکا را تصویب کرد. این مصوبه همچنین در برگیرنده کمکِ ترکیه به سقوط رژیم اسد وایجاد یک نوار مرزی امن با منطقه پرواز ممنوع می باشد.هدف ایجاد منطقه حائل مرزی، در درجه اول اشغال کانتون های سه گانه کردهای سوریه توسط دولت ترکیه است. به این ترتیب دولت ترکیه در ازاء کمک خود برای مبارزه علیه داعش از دولت آمریکا و متحدانش می خواهد که با تصرف و نابودی مناطق خودمختارکردهای ترکیه توسط ارتش این کشور،موافقت کنند.ادامه موجودیت و تثبیت مناطق سه گانه خودحکومتی کردهای سوریه، در شرایطی که کردهای عراق سال هاست که دولت اقلیم کردستان را تشکیل داده اند، مسئله کرد در خاورمیانه را به کیفیت جدیدی ارتقاء داده و تعادل قوای منطقه ای را به نفع جنبش های کرد در سایر مناطق تغییر خواهد داد. در متن این تغییر قوا، موضع دولت ترکیه در مذاکرات صلح با پ.ک.ک تضعیف شده و شونیست های حاکم در آنکارا دیگر قادر نخواهد شد با وقت کشی از دادن امتیازات جدی و واقعی به پ.ک.ک شانه خالی کنند. به این ترتیب   پیروزی مقاومت کوبانی هم شکست اساسی برای داعش وهم شکستی برای دولت ترکیه  و بنابراین شکست مشترکی برای اتحاد نامقدس جهادگرایان داعش و دولت شونیست  و پان اسلامیست ترکیه است. عبدالله اوجالان وسایر رهبران پ.ک.ک تهدید کرده اند که در صورت سقوط کوبانی که حاصل اتحاد نامقدس دولت ترکیه و داعش است مذاکرات صلح را پایان یافته قلمداد کرده و جنگ مسلحانه علیه دولت ترکیه را مجددا آغاز خواهند کرد

 .

مقاومت توده ای کوبانی مقاومت شگفت انگیز مردمانی است که با اندیشه های مترقی و چپ که الگوئی از خود حکومتی مستقیم مردمی ایجاد کرده اند. الگوئی که در آن مردم به صورت فعال سرنوشت سیاسی خود را به دست گرفته اند؛ برای اقلیت های ملی، مذهبی وقومی ساکن در کانتون ها حقوق برابر شهروندی تضمین شده است؛ نظام تامین اجتماعی و بهداشت و درمان همگانی تامین شده است؛ حضور گسترده زنان در همه عرصه های زندگی و از جمله در پیکار نظامی علیه جهادگرایان به شکل چشم گیری افزایش یافته است.اگراین الگو را تجربه ای موفق بدانیم و آن را با بقیه حکومت های خاورمیانه که در  آنها ابتدائی ترین حقوق انسانی زیرپای دیکتاتورها له میشود مقایسه کنیم بایستی اعتراف کرد که کردهای سوریه راهپیمائی پرشکوهی را  آغاز کرده اند. راهی پرغرور برای سربلندی، رهائی و دفاع از کرامت انسانی که هدف مشترک همه سوسیالیست ها و نیروهای آزادی خواه و مترقی است. در این صورت وظیفه ماست که با همه توان مان از مبارزه خواهران و برداران مان در کوبانی و در سایر مناطق خودمختار کرد سوریه حمایت کنیم. پیروزی آن ها در عین حال  پیروزی ما هم خواهد بود.

دوشنبه ۱۴ مهر ۱۳۹۳ برابر با ۰۶ اکتبر ۲۰۱۴