اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران راه کارگر

در باره لزوم هوشیاری سازمانگران محلی،

 احزاب و سازمان های کردستان و سایر مناطق ملی

در شرایط کنونی، خشونت از طرف مردم، تیغ سرکوب رژیم را تیزتر می کند

از پنجشنبه ۷ دی ۱۳۹۶ ، آتشفشان خشم و نفرت توده ای علیه جمهوری اسلامی سراسر کشور را فراگرفته است. علیرغم  اعمال حکومت نظامی اعلام نشده در  مناطق ملی و کلان شهرها؛ علیرغم سرکوب گسترده نیروهای انتظامی و امنیتی، که تا کنون تنها بر مبنای اظهارات منایع دولتی که بسیار پائین تر از رقم های واقعی است، به شهادت 21 تن و دستگیری بیش از 1700 تظاهرکننده در سراسر کشور منجر شده  و علیرغم از کار انداختن اینترنت و شبکه های اجتماعی و اعمال سانسورهمه جانبه، جنبش توده ای  سراسری همچنان ادامه یافته و هر روز شهرهای جدیدی به زنجیرۀ این اعتراضات می پیوندند.

حرکت های مردمی در حال گسترش، مسالمت آمیز آغاز شده و مسالمت آمیز ادامه دارند، اما رژیم اسلامی برای کاهش فشار خارجی و توجیه سرکوب «بیرحمانه و بی هیاهو» احتیاج دارد که مردم را به خشونت متهم کند. این را فرماندۀ سپاه به روشنی بیان کرده است وقتی از ضرورت کشته سازی سخن می گوید. همۀ شواهد نشان می دهد که نیروهای سرکوب رژیم مسئول مستقیم اعمال خشونت های بربرمنشانه و ضدانسانی هستند که به شها دت رسیدن و مجروح شدن تظاهرکنندگان و تخریب اماکن مختلف شهرها منجر شده است. مردم ، فعالان و سازمانگران جنبش توده ای به خوبی می دانند؛ در شرایط کنونی که جنبش توده ای در حال گسترش است، هر اقدام خشونت آمیز رابطه معکوسی با رشد و گسترش پایه مردمی حرکت های توده دارد. این جنبش شکوهمند احتیاج دارد تا تعداد هر چه کثیرتری از توده های  مردم در چهارگوشۀ کشور را برای نبرد  کار، نان و آزادی  به میدان بیاورد.

 پیوند جنبش سراسری کارگران، معلمان، دانشجویان، جوانان، زنان و اکثریت مظلومان و محرومان سراسر کشور، با جنبش ملیت های تحت ستم، همواره یکی از پایه های توده ای شدن جنش مردم ایران بوده است. مبارزات مدنی مردم کردستان ایران در سال های اخیر، بسیار درخشان بوده است. اعتصاب عمومی، اعتصابات توده ای گسترده  به خاطر کشته شدن یک کارمند هتل در مهاباد توسط یک فرد امنیتی، شرکت وسیع معلمان کردستان در اعتصابات سراسری معلمان کشور، برگزاری توده ای مراسم اول ماه مه ( که در دیگر نقاط کشور عملاً بسیار دشوار و پرهزینه است)، وجود تشکل های کارگری رزمنده و سایر تشکل های مردمی و مدنی در شهرها، شرایط بسیار مساعدی را برای سازمان یابی توده ای به وجود آورده است. در یک هفته اخیر نیز شهرهای کردستان مانند سنندج، بوکان و کامیاران ...شاهد پیوستن به موج تظاهرات سراسری بوده است.

در روز چهارشنبه سیزدهم دی‌ماه، ساعت ٣ بعد از ظهر پاسداران به روستای"زیوه" پیران ازتوابع پیرانشهر به بهانه حضور پیشمرگان مسلح یورش برده و بخش مهمی از روستا را تخریب کردند. تردیدی نیست هنگامی که دولت های استبدادی با سرکوب حقوق و آزادی های سیاسی راه اعتراضات مدنی مردم را مسدود می سازند، ناگزیر اشکال دیگر مبارزه و تحت شرایط معینی مبارزه مسلحانه و قیام های مسلحانه توده ای برای براندازی استبداد ناگزیر می شوند. از این روست که هیچ نیروی انقلابی نمی تواند مخالف مبارزه مسلحانه به عنوان یکی از اشکال مبارزه علیه رژیم های دیکتاتوری تا دندان مسلح باشد.  قیام مسلحانه علیه ظلم واستبداد یکی از مبانی حقوق بشر برای دست یابی به آزادی و رهائی است. تاریخ بشریت شاهد قیام های بی شمار مسلحانه توده های ستمدیده علیه بهره کشی، ستم و استبداد بوده است. 

با این حال نباید از یاد برد که اقدامات مسلحانه فقط در شرایطی می توانند موثر باشند که اولاً، با شرکت و پشتیبانی عظیم توده های مردم  همراه باشند. ثانیاً، توازن قوا و شرایط حاکم بر مبارزه، رشد، گسترش و بلوغ این شکل از مبارزه را تامین کند. درشرایطی که جنبش توده ای علیه کلیت رژیم جمهوری اسلامی در سراسر کشور در حال اوج گیری است، مبارزه مسلحانه جدا از توده می تواند بهانه و فرصت به دست حاکمان زورگو بدهد، تیغ سرکوب را تیزتر کرده  و با محدود کردن ظرفیت جنبش توده ای ضربات جبران ناپذیری بر جنبش درحال اوج گیری توده ای وارد آورد. ما اکنون دقیقاً در چنین شرایطی قرار داریم!

در شرایط حاضر جنبش توده ای سراسری به شکل بی سابقه ای در حال گسترش است و شهرهای کردستان علیرغم حضور سنگین نیروهای امنیتی و نظامی می توانند ظرفیت عظیم خود را وارد صحنه پیکارهای جاری سازند. پس لازم است تا نیروهای سیاسی کردستان ایران و سایر مناطق ملی مسئولانه و با هوشیاری هر نوع بهانه ای برای نظامی کردن بیش از پیش فضای عمومی این مناطق را از دست رژیم زخم خورده و هار خارج کنند. جنبش توده ای شکوهمند و با عظمت  مردم ایران که ارکان رژیم جمهوری اسلامی را به لرزه در آورده، نیاز دارد که مناطقی نظیر کردستان، خوزستان و بلوچستان با همۀ ظرفیت  های خود به این رودخانه پرخروش به پیوندند تا ناقوس مرگ نهائی ارتجاع  و استبداد حاکم به صدا درآید.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم

هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)

شنبه ۱۶ دی ۱۳۹۶ برابر با ۰۶ ژانويه ۲۰۱۸