اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

پیرامون سناریوی سوختۀ امنیتی رژیم اسلامی

مردم از فرزندان شجاع خودشان دفاع می کنند!

مقامات امنیتی رژیم اسلامی در پی یک ماه شکنجه اسماعیل بخشی، علی نجاتی، سپیده قلیان و عسل محمدی، در پی افشای شکنجه های وحشیانه شان،  به پخش اعترافات اجباری اسماعیل بخشی و سپیده قلیان پرداختند. واکنش خشمگینانه فعالان و مردم آگاه بویژه در شبکه های اجتماعی، طرح سوخته رژیم را افشاء کرد. خشم  گستردۀ  کارگران هفت تپه ، فولاد و شرکت واحد، و بخش بسیار گسترده ای از مردم ایران باعث شد تا بار دیگر اسماعیل بخشی و سپیده قلیان را دستگیر کرده و به خیال خودشان این فضای ایجاد شده را مهار کنند. این دستگیری های ددمنشانه و ادامه بازداشت علی نجاتی، نشاندهنده پنبه شدن تمام بافته های شده سناریونویسان امنیتی رژیم و همکاران شان در صدا و سیمای ولایت است.

جمهوری اسلامی که ید طولائی در شکنجه های وحشیانه، اعتراف گیری اجباری، ساختن "برنامه هویت" و امثال آن در صدای و سیمای ولایت دارد، این بار با شکست مفتضحانه ای روبرو شده است. آنها که چشمان خود را بر واقعیت های سخت جامعه بسته اند و گوش هایشان را  در برابر پژواک صداهای حق طلبی جامعه گرفته اند، تصور می کنند که همچنان در "دوران طلائی امام" زندگی می کنند که بخشی از جامعه در سرمستی یک انقلاب شکست خورده ، در توهم آب در پی سراب می دوید. امروز، مردم ایران آگاه شده اند. آنها خواست هایشان را آنچنان شفاف، روشن و بی آلایش اعلام می کنند که  نه تنها تمامی جناح های حاکمیت اسلامی به وحشت افتاده اند، بلکه دایه های "مهربان تر" از مادر آویزان به  سلطه جویان خارجی نیز انگشت به دهان مانده و در وحشت مرگ فرو رفته اند. این جنبش فراگیر، خواست های روشنی دارد. اکنون پیکار برای آزادی و حقوق بشر با پیکار برای نان  و کار گره خورده است. افشاگری های شجاعانه اسماعیل بخشی، سپیده قلیان، عسل محمدی، فرهاد میثمی،  منیژه آزادی، سعید شیرزاد و دیگران،  مسئله دفاع از آزادی های بی قید و شرط سیاسی را به خواست های مطالباتی گره زده است. همین در هم تنیدگی پیکار برای نان و پیکار برای آزادی، تمامی دشمنان طبقاتی کارگران و زحتمکشان کشور و همه آنهائی که از دسترنج کارگران و زحمتکشان زندگی آنچنانی برای خود و خویشاوندان شان سازمان داده اند را نگران کرده است. و این وحشت،  بیش از همه سراپای نهادهای امنیتی دولت واقعی و دولت رسمی در ایران را فراگرفته است.

تلاش سناریونویسان رژیم در نهادهای امنیتی و صدا و سیمای ولایت برای وصل کردن مبارزات دلیرانه کارگران و زحمتکشان کشور به افراد و جریانات خارج از کشور، تلاش مذبوحانه ای است که از ناتوانی شان در پاسخ گوئی به خواست های واقعی و جدی این کارد به استخوان رسیده ها ناشی می شود. زیرا تمامی فعالان صدیق خارج از کشور و سازمان ها و جریانات مدافع حقوق کارگران نیک می دانند که جنبش بالندۀ مدافع آزادی، برابری و عدالت اجتماعی که از چهار گوشه کشور جوانه می زند یا زبانه می کشد، آنچنان قدرتمند، آگاه و دقیق هست که نیازی به کمک ها و رهنمودهای افرادی که از نزدیک در جریان اوضاع نیستند، ندارند. آنها نیک می دانند که  چنین تماس هایی (از هر طرف که باشند) می توانند فرصت و بهانه ای برای پرونده سازی های رذیلانه دستگاه های سرکوب جمهوری اسلامی فراهم آورند و زندگی و مبارزات شجاعانه فعالان (صنفی و سیاسی) داخل کشور را به مخاطره بیندازند.

سازمان ما، سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر) تلاش مذبوحانۀ نهادهای امنیتی رژیم در شکنجه و اعتراف گیری رذیلانه از فعالان کارگری و مدنی و پخش سناریوهای سوخته امنیتی علیه آنها را بشدت محکوم می کند و آن را دلیل قاطعی بر دشمنی شان با خواست های بر حق کارگران و زحمتکشان کشور می داند. ما از تمامی فعالان سیاسی و مدنی و تمامی احزاب ، سازمان ها و نهادهای مدافع حقوق کارگران و  حامی آزادی های بی قید و شرط سیاسی تقاضا داریم که صدای حق طلبی فعالان کارگری و مدنی دستگیر شده باشند و اجازه ندهند شکنجه گران بی رحم رژیم ولائی، این فرزندان برومند  مردم کارد به استخوان رسیده را در شکنجه گاه های قرون وسطائی شان آش و لاش کنند.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

دوشنبه ۱ بهمن ۱۳۹۷ برابر با ۲۱ ژانويه ۲۰۱۹