کمانگران ما نمرده اند!

بهنام

 

"به یاد آرش کمانگروچهار همسفراو"

 

از ما

نه کمانگری ونه خدنگی

: هيچکدام

نشکسته است

ز پا!

 

+++

اسيران ما

با وجود ِ اسارت

ديديد

چه ساده شکست تان

تيرشان نشست بر اعماق ِچشم و قلب تان

 

+++

 

ای کور وکران ِ بيمهر

دشمنآن عاطفه

شيران شعور ما

خوب , تابتان را بريده بودند

آرامشتان را ز ترس مرگ

چو سوهان روح

هر لحظه , گرفته بودند ؟

بنازم بر یلان!

+++

کمانگران ما نمرده اند

تنها کمانشان

 شکست.

همچنان که

کمر بيشرمی آقا،

ز ننگ.

 

+++

 

دور تا دور اين خانه

در هر سوگ اين ويرانه

در کمينت اند

صبور و بردبار

کمان شکسته ها!

کمانگران روز

 

+++

در هر کنام فقر

در هرنگاه درد

در هرگوشه ی اين زندان

در هر آن

ز دست بيدادتان

عده ای تير مي سازند

وديگران , کمان!

 

+++

یقین بدان

تير خشم درچشمان

و تو هدف هر کمان،

نشان : ظلمی و

اسير کشی

نشان : ننگی و

بيشرمی

نشان : رذالتی

وکينه

نشان :دزدی آبرويی

وصد رنگی

نشانی تماميت درد و مصيبتی

خود مرگی و نفرتی

در زرادخانه ی شعور

زکيد و خشم تو

هزارها هزارشوق رهایی

حذفتان رابرای زندگی

نشانه گرفته است.

با تو هرگز

زندگی ما , بی توست

درکمين ِ سقوط به دره ی مرگی

بدان ــ

هر آن!

 

بهنام ــ

 نهم ماه می ۲۰۱۰

۱۹اردیبهشت ۱۳۸۹    ۱۳:۱۰