اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران(راه  کارگر)

از اعتصاب سراسری کارگران پیمانی صنعت نفت با تمام قوا حمایت کنیم!

کارگران پیمانی صنعت نفت( نفت، گاز، پالایشگاه ها، نیروگاه ها، پتروشیمی) که در غیرانسانی ترین و شاق ترین شرایط کاری توسط شرکت های پیمانی محکوم به کار برده وار و ابربهره کشی شده اند، اعتصاب اخطاری سراسری خود را از ۲۹ خرداد با عنوان کارزار ۱۴۰۰ به مدت یک هفته آغاز کرده اند.

 این اعتصاب سراسری ادامه اعتراضات این بخش از زحمتکش ترین کارگران چهارشاخه اصلی صنعت نفت در دهه نود و بویژه مرداد ماه سال گذشته است که  وزارت کار و مسئولین اصلی رژیم اسلامی به هیچ کدام از مطالبات آن ها توجهی نکرده و شرکت های پیمانی نیز به آنها پاسخی نداده اند. اکنون با آغاز اعتصاب یک هفته ای کارگران پیمانی صنعت نفت مطالبات شان را مطرح کرده اند که شامل این موارد است :

 مزد هیچ کارگر شاغل در نفت نباید کمتر از ۱۲ میلیون باشد؛

 حقوق و دستمزد معوقه جرم و یک دزدی آشکار است؛

 حذف شرکت های پیمانی و کوتاه شدن دست پیمانکاران برای تامین امنیت شغلی و دائمی شدن قراردادهای کار؛

منع اخراج کارگران؛

 لغو قوانین برده وارمناطق ویژه اقتصادی و برقراری قانون بیست- ده؛

 ایمنی محیط کار و مقابله با صدمات مرگ بارآن؛

 پایان دادن به امنیتی کردن محیط های کار؛

 آزادی تشکل و تجمع و اعتراض کارگران؛

 تامین حق مسکن، درمان و تحصیل رایگان به عنوان حقوق پایه ای شهروندی! 

شروع اعتصاب با استقبال گرم کارگران پیمانی در صنعت نفت در سراسر ایران مواجه شد و درادامه اعتصاب، کارگران پیمانی بخش های گوناگون صنعت نفت و همچنین کارگران پیمانی برخی از بنگاه های دیگر هم به اعتصاب پیوستند.

جمهوری اسلامی در طول بیش از چهار دهه حاکمیت سیاه و ننگین خود با تعرض به موقعیت طبقه کارگر ایران بیش از نود درصد از مزد و حقوق بگیران کشور را از قراردادهای رسمی کار و بهره گیری از مزایای استخدام رسمی – حتی درسطح  حقوق حداقلی مندرج درقانون کار ارتجاعی رژیم اسلامی - محروم ساخته و سرنوشت آن ها را به دست بنگاه های پیمانی یا بنگاه های برده داری جدید سپرده است. اهمیت شایان اعتصاب سراسری کارگران پیمانی صنعت نفت در این حقیقت نهفته است که مطالبات آن ها مطالبات اکثریت قریب به اتفاق طبقه کارگر ایران می باشد و بنابراین از همان روز آغاز اعتراض با استقبال بی نظیر و سراسری کارگران مواجه شده است.

وجه مشخصه دیگر حرکت کارگران پیمانی صنعت نفت، قصد آن ها برای هماهنگ کردن حرکت اعتراضی شان با حرکت سراسری کارگران رسمی شرکت نفت است که قرار است در نهم تیرماه شروع شود. وجود شکاف میان بخش های رسمی و غیررسمی طبقه کارگر در واحدهای کوچک، متوسط و بزرگ و در همه سطوح محلی، منطقه ای و کشوری یکی از موانع اصلی اتحاد و سازمان یابی طبقه کارگر ایران است. سرمایه داران و مدیران با بهره برداری از این شکاف و  تفرقه اندازی  در میان بخش رسمی و غیررسمی، مانع از شکل گیری تشکل های متحد و نیرومند طبقاتی کارگران می شوند. پیشقد م شدن کارگران پیمانی در صنایع نفت که در آن شکاف و تبعیض بسیار عمیقی میان  بخش غیررسمی و رسمی وجود  دارد، یک ابتکار و گام عظیم در راستای از میان برداشتن این مانع و زمینه سازی شرایط برای مبارزه مشترک همه بخش های طبقه کارگر است.

علاوه بر آن، در فهرست مطالبات کارگران پیمانی ضرورت نظام تامین اجتماعی  همگانی در عرصه مسکن اجتماعی، بهداشت و درمان رایگان و همگانی و همچنین تحصیل رایگان به شکل بسیار شفاف و صریح بیان شده است. اگرچه مطالبه نظام تامین اجتماعی همگانی توسط  تشکل های کارگری در فراخوان ها و همایش های اول ماه مه مطرح شده بود ولی این اولین بار است که این مطالبه اساسی برپرچم یک اعتصاب سراسری و نیرومند به اهتزار درمی آید.

فقدان نظام تامین اجتماعی همگانی و فراگیر موجب می شود که دولت و کارفرمایان حق مسکن(خانه های سازمانی)، بیمه درمان(  دفترچه ها و کمک هزینه ها) وهزینه تحصیل( کمک هزینه اولاد) را به قرارداد کار وابسته کرده  و  آن را همچون یک اهرم فشار علیه کارگران و  وادار کردن آن ها به سکوت و پذیرش قواعد دیکته شده توسط مدیران و سرمایه داران مبدل سازند. برقراری نظام تامین اجتماعی همگانی، فراگیر و عمومی، این اهرم فشار را از دست مدیران و کارفرمایان خارج ساخته و به توانمندی جنبش کارگری یاری می رساند.

طرح نظام تامین اجتماعی فراگیر و همگانی همچنین مبارزات کارگران را با مطالبات اساسی توده وسیع حاشیه نشین و بی ثبات کاران که در شرایط فروپاشی اقتصادی و اجتماعی و پاندمی کرونا به فلاکت کامل کشیده  شده اند، پیوند می زند  و شرایط سازمان یابی این بخش تحتانی طبقه کارگر در محلات و پیوند و حمایت متقابل آن ها را با جنبش کارگری فراهم می سازد. مطالبات بیواسطه طرح شده در کارزار ۱۴۰۰ خواست بنیادین اکثریت عظیم توده کار و زحمت است که باید مورد حمایت قاطع  همه تشکل ها و فعالان کارگری  و نیز دیگر جنبش های اجتماعی همسو قرار گیرد.

سرنگون باد جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی، دمکراسی  و  سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

جمعه ۴ تير ۱۴۰۰ برابر با ۲۵ ژوئن ۲۰۲۱