اعلامیه مشترک

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران( راه کارگر)

حزب کمونیست ایران

 در محکوم کردن قتل ابراهیم ریگی در زیرشکنجه

مردم بلوچستان یکی از قهرمانان خود را از دست داد

مزدوران جمهوری اسلامی، ابراهیم ریگی را در زیر شکنجه به قتل رساندند. ابراهیم ریگی روز چهارشنبه سوم اسفند، برای بار دوم دستگیر و به کلانتری ۱۲ شهر زاهدان منتقل شد. روز جمعه ۵ اسفند، جنازه او را از کلانتری در حالی که آثار شکنجه بر سر، صورت و اعضاء بدن او آشکار بود، خارج کردند.

ابراهیم ریگی،۲۴ساله (دانشجوی انصرافی رشته پزشکی) بعد ازحوادث «جمعه خونین زاهدان» روز۸ مهرماه ۱۴۰۱ به مداوای مجروحان کمک می کرد و درهمین رابطه جان عده زیادی را نجات داد. ماموران رژیم در آن روز مردم را از نزدیک به رگباربستند. طبق آمار اعلام شده در نماز جمعه ۵ اسفند، نزدیک به ۱۰۰ نفر از مردم جان باختند. نزدیک به ۳۰۰ نفر مجروح شدند. ۸۰ نفر از این مجروحان هنوز تحت مداوا و درمان هستند. ۱۷ نفر بینایی خودشان را به صورت کامل از دست داده یا یک چشمشان نابینا شده است. حدود ۱۶-۱۷ کودک کشته شده اند. مزدوران رژیم که همیاری یک دانشجوی پزشکی مبارز با مردم را تحمل نمی کردند، روز ۲۱ مهرماه، وی را به جرم خدمت به مجروحان دستگیرکردند. تدوام مبارزات مردم بلوچستان پس از سه ماه به آزادی وی منجر شد. اما مزدوران رژیم که از وی کینه عمیق به دل داشتند، به دنبال فرصتی بودند تا وی را به قتل برسانند.

آنها که برای روز جمعه  ۵ اسفند حمله به صف معترضان را تدارک دیده بودند، قبل از آن ابراهیم ریگی را در روز چهارشنبه ۳ اسفند بازداشت کردند. روز جمعه ۵ اسفند نیروهای امنیتی شهر زاهدان را نظامی کرده و به جان مردم افتادند. تمامی خیابان های شهر از جمله اطراف مسجد مکی را محاصره کرده و با خشونت اقدام به بازداشت شهروندان نمودند. بار دیگرشماری از مردم مجروح شدند، اما این بار پزشک رزمنده و محبوب آنها در زندان کلانتری ۱۲ ، تحت شکنجه جانباخته بود  و از خدمت به مردم محرومش کرده بودند.

دست نوشته هائی از این قهرمان منتشر شده که در 28 آذر در اسارتگاه زاهدان و در مقابله با رفتارهای وحشیانه و تهدیدآمیزماموران نوشته است. یکی ازیادداشت های کوتاه روحیه بالا و الهامبخش این انقلابی را نشان میدهد: «ما را  ز سر بریده می ترسانید، گر ما  ز سر بریده می ترسیدیم در محفل عاشقان نمی رقصیدیم». او در همان روز به یکی از زندانیان سیاسی نوشت:«رسم ماست ایستاده مردن». او مدتی قبل از جانباختنش در کلانتری در صفحه اینستاگرامش نوشته بود: که اگرچه رژیم زندگی را برای شهروندان به صورت جهنم در آورده، اما پیشنهاد برای خروج از کشور را رد می کند و درکنارمردمش خواهد ماند.

حکومت های سلطنتی و اسلامی، مردم ملیت های ساکن ایران را از ابتدائی ترین حقوق انسانی خود محروم کرده اند و در این میان بویژه مردم بلوچ و کرد را مطابق یک سیاست آگاهانه در نهایت فقر اقتصادی نگه داشته اند. پیشروان و رزمندگان این ملیت ها جهت درهم شکستن این سیاست ضد انسانی، مبارزاتی طولانی و فداکارانه را پیش برده اند. مردم کردستان و بلوچستان از پیشقراولان انقلاب «زن، زنگی، آزادی» بودند و همچنان هستند. درنتیجه این مبارزات فضائی سیاسی و روحیه ای رزمنده در این مناطق بوجود آمده است. این فضا و روحیه سبب شده تا قهرمانانی در میان این ملل پرورده شوند که   ابراهیم ریگی یکی از نمونه های آن است.

تشدید خشونت در بلوچستان نشان می دهد که رژیم از این که شعله های انقلاب «ژینا» در این منطقه همچنان شعله ور است، به شدت نگران شده است و علیرغم آزاد کردن شماری از زندانیان در بقیه نقاط ایران، در ظاهر برای نشان ندادن درجه ای از عقب نشینی، سیاست سرکوب را در بلوچستان همچنان با شدت ادامه می دهد. اما رژیم جمهوری اسلامی درجه همبستگی مردم مناطق مختلف ایران در این انقلاب را دست کم گرفته است. 

ما شکنجه و قتل ابراهیم ریگی را به شدت محکوم میکنیم و ضمن همدردی با مردم مبارزی که یکی از قهرمانان خود را از دست داده اند، اطمینان داریم که خون ریخته شدۀ ابراهیم ریگی و دیگر قهرمانان خیزش انقلابی مردم ایران، آتش این انقلاب را شعله ورتر خواهد ساخت و دیری نخواهد پائید که بساط  این رژیم سرا پا جرم و جنایت را در هم خواهد پیچید.

حزب کمونیست ایران

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران( راه کارگر)

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

پیروز باد انقلاب مردم ایران

زنده باد آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم

۶ اسفند ۱۴۰۱ برابر با۲۵ فوريه ۲۰۲۳