پیام تبریک  انجمن صنفی معلمان کوردستان

(سقز و زیویه، سنندج، مریوان و سروآباد)

به مناسبت آغاز سال ١٤٠٤ خورشیدی

مطالبەگری، تشکل‌یابی و سازماندهی مداوم

نوروز مژدەبخش روشنایی، شادمانی، امید و زندگی‌ست. یک پیام نوروزی هم ناگزیر است کە حاوی چنین مفاهیمی باشد اما نپرداختن بە گذشتە و واقعیاتی کە نوروزها و سالهای عمر ما را یکی‌یکی بە عزا و حسرت تبدیل کردە است، باز بە همان سرنوشت دچارمان نمودە و نوروزهایمان را تلخ و بی‌فروغ می‌کند.

شوربختانە سال ١٤٠٣ فارغ از برخی موفقیت‌ها و شادیهایی مقطعی و عمدتاً فردی کە ممکن است حادث شدە باشد در مجموع، سالی سخت و پرمشقت برای عموم مردم بود.

در سال ١٤٠٣ جامعە دانش‌آموزی ایران همچنان با پدیدە شوم پولی‌کردن آموزش و طبقەبندی کردن مدارس مواجە بود و بیشتر دانش‌آموزان در کلاس‌های ٣٥ نفرە وگاهاً  بیشتر، از دسترسی بە آموزش رایگان، عادلانە و باکیفیت محروم بودند. کلاس‌های درس زیادی مدتها بدون معلم بودند و اکنون هم با معلمان غیرمرتبط ادارە می‌شوند. تصمیمات خلق‌الساعە و بی‌تدبیرانە متولیان نظام آموزش کشور بە ویژە شورای عالی انقلاب فرهنگی در خصوص شیوە برگزاری کنکور و نحوە و میزان تاثیر سوابق تحصیلی در قبولی کنکور دمار از روزگار دبیرستانی‌ها و پشت‌کنکوری‌ها درآوردە و صدها هزار نوجوان و خانوادە‌های آنها را دچار استرس‌ها و فشارهای عصبی مزمن نمود. تعدادی از دانش‌آموزان معصوم این مملکت ناامید از کوچکترین دلخوشی و گشایشی در زندگی، خودکشی کردند، تعدادی از آنها هم در اثر حوادث و تصادفات جان شیرین خود را از دست دادند کە تلخ‌ترین آن جان‌باختن دانش‌آموزان دختر کرمانی بود. حدود یک میلیون نفر از کودکان بە دلیل فقر و عدم دسترسی بە معلم و مدرسە ترک تحصیل کردند. همچنین بە علت بی‌تدبیری مسولان در مدیریت و تامین انرژی روزهای زیادی از سال‌تحصیلی بە جهت کمبود برق آموزش تعطیل شد و لطمات فراوانی بە فرایند یادگیری و پرورش دانش‌آموزان وارد گردید.

در این سال برای جامعە معلمان هم د‌ر بر همان پاشنەی قبلی چرخید و اوضاع نابسامان‌تر از قبل هم بود. استمرار زندگی مشقت‌بار و ریاضت‌گونە، امیدواری بە هر سطحی از آسایش و رفاە در زندگی معلمی را بە محاق برد. تعدادی از معلمان در راە مدرسە و در جادەهای مرگ دچار سانحە شدند و جان خود را از دست دادند. بازنشستگان بە جای تکریم، بە خاطر مطالبەی پاداش پایان‌خدمت و معوقات چندسالە خود در خیابان کتک خوردند و مورد بی‌حرمتی قرار گرفتند. فعالان و اعضای تشکلهای صنفی در گیلان، کردستان، شیراز، تهران، بوشهر، کرمانشاە، خوزستان و سایر مناطق کشور تحت شدیدترین فشارها قرار گرفتند و تنها در کوردستان برای بیش از هزار معلم دلسوز و مطالبەگر استان پروندەسازی شد و شدیدترین احکام ظالمانە بە آنان تحمیل گردید.

در عرصە عمومی هم، فساد، بی‌تدبیری و سوءمدیریت مسئولان تمام خاکریزهای زندگی (شادمانی، سلامت، سفر و...)  را تسخیر نمودە و فشار بی‌رحمانە گرانی و تورم لگام‌گسیختە تنها سنگر باقیماندە، یعنی سفرە محقر شهروندان را بیش از هر زمان دیگری تهدید کردە و می‌کند. اوضاع فلاکت‌بار کنونی آنچنان عرصە را بر همگان تنگ نمودە کە رمقی برای زندگی نماندە و جوانی، شور و نشاط مردم زیر خاکستر هزاران گونە فشار عصبی، بیماری جسمی، تنش‌ها و مشاجرات خانوادگی دفن شدە است.

انجمن صنفی معلمان کوردستان در آستانە نوروز و شکفتن طبیعت آرزومند یک نظام آموزشی شکوفا برای دانش‌آموزان و معلمان و یک زندگی سالم، برخوردار و عزتمندانە برای همە هم‌وطنان است. اما این انجمن عمیقا باور دارد کە هیچ هدف و خواستەای با نشستن و آرزو کردن صِرف محقق نمی‌شود. تجربە ما نشان می‌دهد کە تنها با اگاهی از حقوق خود، حضور مستمر و موثر در میدان مبارزە و مطالبەگری، تشکل‌یابی و سازماندهی مداوم و در نهایت برخورداری از ارادەای پولادین برای ممارست و مقاومت در این مسیر مبارک است کە می‌توان بە ساختن یک زندگی آزاد و توام با عزت و شرافت امیدوار بود.

انجمن صنفی معلمان کوردستان

(سقز و زیویه، سنندج، مریوان و سروآباد)

٢٩ اسفندماه ١٤٠٣