جنبش عدم پرداخت قبوض برق - گازو آب را به

 نه بزرگ علیه سیاست های رژیم اسلامی تبدیل کنیم!

یوسف لنگرودی

بالاخره پس ازگذشت چندین ماه ازبه رسمیت یافتن طرح حذف یارانه ها، اجرای این پروژه دارد آثارویرانگرخود را درزندگی و معیشت اکثریت مردم ایران نشان می دهد. سیاست نئولیبرالیستی ای که آزاد سازی قیمت های اقلام اساسی خواروبار، سوخت و مواد غذایی را هدف قرار داده بود بلافاصله از سوی حامیان رنگارنگ جهانی وداخلی نظام سرمایه داری ازجمله  بانک جهانی، صندوق بین المللی پول، اغلب جریان های رفرمیستی واصلاح طلبان رانده شده از حکومت و روشنفکران لیبرال و بسیاری ازاحزاب  وگروه ها و شخصیت های سیاسی و کارشناسان ارشد اقتصادی مورد حمایت و تشویق قرار گرفت. نهاد ها وجریاناتی که تمام بدبختی های جهان را دروجود سیستم تامین اجتماعی ویارانه ای دولتی بر برخی کالاهای اساسی مورد نیاز بخش ضعیف جامعه می دانند و حذف این یارانه و شناور سازی کامل قیمت ها و اقتصاد لجام گسیخته و غارتگر بازار آزاد را راه حل همه مشکلات جامعه وحرکت به سوی خوشبختی. برخی حتی تا آن جا پیش رفتند که اجرای طرح حذف یارانه ها توسط دولت احمدی نژاد را یک فرصت استثنایی و بزرگ تاریخی خواندند که نبایداز دست برود و تصویب آن را زمینه سازگذار کشوراز استبداد به آزادی دانستند. آن ها البته برای آن که این دوره گذار با موفقیت انجام بگیرد، از جمهوری اسلامی خواستند تا به برخی از ملزومات سیاسی و اقتصادی مختص این دوره گذارتوجه نماید. ازجمله از جفتک پراکنی وایجاد خصومت با جامعه جهانی پرهیزنماید و شرایط اقتصادی برای ورود سرمایه را فراهم سازد و تامین امنیت آن را تضمین کند. دراین میان اما جنبش چپ ونیروهای واقعا دمکراتیک و مردمی وآن دسته از کارشناسان اقتصادی که در این فریب وجراحی بزرگ علیه زحمت کشان شرکت نکردند، از همان ابتدا با این پروژه غارات گرانه شدیدا مخالفت کرده وبه طور مرتب برابعاد فاجعه بارآن برمعیشت اکثریت مردم ایران هشدار دادند واکنون با گذشت یک سال واقعیت ها دارند خود را نشان می دهند.

رژیم اسلامی که همه توان خود را به کار گرفته بود تا حذف یارانه ها را به عنوان طرحی در جهت بهبود زندگی مردم  و بهبوداقتصاد کشورجا بزند، اکنون به چشم خود می بیند که حقایق پشت پرده بیرون افتاده و همه ترفند ها و عوام فریبی اش آشکارشده است. در جریان اجرای این پروژه نه تنها اقتصاد کشور بهبودی نیافته بلکه درسراشیبی هر چه بیشتری قرار گرفته است. طرحی که قرار بود تا بر مبنای آن حذف یارانه ها طی دوره پنج ساله و کنترل شده به اجرا در آید، هنوزیک سال اول را سپری نکرده گندش در آمده و قیمت ها موشک وار افزایش یافته اند.همان طور که پیش بینی می شد، کمک های نقدی دولتی که قرار بود به دلیل آزاد سازی قیمت ها ، بخشی از فشار کمرشکن را جبران کند نیزعملا بسیار ناچیز و بی اثرو عوام فریبانه ازکار در آمد.

مردم از افزایش شدید بهای برق، گاز وآب شوکه شده اند؛ توانایی پرداخت قبض هارا ندارند. براساس گزارش ها، دهها هزارخانواراز پرداخت حامل های برق – گاز و آب خودداری می کنند. مردم که از این وضعیت خشمگین هستند، به دفاتربرق و گاز وآب مراجع می کنند وازاین وضعیت شکایت دارند. مخصوصا میلیون ها خانوارکارگری وزحمتکشان و مخصوصا تهیدستان و حاشیه نشینان در شرایطی قرار گرفتند که چیزی در بساط ندارند تا بپردازند. اکنون حرکت روبه رشدی درعدم پرداخت این قبوض درحال شکل گیری است که هر روزدامنه اش افزایش می یابد وبه این ترتیب  یک جنبش ونافرمانی عمومی در حال قوام یافتن است.

حکومت اسلامی که مقامات آن اهمیت تعیین کننده این طرح راکه همان دزدیدن از جیب مردم وتهاجم به سفره خالی شان است، برای آینده نظام مورد تاکید قرارمی دادند و نقشه کشیده بودند تا وضعیت مالی خود را که عملا در مرز ورشکستگی قرار دارد از این طریق جبران و بازسازی نمایند اکنون تیرشان به سنگ خورده است. حکومت ولایت فقیه حالا از آن وحشت دارد که ناآرامی توده ای سراسر کشور را فرا بگیردآن هم در شرایطی که جنبش ضد استبدادی نیرومندی درکشوروجود دارد و امواج انقلاب عرب برای نان وآزادی همچنان موضوع روز و اصلی منطقه خاورمیانه است و درهمین ماهی که در آن به سر می بریم، اول ماه مه روز جهانی کارگردر راه است و همه می دانند میلیون ها کارگرکشورمان حرف زیادی برای گفتن دارند وخواسته های زیادی که برای تحقق آن ها مبارزه کنند. درتاریخ معاصرکشورمان هیچگاه منافع اکثریت کارگران و زحمتکشان وتهیدستان کشورمان تا این حد شدید در برابریک حکومت قرارنگرفته بود.

اکنون جمهوری اسلامی دارد به یک دو راهی می رسد که انتخاب هرکدام ازاین راه ها، برایش درحکم بن بست و نوعی خودکشی است؛ یا باید خود را برای یک سرکوب گسترده وشدید آماده کند- که چون این بار در مقیاس سراسری با مردم زحمتکش روبروخواهد بود، عواقب هولناکی برای حکومت خواهد داشت ضمن آن که مردم پولی در بساط ندارند تا با تهدید و سرکوب بشود ازآنان اخاذی کرد - یا اینکه بر اثر وقوع نافرمانی عمومی نیرومند، جمهوری اسلامی تسلیم شود وازطرح حذف یارانه ها عقب بنشیند. دراین صورت نیزحکومت اسلامی با معضل تامین منابع مالی روبرو خواهد بود آن هم در شرایطی که در آمد نفتی تنها بخشی ازهزینه و خرج سلطان و حکومتش را جواب خواهد داد و نه نجات وضعیت فلاکت بار مالی آن را. فراموش نباید کرد که عقب نشینی رژیم ازاین پروژه نه تنها یک شکست آشکاراقتصادی برایش خواهد بود بلکه در حوزه سیاسی نیزبه مردم اعتماد به نفس خواهد بخشید و زمینه های پیشروی و عقب نشاندن حکومت درعرصه سیاسی را نیزدر پی خواهد داشت.

به نظر می رسد که جامعه آبستن تحولات مهمی است و وقایع دارد به سویی سیر می کند که مردم و زحمتکشان هرچه بیشتر به سوی رویایی بزرگ با نظام جمهوری اسلامی پیش می روند. در این میان توجه به چند نکته دارای اهمیت اساسی است:

- تاکید برتداوم عدم پرداخت حامل های برق و گازوآب اهمیت بسیار مهمی دارد زیرا به طور هم زمان هم حمله به بزرگترین نقطه ضعف حکومت است وهم هزینه مبارزاتی مردم را درسطح پایین نگه خواهد داشت.

- ضرورت سراسری شدن این حرکت و تبدیل آن به نافرمانی عمومی و پیوند آن با دیگر خواسته ها و مطالبات عمومی کارگران و زحمتکشان.

- تاکید بر پیوند حیاتی میان مطالبات  اقتصادی و جنبش استبدادی وتبدیل هر دو این ها به جنبش نافرمانی بزرگ در همه عرصه ها و در سطح ملی برای به محاصره درآوردن رژیم ولایت فقیه و تبدیل آن به نه بزرگ علیه حکومت جمهوری اسلامی.

- ضرورت هوشیاری نیروهای انقلابی دایر بر این که این تنها انقلابیون نیستند که خواهان به میدان آمدن  توده های زحمتکش هستند بلکه نیروهای ارتجاعی وحامیان نظام سرمایه داری وحتی امپریالیست ها نیزتا آن آنجایی که کنترل جنبش مردمی را داشته باشند، ازآن به عنوان نردبانی  برای رسیدن به اهداف خود استفاده خواهند کرد بنابراین افشای دایمی نقشه ها و اهداف آن ها نزد کارگران و زحمتکشان وجوانان و یاد آوری این حقیقت که همه این جریان ها و نیروها از پروژه حذف یارانه توسط حکومت اسلامی حمایت می کردند و می کنند و تنها برسرنحوه اجرای آن با حکومت اختلاف دارند، دارای اهمیت زیادی است.

- بالاخره این که بر همه نیروهای انقلابی و مترقی ومخصوصا چپ انقلابی است که در برابررویارویی های احتمالی بزرگی که درپیش است- که در صورت به وقوع پیوستن بی تردید کارگران ومیلیون ها زحمتکش پای اصلی آن خواهندبود- با دور انداختن منافع فرقه ای خود، اوضاع را در یابند وبه همبستگی میان خود تعمق کنند تا جنبش مردمی کمر راست کند و به سوی سرنگونی جمهوری اسلامی و دست یافتن به هدف های خود گام بردارد. تردیدی نیست که تاکید بر فوری ترین خواسته ها وفراگیرترشدن مبارزات کارگران و زحمتکشان در لحظه حاضردارای اهمیت کلیدی است وتنها با تکیه بر آن می توان نیروی بزرگی را در مقیاس ملی و سراسری به حرکت درآورد. گفتن ندارد همان طورکه تاکید بر این مسایل نه تنها تناقضی با سازماندهی مستقل کارگران و زحمتکشان ندارد همان طورنیزجنبش کارگری و سوسیالیستی با تاکید دایمی و تعطیل ناپذیربرهویت وهدف های مستقل خود است که می تواند در مقام رهبری ملت ، جنبش پردامنه وفراگیرمردمی رابه سرانجام برساند.

پنجشنبه بیست وپنجم فروردین ماه نود برابرباچهاردهم آوریل دوهزارویازده