بیانیه
شورای
هماهنگی تشکلهای
صنفی
فرهنگیان
ایران
در
بزرگداشت
روز
جهانی زن (۸
مارس)
امسال
در حالی به
استقبال روز
جهانی زن میرویم
که از یک سو
زنان شجاع
ایرانی
پیشتاز خیرش
عظیم #زن_زندگی_آزادی
در سال ۱۴۰۱
بودهاند و میروند
که بساط
ارتجاع و
استبداد را
برای همیشه
جمع کنند. از
سوی دیگر،
بخشی از جامعه
زنان (یعنی
دانشآموزان)
مورد تهاجم
دشمنان آزادی
و آگاهی قرار
گرفتهاند و
هر روز شاهد
مسمومیت
دختران در
گوشه و کنار
مملکت هستیم.
۸ مارس
یادآور
مبارزه زنان
کارگر برای
حقوق برابر و
رفع تبعیض
است. این روز
بخشی از جنبشهای
رهاییبخش و
ضد ستمی است
که طی قرنها
جاری بوده
است.
زنان
به عنوان نیمی
از جامعه
انسانی طی
هزاران سال
مورد ستم و
تبعیض و
نابرابری
قرار گرفتهاند.
روبنای
مردسالارانه
ی نظامهای
اجتماعی و
اقتصادی
مختلف، آنها
را در چندین
سطح مورد تعدی
و ظلم قرار
داده است. از
یک سو، بخش
عمدهای از
آنها به دلیل
عضویت در
طبقات محروم و
استثمارشده
مورد ستم قرار
گرفتهاند. از
سوی دیگر، به
عنوان زن در
ساختار اجتماعی،
اقتصادی،
سیاسی و
فرهنگی
مردسالار از حقوق
برابر محروم
بودهاند. حتی
در خانواده که
نزدیکترین
های یک فرد
هستند نیز
حقوق زنان و
دختران از طرف
همسر، پدر،
برادر و...
نادیده گرفته
شده است.
این
در حالی است
که زنان نیمی
از جمعیت
جامعه را
تشکیل میدهند
و جامعه از
طریق نادیده
گرفتن آنها
خود را محروم
از این نیروی
عظیم کرده
است. به سخنی دیگر،
در این فرایند
ظالمانه نه
تنها زنها از
حقوق خود
محروم شده و
ساختارهای مردسالار
موانعی جدی را
برای
رشدیافتگی
زنان ایجاد میکنند
که کل جامعه
نیز از این
شرایط آسیب میبینند.
قطعا در این
میان مردان
نیز به عنوان
پسر، همسر و
برادر یک زن
خود را محروم
از توانمندیهای
وی کردهاند.
بنابراین،
تبعیض و بیعدالتی
علیه زنان و
ساختارهای
سرکوب مردسالارانه،
در تحلیل
نهایی به زیان
کل جامعه از
زنان و مردان
خواهد بود و
این ساختارها
صرفا ابزاری
هستند به نفع
و به دست
حاکمانی که از
تغییر وضع
موجود میهراسند
یا کاسبانی که
از وضعیت
موجود ارتزاق میکنند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
با گرامیداشت
روز جهانی زن،
ضمن تبریک شجاعت
زنان ایرانی
در پیشرو بودن
آنها در جنبش
#زن_زندگی_آزادی
۱۴۰۱،
خواستار رفع
هر گونه تبعیض
علیه زنان در
ایران و سراسر
جهان است. زنان
حق دارند در
تمام مناسبات
سیاسی،
اقتصادی،
حقوقی و
قضایی،
خانوادگی و ….
دارای حقوقی
برابر با مردها
باشند.
در
پایان باید
اشاره کرد
زنان در ایران
نشان دادهاند
که به دلیل
ستمهای
مضاعف و
چندلایهای
که طی قرون به
آنها روا
داشته شده
است، میتوانند
مهمترین
نیروی تغییر
در جامعه
باشند و زندگی
و آزادی را به
هم گره بزنند
و رهایی را به
ارمغان آورند.
شورای
هماهنگی تشکل
های صنفی
فرهنگیان
ایران
۸ مارس
۲۰۲۳
۱۷ اسفند
۱۴۰۱
......................................
بیانیهی
کانون صنفی
معلمان
شهرستان
اسلامشهر
به
مناسبت هشتم
مارس، روز
جهانی زن
و
پیرامون
مسمومیتهای
سریالی دانشآموزان
ملت
بزرگ ایران،
دانشآموزان
عزیز، اولیای
گرامی و
همکاران بزرگمنش
هشتم
مارس امسال
قطعا حداقل
برای ما
تفاوتی شگرف
با سالیان
دیگر دارد. پس
از جنبش مترقی
و برابری خواه
#زن_زندگی_آزادی
و مبارزهای
مدنی در برابر
سرکوبگران تا
دندان مسلح، زنان
و مردان
ایرانی مانند
گذشته نشان
دادند کاملا
از حاکمان خود
نسبت مسائل و
مشکلات آگاهتر
هستند. مبارزه
دوشادوش زنان
و مردان در
خیابانها،
دانشگاهها،
مدارس،
بازارها و هر
جایی که
جمعیتی وجود داشت
نشان داد
وقایع و ظلمهایی
که در این
۴۰سال بر مردم
تحمیل شده است
کاملا واقعی
است اما
پروپاگاندای
آلوده به خون
و پولهای
کثیف جمهوری
اسلامی
واقعیت را در
عرصه بینالملل
جور دیگری
جلوه داده
است.
جنایتی
که علیه
دختران دانشآموز
به صورت
سازمان یافته
در جریان است؛
احساسات و
عواطف و زخمهای
مردم را تازهتر
کرد. مسمومیتهای
زنجیرهای که
تا کنون بیش
از ۱۵ استان و
چند صد مدرسه
را دربرگرفته
کشور را در
نقطهای جدید
از بحران
ناکارآمدی
قرار داده که
خود مسبب
تکانههای
شدیدتری خواهد
شد. طبق دادهپیمایی
های کانون
صنفی معلمان
اسلامشهر تا کنون
بالغ بر ۶۷۰۰
دانشآموز
دختر و پسر و
معلم به سبب
مسمومیتهای
سریالی و
سازمان
یافته
مورد درمان
اورژانسی و
بیمارستانی
قرار گرفتهاند.
پس
از گذشت سه
ماه از
مسمومیتهای
مشکوک که از
استان قم آغاز
شد اکنون این
اقدام
تروریستی
سازمان یافته
تقریبا تمام
کشور را آلوده
کرده است.
عدم
ارئه پاسخ
قانعکننده و
حقیقت توسط
وزیر بیلیاقت
آموزش و
پرورش، وزیر
نظامی کشور و
نهادهای
متولی امنیت
در این سه ماه
فرضیهی
حکومتی بودن
این حملات
شیمیایی را
قوت بخشیده و
اولیا، دانشآموزان
و دبیران
گرامی را پیش
از بیش نگران
کرده است.
پس
از گذشت ۵ماه
از جنبش
انقلابی مردم
ایران، این
شائبه وجود
دارد که حکومت
در قالب گروههای
تندرو مذهبی
که قاعدتاً
مانند عوامل
قتلهای
زنجیرهای از
کارکنان
نهادهای
امنیتی هستند
دست به انتقام
از دانشآموزان
و خانواده
آنان زده
باشد.
حمله
لباس شخصیها
به مادران و
دانشآموزان
و سرکوب
تجمعات
اولیای عزیز
پس از مسمومیت
و بستری
جگرگوشههایشان
عملی شنیع است
که نشان از
عدم وجود دکترین
صحیح امنیتی
است. حکومت
باید
محترمانه پاسخگوی
مردمی باشد که
در تمام این
سالیان
حقوقشان را
تضییع کرده
است؛ هرچند ما
از حکومت و
شخص آیتالله
خامنهای قطع
امید کردهایم.
درد
بیدرمان
مونولوگ
حکومتی
همچنان
پابرجاست! علیرغم
گذشت صد روز
از این وقایع
ناگوار که
منجر به
نگرانی و
احساس ناامنی
والدین و دانشآموزان
شدهاست، نه
تنها اطلاعرسانی
شفافی در مورد
علت این
اتّفاقات
صورت نگرفته
بلکه شاهد
واکنش و اقدام
بازدارندهای
از سوی مقامات
آموزش وپرورش
و نیروهای
امنیتی
همیشه حاضر در
صحنههای
اعتراضی مردم
نیز نبودهایم.
وضعیت کنونی
این نگرانی را
به همراه دارد
که آیا توان
برخورد با این
مسئله وجود
ندارد و یا
برنامهریزان
و مسببان این
واقعه اسفناک
جایگاه ویژهای
دارند؟ که
احتمالا به
همین دلیل تا
کنون شناسایی
و یا معرفی
نشدهاند.
پدافند
غیرعامل که در
تمام این
سالیان فقط مصرف
کننده بودجه
بوده، اکنون
به جای
پاسخگویی و
پیدا کردن
مسببین این
ترور بیولوژیک
سازمان یافته
سکوت پیشه
کرده است.
دولت،
مجلس و قوه
قضاییه یکدست
شده با بیت
رهبری و آیتالله
خامنهای
اکنون کشور را
در بحران
ناکارآمدی
محض قرار دادهاند
و مردم تا نیل
به اهداف
مترقی این
جنبش با نمایش
پوشالی ارعاب
حکومت عقب
نشینی نخواهند
کرد.
برخورد
غیرقانونی و
دون شأن با
معلمان توسط
لباسشخصیها
و نیروی
انتظامی که
قلبها و
چشمان
فرزندان
ایران را مورد
هدف قرار میدادند
محکوم است و
در این سالیان
موج نفرت از نظامیان
و لباسشخصیها
متعاقب این
اقدامات
رذیلانه به
وجود آمدهاست.
آزادی تمام
معلمان
زندانی و معلمانی
که در تجمع
۱۶اسفند
بازداشت شدهاند
باید به صورت
فوری و بدون
شرط انجام
شود. معلمان
آگاه مانند
سایر مسائل
این موضوع را
نیز با حساسیت
ویژه دنبال میکنند
و در صورت
روشن نشدن
تمام عوامل
دخیل، مجدد
نسبت به
انتشار
فراخوان تجمع
و دعوت اولیا،
دانشآموزان
و معلمان برای
شرکت در تجمع
تصمیمگیری
خواهند کرد.
......................................
چهارشنبه
۱۷ اسفند ۱۴۰۱
برابر با ۰۸ مارس
۲۰۲۳