نقش مستقیم خامنه ای در فاجعه ی ساقط کردن هواپیمای مسافربری

یاشار جاوید

بعد از گذشت سه روز از فاجعه ی گذشت ناپذیر ساقط کردن هواپیمای مسافربری اوکراینی و کشته شدن176 مسافر بیگناه، بالاخره مسئولان حکومتی مجبور به اعتراف به جنایت شان شدند. سه روز انکار و بازی دادن افکار عمومی و جریحه دار کردن احساسات مردم، خصوصا ً خانواده‌های داغدار کشته شدگان، مسئولان حکومت اسلامی با صدور بیانیه ای جنایت شلیک به هواپیمای بوئینگ پرواز تهران - کیف را بعنوان «خطای انسانی» پذیرفتند. حال اگر خوش بینانه بپذیریم که ساقط کردن هواپیما اشتباه «سهوی» بوده ولی این پرسش همچنان مطرح است که این همه تلاش برای لاپوشانی حقیقتی که دست کم بخشی از مقامات از همان لحظه ساقط کردن هواپیما از آن مطلع بودند به چه علتی بود؟ همه این‌ها در حالی بود که جمهوری اسلامی در فضای بوجود آمده از ترور قاسم سلیمانی، «سرباز صفر ولایت»، که ترامپ فاشیست همانند یک مائده آسمانی به جمهوری اسلامی داده بود در حال اسطوره سازی از رامبو خود بود، و موشک پرانی به پایگاه های امریکائی ها (البته با هماهنگی قبلی با امریکا) در عراق را هم « سیلی» زدن به آمریکا بعنوان مقدمه ی «انتقام سخت» از آمریکا  در بوق و کرنا کرده بود و داشت رجزخوانی می کرد.

اما در این میان بیانیه سید علی خامنه ای بعد از سکوت معنی دار سه روزه اش در قبال این فاجعه ( آن هم در پی خنده ی کریه اش در هنگامه ی سرکوب خونین خیزش آبان و گریه‌اش بر تابوت بی جنازه ی قاسم سلیمانی) در واقع فرار به جلو « رهبر با بصیرت» برای پنهان کردن دست‌های خونین اش در این ماجرا است. او در مقام «فرمانده کل قوا» نه تنها مسئول مستقیم خون مسافران هواپیمای ساقط شده است بلکه مسئول تمام خون های ریخته شده در خیزش آبان ماه 98 ، دی ماه 96 ، جنبش ضد استبدادی سال 88، حرکت دانشجویان در18 تیر 78،  قتل های سیاسی زنجیره ای سال 77 و همچنین مسئول مستقیم همه ی آن جنایت ها و خودکشاندن هائی است که در بازداشتگاه ها و زندان ها رخ میدهد، هست. البته همه موارد اشاره شده در بالا مربوط به زمانی است که ردای رهبری را با دسیسه و ترفند هاشمی رفسنجانی به قامت  او انداخته بودند، و الّا  خامنه ای در مقام ریاست جمهوری و یکی از مهره‌ها و مسئولان نظام در قبال تک تک جنایت های صورت گرفته در چهار دهه حکومت نکبت بار جمهوری اسلامی، از جمله کشتار زندانیان سیاسی در دهه شصت و تابستان خونین 67 ، مسئول است و باید پاسخگو باشد.

از یاد نبرده ایم که شخص شخیص حجت الاسلام سید علی خامنه ای در زمان ساقط کردن پرواز655 ایران ایر توسط آمریکا در تیر ماه سال 67 گفت : « هواپیمای مسافربری را با قریب به ۳۰۰ مسافر ساقط می‌کنید، بعد می‌گویید اشتباه کردیم؟ غلط کردید اشتباه کردید.» حال این مسئولیت دقیقاً  متوجه خود اوست و باید گفت: «غلط کردید اشتباه کردید!». البته ناگفته نماند که فاجعه ای به این ابعاد و داغدار شدن دهها خانواده و جریحه دار شدن احساسات مردم صرفاً  دیگر یک اشتباه نیست بلکه یک جنایت سنگین است و تمام مسئولین و پیش از همه خود « رهبر معظم فرمانده کل قوا» باید پاسخگوی این جنایت خود باشند.

نکته مهم دیگری که نباید فراموش کرد این است که حکومت اسلامی که در پای بند به تز بنیان گذارش، خمینی، مبنی بر اینکه « حفظ نظام از اوجب واجبات است»  برای بقای خود از هیچ جنایتی فروگذاری نکرده و در چنین واقعه ی مسلمی که به دلایل متقن تقریباً  برای بسیاری عیان بود که نقص فنی هواپیما دلیل سقوطش نبوده تا این حد غیرشفاف و پنهانکار بوده است در چه موارد دیگری چنین عمل کرده است و تا کجاها اصلاً  قادر هست چنین عمل بکند. راه دور نرویم، همین آمار شهدای خیزش آبان چقدر است و چرا حکومت اسلامی اعلام نمی کند؟ شمار بازداشت شدگان خیزش آبان چقدر است؟

بی تردید بعد از فاجعه ی ساقط کردن هواپیمای مسافربری اوکراینی توسط پدافند سپاه پاسداران وارد فضای جدیدی شده ایم. از یک طرف بحران بزرگی در بین خود حکومتیان بوجود آمده است و از طرف دیگر دره ی عمیق بی اعتمادی و نارضایتی گسترده مردم از حاکمان استبداد فقاهتی و امنیتی همچنان وجود دارد و آن‌ها را از هم جدا می کند. و این حاکی از آنست که در یک موقعیت ویژه و در آستانه ی یک توفان بزرگ قرار گرفته ایم. ما باید دادخواه خون های به ناحق ریخته شده باشیم. سرنگونی جمهوری اسلامی به دست مردم و تعیین سرنوشت خویش توسط خود مردم شرط مقدم چنین دادخواهی است.

یاشار جاوید

شنبه ۲۱ دی ۱۳۹۸ برابر با ۱۱ ژانويه ۲۰۲۰

پ.ن : تنها ساعتی بعد از اینکه این مطلب کوتاه نوشته شده بود، خبر و کلیپ های حضور شورانگیز دانشجویان و جوانان شجاع ما در کف خیابان در شهرهای مختلف رسید. آنها با شعارهای:

دشمن ما همین جاست / دروغ میگن امریکاست

خامنه ای قاتله / ولایتش باطله

مرگ بر اصل ولایت فقیه

این همه سال جنایت / مرگ بر این ولایت

مهر تائیدی زدند بر اینکه در آستانه ی یک توفان بزرگ قرار داریم و اینکه آبان هنوز زنده است.