بیانیه نهادهای همبستگی

علیه هر نوع تفرقه افکنی درمیان  کارگران و

در دفاع از تشکل های مستقل و پایدار کارگری متحد شویم!

نظام سرمایه داری حاکم برجامعه ایران در بحران شدید اقتصادی و اجتماعی به سر می برد. گرانی دست در دست بیکاری بیداد میکند و هر روز سفره کارگران و دیگرستم دیده گان خالی تر میشود. سیاستهای نئولیبرالی پس از پایان جنگ با عراق با نام " تعدیل اقتصادی" که همان سیاست ریاضتی نسخه پیچ صندوق بین المللی پول بود، بدون استثنا توسط تمام دولت ها ی جمهوری اسلامی تا به امروز ادامه پیدا کرده است. در ایران مثل همه کشورهائی که این سیاستها به اجرا درآمدند، از شیلی تا لبنان، از عراق تا آفریقای جنوبی، دریائی از فقر و تنگدستی در میان کارگران و حقوق بگیران و ثروت هائی افسانه ای برای طبقه سرمایه دار به ارمغان آورده است. بدون شک تحریم دولت آمریکا هم نیزبه تشدید بحران و خراب تر شدن معیشت کارگران و توده های ستمدید در ایران منجر شده است، اما این رژیم اسلامی سرمایه داری است که خودعامل بحران است وآن را بر زنده گی و معیشت کارگران تحمیل کرده است. این نظام با توجه به فراهم کردن شرایط برای سرمایه داری جهانی و حاکم کردن فقر و فلاکت بر زنده گی شهروندان تنها با سرکوب فعالان مبارزات کارگری ودستگیری و زندان و شکنجه سازماندهندگان اعتصابات کارگری و توده ای ودامن زدن به انواع تفرقه و پراکنده گی درمبارزات آنان برحکومت سر نیزه نشسته است.

در مقابل کارگران در ایران از دهه هشتاد تاکنون با دست زدن به اعتصابات مکرر، سازماندهی انواع تظاهرات و اعتراضات در محیط کار و زنده گی بی وقفه به مبارزه با این سیاستهای ضد کارگری پرداخته و در کشوری که در آن ایجاد تشکل و اعتصاب ممنوع است رکورد جهانی تعداد اعتصابات و اعتراضات را شکسته وهزینه سنگینی را پرداخته است. نماینده گان و فعالین تشکل ها در راه منافع و اهداف جنبش کارگری اخراج ، بیکاری، زندان و شکنجه و انواع فشاررا به جان خریده اما از تلاش باز نایستاده اند.

 ازدهه هشتاد با فعل و انفعال مبارزات کارگری وهمت کارگران پیشرو، کارگران به برپایی انواع گوناگونی از تشکلات کارگری مستقل و شیوه های سازماندهی و هدایت مبارزاتی کارگری دست یازده اند. دو نمونه مشخص تشکل مستقل کارگری و پایدارکه در دهه هشتاد با رای کارگران خود را بازسازی کردند سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه و نیز کارگران شرکت کشت و صنعت نیشکرهفت تپه بوده است. این دو تشکل که با اتکا به مبارزات کارگری خود را سازمان دادند نه تنها درحطیه فعالیت خود، فراتر ازآن در مبارزات کارگری دیگر بخش ها و نیزمبارزات معلمان و بازنشستگان و دانشجویان موثر واقع شدند و جنبش کارگری را گامها به جلو بردند. بخش های مختلف سرمایه داری چه در میان رژیم اسلامی و چه اپوزیسیون و نیز سولیداریتت سنتر(مرکزهمبستگی کارگری دولت امریکا ـ زیر نظر سازمان سیا) درچنان شرایطی عملکرد واحدی را علیه نهادهای مستقل کارگری در پیش گرفتند. سرکوب و زندان و شکنجه رسمی فعالین و نمایندگان دو سندیکا، لیدرسازی و رسانه ای کردن عناصر ضد کارگری، فشاربرکارگران پیشرو، امنیتی کردن فعالیت سندیکا و نماینده گان آن، انواع ترفند به منظور شکاف بین کارگران و نمایندگان وانحلال سندیکا ها از طریق همکاری عوامل ضد کارگر، گسیل دانشجویان بسیجی با نام "عدالت خواه" به میان کارگران و صف مبارزات آنها، شوراهای اسلامی و انجمن های صنفی وابسته به دولت و ...، نمونه های آشکاری از تلاش های ضد کارگری بر علیه دو سندیکای مستقل کارگران بوده است.

 مدافعین واقعی جنبش کارگری در کنار مبارزه با سرکوبهای دستگاههای امنیتی رژیم و سیاستهای تفرقه اندازانه عوامل امنیتی و عناصر ضدکارگری لازم است همزمان در دو زمینه دیگر هم به مبارزه آگاه گرایانه خود شدت ببخشند. اول: ضمن مبارزه با "قانون گرائی" سترون جناح راست جنبش کارگری، که همه چیز را منوط به موافقت قدرت حاکم دانسته و سیاست عجز و لابه و درخواست مجوز فعالیت را پیشه کرده است، با خانه کارگر و شوراهای اسلامی همکاری ونماینده شوراهای اسلامی را نماینده کارگران می نامد و از طریق کمپین جمع آوری امضا برای "افزایش دستمزد" پشت آنها قرار می گیرد و دوم: با تلاش فرقه های کوچک ایدئولوژیکی نیز، که به قول معروف طرح های حاضر آماده از پیش ساخته خود را عرضه کرده و از کارگران میخواهند تا در برابر آن زانو بزنند و به تخطئه دیگر اشکال مورد استفاده کارگران ومنجمله دو سندیکای واحد و هفت تپه وتخریب نمایندگان آنها می پردازند، مبارزه پیگیر و دامنه داری بکنند. نمونه آشکار آن در هفت تپه مشهود است که با امنیتی کردن سندیکای مستقل کارگران از طرف رژیم، سکتها و فرقه ها نیز پایان کار سندیکا و انحلال آن را اعلام می کنند. به زبان دیگراین تنها بخش های مختلف سرمایه داری نیستند که به اشکال مختلف و با انواع ترفندها کمر به نابودی تشکلات مستقل کارگری بسته اند هم جناح راست جنبش کارگری و هم فرقه های چپ ضد کارگری که برای کارگران نسخه می پیچند نیز از دخالتگری طبقه کارگردر سیاست امور جامعه درهراسند.

 بدون شک آن گرایشاتی که ریگی به کفش ندارند برای تقویت اتحاد و همبستگی کارگران می بایست تنوع و حق کارگران درگیر در مبارزه در انتخاب تاکتیکها و اشکال سازماندهی درهدایت آن را برسمیت بشناسند .تحمیل یک شکل معین از تشکل به کارگران از جانب بخشی از گروه ها به فعالان کارگری دست اندر کار، منسوخ دانستن اشکال پایدار مبارزاتی ای که در طول تاریخ جنبش جهانی کارگری ایجاد شده و امروزه نیز در اکثر کشورها وجود داشته در مبارزات سیاسی و مطالباتی نقش بسزائی ایفا میکنند چیزی جز یک تلاش فرقه گرایانه و تفرقه گرایانه نیست. این فرقه های ایدئولوژیک که شناختی از جنبش کارگری ندارند و غریبه با سنت کارگری اند، نمیتوانند درک کنند که تشکل یابی کارگران مقدم به شکل تشکل است. ما این تجربه ی تلخ تجزیه فعالان کارگری علیه رژیم و نظام سرمایه داری حاکم رادر فردای سرنگونی رژیم شاه در حافظه داریم.

کارگران با توجه به امکانات و شرایط، تشکل مناسب برای کسب خواسته هایشان را خود ایجاد میکنند و برای تبدیل شدن به یک طبقه متحد نیاز به تشکل یابی در محیط کار و تشکل های پایدار را دارند. لازمه چنین تشکل مستقلی، با هر نامی که باشد، تشکلی است که در محل کار یا سکونت کارگران تشکیل شده باشد، نه خارج از آن. از پائین و توسط خود کارگران ایجاد شده باشد، نه از بالا و مستقل از دولت سرمایه داری، کارفرما ها ، احزاب ، ارگان ها ی مذهبی و ... باشد.

نهادهای همبستگی با جنبش کارگری ایران – خارج از کشور، مثل همیشه و ضمن به رسمیت شناختن گرایشات گوناگون موجود در جنبش کارگری، خود را تمام قد در کنار تمام مبارزان و پیشروان  جنبش کارگری دانسته و به روش و ابتکارعمل آنها در انتخاب تاکتیکهای مبارزاتی و انواع گوناگون تشکل های مستقل و پایدار کارگری که آنها در جریان مبارزه درخشان کارگران به آن دست می یازند، احترام می گذارد. ما در حمایت فعال از مبارزات جاری جنبش کارگری و همسو و همدرد با هزاران فعال کارگری سازمانده این جنبش اعتراضی- اعتصابی، برعلیه تمام تلاشهائی که به اتحاد عمل کارگران در پیشبرد مبارزات مطالباتی – سیاسی آنها لطمه بزند، چه از طرف رژیم و دیگر بخش های سرمایه داری باشد و چه جناح راست و نیز فرقه های چپ ضد کارگری، مبارزه فعالی را به پیش خواهیم برد ودر دفاع از تشکل های مستقل و پایدار کارگری و علیه هر گونه تفرقه افکنی در صفوف مبارزات کارگری و گسترش مبارزه طبقاتی از هیچ گونه اقدامی دریغ نخواهیم کرد!

نهادهای همبستگی با جنبش کارگری در ایران ــ خارج کشور

آبان 1400 -  نوامبر 2021

nhkommittehamahangi@gmail.com

https://t. me/nahadhayehambastegi