بیانیه شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران

در خصوص وقایع روزهای دهم و یازدهم اردیبهشت ۱۴۰۱

 

 " به نام خداوند جان و خرد "

 

در حالی که ماه اردیبهشت به نام معلم مزین است و همواره در بزرگداشت مقام معلم مراسمی در روز ۱۲ اردیبهشت برگزار می شده، امسال ما معلمان در حالی به استقبال این روز می رویم که تعدادی از نمایندگان واقعی ما در تشکلهای صنفی و کنشگران صنفی دلسوز در بازداشت به سر می برند و در برخی از شهرها مانند مریوان و بوشهر رفتارهای غیر انسانی مذبوحانه و خلاف شان معلم دل همه فرهنگیان را به درد آورده است.

 

علیرغم به رسمیت شناختن حق تجمع و اعتراض در اصل بیست و هفتم قانون اساسی برای آحاد مردم، نیروهای امنیتی با هجوم به تجمعات صنفی ضمن زیر پا گذاشتن حق مسلم معلمان در مواردی به ضرب و شتم و هتک حرمت ایشان پرداخته و با رفتارهای فراقانونی و غیر قانونی بدون داشتن مجوز قضایی اقدام به بازداشت این عزیزان کرده اند و با زخم و جراحت بدن معلمین بذر نفرت کاشته اند.

 

آیا دراین روندِ غیرقانونی هیچ ارزش وجایگاهی برای اصل بیست وششم قانون اساسی یعنی حق فعالیت مدنی درنظر گرفته شده است یا بازهم دراین زمینه قانون هیچ حرمت وجایگاهی نداشته است؟

 

مسئولین سه قوه:

ابتدایی ترین وظیفه ی حقوقی اخلاقی، انسانی ومدنی شما،حفظ حرمت ِشهروندان ایرانی درچهار چوب قانون اساسی کشور است. اگر برای جایگاه ومسئولیت خود، احترام قائل هستیدباید به دومیلیون نفر فرهنگی بازنشسته و شاغل و خانواده های آنها در قبال این بی قانونی صورت گرفته پاسخگو باشید و با ورودِ مسئولانه و به موقع، نسبت به بازداشت شدگان و جامعه فرهنگی کشور، اعاده ی حیثیت نمایید تا معلوم‌ شود آنچه را که در شعار با عنوان مردم‌سالاری مطرح می کنید، درعرصه ی عمل نیز به آن پایبند هستید و با مسئولیتی که در اختیار شما گذاشته شده، رویکرد تلاشتان باید بر آن باشد تا خدمتگذار راستین ملت باشید.

 

شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران بعنوان عصاره وچکیده ی انجمن ها و کانون های صنفی معلمان کشور ضمن محکوم کردن این تصمیم و رفتار غیرقانونی و ضد فرهنگ با معلمان ( در هفته ی بزرگداشت مقام معلم ) و پافشاری بر حق اعتراض و برگزاری تجمعات اعتراضی بر اساس اصول مصرح در قانون اساسی، خواستار آزادی بی قیدو شرط بازداشتی های این دو روز و پایان دادن به برخوردهای امنیتی با حرکت های صنفی و مدنی معلمان است.

 

شورای هماهنگی تاکید میکند که در صورت ادامه این وضعیت و عدم توجه به درخواست های فرهنگیان و ادامه سکوتِ تامل برانگیز وزیر آموزش وپرورش و روسای سه قوه نسبت به موضوع پیش آمده و بی عملی محض ایشان نسبت به تضییع حقوق فرهنگیان، این شورا به وظایف خود در قبال جامعه فرهنگی ایران عمل خواهد کرد و هر اقدام قانونی از جمله تجمعات اعتراضی در جهت دفاع از  همکاران خود را حق مسلم جامعه فرهنگی میداند.

 

شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱

........................................

بیانیه تحلیلی کانون صنفی معلمان ایران (  تهران )

به مناسبت ۱۲ اردیبهشت روز معلم

 

۶۱ سال از کشته شدن "دکتر ابوالحسن خانعلی"، دبیر فلسفه دبیرستان جامی تهران به دست سرگرد ناصر شهرستانی گذشت. خانعلی در روز ۱۲ اردیبهشت ۱۳۴۰ در میدان بهارستان و پس از چندین روز اعتراض صنفی معلمان در برابر مجلس شورای ملی به خاک و خون کشیده شد. عجیب است که امروز و پس از ۶۱ سال در پی ماه‌ها اعتراضات گسترده صنفی همچنان شخصیت و روح و روان معلمان در کلاس‌ها، مدرسه و البته در کف خیابان‌ها به دست سرگردانِ یونیفرم پوش و لباس شخصی لگدکوب می‌شود؛ که نمونه اخیرش برخورد خشونت بار ماموران لباس شخصی با  معلمان و بازنشستگان در شهر های مختلف از جمله شیراز، رودسر، یاسوج و تهران است.

 

۶۱ سال از اعتراضات صنفی معلمان در میدان بهارستان می‌گذرد و همچنان معلمان برای حداقل خواسته‌های صنفی خود در خیابان کتک می‌خورند، بازداشت می‌شوند، دادگاهی می‌شوند، حکم‌های سنگین قضایی می‌گیرند و برخی‌شان سال‌های سال زندان می‌روند.

 

۶۱ سال از از اعتراضات فرهنگیان به ناکافی بودن حقوقشان در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۴۰ می‌گذرد، اعتراضاتی که منجر به سقوط دولت شد، و همچنان ماه‌هاست که معلمان به سرهم بندی لایحه رتبه‌بندی که قرار بود و هست سر‌و‌سامانی نسبی به معیشت آنان بدهد، اعتراضاتی بی سابقه در صدها شهر کشور برگزار می‌کنند و البته که تاکنون پاسخ درخوری جز فشارهای امنیتی-حراستی، احضارهای پیاپی، دادگاه‌های پر تکرار و حکم‌های سنگین ناعادلانه نگرفته‌اند.

 

۶۱ سال پس از اعتراضات معلمان به بودجه مصوب در سال ۱۳۴۰ همچنان بودجه آموزش و پرورش اسیر دست کسانی‌ست که نه تنها آموزش و اهمیت آن را نمی‌فهمند بلکه از پرورش، تنها گزاره‌های ایدئولوژیکی را تکرار می‌کنند که هیچ ارتباطی با زندگی کنونی و آینده دانش‌آموزان ندارند و بسیاری از آنان سوهان روح دانش آموز و معلم و‌ والدین شده‌اند.

 

بودجه ۱۴۰۱ آموزش و پرورش در لایحه اولیه در حالی نزدیک ۱۳۱ همت (هزار میلیارد تومان) در نظر گرفته شد که بودجه عمومی کشور ۱۵۰۵ همت بود. به عبارتی سهم بودجه آموزش و پرورش از بودجه عمومی اندکی بیشتر از هشت و نیم درصد است! و این در حالی است که بنا بر توصیه‌های جهانی و حتی تاکید سند تحول بنیادین آموزش و پرورش سهم این نهاد از بودجه عمومی نباید زیر ۲۰ درصد باشد.

 

 از سوی دیگر سهم نهاد آموزش از تولید ناخالص داخلی (GDP) در ایران سال‌هاست بین یک تا یک و نیم درصد است و متاسفانه این روند در بودجه ۱۴۰۱ نیز ادامه یافته است. در شرایطی روند کاهشی GDP در کشور ادامه دارد که این سهم در OECD (سازمان همکاری و توسعه اقتصادی) نزدیک ۵ و در کشورهایی مانند ترکیه و عربستان بیش از ۳ درصد است. باید افزود که بررسی اعداد و ارقام بودجه آموزش و پرورش (به جز عدد مربوط به رتبه بندی که در بودجه اصلی نیامده است!) افزایش کلی این بودجه نزدیک ۱۲ درصد است که با توجه به تورم ۴۰ – ۵۰ درصدی در کشور نشان از فقیرتر شدن آموزش و پرورش می‌دهد.

 

همه این‌ها در شرایطی مطرح است که بیش از ۹۵ درصد بودجه این نهاد صرف پرداخت حقوق می‌شود و بخش آموزش در این بودجه‌های هر ساله نزدک صفر است.

 

این شرایط است که باعث شده مدرسه‌های بدون دریافت پول از خانواده‌ها امکان ادامه حیات را نداشته باشند و مهمترین قربانی آن اصل ۳۰ قانون اساسی مبنی بر رایگان بودن آموزش برای همه است که منجر  به آسیب‌های جدی و غیر قابل جبران به عدالت آموزشی به ویژه در مناطق محروم کشور است.

 

و اما رتبه‌بندی! پس از زمین‌گیر کردن لایحه خدمات کشوری و کنار گذاشتن آموزش و پرورش از آن در دولت‌های احمدی‌نژاد و روحانی ،  بحث جایگزینی آن با لایحه رتبه‌بندی معلمان مطرح شد. هدف اولیه این لایحه، نه ترمیم و ساماندهی حقوق‌ها که کیفیت‌بخشی به آموزش بود (که البته کیفیت بخشی، آن هم با مشوق‌های مالی همچنان با اما و اگرهای بنیادین و فراوانی روبرو است). حقوق‌های زیر خط فقر و بی توجهی آزار دهنده به وضعیت بد اقتصادی فرهنگیان‌ و بازنشستگان، این لایحه و بحث‌های مالی مندرج در آن را مورد توجه فرهنگیان قرار داد.

 

مضافا دولت در مورد مطالبه اصلی بازنشستگان فرهنگی که خواستار همترازی حقوق های خود با شاغلان و بازنشستگان  متناظر در دستگاه های دولتی که بیشترین دریافتی را وفق قانون مدیریت خدمات کشوری دارند هیچ توجهی نکرده و این قشر فرهیخته همچنان در فرق ، فقر و فلاکت به سر می برند و تا رسیدن به حقوق قانونی خود دست از تلاش بر نمی دارند.

 

اکنون در کنار تاکید بر بازگشت به اصل ۳۰ قانون اساسی و اجتناب از پولی سازی آموزش، مخالفت با ساختار ایدئولوژیک آموزش و پرورش، توجه به حقوق آموزشی و غیر آموزشی دانش آموز و معلم، رسیدگی به وضعیت معلمان خرید خدمت، معلمان مدرسه‌های غیر دولتی، حق‌التدریس، کارنامه‌سبزها و ...، توجه ویژه به آسیب‌های جدی به آموزش در دوران کرونا و راهکارهایی برای جبران این آسیب‌ها، دخالت دادن ذینفعان آموزش به ویژه معلمان در سیاست‌گذاری ها و تصمیم‌سازی‌های خرد و کلان آموزشی و ... به یکی از مهمترین خواسته‌های آنان بدل کرده است.

 

 گرچه لایحه کنونی با ویرایش‌های اولیه و بودجه اختصاصی برای آن بسیار بسیار فاصله دارد اما همین لایحه‌ی سرهم بندی شده نیز می‌تواند به بخش کوچکی از دغدغه‌های مالی فرهنگیان پاسخ گوید. امروز-فردا کردن اجرای آن و ایجاد ابهام‌ها ساختگی و آشفتگی در اعلام چارچوب‌های ارزشیابی این لایحه زمینه دلخوری فرهنگیان کشور را فراهم کرده است و همین سیاه کاری‌ها باعث شده همچنان معلمان در کف خیابان به طرح خواسته‌های مشروع خود بپردازند و تا رسیدن به این هدف از پای نمی نشینند.

 

در پایان کانون صنفی معلمان ایران ( تهران ) ضمن تبریک مجدد  روز معلم به همه همکاران فرهنگی و پاسداشت یاد و خاطره ابوالحسن خانعلی، به هموطنان عزیز و بویژه اولیا دانش آموزان  هشدار می دهد که ادامه روند کنونی و عدم تغییر در ساختار آموزش عمومی کشور ‌، نتیجه اش تداوم سیر قهقرایی وضعیت آموزش و پرورش و تباهی نسل های مختلفی از کودکان و نوجوانان این سرزمین است.

ما بیش از دو دهه است که به فرادستان آموزشی و مسئولان حکومتی در این زمینه هشدار داده ایم، اما گوش شنوایی نبوده است. به نظر می آید وقت آن است که شما خود پیشتاز تغییر در وضعیت آموزش عمومی  کشور شوید و در این مسیر ما فرهنگیان ، همراه شما خواهیم بود.

 

کانون صنفی معلمان ایران ( تهران )

هفتم اردیبهشت  ۱۴۰۱

...............................................

گزارش تجمع امروز استان  البرز

طبق فراخوان شوای هماهنگی تشکل های صنفی

۱۴۰۱/۲/۱۱

 

تجمع راس ساعت ۱۰ صبح برگزار شد؟ معلمان به تدریج اضافه شدند، متاسفانه  تعداد نیروی انتظامی بسیار پررنگ بود وافراد لباس شخص چه آقا و چه خانم تعداشان آنقدر زیاد بود که کاملا می شد آنها را تشخیص داد متاسفانه بدترین حرکت مربوط به خود مدیر کل آموزش وپرورش بود که در زمان سخنرانی پیشکسوت محترم وبازرس کانون صنفی البرز آقای #ایرانژاد صدای بلند گوهای اداره را آنقدر زیاد کردند تا تجمع را برهم بزنند جالب اینجا بود، آنها زمانی که از بیانات رهبری صحبت می شد دقیقا چنان بلندگو را زیاد می کردند که کاملا توهین به نظر می آمد ومعلم های فرهیخته متوجه آن بودند.

 

 فردی به نام #حجرگشت که مثلا ریاست اداره کل البرز رادارند و فردی دیگر به نام #حسینی ریاست حراست را یدک می کشند، با این رفتارشان توهین هم به معلمان بود و هم به مقدساتی که  خودشان مثلا قبول دارند.

بنابراین معلم ها مجبورشدند به شکل راهپیمایی به سمت بالای اداره بروند تا بتوانند بیانیه را بخوانند تا شنیده شود

روی سخن ما به این افراد است روزی خواهد رسید که باید در محکمه عدالت جوابگوی این رفتارهای مشمئز کننده خودشان باشند.

.............................................................

گزارش تجمع اعتراضی انجمن فرهنگیان هرسین

 

فرهنگیان ارجمند، اولیای محترم، دانش‌آموزان عزیز

 

امروز ۱۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ انجمن فرهنگیان هرسین، همزمان با گرامیداشت مقام معلم و بزرگداشت روز جهانی کارگر، علی رغم بازداشت ها، احضارها، و

تهدیدات مذبوحانه ی دشمنان عقلانیت، برابری خواهی و رهایی بخشی و ایجاد ترس و ارعاب در بدنه‌ی آموزش و پرورش و تهدید همکاران شاغل خصوصاً بانوان آگاه و دلیر شهرمان به اخراج و زندان از طریق مدیران نابخرد آموزش و پرورش. تجمع اعتراضی به وضعیت بحرانی آموزش، ناکارآمدی وزیر آموزش و پرورش و گمارده های وی در رأس ادارات آموزش و پرورش همچنین جلوگیری از کالایی شدن آموزش، اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری و همسان سازی حقوق بازنشستگان، امنیت شغلی نیروهای آموزشی، بازگرداندن سرمایه غارت شده ی صندوق  ذخیره بازنشستگان، بازگشت به کار معلمان اخراجی، آزادی بی قید و شرط معلمان شریف زندانی و بازداشت شده، توقف پرونده سازی ها و احضار فعالان صنفی،

حق تشکل یابی مستقل و اجرای کامل قانون رتبه‌بندی، برگزار نمودند .

 

ما فرهنگیان، قاطعانه و از روی آگاهی اعلام می داریم تا رسیدن به مطالبات قانونی و منطقی خود خیابان را رها نخواهیم کرد.

 

انجمن صنفی فرهنگیان هرسین.

یازدهم اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۱

....................................................

بیانیه انجمن صنفی معلمان کوردستان (مریوان)

در محکومیت یورش وحشیانه به معلمان و بازنشستگان و تجمع قانونی و مسالمت آمیز در مریوان

 

تجمعات سراسری معلمان ایران نسبت به وضعیت نامناسب معیشت معلمان و بازنشستگان و ندای عدالتخواهی در طول سالیان متمادی به صورت کاملا مدنی و مسالمت آمیز و قانونی بنا بر اصل ۲۶ قانون اساسی برگزار شده ولی متاسفانه همچنان مورد بی توجهی حکومت بوده و عملا تصمیماتی عادلانه از طرف حاکمیت اتخاذ نشده است.

 

امروز ۱۱ اردیبهشت، فرهنگیان مریوان و سروآباد در آستانه عید سعید فطر و روز بزرگداشت معلم، همراه با سراسر کشور همانند تجمعات قبلی قصد تجمع قانونی و مسالمت آمیز در مقابل اداره آموزش و پرورش مریوان را داشتند تا بار دیگر مطالبات خود را در خصوص معیشت عادلانه برای معلمان و بازنشستگان و آموزش رایگان فریاد بزنند.

 

️ متاسفانه امروز از همان اوایل صبح، نیروهای نظامی و امنیتی در قالب نیروهای انتظامی، اطلاعاتی، ضد شورش، لباس شخصی و نیروهای ویژه نقابدار در حجمی گسترده و چند صد نفری با آرایشی نظامی و جنگی تمامی خیابانها و کوچه های اطراف اداره آموزش و پرورش مریوان را تسخیر کرده و به حضور و عبور فرهنگیان و حتی عابران پیاده مشکوک شده و با حمله و یورش به معلمان و بازنشستگان آنان را با مشت و لگد و باتوم و شوکر، مورد ضرب و شتم و هتاکی و فحاشی قرار دادند. در برخورد وحشیانه و غیر قابل انتظار مامورین گاها ناشناس و نقابدار چندین نفر از همکاران فرهنگی با سر و دست و پای زخمی و با حداکثر فشار و زور فیزیکی دستگیر شده و موبایل و تلفن شخصی دهها همکار فرهنگی به زور و کاملا غیر قانونی، از سوی این مامورین تسخیر و ضبط شدند. لازم به ذکر است تعدادی از همکاران فرهنگی با تهدید و تعهد اجباری به قبول برعهده گرفتن اغتشاش آزاد شده ولی تعداد زیادی تلفن همراه آنان همچنان در تصرف غیرقانونی نیروهای امنیتی و اطلاعاتی است. همچنین دو عضو هیات مدیره انجمن صنفی معلمان کوردستان (مریوان) آقای مسعود نیکخواه و اسکندر (سوران) لطفی از شب گذشته با یورش ماموران به منزل شخصی ایشان و ضبط وسایل الکترونیک شخصی آنان، همچنان در مکانی نامعلوم دستگیر و در بازداشت می باشند.

 

انجمن صنفی معلمان کوردستان (مریوان) ضمن محکوم کردن این یورش بر مطالبات قانونی فرهنگیان تاکید داشته و استفاده از زور و برخورد مبتنی ضرب و شتم بی رحمانه و هتاکی و فحاشی نسبت به معلمان، بازنشستگان و بانوان فرهنگی را به شدت محکوم می کند و خواستار آزادی آقایان:

مسعود نیکخواه و اسکندر لطفی هستیم.

 

️ یورش و بی حرمتی مامورین نقابدار و لباس شخصی به حدی وقیحانه بود که به زور و کاملا غیرقانونی وارد محوطه اداره آموزش و پرورش شده و با تسخیر  اداره آموزش و پرورش، معلمان و همکاران فرهنگی را مورد ضرب و شتم و تهدید و بی احترامی قرار دادند. در این مورد ناکارآمدی و بی مدیریتی، ریاست و حراست آموزش و پرورش مریوان در اهانت و هتاکی به ساحت آموزش و پرورش مریوان غیر قابل قبول و نابخشودنی است.

 

ما ضمن تشکر و ارج نهادن تعداد زیادی از معلمان و بازنشستگان مریوان و سروآباد در خصوص حضور و همراهی شما با شورای هماهنگی تشکلهای صنفی کشور، همراه شما بر پیگیری مطالبات عدالتخواهانه فرهنگیان بیش از گذشته راسخ و ثابت قدم هستیم و در این راستا خواستار حمایت جامعه فرهنگی سراسر کشور و تشکلهای صنفی هستیم.

 

ما معتقدیم که عامل اصلی ناامنی و بی نظمی امروز شهر مریوان شیوه برخورد نابخردانه نیروهای امنیتی و اطلاعاتی و لباس شخصی ها بوده و شورای تامین شهرستان و شخص فرماندار به عنوان مسئول شورای تامین و نماینده عالی رتبه حاکمیت در مقابل ضرب و شتم و هتاکی به فرهنگیان مسئولیت مستقیم داشته و باید ضمن برخورد قاطع و قانونی با مسببان ناامنی در مقابل اداره آموزش و پرورش از جامعه فرهنگی و آموزش و پرورش به صورت رسمی عذرخواهی نماید.

 

انجمن صنفی معلمان کوردستان (مریوان) به عنوان تشکلی صنفی و قانونی به حاکمیت توصیه می کند به جای برخوردهای خشن، ادعای و سرکوب و دستگیری معلمان و بازنشستگان به مطالبات فرهنگیان که همان مطالبات آموزش و پرورش و جامعه فرهنگیان و دانش آموزان است توجه کند که جزء وظیفه ذاتی و قانونی خود است. به حاکمیت توصیه می شود که بیشتر از این جامعه فرهنگی و فضای عمومی جامعه و آموزش و پرورش را متشنج نکرده و تصمیمات امنیتی و نظامی را جایگزین تصمیمات سیاسی و مدیریتی قانونی نکند.

 

انجمن صنفی معلمان کوردستان (مریوان)

۱۴۰۱/۲/۱۱

...........................................................

گزارشی از تجمع یازده اردیبهشت در مریوان

وضرب و شتم  شعبان محمدی توسط نیروهای امنیتی

 

در آغاز جو امنیتی حاکم بود و سپس ماموران به آقای آرام قادری حمله کرده و ایشان را زخمی و بازداشت کردند، آقای ارکان صائب را با باتوم و شوکر زدند به خانم سعدی حمله ور شدند و گوشی ایشان را ربودند و از ایشان بابت عودت گوشی و آزادی تعهد گرفتند.

اقای امید رشیدی را به باد کتک گرفتند و ایشان را نیز دست بند زدند و بردند

آقای مبارکشاهی را زدند و قصد داشتند که ایشان را بازداشت کنند که با مقاومت همکاران مواجه شدند و ایشان را رها کردند.

سپس چندین بار سعی کردند تحسین مصطفی، صالح حبیبی و شعبان محمدی را بازداشت کنند که با مقاومت سخت همکاران مواجه شدند در نهایت چندین نفر لباس شخصی به تحسین مصطفی حمله کرده و ایشان را به طرز وحشیانه ای کتک زدند و گوشی ایشان را ربودند با همت همکاران تحسین مصطفی را از دست آنها رها شد

در نهایت وساطت همکاران برای پس گرفتن گوشی همکاران میسر نیفتاد و آقای شعبان محمدی را به داخل یک مغازه برده در را بستند و به ایشان شوکر و باتوم تا سرحد مرگ زدند و ایشان را بازداشت کردند.

...........................................................

بیانیه شورای انجمن های مدنی مریوان

در محکومیت یورش و سرکوب تجمع صنفی معلمان مریوان در آستانه ی روز معلم

 

 مردم آگاە و فهیم ایران

 

 همانطورکه همگان مستحضر هستند،معلمان شریف ایران طی دوسال گذشته به صورت منظم و تحت لوای شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان کشور، تجمعات و تحصن های مسالمت آمیز خود را در راستای تحقق مطالبات صنفی برگزار نموده و در تمامی این گونه کنشهای مدنی و صنفی، تاکید اساسی بر محوریت قانون و اصول تصریح شده و محوری حقوق ملت در قانون اساسی بوده است. در این میان معلمان فهیم کوردستانی و بالاخص شاغل و بازنشسته شهرستان های مریوان و سروآباد که سابقه فعالیت های صنفی و مدنی آنها زبانزد خاص و عام بوده است؛ دوشادوش معلمان دیگر نقاط کشور بدور ازهرگونه مسائل حاشیه ای، ندای حق طلبی خود را فریاد زدەاند.

آنچه در این تجمعات چندسال گذشته معلمان مریوان نمود وبرجستگی یافته است؛حضور گسترده و پرینسیب محور این قشر فرهیخته در تجمعات و پرهیز ازهرگونه رفتار هیجانی وتحریک آمیز بوده است. بر همین اساس و بنابر فراخوان شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان کشور، معلمان فهیم مریوان و سروآباد خود را آمادەی حضور درتجمع 11یازدە اردیبهشت ماە 1401 بمناسبت روز معلم نموده بودند که با کمال تاسف، با برخورد بسیار زننده وخشونت آمیز نیروهای امنیتی ولباس شخصی، مواجهه گردیدند که ازچند ساعت قبل در محوطه اداره آموزش و پرورش و خیابان های اطراف مستقر شده بودند.

جلوگیری از تجمع قانونی معلمان و رفتار خشونت آمیز همراە بی حرمتی و هتاکی نیروهای امنیتی در آستانەی روز معلم، نگاه عوام فریبانه و ریاکارانه دستگاه حکومتی در پاسداشت مقام معلم را بر همگان متجلی ساخت.

تصمیم عجولانه و نابخردانەی شورای تامین شهرستان مریوان در سرکوب و رفتار خشونت آمیز با معلمان شریف، واقعه ای بی سابقه و نشان از ارادەی تصمیم سازان امنیتی در انسداد فعالیت ها و کنشهای مدنی در سطح شهرستان می باشد.

تصمیم شورای تامین شهرستان مریوان درمقابله با کنش حق طالبانه و صنفی معلمان در حالی اتخاذ و اجرایی شده است که شهرستان مریوان با بحران های جدی زیست محیطی، زمین خواری، جنگل خواری و نابودی تدریجی ساختار فضایی شهر روبەرو می باشد که با تصمیمات معطوف به عمل این شورا امکان سامان دهی فوری آنها امکان پذیر می باشد. اما انگار مقوله امنیت تنها از زاویەای تنگ و سخت افزاری نگریسته می شود و سایر ابعاد امنیت اجتماعی، فرهنگی، روانی و زیست محیطی برای تصمیم سازان امنیتی محلی از اعراب ندارد. شورای انجمن های مدنی شهرستان مریوان ضمن محکوم کردن رفتار خشونت آمیز نیروهای امنیتی با تجمع مسالمت آمیز معلمان حق طلب وفرهیخته شهرستانهای مریوان وسروآباد، خواستار آزادی فوری وبی قید و شرط معلمان بازداشتی و اعاده حیثیت از تمامی معلمان شهرستانهای مریوان وسروآباد می باشد.

 

شورای انجمن های مدنی شهرستان مریوان

11 اردیبهشت 1401

....................................................................

پرونده ۹ فعال صنفی سقز به دادسرای انقلاب سقز ارجاع شد.

 

در پی ادامه فشارها بر جامعه معلمان و اعضای تشکل‌های صنفی در سراسر کشور، پس از احضار ده تن از اعضای انجمن صنفی معلمان کردستان (سقز و زیویه) به پلیس امنیت، روز دهم اردیبهشت آقای صلاح سرخی شیوه‌ای غیرقانونی بازداشت و پرونده نه تن دیگر به دادسرای سقز ارجاع شد.

پرونده خانم‌ها  آوات رضوی،  لیلا عنایت‌زاده و آقایان،  طاهر حامدی،  طاهر قادرزاده،  آمانج امینی،  عزیز مرزی،  احمد قادری،  خالد عبداللهی،  سلیمان عبدی، در حالی به دادسرای سقز ارجاع شده است که معلمان در روز معلم در انتظار آزادی همکارانشان بودند.

 معلمان شهرستان سقز تاکید کرده‌اند که همکارانشان را تنها نخواهند گذاشت و خواستار لغو پرونده‌ سازی‌های غیر قانونی برای فعالین صنفی شده‌اند.

......................................................

اطلاعیه کانون صنفی فرهنگیان الیگودرز

 در خصوص خلف وعده فرمانداری

 

همکاران گرامی

در تجمع امروز (یازده اردیبهشت ) همکاران حاضر در تجمع گروه پنج نفری را جهت ملاقات با فرماندار انتخاب نمودند.

این گروه ضمن دیدار با معاون سیاسی خواهان مساعدت لازم جهت آزادی دکتر محمودی شدند که ایشان هم اعلام کردند در صورت پایان دادن به تجمع مساعدت لازم انجام خواهد شد.

در پایان دیدار خواهان ملاقات با فرماندار محترم شدیم که معاون سیاسی اعلام کردند  اطلاع می دهیم.

ساعت ۳ بعد از ظهر طی تماس تلفنی معاون سیاسی با یکی از نمایندگان اعلام شد که ساعت ۹ شب این ملاقات صورت می گیرد.

 

متاسفانه ساعت ۸ شب مجددا معاون سیاسی تماس می گیرند که این ملاقات به خاطر نبود وقت منتفی است.

کانون صنفی فرهنگیان الیگودرز شدیدا بازداشت دکتر محمودی را محکوم نموده و خواهان آزادی فوری ایشان می باشد.

 

در صورتیکه ایشان ظرف ۲۴ ساعت آینده آزاد نشود اقدامات اعتراضی خود را ادامه خواهد داد.

 

کانون صنفی فرهنگیان الیگودرز

۱۴۰۱/۲/۱۱

.........................................................................

اطلاعیه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

در قبال بازداشت تعدادی از همکاران فرهنگی.

 

همکاران فرهنگی عزیز و هم سرنوشتان گرانقدر همانگونه که مطلع هستید از روز  شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۱ نیروهای خودسر در دستگاههای خاص و شناخته شده درعملیاتی هماهنگ و از قبل برنامه ریزی شده در سطح کشور اقدام به احضار و دستگیری تعدادی از کنشگران صنفی فرهنگی نموده اند.

 

بازداشتها بصورت احضار و بازداشت همزمان، یورش به منازل همکاران صنفی، ورود شبانه به خانه برخی از معلمان صورت گرفته است.

تا لحظه ی انتشار این آگهی نه از آمار دقیق همکاران بازداشتی در سطح کشور خبرداریم و نه از محل نگهداری و وضعیت اکثر آن عزیزان اطلاعاتی دردست داریم.

 

هرچند که برخی از همکاران بازداشتی آزاد شده اند ولی هنوز تعدادی از عزیزان هم صنف ما در بازداشت میباشند. لیست نهایی آن درحال جمع آوری است و بزودی منتشر خواهد شد.

 

#شورای_هماهنگی ضمن محکوم شدید چنین برخوردهای زشت و زننده و دون شان و فراقانونی اعلام میدارد که اگر برای جبران این تصمیم و رفتار غلط، از همکاران بازداشتی ما دلجویی نشود و آنها را آزاد ننمایند، به زودی در حمایت از این عزیزان و دیگر همکاران زندانی، اعلام تجمع و راهپیمایی سراسری خواهد نمود. 

امید داریم رویه غلط سرکوبگرانه مطالبات شهروندان از طرف حاکمیت، به پاسخ منطقی و اصولی خواسته ها تبدیل شود.

 

 شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران

 

یکشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱

.............................................................................

احضار و بازداشت گسترده فعالین صنفی معلمان در روزهای اخیر

لیست اسامی احضار و بازداشت‌‌شدگان

 

امتداد-گروه خبر: در حالی که جامعه فرهنگیان، طی روزهای اخیر، همچنان بر مواضع مطالبه‌گرانه خود اصرار داشته و در راستای پیگیری این مطالبات صنفی و کاملا قانون در شهرها و مناطق مختلف ایران دست به تجمعات اعتراضی زده‌اند؛ خبرها از سیل بازداشت و احضار فعالان فرهنگی و معلمان معترض در نقاط مختلف کشور حکایت دارد.

 

در همین رابطه، لیست اسامی احضار و بازداشت‌ شدگان اعتراضات صنفی معلمان طی دو روز اخیر به دست «امتداد» رسید که آن را در ادامه مشاهده می‌کنید؛

 

۱- شیروانی از اهواز

احضار

۲- امانی فر

از بوشهر بازداشت

۳-محمودی از

الیگودرز

بازداشت

۴-صلاح سرخی سقز

بازداشت

۵-مسلمی همدان

بازداشت

۶- سلامی مازندران

بازداشت

۷- فاطمه بهمنی

شازند اراک حکم احضار

۸-فرهاد میرزایی اسلام آباد

احضار

۹- دکتر اسدی لنگرود

بازداشت

۱۰- صفر رمضانی

لنگرود بازداشت

۱۱- مجید کریمی  سنندج

احضار

۱۲- فاطمه کریمی

سنندج

احضار

۱۳-مختار اسدی

سنندج

احضار

۱۴- رضا مرادی

سنندج احضار

۱۵-ملیحه واعظ 

خراسان

احضار

۱۶-ترشیزی

اهواز

احضار

۱۷- ایوبی زاده

اهواز

احضار

۱۸-هومن عدالتی

اهواز احضار

۱۹- رشیدی

 کرمان

احضار

۲۰- نادری

کرمان

احضار

۲۱- رسول بداقی

تهران زندان

۲۲- علی اکبر باغانی

تهران زندان

۲۳- جعفر ابراهیمی

کرج زندان

۲۴- محمد حبیبی

تهران زندان

۲۵- شعبان محمدی مریوان

بازداشت

۲۶-  سوران لطفی مریوان

بازداشت

۲۷- مسعود نیکخواه ، مریوان

بازداشت

۳۰- محمود بهشتی ، لنگرود

احضار

۳۱- حبیب بیگی ، لنگرود

احضار

۳۲- صلاح حاجی میرزایی سنندج، احضار

۳۳- شکرالله احمدی فارس

احضار

۳۴- غلامرضا غلامی کندازی فارس

احضار

۳۵- سیدمهدی حسینی از فارس

۳۶- غفارجلالی از فارس

۳۷- لکی زاده البرز ، احضار

۳۷- مرتضی پور ، آذربایجان شرقی ، احضار.

 

اسامی این لیست تا عصر یکشنبه، یازدهم اردیبهشت‌ماه گردآوری شده و احتمال افزایش شمار چهره‌های بازداشت و احضار شده، منتفی نیست.

.................................................

پیام  اسماعیل عبدی معلم از زندان مرکزی کرج

به مناسبت اول ماه می روز جهانی کارگر و ۱۲ اردیبهشت روز ملی معلم

 

فرا رسیدن روز جهانی کارگر و روز ملی معلم در ایران یاد آور فعالیت های مستمر کنشگران صنفی برای بهبود وضعیت معیشتی و ارتقا جایگاه کارگران و معلمان از گذشته تا به امروز است و آنان همچنان در تنگنای بی عدالتی ها با تشکیل اتحادیه های مستقل برای نیل به اهداف قانونی و رسیدن به حقوق پایمال شده خود تلاش می کنند.

احضار، تهدید و زندان هرگز نتوانسته آنان را از تلاش های بی وقفه برای رفع نابرابری ها فارغ از قومیت، جنسیت و مذهب و ایجاد آموزش و پرورشی رایگان و برابر دور کند.

اول ماه می فرصتی برای یادآوری این موضوع است که جهان پیرامون ما به همان اندازه که ندای آزادی سر داده باید شیفته عدالت باشد در جهان کنونی بسیاری از مردم زحمتکش از ابتدایی ترین حقوق محروم هستند در حالی که فقر به صورت گسترده و فزآینده در جهان تکسیر شده و بخش بزرگی از ثروت دنیا در انحصار عده ایی خاص قرار دارد، در چنین شرایطی کارگران برای احقاق حق خود و برهم زده مناسبات ناموزن و ظالمانه دست ازمبارزه نمی کشند و معلمان نیز که الگوی تغییر و عدالت خواهی در هر سرزمینی برای از میان بردن این همه نابرابری ها در حیطه های آموزشی و انسانی به حکم وظیفه معلمانه خویش هر دو روز را گرامی میدارم تا تحقق رویای عادلانه تسریع یابد. امید میرود تلاشهای ارزنده و گسترده تر آن موجب همبستگی زحمت کشان و غارت بیشتر ملت ها توسط نظام های استبدادی شود.

در ایران تشکل های مستقل معلمان و کارگران مانندکانون های عضو شورای هماهنگی صنفی معلمان سراسر ایران، سندیکای اتوبوسرانی شرکت واحد تهران، سندیکای نیشکر هفت تپه و اتحادیه آزاد کارگران ایران مدت هاست توسط حکومت سرکوب میشوند و تاکنون صدها معلم و کارگر عضو این تشکل ها، توسط نهادهای امنیتی مانند وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران بازداشت و با اتهاماتی واهی مانند اغدام علیه امنیت کشور در دادگاه هایی فرمایشی محاکمه و سپس زندانی شده اند.

بدیهی است تلاش های این عزیزان زحمت کش، انیت کسانی را به خطر می اندازد که در شرایط نابسمان اقتصادی، مشغول ثروت اندوزی اند و در حالی که مردم برای تهیه حداقل های معیشتی در رنج اند، با گرفتن تصمیمات سیاسی نادرست موجب انزوای بین المللی ایران و فشار مضاعف بر مردم شده اند.

اینجانب ضمن گرامی داشت روز جهانی کارگر و روز ملی معلم و اعلام همبستگی با زحمتکشان سراسر دنیا از تلاش های ارزنده نهادهای حقوق بشری و سازمان های بین المللی مستقل همچون سازمان عفو بین الملل، امنستی(Amenesty)، سازمان جهانی کار(Ilo)، آموزش بین الملل (EI)، فدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری(IPO)،برای بهبود کیفیت معیشتی، منزلتی و آموزشی مردم جهان سپاسگزارم و از آنان میخواهم که شرایط دشوار معلمان و کارگران ایران را با دقت پیگیری کنند و از جمهوری اسلامی درباره ظلم مضاعف به معلمان و کارگران زندانی توضیح بخواهند. امیدوارم معلمان و کارگران با پیوستن به تشکل های صنفی مستقل جنبش مطالبه گری را در رسیدن به حقوق واقعی و قانونی خود یاری رسانند. 

 

۱۱ اردیبهشت 1401

زندان مرکزی کرج

....................................................

اول ماه مه برکارگران وزحمتکشان گرامی باد

 

اسماعیل گرامی

 

اول ماه مه برابر با یازده اردیبهشت روزی می باشد که کارگران جهان دست در دست هم درمقابل صف سرمایه داران وحکومتهای حامی آنان ایستاده تا قدرت خود را نشان دهند واز حق وحقوق خود دفاع نمایند.

اگر بخواهیم چند کشور انگشت شما را نام ببریم که کارگران آنها بدترین شرایط کاری و زندگی را دارند، یکی از آنها کشور ما ایران است.

بیش از چهل وسه سال است که هر روز وضع زندگی کارگران وزحمتکشان بدتر وبدتر می شود.

کارخانجات و شرکتها یکی پس از دیگری تعطیل می شوندو با تعدیل نیرو ، کارگران دسته دسته به خیل جمعیت بیکاران افزوده می شوند که با کارهای کاذب و درآمد پایین امرار معاش می کنند.

جوانان آماده به کار درخانه ی والدین خود با بیکاری بسر می برند.هیچگونه بیمه بیکاری برای این کارگران بیکار نیست واز طرف حکومت فقط تبلیغات است ، تبلیغات است و تبلیغات....

در چنین شرایطی که عرصه برکارگران تنگ شده است ، اوضاع برای کارفرمایان وپیمانکاران بهتر است به طوری که به راحتی اخراج می کنند یا حقوق چندین ماه را پرداخت نمی کنند ویا حتی حق بیمه واریز نمی کنند.

کارگران بازنشسته (بازنشستگان ، ازکارافتادگان ومستمری بگیران ) با افزایش حقوق های سلیقه ای دولت ها رو به رو هستند نه با افزایش حقوق های متناسب با نرخ تورم ! که این خود نشان می دهد که هر روز بیشتر از روز قبل به زیر خط فقر فرو رفته و می روند.

درکشور ما بیکاری ، گرانی ، تورم وصدها معضل اجتماعی دیگرگریبانگیر کارگران شده اند که عامل اصلی آنهارا نباید سرمایه داران دانست بلکه عامل اصلی مافیاهای کوچک وبزرگی هستند در حکومت ، که با حقوق های نجومی ، اختلاس ، دزدی ، غارت واجرای سیاستهایی که با منافع شان منطبق است ثروت این مملکت و دسترنج کارگران وزحمتکشان را به یغما می برند.

ضمن گرامیداشت روز جهانی کارگر باید تاکید کرد که کارگران شاغل، بیکار وبازنشسته تنها با اتحاد خود می توانند از این شرایط فلاکت بار رهایی یابند.

                    

اسماعیل گرامی

زندان تهران بزرگ

۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱برابربا ۱ مه ۲۰۲۲

............................................................

روز معلم...!

محمدسعید بهوندی/ اهواز

 

     من یک معلم هستم و مانند همه‌ی مردم، نقاط ضعف و قوتی دارم و مانند همه‌ی انسانها نیازها و خواسته‌هایی و شبیه بسیاری از افراد امیدها و آرزوهایی. گاهی بین آرمانها و محدویت‌هایم، در حال کلنجار رفتن با خویش بوده‌ام و همچنین بین نیازها و آرزوهایم، اما در اکثریت مواقع نگاه معصومانه‌ی کودکان و نوجوانان روبرویم، تصمیمات، داوریها و رفتارهایم را تحت تأثیر خود قرار داده است.

     من از معدود کسانی در جامعه هستم که؛ پیش از آنکه خود را و احتیاجاتم را بیاد آورم، کسان دیگری را بخاطر آورده‌ام و هیچوقت نتوانسته‌ام بر این نزاع درونی که یکطرف من بوده‌ام و نیازهایم و طرف دیگر؛ دانش آموزان و آینده‌ی آنها، کاملا فائق شوم و لذا گاهی آنها غلبه کرده و گاهی احتیاجات طبیعی من!. در همه‌ی سالهایی که بر من گذشته، همواره و بی صبرانه منتظر دستانی بوده ام که مرا به نحوی یاری رسانند، تا اینکه سرنوشت دانش آموزانم به مخاطره نیفتد و من نیز زندگی را به سختی سپری ننموده و شرمنده‌ی خانواده‌ام نباشم.

     هیچوقت خود را تافته‌ی جدا بافته‌ای ندانسته، انتظار شاقی نداشته و زیاده گویی و فراوان خواهی را پیشه‌ی خود نساخته ام و آرامش روحی و روانی من مستقیما به رشد عاطفی و شخصیتی شاگردانم منتهی می‌شود. انسانهای بالغ، سالم و ماهری که در آینده‌ی نزدیک می‌بایست شئونات مختلف و متنوع جامعه را بدست گیرند، همه به راحتی خیال و رضایت شغلی من وابستگی تام و تمام دارند.

     پس طبیعی است که کمک به من، خدمت به میلیونها انسانی است که می‌بایست پدران و مادران متعادل و متفکر آینده‌ی کشورم باشند و هر نوع محبت و احترامی نسبت به من در حقیقت ارج گذاشتن و مهم و حیاتی تلقی کردن رشد همه جانبه‌ی جامعه‌ی فردای این مرز و بوم خواهد بود و لذا محیط کار و شغلم نماد و برآیندی از رشد مطلوب و متوازن کشور است.

     از زیر دستان من است که؛ سیاستمداران، مدیران، هنرمندان، دانشمندان، نویسندگان، صنعتگران، کارآفرینان و... آینده‌ی کشور تربیت شده و می‌شوند.

     چه کسانی بپذیرند و سپاس گویند و چه شوربختانه مانند سالیان گذشته کم لطفی نموده و کم توجهی نمایند، خودم را در توفیقات و شکست‌های تک تک انسانهای بالغ جامعه‌ام سهیم و شریک دانسته و می‌دانم و با شهامت، جدیّت و شفافیت تمام، همواره پاسخگوی ضعف‌هایم بوده و خواهم بود و امیدوارم آنانی که مرا به هر شکل، شیوه و بهانه، دانسته و ندانسته، جهت توفیقات بیشتر و مطلوبتر یاری ننموده‌اند نیز در پیشگاه خدا و خلق پاسخگو باشند.

     همواره دستان پر مهر و محبت کسانی را که در هر شأنی و موقعیتی، خدمتی و عزتی را در حق معلم فراهم آورده و می‌آورند، به گرمی و صمیمیت و افتخار تمام فشرده و در کنارشان هستم.

روز معلم بر همکاران ارجمند، عاشق و عزیزم مبارک باد.

محمدسعید بهوندی/ اهواز

..........................................................

روز معلم چگونه شکل گرفت

در روز ۱۲ اردیبهشت سال ۱۳۴۰ خورشیدی معلمان کشور جهت احقاق حقوق حقه خود و به رهبری زنده یاد محمد درخشش دست به اعتراض و اعتصاب سراسرس زدند.

 

معلمین تهران در روز ۱۲ اردیبهشت قصد ورود به محوطه وزارت فرهنگ واقع در خیابان اکباتان را داشتند که از ورود آنان جلوگیری به عمل آمد.

 

معلمان روانه میدان بهارستان گردیدند و جلو ساختمان مجلس روی زمین به تحصن نشستند.

 

پلیس برای متفرق کردن آنان از ماشین آبپاش استفاده کرد ولی معلمان از جای خود تکان نخوردند.

 

دکتر خانعلی دبیر ۲۹ ساله دبیرستان جامی به اتفاق چند دانش آموز به بالای ماشین آبپاش رفته و جهت شیلنگ را عوض کردند.

 

آنگاه پلیس شروع به تیر اندازی هوایی کرد ولی باز معلمان از جای خود بر نخواستند.

 

سرهنگ شهرستانی رییس کلانتری ۲ اقدام به شلیک نمود که دکتر خانعلی مورد اصابت گلوله قرار گرفت که در بیمارستان در گذشت.

 

محمد درخشش رییس جامعه معلمان ایران و رهبر اعتصاب دستگیر و به زندان افتاد.

 

از این به بعد اعتراض رنگ سیاسی گرفت و معلملن ۴ شرط برای پایان اعتصاب بشرح زیر اعلام کردند:

۱- سقوط دولت شریف امامی

۲- مجازات قاتل دکتر خانعلی

۳- آزادی درخشش

۴- ترمیم حقوق معلمان طبق طرح باشگاه مهرگان.

 

روز ۱۵ اردیبهشت شریف امامی استعفا داد و دکتر علی امینی مامور تشکیل کابینه گردید و درخشش از زندان آزاد گردید.

 

روز ۱۸اردیبهشت معلمان در باشگاه مهرگان کانون معلمان ایران اجتماع کرده و طی قطع نامه ای روز ۱۲ اردیبهشت را به خاطر اعتصاب موفقیت آمیز خود و گرامی داشت وکتر خانعلی روز معلم اعلام نمودند و قرار شد که هر سال در چنین روزی تمام مدارس کشور برای بزرگداشت دکتر خانعلی تعطیل گردد.

 

در همین روز دکتر امینی در باشگاه مهرگان حضور یافت و به معلمان قول افرایش حقوق آنان را داد ولی معلمین نپذیرفتند و اعلام کردند که هیچ کس را به جز درخشش به عنوان وزیر فرهنگ نمی پذیرند.

 

روز ۲۲ اردیبهشت درخشش به وزارت فرهنگ منصوب و اشل حقوق معلملن با حقوق مهندسین مساوی و به تصویب هیات وزیران رسید و به این ترتیب اعتصاب ۱۰ روزه معلمان پایان یافت و روز ۲۳ اردیبهشت معلمان به کلاسها رفتند.

 

دو سال مراسم روز معلم برگزار گردید ولی در تقویم ایران ثبت نگردید و کم کم به فراموشی سپرده شد.

تا آنکه در سال ۱۳۵۸ معلمین در صدد زنده کردن ۱۲ اردیبهشت به عنوان روز معلم بر آمدند که مصادف شد با شهادت آیت الله مطهری که در شامگاه روز ۱۱ اردیبهشت ترور شدند.

 

دولت وقت با یک روز تاخیر ۱۲ اردیبهشت را روز شهادت آیت الله مطهری و روز معلم اعلام کرد و به این ترتیب روز معلم تثبیت شد.

 

مناسفانه بسیاری از معلمین و دانش آموزان و اولیاءآنها فکر میکنند که روز معلم فقط به خاطر شهادت آقای مطهری است و از پیشینه آن خبر ندارند.متاسفانه نام دکتر خانعلی معلم مبارز که جان خود را در راه احقاق حقوق و منزلت معلمان از دست داد در هیچ کدام از رسانه های گفتاری و نوشتاری و تصویری دیده نمی شود ولی در دل تاریخ ایران ثبت شده و تا ابد باقی خواهد ماند.

.............................................................