بیانیه شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران

در محکومیت تجاوز نظامی و سیاست های جنگ افروزانه

 و تاکید بر صلح و دموکراسی

ملت شریف و آگاه ایران!

 سایه شوم جنگ و ناامنی سال‌هاست که بر آسمان منطقه سنگینی می‌کند و بار دیگر شاهد تجاوز نظامی رژیم اسرائیل به خاک کشورمان بوده‌ایم؛ اقدامی که نقض آشکار حقوق بین‌الملل، تهدیدی علیه تمامیت ارضی ایران و خطری برای جان و امنیت شهروندان بی‌دفاع است.

«شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران» این تجاوز را به شدت محکوم کرده و خواستار پاسخگویی عاملان آن در مجامع بین‌المللی است. 

ما معلمان، که رسالتمان پرورش نسلی آگاه، صلح‌طلب و عدالت‌خواه است، نمی‌توانیم نسبت به ریشه‌های این بحران و سیاست‌های ماجراجویانه و تنش‌زای حاکمیت جمهوری اسلامی بی‌تفاوت باشیم. تصمیم‌گیری‌های غیرشفاف، عاری از عقلانیت و بدون مشارکت مردم، از جمله پیگیری برنامه‌هایی که به بهانه‌های مختلف به تنش‌های منطقه‌ای دامن زده‌اند، زندگی میلیون‌ها ایرانی، به‌ویژه فرودستان، را به ورطه فاجعه کشانده است. ما از هرگونه سیاست جنگ‌افروزانه، چه از سوی حاکمیت ایران و چه از سوی دیگر دولت‌های منطقه، برائت می‌جوییم و اعلام می‌کنیم که جنگ نه نعمت است و نه فرصت، بلکه نکبت و فلاکتی است که قربانیان اصلی آن مردم عادی، کودکان، زنان و غیر نظامیان هستند. 

ما باور داریم که: 

جان هر انسان، فارغ از ملیت، مذهب یا مرزهای جغرافیایی، ارزشمند و محترم است. کشتار غیرنظامیان و کودکان، از جمله توسط رژیم اسرائیل، نقض صریح ماده ۳۸ کنوانسیون حقوق کودک و جنایتی غیرقابل توجیه است که به شدت آن را محکوم می‌کنیم. 

دوقطبی‌سازی‌های کاذب و شعارهای «یا با ما یا با دشمن» مغالطه‌ای فاحش است که تنها به سود جنگ‌طلبان و کاسبان تحریم و ناامنی عمل می‌کند. ما از هر دو جریان افراطی که منطقه را به کام آتش کشیده‌اند، فاصله گرفته و بر استقلال فکری و انسانی خود تأکید می‌کنیم. 

ادامه روندهای تنش‌آفرین در منطقه، به‌ویژه در شرایط بحرانی معیشتی، اجتماعی و اقتصادی کنونی ایران، تنها به تضعیف امنیت ملی، افزایش فقر و آسیب‌های روانی و اقتصادی به خانواده‌ها، معلمان و دانش‌آموزان منجر خواهد شد. 

صلح پایدار، گفت‌وگوی مبتنی بر احترام متقابل، تقویت دموکراسی و جامعه مدنی، و رعایت حقوق بشر، تنها راه تأمین منافع ملت ایران و همه ملت‌های منطقه است.

ما از کسانی که جنگ را فرصت یا نعمت می‌دانند و در عافیت به سر می‌برند، و همچنین از کسانی که با اتهام‌زنی‌های بی‌اساس، دیگران را به همکاری با دشمن متهم می‌کنند، اعلام برائت می‌کنیم. شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران بر این باور است که به جای هزینه‌های هنگفت نظامی و امنیتی، منابع کشور باید صرف آموزش، سلامت، رفاه و آینده کودکان این سرزمین شود. 

درخواست‌های ما: 

توقف فوری جنگ و خشونت:

از همه دولت‌های درگیر، به‌ویژه رژیم اسرائیل و جمهوری اسلامی، می‌خواهیم چرخه باطل خشونت را متوقف کنند. 

فشار بین‌المللی برای صلح:

از نهادهای مستقل بین‌المللی، تشکل‌های معلمان جهان و کنشگران صلح می‌خواهیم با فشار بر دولت‌های منطقه و قدرت‌های جهانی، زمینه توقف جنگ و آغاز گفت‌وگوهای صلح‌آمیز را فراهم کنند. 

حمایت از جامعه مدنی و دموکراسی:

تقویت نهادهای مدنی، احترام به حقوق شهروندی و مشارکت مردم در تصمیم‌گیری‌های کلان، تنها راه برون‌رفت از بحران‌های کنونی است. 

اولویت‌بخشی به رفاه و آموزش:

حاکمیت ایران باید منابع کشور را به جای ماجراجویی‌های نظامی، صرف بهبود معیشت، آموزش باکیفیت و سلامت مردم کند.

ما معلمان ایران، در کنار مردم شریف کشورمان، با خانواده‌هایی که عزیزان خود را در این چرخه بی‌حاصل خشونت از دست داده‌اند، ابراز همبستگی می‌کنیم. تعهد ما به تربیت نسلی آگاه، صلح‌طلب و عدالت‌خواه، ما را وامی‌دارد که صدای صلح، گفتگو و انسانیت باشیم. بار دیگر تأکید می‌کنیم که آینده ایران و منطقه نه در سایه جنگ، بلکه در پرتو دموکراسی، عدالت و احترام به کرامت انسانی ساخته خواهد شد. 

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران

۲۸ خرداد ماه ۱۴۰۴

.........................................

بیانیه‌ی کانون صنفی معلمان تهران

در دفاع از صلح و مخالفت با جنگ‌افروزی

ما معلمان، هر روز با کودکان سروکار داریم. کودکانی که با چشم‌های پرسشگر، به دنبال فهم جهان‌ هستند؛ جهانی که قرار بود جای یادگیری، دوستی و رویا باشد، نه صحنه‌ی انفجار، تخریب و مرگ. ما با اندوه عمیق، نظاره‌گر گسترش جنگ‌ در منطقه‌ای هستیم که سال‌هاست از حقِ صلح محروم مانده است.

سکوت در برابر آن‌چه این روزها در ایران،  می‌گذرد و این حجم از خشونت و نفرت برای ما امکان‌پذیر نیست.

ما در برابر هیچ قدرت نظامی، مذهبی یا سیاسی سر فرود نمی‌آوریم اما از کودکان به خاطر رنج و فشاری که تحمل می‌کنند، شرمساریم.

آن‌چه حاکمان اسرائیل در حق مردم روا می‌دارند، جنایت است. و ما حق داریم به عنوان یک نهاد صنفی مستقل، هشدار دهیم که:

- هیچ کشوری با مشت گره کرده، صلح نمی‌سازد.

- هیچ ملتی از آوارگی، امنیت نمی‌آموزد.

- ما باور داریم که صدای ما معلمان باید صدای صلح باشد. و این صلح، نه به معنای سازش با ظلم، بلکه به معنای ایستادن کنار انسان‌ها به ویژه کودکان بی‌گناه است.

- ما با صدای روشن اعلام می‌کنیم که:

ـ با هرگونه جنگ‌افروزی، از هرسو، مخالفیم.

- با خشونت، چه به نام خدا، چه به نام وطن و  حتی به نام آزادی مخالفیم.

- ما با خاموشی در برابر رنج مردم، مخالفیم و از تمام نهادهای مدنی، صنفی، فرهنگی و آموزشی می‌خواهیم که در برابر عادی‌سازی خشونت، ایستادگی کنند و صدای همبستگی انسانی را بلند نگه دارند.

در جهانی که کودکانش بی‌پناه‌ هستند، ما نمی‌خواهیم بی‌تفاوت باشیم.

در جهانی که سیاست‌مداران با سلاح سخن می‌گویند، ما می‌خواهیم با واژه، با آموزش و با وجدان، حرف بزنیم.

ما برای فرزندان‌مان صلح می‌خواهیم.

صلحی پایدار برای آینده‌ای روشن و جهانی عاری از هر گونه خشونت.

با احترام

کانون صنفی معلمان ایران(تهران)

۱۴۰۴/۳/۲۶

...............................................