Rahe Kargar
O.R.W.I
Organization of Revolutionary Workers of Iran (Rahe Kargar)
به سايت سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) خوش آمديد.
پنجشنبه ۱۱ آذر ۱۳۸۹ برابر با  ۰۲ دسامبر ۲۰۱۰
 
 برای انتشار مطالب در سايت با آدرس  orwi-info@rahekargar.net  و در موارد ديگر برای تماس با سازمان از;  public@rahekargar.net  استفاده کنید!
 
تاریخ انتشار :پنجشنبه ۱۱ آذر ۱۳۸۹  برابر با ۰۲ دسامبر ۲۰۱۰
اعدام شهلا جاهد ؛ نمایش سبعیت رژیم اسلامی در برابر افکار عمومی

اعدام شهلا جاهد ؛ نمایش سبعیت رژیم اسلامی در برابر افکار عمومی

 

گزارش رادیو راه کارگر: علیرغم اعتراضات گسترده داخلی و جهانی، دستگاه قضایی رژیم اسلامی در نمایش نمونه تازه ای از توحش و بربریت، صبحدم امروز 10 آذر شهلا جاهد را به دار آویخت. به گزارش سایت خبری راه کارگر شهلا جاهد، متهم به قتل لاله سحرخیزان، همسر ناصر محمدخانی ـ ملی پوش سابق فوتبال ایران ـ سرانجام بعد از فراز و نشیب های فراوان و علیرغم اینکه وی منکر قتل شده بود و دلایلی بر رفع اتهامش کماکان وجود داشت، سحرگاه روز چهارشنبه، دهم آذرماه ٨٩ در اوین در حضور قاضی عصمت‌الله جابری دادیار اجرای احكام دادسرای تهران،به دار آویخته شد. شهلا جاهد در ۱۴ بهمن ماه سال 1382 در برابر مرجع انتظامی و قضایی و نیز در حضور خبرنگاران رسانه های داخلی، اعلام نموده بود که قاتل نیست و منکر ارتکاب جرم خود شده بود او بارها تاکید کرده بود که در ارتکاب قتل لاله سحرخیزان دخالتی نداشته است. بنا به اظهار سرگرد ابهریان یکی از افسران تحقیق پرونده، پس از ملاقات خصوصی و غیرقانونی ناصر محمد خانی و یکی از دوستانش با شهلا جاهد در اداره آگاهی تهران، سرنوشت وی تغییر یافت. جاهد پس از این دیدار به واسطه علاقه شدید به محمدخانی و ظاهرا بنابر درخواست محرمانه او در آن جلسه، با انکار اعترافات قبلی خود ارتکاب قتل را برعهده گرفت. سرگرد ابهریان بنا به اظهار خود دلایلی را به دست آورده بود که نشان از بی گناهی وی داشت. اما پرونده از وی گرفته شد و دیگر به او اجازه دخالت داده نشد. سرگرد ابهریان که از افسران ارشد اداره آگاهی تهران بود و سابقه طولانی در رسیدگی به جرایم مهم و همچنین قتل های ناموسی و زنجیره ای و سازمان یافته داشت، صراحتا به کمیته بین المللی وکلای مدافع حقوق بشر گفت که شهلا جاهد بی گناه است. او گفت مامورین امنیت و اداره آگاهی تهران می خواستند قتل لاله سحرخیزان را که توسط برخی افراد به وقوع پیوسته بود به گردن شهلا جاهد بیاندازند. به گفته او مامورین لباس شخصی با نظارت سرهنگ کشفی معاون آگاهی تهران دلایلی را به نفع شهلا جاهد وجود داشت از بین بردند.

در آستانه اعدام شهلا جاهد طیف وسیعی از سازمانها، نهادها، افراد و فعالان حقوق بشری، با تلاش های زیادی قصد توقف اجرای این حکم را داشتند، اما در نهایت دستگاه قضایی جمهوری اسلامی وی را به طناب دار سپرد. عبدالصمد خرمشاهی، وکیل جاهد، پس از اجرای حکم اعدام، در جمع خبرنگارانی كه در محوطه‌ بیرونی زندان اوین حضور داشتند، گفت: شهلا در لحظات آخر با التماس و گریه از اولیای دم می‌خواست كه از قصاص او گذشت كنند. پس از اعدام شهلا جاهد و در حالی که دیگر استنادات مربوط به احتمال بیگناهی وی خصلت بازدارنده ندارد، آنچه باقی مانده است اصل جنایتکارانه بودن اعدام به عنوان یک مجازات سبعانه؛ غیرانسانی و پست است. اعدام های فراوان و بی حساب جمهوری اسلامی که به «راحتی آب خوردن» صورت ميگيرد، بيش و پيش از هرچيز خصلت سبعانه، غيرانسانی و پست خود رژيم را به نمايش ميگذارد. توسل به «قصاص» جرم رژيم را سنگين تر ميکند، زيرا اين بهانه چيزی نيست به جز تشويق حس انتقام خانواده ی ستمديده مقتولی ستمديده به قصد ارتکاب يک جنايت ديگر. در حقيقت هربار که رژيم چوبه داری را بر پا ميکند و انسانی را بالای آن ميبرد تا به قتل برساند، يک بار ديگر صورت سبع، ضدبشری و پست خود را مقابل دوربين جهانيان ميگذارد. در سايه قدرت چنين غول زشت و ضد انساني، هر جرم و جنايتی ميتواند صورت بگيرد: محکوم ميتواند کاملا بی گناه باشد، حکم اعدام ميتواند برای سرپوش گذاشتن بر هويت قاتل واقعی صورت گرفته باشد، اعدام ميتواند انگيزه سياسی داشته و به قصد مرعوب کردن جامعه صورت گيرد. اما اينها همه ملاحظات سنگين کننده جرم است، جرم اصلی خود اعدام است.  

 

مطلب فوق را میتوانید مستقیم به یکی از شبکه های جتماعی زیر که عضوآنها هستید ارسال کنید:  

تمامی حقوق برای سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر) محفوظ است. 2024 ©